Catwoman

Catwomen is een personage dat al vele malen eerder in films figureerde en gebaseerd is op een karakter van een strip. Voor deze film uit 2004 is een heel nieuw verhaal verzonnen, maar blijkbaar was het verhaal niet geweldig want de film werd een tamelijke flop.

Klaus Badelt verzorgde de muziek bij deze film en op het album duurt dat maar liefst anderhalf uur. Nu is anderhalf uur een hele zit voor deze score als je niet zo van deze stijl houdt. Dus ik heb even door moeten bijten...
Klaus Badelt kan prachtige muziek maken, dat heeft hij ruim voldoende aangetoond. Maar voor Catwoman doet hij dat niet. Het is dan ook niet een gewoon verhaaltje, maar heeft toch iets fantastisch (sf-achtigs) en speelt zich voor een groot deel af bij duisternis, wat op zich al een bepaalde spanning geeft. De film is in principe een thriller en daar is de muziek dan ook op toegesneden.
Badelt heeft er een vrijwel volledig elektronische score van gemaakt met veel effecten, aparte geluiden en spanningsverhogende middelen. De score is zeer afwisselend, maar niet op een prettige manier. Er zijn maar enkele tracks die aanspreken, verder is het vooral geluid en in veel mindere mate muziek.
Een deel van de tracks zijn regelrechte hard-rock tracks, compleet met snerpende gitaren en ruige vrouwenstemmen. Veel andere tracks hangen daar tegenaan.
Melodieus is het allemaal niet, waardoor het toch tamelijk eentonig wordt, ondanks de toch afwisselende stijlen. Dat komt vooral ook door de sfeer die de hele score ademt. Die is nogal steriel en afstandelijk. Soms galmt het alsof je in een grote hal staat. Warme geluiden komen vrijwel niet voor.

Al met al heeft Klaus Badelt een score geproduceerd die niet gemakkelijk in het gehoor ligt. Veel ruige, rock-achtige tracks maken het er ook niet beter op. Tenzij je daar van houdt, natuurlijk. De score klinkt nogal psychedelisch en afstandelijk. En dat gedurende 91 minuten.