The Grandmaster

The Grandmaster, ook wel Yi Dai Zong Shi genaamd, is de zoveelste Chinese film waar gevechtskunst centraal staat. De film die het leven vertelt van Yip Man, de leermeester van o.m. Bruce Lee, werd geselecteerd als Chinese inzending voor de oscars in de categorie van Beste Buitenlandse Film.

Regisseur Wong-Kar wai deed net als voor In the Mood for Love en 2046 beroep op de Japanse componist Shigeru Umebayashi. De meeste composities schreef hij samen met de Fransman Nathaniel Mechaly. Muzikaal ligt deze score in het verlengde van Umebayashi’s score voor 2046, maar nergens wordt echt het niveau van die filmmuziek geëvenaard. Op deze “2046 light” staan weliswaar enkele sterke tracks waaronder het stijlvolle ‘Sorekara Epilogue I Kokuhaku’, de twee versies van het ‘Love Theme’ en het opzwepende ‘Manchurian Bolero’.

De langste track die deze score te bieden heeft, betreft het ronduit ergerlijke ‘Beiking Opera’. Dit traditionele lied mag dan wel passen bij de algemene sfeer die de film met zich meebrengt, deze muziek is niet aangenaam om naar te luisteren zonder de beelden van de film. Een track om over te slaan dus.

De actievolle muziek à la Hans Zimmer in The Gold Pavilion en Manchuria Express zorgt voor enige variatie, maar boeit weinig door het gebrek aan originaliteit. Er zijn gewoon teveel componisten die op deze wijze filmmuziek brengen. Umebayashi’s entiteit is er weinig in terug te horen.

De twee reeds bestaande composities van Ennio Morricone zijn wel vermeldenswaardig. Het serene pianothema “La Donna Romantica” betreft een vergeten parel uit het oeuvre van Morricone, een compositie uit het in 1966 verschenen Come Imparai ad Amare le Donne. Verder is het ook fijn om Yo-Yo Ma’s cello-versie van Once Upon a Time in America terug te horen op deze soundtrack. Deze versie verscheen oorspronkelijk op de sterke verzamelaar Yo-Yo Ma plays Ennio Morricone.

Dat deze soundtrack zijn goede momenten kent is een feit. Dat Umebayashi nogal veel uit hetzelfde muzikale vaatje tapt is tevens een vaststelling. Dergelijk déjà vu-gevoel duikt gelukkig bij alle grote componisten wel eens op.