Labyrinth


EMI Records NL (5099924057813)
EMI Records UK (077774631228)
EMI Records US (0077774631228)
电影 | 发布: 1986 | 电影发行: 1986 | 格式: CD, 下载
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪 艺术家/作曲家 持续时间
1.Opening Titles Including UndergroundDavid Bowie3:18
2.Into the Labyrinth2:10
3.Magic DanceDavid Bowie5:11
4.Sarah3:10
5.Chilly DownDavid Bowie3:44
6.Hallucination3:00
7.As The World Falls DownDavid Bowie4:49
8.The Goblin Battle3:29
9.Within YouDavid Bowie3:29
10.Thirteen O'Clock3:06
11.Home At Last1:46
12.UndergroundDavid Bowie5:57
 43:09
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Labyrinth - 06/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
Dit is de veertiende recensie uit de Trevor Jones serie.

Vorige: Chaos
Volgende: Runaway Train

De Amerikaanse film Labyrinth is een fantasy-film die geregisseerd is door Jim Henson en is gebaseerd op ontwerpen en ideeën van Brian Froud, met wie Henson al eerder samenwerkte voor de film The Dark Crystal. Het verhaal is voornamelijk geschreven door Terry Jones. In de film spelen maar een paar echte mensen; de rest van de rollen wordt ingevuld door poppen uit de uitgebreide poppenstal van Henson, die vooral bekend is van de Muppets. De film werd redelijk ontvangen in de pers, maar was een flop aan de kassa's van de bioscopen, waardoor de vier jaar later overleden Henson nogal ontgoocheld raakte. Van de film is ook een game-versie uitgekomen.
Het verhaal draait om de vijftienjarige Sarah Williams (Jennifer Connelly), die in een park zit te lezen in een magisch boek, tot ze opschrikt en bedenkt dat ze op haar kleine halfbroertje Toby moet passen omdat haar vader en stiefmoeder uit eten gaan. Ze komt erachter dat Toby haar lievelingsbeer gepakt heeft en ze ergert zich aan zijn voortdurende huilen. Daarom wenst ze dat hij door de goblins uit haar boek zou worden meegenomen. Dan blijkt dat ook nog te gebeuren en verschijnt zelfs goblinkoning Jareth (David Bowie) aan haar, die haar vertelt dat ze Toby in z'n kasteel kan ophalen. Sarah gaat met hem mee en belandt zo in een wonderlijke wereld, vol vreemde gebeurtenissen en doolhoven...

De muziek voor deze film bestaat voor een deel uit songs en voor een (veel groter) deel uit de score van Trevor Jones. Voor de songs was David Bowie verantwoordelijk. Jones en Bowie hebben elkaar daarvoor opgezocht in Bowie's riante onderkomen in Zwitserland. Samen met regisseur Henson hebben ze daar besproken hoe de muziek voor de film moest klinken en hoe de songs van Bowie en de score van Jones zouden integreren in tekst en muziek. De songs van Bowie werden het uitgangspunt en Jones kon zich daar vrij gemakkelijk op aanpassen.

Op het album zijn vijf songs van Bowie opgenomen, die allemaal die typische, tamelijk elektronische Bowie-sound uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw laten horen. Twee ervan zijn op single uitgekomen, maar geen grote hits geworden. Van die vijf zijn er twee songs die wel aardig zijn en een meer ballad-achtige kleuring hebben. 'As the World Falls Down' is zo'n ballad. Ook 'Within You' is als song zeker heel aardig, maar donkerder gekleurd en laat iets van de obsessie van het personage Koning Jareth voor de vijftienjarige Sarah doorklinken in tekst en muziek.
De track 'Magic Dance', die ook als single is uitgebracht, heeft een veel vlotter tempo en is meer een soort gezongen dialoog tussen Jareth en zijn goblins. Het is op zich een prima song, maar je moet er wel wat van houden, vooral ook van de stemeffecten. Dan is er de song 'Chilly Down', die gezongen wordt door de stemmen die in de film voor de poppen van de vuurbende of Firey Gang ingezet worden. Het is een tamelijk funky reggae-achtige song, met een minder aantrekkelijke melodie, terwijl de stemmen aan de muppets doen denken, die ook gewoon door elkaar heen praten of geluiden maken. Verreweg de minste song en zelfs de minst fraaie track op het album.

Het album opent met een aangepaste instrumentale, nogal elektro-poppy versie van de song die het album afsluit. Deze afsluitende 'Underground' past qua tekst prima in de film, maar de zang is toch wat apart. Bowie maakt hier gebruik van een groot gospelkoor, samen met bekende namen als onder anderen Luther Vandross en Chaka Khan. Ook deze song is als single uitgebracht en een bescheiden hit geweest.

De instrumentale muziek is van Trevor Jones, die een elektronische score optuigde, min of meer in lijn met de songs van Bowie. Het was overigens de bedoeling van Jones om later nog de nodige orkestrale muziek toe te voegen, maar dat is er nooit van gekomen, omdat de producer en de regisseur het niet nodig vonden. Het resultaat is een volledig elektronische score, met de nodige rock-invloeden van elektrische gitaren, drum-pads en zelfs een saxofoon, waardoor de songs van Bowie en de score van Jones goed op elkaar aansluiten.
De verschillende synthesizers spelen de hoofdrol in de muziek van Jones, die in diverse variaties te horen zijn.
De thematiek van de verschillende melodieën sluit heel behoorlijk op elkaar aan en komt ook in een flink aantal tracks terug. Daarbij is een track als 'Into the Labyrinth' vooral wat donker van kleur, met een meer spannend arrangement, waarin ook tamelijk funky loopjes voorkomen. Maar 'Sarah' is een veel prettiger track, waarin de melodie van de song 'As the World falls Down' terugkomt, een melodie die overigens ook in de track 'Hallucination' te horen is. Daarin speelt het hoofdthema echter een belangrijker rol, die door de saxofoon benadrukt wordt. Ook de elektrische gitaar speelt hier overigens een fraaie rol.

'The Goblin Battle' is een nogal aparte track met grillige klanken en jankende gitaren, als een soort elektro-poprock, waarbij chaotische klanken van diverse synthesizers elkaar afwisselen. Daarbij geeft de muziek tegelijk een nogal simplistische indruk, waardoor dit een behoorlijk tegenvallende en onaangename track is.
Ook de track '13 O'Clock' is nogal grimmig gekleurd. In de film staan hierin Jareth en Sarah tegenover elkaar en gaan ze de onderlinge strijd aan. Dat gebeurt ook in de muziek, waarin de thema's voor Jareth en voor Sarah afwisselend en door elkaar te horen zijn. Pas tegen het einde komt het hoofdthema in een mooie uitbundige versie terug als een soort overwinningsmuziek.
De laatste track van Jones is getiteld 'Home at Last' en laat nog eens alle themamelodieën de revue passeren. Dit wordt fraai ingetogen gespeeld op synthesizers en elektrische gitaar, waarbij die laatste in een nogal akoestische modus getokkeld wordt. Daarmee is dit toch wel een van de fraaiere tracks van het album geworden.

Kortom, met Labyrinth hebben zowel David Bowie als Trevor Jones een nogal gedateerde score afgeleverd, die met z'n elektro-pop perfect past in de tachtiger jaren van de vorige eeuw, toen de elektronische muziek volop in ontwikkeling was. Tegenwoordig is er weer een zekere hang naar die nostalgische tijden, waarbij zowel ouderen als jongeren aanhaken. Maar of dit album daarin mee kan liften is de vraag. Daarvoor klinkt de muziek in een aantal opzichten eigenlijk toch wat te expirimenteel. Een paar tracks hebben een beetje een psychedelische kleuring die niet zo prettig in het gehoor ligt. Ook de spannende muziek klinkt minder prettig, wat niet alleen voor een paar scoretracks geldt, maar ook voor een paar songs. Toch hebben zowel Bowie als Jones best een paar fraaie tracks gecomponeerd en die halen de waardering nog op naar 62 uit 100 punten.
Labyrinth - 08/10 - 评论 Marie-Lise Van Wassenhove, 提交于 (荷兰人)
Labyrinth, alweer uit 1986, vertelt het verhaal van Sarah (een piepjonge Jennifer Connelly) die aan de lijve ondervindt dat niet alle sprookjes even fictief zijn.
Tijdens een avondje babysitten op haar huilerige broertje roept ze de hulp in van de Goblins om haar van de kleine koter te verlossen. De Goblin Koning himself (David Bowie, met een van de meest indrukwekkende pruiken uit de filmgeschiedenis) willigt haar verzoek in. Maar Sarah bedenkt zich en wil toch niet dat haar broertje als Goblin eindigt. Ze krijgt dertien uur om hem te redden. Hiervoor moet ze eerst tot in het kasteel van de Goblin Koning geraken, en dat ligt temidden van een uitgestrekt labyrint.

De film is de tweede grote Jim Henson filmproductie uit de jaren ’80.
Net zoals voor de eerste film, The Dark Crystal, werd voor de muziek beroep gedaan op Trevor Jones. Deze keer schreef de componist echter geen orkestrale score, maar koos hij het elektronische pad. De reden? De aanwezigheid van rockster David Bowie, die niet alleen acteert, maar ook dat doet waarvoor hij het meest bekend is: zingen.

Beide muzikanten hebben vrij nauw samengewerkt. Score en songs sluiten dicht bij elkaar aan, vloeien naadloos in elkaar over. Thema’s van de filmmuziek worden hernomen in intro’s van Bowie’s bijdragen en visa versa.

Het geluid blijft wel allemaal synth. Geen orkestraties met meeslepende violen en groots orkest. In plaats daarvan pretentieloos eighties pop.
De score is ook duidelijk voor synth gecomponeerd en dat maakt het verschil met een compositie die eigenlijk voor orkest geschreven is, maar door budgettaire redenen elektronisch wordt uitgevoerd.

Het resultaat is in het algemeen aardig. Er is ruimte voor enkele thema’s (eentje voor Sarah en eentje voor het labyrint), er zitten goede tracks in (het sprankelende “Sarah” en trieste “Home At Last”), en jammer genoeg ook enkele minder goede (“Goblin Battle”).

Hoofdattractie zijn echter de Bowie-songs die hun eigen rol in het verhaal spelen, van het speelse, dissonante “Chilly Down” en “Magic Dance” (naar verluidt zorgt Bowie zelf voor het babygeluid – van veelzijdsigheid gesproken!) tot het romantische “As the World Falls Down” en het bijna wanhopige “Within You”. Grote meezinger is “Underground” dat op het einde van de soundtrack de “single treatment” krijgt en zowaar een hele gospel uitwerking krijgt.

Labyrinth mag dan niet het beste werk van Jones zijn, de score heeft zeker wat te bieden, al zal de soundtrack vooral in de smaak vallen bij fans van de film of Bowie.
Labyrinth - 01/10 - 评论 Thomas-Jeremy Visser, 提交于 (荷兰人)
Deze bizarre film word door velen gezien als een van de beste fantasyfilms van de jaren 80. Terecht? Jazeker. Het verhaal is net zo simpel als vreemd: Sarah moet op een avond oppassen op haar jongere broertje. Ze word hier niet echt vrolijk van, en wenst dat de gnomen, oke ik gebruik het woord ''goblins'' dan wel, ''Goblins'' hem meenemen. Deze ''Goblins'' nemen dit wat te letterlijk, en nemen hem mee naar hun wereld. Jareth, de Goblinking, (geniaal gespeeld door niemand minder dan glamrockkoning David Bowie!), verteld haar dat Toby snel zal muteren in een Goblin als ze hem niet kan vinden. Dat is moeilijker gezegd dan gedaan, de film heet namelijk niets voor niets Labyrinth.

Ik zal kort zijn over deze gruwel van een score. Verwacht geen mooie orkestraties, sterker nog, verwacht maar niets want dit stelt niets voor. Cybertroep en synthesizers domineren deze score op een verschrikkelijke wijze zonder enige spanning op te wekken.
Maar wat deze score mogelijk nog erger maakt dan het al was is meneer Bowie. David Bowie, misschien wel de meest invloedrijke en meest gevierde artiest van de moderne tijd, de ''Tin White Duke'' kan zelfs deze score niet op een hoger niveau brengen. Nummers zoals Underground en Magic Dance zijn de vergelijking met werken zoals Heroes, Ziggy Stardust, Changes en niet te vergeten Modern Love niet eens waard. Iemand die meer dan 600 nummers op zijn CV heeft staan, speelde met andere groten der aarde zoals Freddie Mercury, John Lennon, Iggy Pop en niet te vergeten Tina Turner, en optrad op legendarische concerten zoals de Live Aid van 1985 en Concert for New York, kan deze score alleen nog maar omlaag halen. Een gemiste kans. Als je wilt genieten van Bowie en zijn muziek zet dan maar Christiane F. op, en Trevor Jones heeft zijn The Last of the Mohicans nog altijd. Schoolvoorbeeld van een slechte score voor een goede film.
Labyrinth - 08/10 - 评论 Jason FLZ, 提交于 (英语)
Labyrinth was an inredibly creative effort when it was released in the 80's. The Jim Henson directed fairytale was a unique combination of puppetry, good songs, and live action. To provide the score was fantasy composer (and also providing the score for the other Jim Henson feature, The Dark Crystal) came Trevor Jones. The album release features about 15 minutes of score and 20+ minutes of songs provided by David Bowie.

To start off, the songs on the album are pretty fun. 'Underground' and 'Within You' are rock ballads with Bowie's haunting voice flowing through. One of the song highlights is 'Magic Dance', an upbeat pop song with Bowie providing the baby noises. For Trevor Jone's score, the music is mostly 80's style synth. Wailing guitars and keyboard music support the score, and it actually works better than some of the more generic 80's synth.

While there isn't too much to say about Trevor Jones's score for Labyrinth (considering there is only 15 minutes released) the album presentation as a whole is pretty good. David Bowie's songs all sound mystical and haunting, yet fast paced. Those who are not big fans of 80's music or David Bowie in general may actually enjoy the songs. All of the score music is pretty fair well off, albeit a little outdated. Labyrinth is a good effort from both singer and composer, but it definitely isn't Trevor Jones's best score.
Labyrinth - 10/10 - 评论 Sybren van der Schoot, 提交于 (荷兰人)
In tegenstelling tot andere recenties, ben ik erg gecharmeerd van de Labyrinth-score. Sterker nog, hij staat in mn top 10 van lekkere soundtracks. David Bowie zingt als vanouds en heeft een goeie rol neergezet als Jareth de Goblinkoning. Inderdaad deze score is geen orkestscore, maar weet erg goed het gevoel van de film neer te zetten. Underground/ Opening Titles begint gelijk al pakkend, gevolgd door Into The Labyrinth en Sarah ( tussendoor natuurlijk Magic Dance nog) De soundtrack wisselt prettig af tussen Bowie en Jones tracks, en luisterd lekker weg. Misschien dat de soundtrack voor orkestliefhebbers een beetje een druiper is, maar voor synthliefhebbers is deze score zeker de moeite waard!
Mijn favoriete tracks zijn toch wel Sarah, Home At Last en As The World Falls Down, maar dat is per persoon vast weer anders. Goblin Battle is de pittigste track van de CD, maar geeft wel een lekker ritme, waarbij je de hele battle in de Goblin City voor je kan zien.
Labyrinth is een bizar sprookje geworden, maar met prachtige Jim Henson poppen ( Ludo en die dwerg) en bevat leuke humor en sfeervolle decors. De soundtrack is gewoon lekker om te luisteren

其他版本 Labyrinth (1986):

Labyrinth (1986)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多