Het valt me meer en meer op hoe Frankrijk zich in de filmwereld naar voor dringt. De laatste jaren zijn de Franse filmen meer en meer succesvol. Dinner des Cons bijvoorbeeld, of deze Bienvenue Chez les Ch'tis. Alletwee komedies, waarvan de eerste heel erg grappig is, en de tweede de records heeft gebroken: de meest succesvolle Franse komedie aller tijden. Maar het zijn niet alleen de films die succesvol zijn. Het zijn vooral de componisten. Alexandre Desplat & Gabriel Yared, een Libanese Fransman kan je wel zeggen, hebben hun pluimen al verdient. Maar ook Bruno Coulais, van het inpakkende Les Choristes, heeft al hoge ogen gegooid en Armand Amar hebben pareltjes geschreven.
Philip Rombi, het is de eerste keer dat ik ervan hoor, schreef dan weer voor deze Bienvenue Chez les Ch'tis. En zoals de andere Fransmannen deed hij dat op een pakkende wijze. Humoristisch getinte muziek wisselt hij snel af met muziek 'avec tristesse'. Hij slaagt erin om de sfeer gemoedelijk te houden, mede dankzij dat leuke hoofdthema. Maar het leuke is de verscheidenheid aan instrumenten. Een orkest, beiaards, dwarsfluiten, ... voor allemaal heeft hij wel een goed stuk muziek geschreven.
Maar vooral de melodie die hij gecreëerd heeft, loont de moeite. Ze blijft na een tijd in je hoofd plakken, en dan de variaties die Rombi hierop maakt, het is allemaal echt wel ontzettend leuk.
Maar daar eindigt het dan eigenlijk ook. De muziek is van hoge kwaliteit, leuk, maar meer ook niet. Dit is zo'n score die je in de kast zet en na een verloop van tijd er nog eens uithaalt en gewoon nog eens beluistert om nog eens te horen hoe de score ging.
Maar toch: een amusante score, niet zo leeghoofdig als sommige andere komedies.