John Adams
现在订阅！
保持更好的信息，并访问收藏家信息！
保持更好的信息，并访问收藏家信息！
| # | 跟踪 | 持续时间 | |
|---|---|---|---|
| 1. | Opening Titles | 2:44 | |
| 2. | Street Shanty / Finding Palmes | 1:25 | |
| 3. | Abigail | 1:36 | |
| 4. | Tarred & Feathered | 2:20 | |
| 5. | Leaving For Philadelphia | 2:20 | |
| 6. | Facing Defeat | 2:56 | |
| 7. | The Militia Passes By | 2:48 | |
| 8. | The Declaration Of Independence | 6:05 | |
| 9. | John and Abigail | 1:12 | |
| 10. | John Says Goodbye | 3:26 | |
| 11. | Battle at Sea | 5:30 | |
| 12. | No Letters | 1:32 | |
| 13. | Abigail in Paris | 1:55 | |
| 14. | The Villa | 3:43 | |
| 15. | Dressed for the Opera | 1:09 | |
| 16. | Hot Air Balloon | 0:51 | |
| 17. | Meeting with the King | 1:49 | |
| 18. | The Oath | 1:21 | |
| 19. | First President | 1:07 | |
| 20. | Adams In The Cold | 2:51 | |
| 21. | Dissatisfaction | 2:45 | |
| 22. | Adams Resigns | 2:08 | |
| 23. | Wall of Strength | 1:43 | |
| 24. | Searching for Charles | 1:44 | |
| 25. | Abigail Leaves Farm | 1:03 | |
| 26. | Our Son Is Dead | 3:20 | |
| 27. | The White House | 3:04 | |
| 28. | Abigail Dies | 5:00 | |
| 29. | Letter To Jefferson | 3:52 | |
| 30. | Farewell to Adams | 5:11 | |
| 78:30 |
提交您的评论
隐藏其它语言的评论
De Amerikaanse betaalzender HBO brengt naast hun immense populaire tv-series ook af en toe eens een langspeler. Voor de series wisten ze diverse bekende componisten aan te trekken zoals Thomas Newman ( die heel knappe muziek schreef voor de fantastische serie ‘Six Feet Under’ ) of Jeff Beal ( Rome ) maar ook voor hun films werkten ze in het verleden samen met oa George S. Clinton ( Bury My Heart at Wounded Knee ). Voor deze productie werden 2 vrij onbekende componisten aangetrokken namelijk Rob Lane en Joseph Vitarelli. Het resultaat is niet altijd even goed in te schatten maar schiet toch grotendeels te kort.
De CD opent nochtans ( ‘Opening Titles’ ) veelbelovend met een heroïsche melodie, Keltische invloeden met een militaire inslag. Bij momenten valt ‘Last of the Mohicans’ erin te herkennen. Maar al snel vervaagt de toon en klinkt alles bijzonder monotoon. De actiemuziek klinkt vlak en weinig inspirerend en de dramatische onderscore is bij momenten ronduit saai en weinig pakkend.
De zwakte is dat geen van beide componisten écht weet een stempel te drukken op de muziek, al valt er hier en daar toch nog iets mee te pikken in de cues die Vitarelli schreef. Maar al bij al te weinig om geïnteresseerd te blijven tot het lange eind. Het enige zeldzame moment dat de score toch nog even weet te boeien blijkt dan nog van de hand van Schubert te zijn waarvan Rob Lane het Piano Trio in E-Flat, Opus 100 herarrangeerde.
Met een speelduur van meer dan 70 minuten lijkt er geen einde te komen aan deze CD en bederft daardoor finaal de weinige kwaliteiten van de score. Het is bijzonder spijtig dat toch redelijk wat hedendaagse filmcomponisten tegenwoordig maar al te vaak inspiratieloos en kleurloos klinken. Het volstaat blijkbaar om gewoon passende muziek te schrijven zondermeer waardoor het geen muzikale identiteit krijgt, maar anoniem blijft en evengoed voor een gans ander doel kon geschreven worden. Als luisteraar ben je al snel vergeten naar wat je precies aan het luisteren was. Alweer een gemiste kans?
De CD opent nochtans ( ‘Opening Titles’ ) veelbelovend met een heroïsche melodie, Keltische invloeden met een militaire inslag. Bij momenten valt ‘Last of the Mohicans’ erin te herkennen. Maar al snel vervaagt de toon en klinkt alles bijzonder monotoon. De actiemuziek klinkt vlak en weinig inspirerend en de dramatische onderscore is bij momenten ronduit saai en weinig pakkend.
De zwakte is dat geen van beide componisten écht weet een stempel te drukken op de muziek, al valt er hier en daar toch nog iets mee te pikken in de cues die Vitarelli schreef. Maar al bij al te weinig om geïnteresseerd te blijven tot het lange eind. Het enige zeldzame moment dat de score toch nog even weet te boeien blijkt dan nog van de hand van Schubert te zijn waarvan Rob Lane het Piano Trio in E-Flat, Opus 100 herarrangeerde.
Met een speelduur van meer dan 70 minuten lijkt er geen einde te komen aan deze CD en bederft daardoor finaal de weinige kwaliteiten van de score. Het is bijzonder spijtig dat toch redelijk wat hedendaagse filmcomponisten tegenwoordig maar al te vaak inspiratieloos en kleurloos klinken. Het volstaat blijkbaar om gewoon passende muziek te schrijven zondermeer waardoor het geen muzikale identiteit krijgt, maar anoniem blijft en evengoed voor een gans ander doel kon geschreven worden. Als luisteraar ben je al snel vergeten naar wat je precies aan het luisteren was. Alweer een gemiste kans?
