Blood+


Aniplex 26/04/2006 CD (4534530013606)
 

现在订阅!

保持更好的信息,并访问收藏家信息!





 

# 跟踪   持续时间
1.Saya's Victory3:34
2.Chasing Thru Time2:01
3.Saya-Nara3:31
4.Being Chaced2:28
5.BLOOD+ Countdown2:08
6.Saya's Daily Life2:26
7.Vampire Battle3:16
8.The Red Shield2:05
9.Saya's Courage2:32
10.Isolation2:22
11.The Vampire Threat1:21
12.BLOOD+ (The Final Battle)3:42
13.Saya's Love3:37
14.BLOOD+ Grand Theme6:36
15.Diva4:51
 46:30
提交您的评论 隐藏其它语言的评论

 

Blood+ - 09/10 - 评论 Lammert de Wit, 提交于 (荷兰人)
Blood++ is een Japanse anime televisieserie, die in 2005 en 2006 in Japan werd uitgezonden. De wekelijkse serie bestaat uit vijftig afleveringen en kwam ook buiten Japan in een aantal landen op de buis in veelal een Engelstalig versie. De door Junichi Fujisaku geregisseerde serie heeft gebruik gemaakt van de eerdere bioscoopfilm Blood+: The Last Vampire. De serie is door critici goed ontvangen, maar er haakten na verloop van tijd veel kijkers af.
Het verhaal draait om de teenager Saya Otonashi. Ze is een vampier, die lijdt aan een vreemd soort bloedarmoede en ook heeft ze last van geheugenverlies. Als ze op een dag wordt aangevallen door een vleermuisachtig wezen die leeft van mensenbloed, blijkt juist haar bloed het beest te doden. Daarop gaat ze met familieleden en vrienden en haar zwaard op weg om de wereld voor eens en altijd te verlossen van die bloedzuigende vleermuiswezens, terwijl ze onderweg haar verleden leert kennen...

De muziek bij de deze Japanse tv-serie zou oorspronkelijk gecomponeerd worden door gerenommeerde Japanse componisten, maar toen die afhaakten is de producer van de serie op Hans Zimmer afgestapt. Hij schoof de opdracht vervolgens door naar Mark Mancina. Mancina heeft geen muziek hoeven componeren voor de opening en aftiteling van de afleveringen, want daarbij werd voor elke aflevering een passende song gezocht van bekende Japanse artiesten.
Van de scoremuziek van Mancina zijn twee albums uitgekomen. Deze recensie gaat over het eerste album, waarop veertien tracks van de score zijn opgenomen en een song die regelmatig in de tv-serie te horen is geweest. Het tweede album is daarbij wat minder interessant, omdat hierop veel meer spanningsmuziek is opgenomen en melodieuze thematiek veel minder aanwezig is.

Dit eerste album opent met het prachtige en bijna bombastische 'Saya's Victory', met de geweldige themamelodie voor het hoofdpersonage Saya. Met heftige uitbarstingen van ultralaag koper en een stevige ritmiek weet Mancina een prachtig arrangement neer te zetten. Tijdens de track komen een aantal stijlwisselingen naar voren, want na ruim een minuut verandert de muziek van heroïsch-bombastisch naar rustig en licht dreigend, om later de eerdere stijl weer op te pakken. Op bijna drie minuten volgt weer een stijlwisseling en wordt de muziek echt melodieus en bombastisch, waar Mancina de lage koperblazers en stevige percussie even stilhoudt.
Saya's thema komt opnieuw tevoorschijn in 'Saya's Daily Life', wat een prettig vrolijke track, met de nodige luchtigheid, in een mooi en ingetogen arrangement. In 'Saya's Destiny' wordt dit thema fraai en vol orkestraal uitgewerkt, waarbij ook het hoofdthema van de film er licht doorheen klinkt, terwijl 'Saya's Courage' ingetogen begint, maar wat saai uitloopt. Dat geldt dan weer niet voor 'Saya's Love', wat een fraaie en ingetogen track is, die een mooi intermezzo vormt tussen beide grote thematracks 'The Final Battle' en 'Grand Theme'.

Het hoofdthema voor de serie komt voor het eerst voorzichtig voorbij in 'Countdown', die overigens nog tamelijk spannend is gecomponeerd, waardoor die melodie wat ondersneeuwt. Dit thema komt eigenlijk pas echt voor het voetlicht in 'The Final Battle', vanaf tweeënhalve minuut, wat een bijzonder aangename gewaarwording is. Met een mooie melodie en een bombastisch arrangement weet Mancina de oren te strelen. Dit thema doet aan alsof je het wel vaker hebt gehoord, maar het blijft een zekere eigenheid houden en pakt daarom toch goed uit.
Pas in de track 'Grand Theme' komt het hoofdthema voor de serie in volle glorie voor het voetlicht. Het is goed te horen dat Mancina de componist is, want stijlelementen uit Speed en Twister zijn duidelijk herkenbaar. Toch heeft de muziek genoeg eigenheid om op zichzelf te staan en dit tot een heerlijk thema te maken, waarin Mancina zich als een meester van de melodie laat kennen. Die melodie wordt dan vol orkestraal gebracht in bijzonder fraaie harmonieën. Een heerlijke track.

Een flink aantal tracks van de score zijn duidelijk gecomponeerd om de spanning te verhogen. Dat begint al vroeg op het album, met tracks als 'Chasing the Enemy', 'Saya-Nara' en 'Being Chased', waarin Mancina melodie ondergeschikt maakt aan vaak staccato gespeelde muziek met veel strak geplaatste heftigheid.
Vooral de track 'Vampire Battle' is spannend gecomponeerd, en is met veel heftige en soms grimmige klanken een echte actietrack, waarin ook koorklanken, koperblazers en stevige percussie een grote rol spelen. Maar ook dissonante effecten ontbreken niet om de spanning te verhogen.
Het Vampierthema komt terug in 'The Vampires' Threat', die stevig en spannend is gearrangeerd, maar redelijk melodieus blijft. Ook in het eerste deel van 'The Final Battle' voert het vampierthema de melodie aan, om na ongeveer een minuut over te gaan in het mooie thema voor Diva en nog weer later neemt dan het hoofdthema die rol weer over.

Het album sluit af met de track 'Diva' waarin Mancina het thema voor deze tegenstander van Saya laat horen als een soort aria uit een opera. Sopraan Elin Carlson zingt hier loepzuiver de hoogste noten, om rillingen van te krijgen. De muziek in deze track is de ene keer licht en tragisch, de andere keer donker en brutaal en die afwisseling zorgt voor een enerverende afsluiter van dit album.
Overigens bevat het tweede scorealbum van deze tv-serie een instrumentale versie van deze afsluitende song. En ook die is prachtig.

Kortom, met zijn muziek voor de anime-tv-serie Blood++ heeft Mark Mancina weer eens alle registers opengetrokken. De muziek is bijzonder gevarieerd, maar niet alles ligt even prettig in het gehoor. Vooral de muziek die de spanning moet verhogen valt niet altijd mee. Toch is dit album zeer genietbaar, omdat Mancina grootse themamelodieën heeft gecomponeerd, die hij afwisselend neerzet in een heroïsch-bombastische stijl, die we van Zimmer's Remote Control kennen, een meer ingetogen stijl voor het hoofdpersonage en een donkere stijl voor de vampiers. Daarnaast is er de bijna klassieke stijl voor Diva, die in een klassieke aria gepresenteerd wordt. Mancina's kundigheid om heerlijke melodieën te componeren komt hier prima tot z'n recht en dat weet de waardering dan ook omhoog te stuwen naar 88 uit 100 punten.
Blood+ - 08/10 - 评论 Tim Horemans, 提交于 (荷兰人)
Blood++ is een japanse manga serie voor tv. Blood++ vertelt het verhaal van de mysterieuze Saya, zij is een vampier die haar geheugen kwijt is. Maar stilaan begint zij vanalles te ontdekken over haar verleden. Deze tv-serie gaat blijkbaar verder op de film Blood+: The Last Vampire uit 2001. Oorspronkelijk was aan Kenji Kawai en Yoko Kanno gevraagd om de muziek voor deze serie te schrijven maar omdat ze beiden geen tijd hadden heeft producer Mamoro Oshii de vraag dan maar gesteld aan Hans Zimmer. De producer was blijkbaar een grote fan van Hans Zimmer. Maar ja Hans kennende, deze man heeft het altijd druk druk druk en daarom heeft hij zijn vriend Mark Mancina aangeraden aan Oshii.

Mark Mancina is dankzij zijn scores voor Bad Boys en Speed bekend geworden in wereld van filmmuziek. Mancina heeft in het verleden voor nog vele andere actie films muziek geschreven zoals oa Speed 2, Fair Game, The Money Train, Con Air, Twister,.. In zijn carrière heeft hij ook muziek voor drama’s geschreven zoals Moll Flanders en Return to Paradise. De arrangementen van The Lion King The Musical en de score van de Disney films Brother Bear, The Haunted Mansion en Tarzan komen ook van zijn hand. Mancina staat bij mij ook gekend als de man die altijd als laatste op een soundtrack stond met een suite van 5 minuten van zijn score en de rest van cd was opgevuld vol met songs, om goed commercieel te kunnen verkopen. Van al de films waarvoor hij muziek geschreven heeft zijn er maar weinig echte scores uitgekomen. Uiteindelijk is er dan nog eens een soundtrack release van Mark Mancina dankzij deze Blood++.

Blood++ is uitgegeven in Japan en het album is geproduced door Hans Zimmer. Saya’s Victory zorgt al onmiddellijk voor een zeer sterk thema. Het ritme ligt heeft veel weg van Speed en de melodie wordt zeer heroïsch gespeeld door de blazers. Deze soundtrack van Blood++ is goed gevuld met actiemuziek. De percussie is deels electronisch deels symfonisch. De taiko drums die je in sommige tracks gebruikt worden geven de muziek een aziatische sfeer. Mark Mancina zorgt voor een goed samenspel tussen orkest en zijn keyboards. Saya’s theme krijg je op verschillende manieren te horen op deze soundtrack, maar niet op een overdadige manier. Saya’s theme krijgt een stevige symfonische behandeling in Blood++ Grand Theme. Hier knipoogt Macina naar zijn vriend Zimmer want de percussie gegeleiding bestaat uit een variatie Crimson Tide en The Battle van The Gladiator. Saya’s Daily Life, Saya’s Destiny en Saya’s Love zorgen voor afwisseling en brengen mooie zachte muziek. Naast Saya’s theme bevat Blood++ nog enkele andere thema’s zoals in The Vampires Threat, dit thema wordt verder gezet in Blood++ The Final Battle en dat op grootste wijze. Het meest opvallende thema van de soundtrack is Diva. Voor deze laatste track heeft Mancina een area geschreven die door merg en been gaat. De engelenstem staat in mooi contrast met diepe strijkers. Alles wordt mooi opgebouwd tot die ene climax.

De cd is niet echt gemakkelijk verkrijgbaar, is het dan de moeite om hem aan te schaffen? Voor mij in ieder geval wel aangezien ik altijd al de muziek van Mancina goed gevonden heb. Blood++ bevat alles, stevige actie, heroïsche thema’s, heeft ook een gevoelige kant. De stijl van Manica is goed herkenbaar maar is niet echt een copie van. Ik vind Blood++ beter dan de doorsnee Media Ventures soundtrack.
Blood+ - 07/10 - 评论 Peter Van Riet, 提交于 (荷兰人)
Ik keek heel erg uit naar de muziek voor deze film, aangezien ik altijd de muziek van Mark Mancina al heel erg fijn gevonden heb. Hij had wel wat die Zimmerachtige/MV - sound maar hij had toch duidelijk een eigen stempel. Echter de laatste tijd kreeg hij minder en minder aanbiederingen, en toen ook Silvestri de plaats van Mancina innam om de score voor Tomb Raider 2 te schrijven begon ik de hoop al wat op te geven; de laatste interessante muziek die ik erg geslaagd vond die'k van hem hoorde was dan voor de film "The Haunted Mansion" die zelfs geen score-release kreeg maar het moest doen met her en der verspreide bootlegs of promo-cd's. Iets deed het vermoeden opwekken dat ook hij het bedrijfje van Zimmer had verlaten, net als Nick Glennie-Smith dat volgens de geruchten zou gedaan hebben.

Nu blijkt dus dat Zimmer was gevraagd deze score te schrijven, kennelijk had die het doorgegeven aan Mark Mancina. En de score valt me toch wat tegen. Het hoofdthema neigt ongeloofelijk hard naar dat van Gladiator, te horen in het Blood+ + Grand thema, en daar komt dan nog eens overduidelijk het Crimson Tide-motief bij, wat van bitter weinig originaliteit getuigt. Ik ben er 100 % zeker van dat Mark Mancina in staat is tot véél originelere thema's te componeren. In ieder geval zou ik wel erg hypocriet om deze score beter te vinden dan bvb Poseidon van Klaus Badelt, dan wel wat de heroïsche epische (actie)muziek betreft.

Veel tracks klinken dan ook nog eens vrij "cheap"; in de tijd van Twister e.d. klonk het misschien allemaal heel vooruitstrevend maar ondertussen zijn we al een hele tijd verder & de overduidelijke synthetische kopers die er toch wel vrij vaak in te horen zijn vind ik eerder storend dan leuk. Een perfect voorbeeld vind je in Blood+ + The Final Battle. Ook vind ik het helemaal niet passen in de sfeer die je zou verwachten bij muziek van zo'n film.
Enkele tracks die me dan wel boeien zijn bvb het erg leuke "Chasing trough time" dat me ook doet denken aan de score voor Twister maar waar Mancina toch veel origineler uit de hoek weet te komen dan in de rest van de score.. tot op een bepaalde hoogte.

Saya's destiny is een nummer waar de sterke kant van Mark Mancina weer naar boven komt, hij is ongeloofelijk goed in lyrische thema's te ontwikkelen, hier laat hij zich dan ook volledig gaan & dat komt erg mooi tot uiting.

Ook het laatste nummer is erg mooi. Zo mooi dat het wat "out of place" lijkt tussen de wel erg goedkoop klinkende heroïsche muziek. Het is voor solozang & orkest & heeft een erg Opera-achtig karakter. Het opent rustig maar gaat naar een weemoedige oplaaiende climax toe (die 'k spijtig genoeg toch wel wat abrupt vind eindigen)

Als er een reden moest zijn dat je deze score zou willen kopen dan zou je dat vooral moeten doen om de meer rustige passages die deze keer veel indrukwekkender zijn dan de gevechtsscènes.
Blood+ - 09/10 - 评论 Chris R., 提交于 (英语)
Mark Mancina is a very talented composer who for some reason or another doesn't take on very many assignments. Having been an associate of Zimmer for the longest, helping him on projects such as The Lion King, that when Zimmer was asked to write music for the anime Blood+ + that Zimmer felt it would be appropriate to ask Mancina to write for it, which is one of the best choices Zimmer has ever made. Mancina approaches this score with two very strong themes for the two vampire queens. The theme for Saya is ultimately expressed in the cue The Grand Theme; With such a strong string and snare drum ostinato playing beneath a horn section that yields one of the greatest and most heroic themes ever heard. From this theme it plays under most of the other cues in some variation or another, my favorite being in Saya-Nara, and The Final Battle. The theme for the other sister, the villan of the story, is expressed in full in the cue Diva. Diva expresses the ultimate sadness of her character through a full orchestral performance that is masked by the vocals of singer Elin Carlson, who delivers one of the finest vocal performances I have ever heard. Her voice reaching such a pitch that it would make most sopranos jealous. The minor theme is the one that mixes the most with Diva's theme and it is for the vampires of Diva. Given a minor theme at the start with a slow building baseline, it becomes fully formed in The Vampire's Threat, and comes full circle with Diva's theme in Vampire Battle. All three themes come together in the penultimate cue The Final Battle, with Saya's theme and Diva's theme with the vampire's theme playing in the spaces and yields one of the biggest battle cues I have listened too. Now this is only the first one and there is a second soundtrack to this one that fills in some of the blanks but the truth is the major themes for the series are present on this album thus making it the better choice. This score proves that Mark Mancina has the chops to write but the lack of output he yields is disappointing, but the quality of his work especially with this one, more than makes up for it.


报告错误或发送给我们附加信息!: 登录

 



更多