The Last Mimzy


New Line Records US (0794043908422)
电影 | 发布: 2007 | 电影发行: 2007 | 格式: CD, 下载
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.The Mandala1:37
2.Whidbey Island3:21
3.Under The Bed2:46
4.Cuddle1:27
5.Beach1:59
6.Scribbles2:38
7.Blackout3:16
8.Palm Readings4:12
9.I Love The World0:52
10.Help!1:20
11.I Have To Look4:09
12.Can I Talk?5:25
13.Eyes2:15
14.The Tear4:07
15.Through The Looking Glass5:02
16.Hello (I Love You)6:16
 50:42
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

The Last Mimzy - 08/10 - 评论 Mitchell Tijsen, 提交于 (荷兰人)
Howard Shore is een componist waarvan ik voor 2001 nog nooit gehoord had. Maar na zijn succes met The Lord of the Rings waarvan ik altijd vrolijk dat melodietje mee zong maakte hij nog meer. Zo maakte hij ook in 2007: The Last Mimzy.
Ik vind de score gemaakt door top componist Howard Shore erg prachtig, ik zal uitleggen waarom per track…

1) The Mandala
Deze track begint heel rustig met het hoofdthema van de film. Je kan overigens wel goed horen dat het van Shore zijn handen komt want het is soms een beetje Lord of the Rings-achtig. Maar dat vind ik juist mooi, want dat waren ook top soundtracks. De bekkens doen het ook goed en zorgen voor een vreemd effect wat prachtig is en goed bij de mysterieuze film past. De openingstrack van deze score is geslaagd, meer dan geslaagd als je het mij vraagt. Door al deze verschillende instrumenten zorgt dat voor kippenvel, en nog steeds als ik de score beluister zoals nu op dit moment. Het hoofdthema hoor je ook in deze track, zo eindigt de track met het zoete geluid van de strijkers, werkelijk prachtig!

2) Whidbey Island
Toen ik deze track hoorde dacht ik even aan Jurassic Park, maar dat hield gelijk op toen ik weer de typische melodietjes hoorde van Howard Shore. Het is vergeleken met de andere track werkelijk een hele lieve track zeker als je rond de 0:58 seconde die mooie pianoklanken hoort. Een piano kan kwaadaardig klinken, of erg mooi en lief. Hier ging het zeker om liefdadigheid. De violen komen er later nog eens bij en versterken dat vreugdevolle gevoel. Dit is werkelijk een mooie track en zeker niet slechter dan de track hiervoor. Maar zo rond de 2:07 minuten word het opeens wat duisterder, je hoort de violen goed en als je goed luistert hoor je het hoofdthema weer die je hiervoor ook in track 1 gehoord had. De track eindigt duister…

3) Under the Bed
Het begint weer duister met het hoofdthema van de film die je in de tracks hiervoor ook al hoorde (met name in track 1). Nu hoor je het thema alleen wel uitgebreider en iets anders als in track 1. Wel hoor je dezelfde instrumenten maar die laten de tonen iets langer doorlopen. Geen speciale track omdat die heel erg lijken op track 1, dat is een beetje jammer maar ondanks dat is het een mooie track omdat ik helemaal weg ben van dat hoofdthema, een thema wat Shore goed heeft uitgeschreven. Ook de instrumenten zijn werkelijk weer goed uitgekozen. Het eindigt weer duister net zoals in de track hiervoor.

4) Cuddle
“Harry Potter?”
Dat was het eerste waar ik aandacht toen ik de lieve xylofoon geluidjes hoorde maar rond de 23 seconde verandert deze stemming weer in de vertrouwde toontjes van Howard Shore die ook dit nummer weer rustig begint. Maar dat was ook zo bij track 2, zal de rust het hele nummer zo door blijven gaan of komt er verandering in? Verandering is er zeker rond de 1:06 minuten want je hoort weer de xylofoon toontjes die je aan het begin van het nummer ook hoorde, het eindigt hiermee overigens ook. Een leuke track….meer niet.

5) Beach
Het begint rustig met een harp die het hoofdthema speelt. Soms wat snel en soms wat langzaam. De violen en de fluiten komen er op een gegeven moment ook bij en je hoort zelfs de piano vrolijk mee spelen op de maat. De track blijft vrolijk, ondanks deze leuke toontjes vond ik dit geen speciale track, door naar de volgende!

6) Scribbles
Een grappig begin wat een beetje weg had van Robots van Powell. Maar die stemming verandert gelijk weer als je het prachtige hoofdthema weer hoort, maar even later hoor je de Powell-achtige noten weer opnieuw. Rond de 1 minuut is er even wat rust en hoor je het hoofdthema weer. Alweer zou je denken? Maar gelukkig gaat het thema niet vervelen doordat Shore er steeds weer andere instrumenten eraan toevoegt of het tempo weer een beetje verandert.

7) Blackout
Het begint een beetje duister maar de stemming word verandert door de vioolklanken. Voor de rest niet echt een speciale track, de noten die langzaam steeds hoger en dreigender worden deden met echt denken aan Shore zijn werken voor The Lord of the Rings. Niet dat dat natuurlijk erg is. Die 3:16 minuten leken lang maar dat waren ze ook (helaas) zeker. Deze track had van mij iets korter gemogen. Wel leuk dat je het thema van de film weer hoort op de piano in de laatste secondes van deze track.

8) Palm Readings
De strijkers hebben zoals héél vaak gebeurd bij Shore weer de hoofdrol. De piano schuift er soms even bij maar voor de rest is het toch echt wel een beetje een strijkers track.

9) I Love the World
Leuke track! De pianoklanken klonken mij als muziek in de oren.
Het motto van Shore is bij deze track om de rust erin te houden. Dit deed hij ook met enkele tracks hiervoor. Maar nog steeds moet ik zeggen dat track 1 er toch nog het beste uitsprong mede doordat het wat weg had van The Lord Of The Rings. Deze track had van mij juist weer wat langer mogen zijn, ondanks dat een leuke track.

10) Help!
Aan de titel te zien zou dit waarschijnlijk een spannende track worden. En zo is het begin inderdaad ook! Het begint duister en onheilspellend en dat gaat even door. De strijkers hebben weer een grote rol in dit nummer. Geen speciale track maar hij hoort wel op het album doordat er leuke tonen in zitten. Voor het eerst een track die niet wat weg had van the Lord of the Rings. Dat mag ook wel eens gezegd worden.

11) I have to Look
Een lange track op deze score. Hij begint lekker rustig en vrolijk. Dit is de eerste track die lekker eens duister is en waarbij je echt moet denken aan de donkere momenten in de film die er ook wel bij zaten. Natuurlijk is het wel een kinderfilm maar ook bij kinderfilms hoort duistere muziek en horen er angstaanjagende dingen in te zitten. Natuurlijk niet echt heel eng maar de muziek maakte soms wel wat enge draaiingen wat ik erg mooi vond. Het slagwerk komt ook in deze track naar voren en daardoor vallen soms de strijkers iets meer naar beneden. Dit is nou echt zo’n track die ik mooi vond en een track die ik steeds opnieuw kan luisteren zonder dat die gaat vervelen. Eén van de mooiste tracks op de score. Maar nog steeds blijft track 1 de beste track van allemaal, deze komt daar snel achteraan!

12) Can I Talk
De track heeft een aparte naam maar als je de film hebt gezien snap je de zin wel. Kan ik praten? Howard Shore hoeft niet te praten om duidelijk te maken wat voor een scène dit is…dit is namelijk een duistere scène. Dat hoor je al aan de strijkers die langzaam tot een hoofdmoment komen om het zo maar te noemen. Dat moment is zo rond de 1:40, want daar verandert de sfeer iets. Dit is geen speciale track (helaas). De strijkers mogen dan fantastisch klinken en hun werk doen. Ondanks dat werd deze track wat saai richting de 2:00 minuten. Gelukkig klaart de track weer wat op zo rond de 2:55 minuten. De duistere sfeer lijkt weg te vallen maar even later komt hij weer naar boven. Dit vind ik mooi gecomponeerd door Howard Shore, een top prestatie. Zeker als je het hoofdthema er heel langzaam weer tussen door hoort schuiven. De track eindigt duister met de violen op de voorgrond. Het slagwerk heeft ook nog een klein beetje een rol bij deze track maar over het algemeen is dit géén slagwerk score.

13) Eyes
Het begint erg vreemd met té hoge geluiden van de violen. Gelukkig veranderen die geluiden op een gegeven moment. Vanaf 1:25 word deze track pas intersant, zeker dus niet één van de beter tracks op deze score. Overigens lijkt hij veel op track 10.

14) The Tear
Eindelijk een track die al vlot van zichzelf begint! De blazers komen nu tenminste ook eens aan hun bod en nu blijven de violen op de achtergrond…tenminste dat lijkt zo. Maar ze komen weer langzaam op de voorgrond zo rond de 40 seconde. Rond de 2:20 minuten horen we weer het hoofdthema van de film gelukkig. We hadden hem al een tijdje niet zo mooi en zo vol meer gehoord. Leuk dat hij er weer in zat. Al heeft Shore er wel wat aan verandert, soms klinken de violen wat hoog (te hoog) maar gelukkig verandert dat weer rond de 3:10 minuten. Daar hoor je het 2e thema van de film. Dit keer niet gespeeld door een piano maar door de violen. Deze track heeft werkelijk alles. Het hoofdthema, een beetje slagwerk, blazers, strijkers die mooie op de voorgrond treden, het 2e hoofdthema en gewoon spanning! De beste track na track 1.

15) Through The Looking Glass
Deze track is eigenlijk de echt laatste track van Howard Shore, hierna komt er nog maar 1 track die niet meer gezien kan worden tot de SCORE. Wel tot het album zelf natuurlijk. Ik vind deze track een waardige afsluiter, de violen treden mooi op voorgrond. En tot slot hoor je nog hét bekende thema van de film. Een prachtige afsluiter die mooi aansluit op de rest. Howard Shore is een componist die werkelijk alles aan kan. The Lord of the Rings waren geweldig maar ik ben blij dat ik deze heb gekocht (deze score). Want hij is zeker de moeite waard.

16) Hello (I love you)
Werkelijk een afgrijselijke track, een track die niet op de score hoort vind ik. Ik vind het een verschrikkelijke track, hij is lelijk en ik kan niet geloven dat ze deze erop hebben gezet. Maar dat was ook zo bij Pirates of the Caribbean II, daar stond er ook al zo’n rot track op (van DJ Tiesto). Daarom zet ik de score altijd af als de laatste noten van track 15 hebben geslagen.

Mijn cijfer voor deze score is een: 8.
Het kan wel wat hoog zijn maar ik vind werkelijk dat deze score echt mooi is gecomponeerd! En hopelijk verast Shore ons in de toekomst wat meer met dit soort scores. Dit is werkelijk een aanrader voor iedereen vind ik. Zeker als je van Shore zijn werken houd voor The Lord of the Rings. Natuurlijk zijn die scores veel meer (groots) opgezet. Deze score wat minder maar je hoort wel aan de score dat het van Shore komt. De film heb ik gezien dóór de score te beluisteren van Howard Shore. Meestal is het (natuurlijk) andersom. De film vond ik geen succes terwijl ik dat wel weer vind bij de score. De tracks doen me niet terug denken aan de film omdat ik zoals ik al zei dat geen succes vond. Wel doen ze me denken aan een fantasiewereld wat wél zo was bij de film. De muziek kan natuurlijk niet overal bij geplaatst worden. Sommige tracks zouden eventueel bij The Hobbit (2010) gebruikt kunnen worden… Maar ik weet zeker dat áls Shore de muziek mag maken van The Hobbit hij ons weer verast met andere melodieën. En hopelijk zijn ze dan net zo geslaagd als deze leuke deuntjes en melodieën. Een 8 wat mij betreft.
The Last Mimzy - 08/10 - 评论 Tom H., 提交于 (荷兰人)
Af en toe komen er nog eens echte kinderfilms overgewaaid uit de United States. “The Last Mimzy” is hiervan een perfect voorbeeld. In deze nieuwe film van Bob Shaye (die vooral bekend staat als executive producer van onder andere “The Lord of the Rings”, maar ook van vele horrorfilms als het povere “Freddy vs. Jason” en “Nightmare on Elmstreet) wordt het verhaal verteld van een broertje en een zusje die nadat ze een obscuur voorwerp hebben gevonden op het lokale strand, vreemde krachten beginnen te ontwikkelen. Al vlug raken de volwassenen erg geïntrigeerd door deze speciale gaven en ontdekken ze dat de kinderen een cruciale rol zullen spelen in het voortbestaan van de wereld. U kunt het vervolg wel raden. Shaye ontmoette Howard Shore tijdens de sessies van zijn magnum opus “The Lord of the Rings” en het klikte wel tussen de twee. Zodoende moest de regisseur niet lang nadenken voor hij Shore aanduidde als componist voor “The Last Mimzy”.

Het is niet verwonderlijk dat Shore’s werk na zijn magistrale compositie voor Peter Jackson wordt vergeleken met dit meesterwerk, wat niet echt eerlijk is ten opzichte van deze begaafde componist. Eén van zijn kenmerken is immers zijn eigenzinnige keuze van stijl en thematiek voor zijn scores. “The Aviator” baadt in de stijl van de jaren ‘40 en mist daarom een beetje van de grandeur die het grote publiek verwachtte bij de spectaculaire beelden. “The Departed” staat dan weer bol van het sublieme en virtuoze gitaarwerk van enkele prominente gitaristen wat allerminst een moeilijk apprecieerbare score opleverde. “The Last Mimzy” daarentegen is een klassieke score met veel strijkers, kopers en flarden piano. Opmerkelijk is opnieuw het feit dat Shore geen koor heeft geïntegreerd, hoewel hij er ditmaal alle reden toe had en de muziek misschien naar een hoger level had kunnen brengen want toe gegeven, hoe eenvoudig en genietbaar het thema wel is, ‘The Last Mimzy’ verbleekt een beetje bij voorgenoemde soundtracks.

In “The Mandala” introduceert Shore zijn thema die ruimschoots doorheen de muziek wordt gebruikt. Herkenbaarheid is één van de belangrijkste troeven van deze soundtrack. Het thema is erg eenvoudig opgebouwd en wordt gedragen door de blazers die een avontuurlijk en geheimzinnig sfeertje poneren. Af en toe wordt het thema even overgenomen door de harp bijvoorbeeld in “The Beach”, maar Shore houdt zich vooral bij de piano en de houtblazers die het thema ontelbaar keren herhalen in voldoende variaties om dit album toch een aangename ervaring te maken. Toch kan men al vlug de impressie krijgen dat de eenvoudige opbouw van het thema en de vele reprises wijzen op gemakzucht.

Shore maakt soms even een uitstapje naar het komische zoals in “Scribbles” maar blijft trouw zijn thematiek doorheen zijn melodieën weven. Donkere impressies zijn dan weer terug te vinden in “Blackout” en “Help!” en een romantischer kant van Shore is terug te vinden in “I Love The World”. In “Eyes” en “The Tear” wordt het orkest eventjes ondergedompeld in een heuse thrillerstijl en mogen de strijkers eventjes enkele langgerekte noten spelen. Het album eindigt met het opwindende “Through the Looking Glass” met enkele memorabele momenten die zeker zullen worden geapprecieerd. Een popnummer werd trouwens aan de film gekoppeld gezongen door Roger Waters maar draagt weinig bij tot het album.

The Last Mimzy” is een duidelijke kinderfilmscore maar er ontbreekt een echt memorabel thema die voor de nodige magie kan zorgen. De score is trouwens kurkdroog gemixt en laat weinig plaats voor echt hartverwarmende muziek. Shore stond duidelijk op automatische piloot voor dit project. Al bij al is deze soundtrack aangenaam om naar te luisteren maar kan ze niet optornen tegen andere echt ‘magische’ kinderscores zoals Doyle’s werk voor “A Little Princess” of Poledouris’ “Free Willy”. Deze soundtrack ligt eenvoudig in het oor door zijn repetitief karakter en herkenbare thema’s en eenvoudige orkestraties. Een weinig verrassende Shore.
The Last Mimzy - 07/10 - 评论 Tom Daish, 提交于 (英语)
I suspect that some listeners surveying Howard Shore's pre-Lord of the Rings discography would be surprised at the number of, what one might deem, unlikely entries lurking there. For every Cronenburg horror, there's something unexpected, from Big to Mr Doubtfire. However, kids' films have never really been Shore's best known line of work but The Last Mimzy goes some way to rectifying the situation. Quite what happened to the other Mimzies, I have no idea, but whatever the case, the film is something to do with a magical box that makes kids intelligent and psychic and thus able to save the future from pollution. Or something. It sounds like the kind of film that ought to be terrible, but is better than expected. However, it would seem the general consensus is that it was just rather mediocre.

The film seems ripe for a score by James Horner, Thomas Newman or, if you're after something anonymous, John Debney, but with The Mandala, it's clear that Shore is sticking to his current style. However, there is a lightness of touch that isn't always so obvious in his post Lord of the Rings sound world, the strings aren't laid on as thickly and there brass is kept low key. The main theme is slightly unusual in construction, consisting of small melodic fragments that are bounced around the orchestra, which have more in common with The Aviator than the more luscious tunes associated with the family fantasy genre. However, it's quite malleable in terms of tone and just subtle changes in the intervals can turn it from very light and delicate to surprisingly sinister; indeed, there's a slight undercurrent of darkness running throughout. Tracks such as Under the Bed and Blackout present subtle, if fairly genuine menace. I Have to Look and Can I Talk feature some crisp action writing and Through the Looking Glass is undoubtedly lovely (with textures that, along with a couple of other tracks, slightly echo the tone of James Newton Howard's Shyamalan scores) but isn't quite the catharsis one might hope for.

The film has been compared to ET in its overall conception, but Shore's score is about as far from Williams grandeur was one could find, even the finale is fairly low key. In fact, the entire thing is just a bit too subdued, lacking any joie de vivre, as though the composer is taking it all a bit too seriously. The chamber like textures are lovely, but never quite taking flight and any moments where it starts to open out seemingly cut back by Shore's musical reserve. That the main theme is the type of melody that is difficult to broaden doesn't help. Given no knowledge of the film for which it was written, one would be tempted to think it was some rather earnest drama, not a fantasy. The closing song, Hello (I Love You) co-written and performed by Roger Waters is largely dire, bizarrely constructed and not very memorable. I must admit to having had high hopes for The Last Mimzy, but Shore doesn't really broaden his palette as one might hope and, despite some undoubtedly fine moments and typically sincere writing, the whole experience is just a bit flat.
The Last Mimzy - 07/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
De regisseur van deze jeugdfilm heeft Howard Shore gevraagd om de muziek te componeren. En dat heeft Shore goed gedaan. Er is voldoende spanning in de muziek, terwijl ook de vele rustiger momenten mooi ondersteund worden.

De score kent een paar leuke thema's, die echter niet heel erg tot de verbeelding spreken. Gedurende de score komen deze thema's regelmatig terug in de verschillende tracks, waarvan Whidbey Island de mooiste is.
Strijkers spelen echt een hoofdrol in deze score van The Last Mimzy. Daarbij worden ze regelmatig ondersteund door piano, harp, fluiten, een beetje percussie, blazers en nog wat andere instrumenten, vooral op de wat spannender tracks als I Have To Look, Can I Talk of The Tear. Dit zijn ook gelijk de tracks die muzikaal het meeste te bieden hebben.
De eerste helft van de score is wat dat betreft een beetje tam. Misschien komt dat ook doordat de thema's niet echt aanspreken, waardoor op zich mooie melodieën niet goed uit de verf komen.
De laatste score-track Through The Looking Glass is ook een track met een wat donkere kant, maar het is wel een mooi gecomponeerde track, al speelt ook hier weer mee dat er een mooie melodie ontbreekt. Het thema komt wel terug, maar maakt de track niet tot een prachtige afsluiter.
De afsluitende song van Roger Waters is op zich wel aardig en past tekstueel goed bij de film, maar past niet bij de score, en al helemaal niet bij een jeugdfilm. Het is wel een typische Roger Waters song, dus voor de liefhebber een must have.

Kortom, deze score voor The Last Mimzy is gewoon een goede en herkenbare score van Howard Shore, maar niet meer dan dat. Mooie muziek, maar de thema's en melodielijnen missen net even de kleur om er een prachtige score van te maken. Een ruime zeven.

其他版本 The Last Mimzy (2007):

Last Mimzy, The (2007)
Last Mimzy, The (2007)


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多