Aliens vs Predator - Requiem


Colosseum (4005939686529)
Varèse Sarabande (0030206686524)
Filme | Data de lançamento: 11/12/2007 | Formato: CD, Download
 

Inscreva-se agora!

Mantenha-se mais informado e tenha acesso à informação de colecionadores!





 

# Rastrear   Duração
1.Aliens vs. Predator - Requiem1:30
2.Opening Titles3:04
3.Decimation Proclamation7:40
4.Requiem Epilogue3:12
5.National Guard Part 15:45
6.National Guard Part 22:56
7.Taking Sides13:04
8.Predicide1:31
9.Kelly Returns Home1:19
10.Coprocloakia5:32
11.Power Struggle4:02
12.Skinned and Hanged2:48
13.Down To Earth2:36
14.Predator Arrival3:37
15.Special Delivery2:32
16.Alien Awakening2:07
17.Striptease1:31
18.Buddy’s New Buddy1:59
19.Searching the Poolhouse3:11
20.Gutless and Autosurgiosis2:43
21.Outnumbered4:38
 77:16
Envie sua opinião Ocultar críticas em outros idiomas

 

Aliens vs Predator - Requiem - 06/10 - Revisão de Joris Hermy, apresentado em (Holandês)
Wat te doen als de goede ideeën uitblijven? In Hollywood heeft men daar intussen iets op gevonden:recycleren van verworven successen en hopen dat er ook nog big bucks mee te verdienen valt. Winstbejag dus boven inhoudelijk amusement dat vergezochte, ja bijna lachwekkende prenten als deze overbodig maken. Want als men dit soort verhalen begint te verfilmen dan weet men dat de inspiratieloosheid domineert in Tinseltown.

Dat het Brian Tyler – ondanks het uitgangspunt - toch pure ernst is blijkt uit de aanhef van de eerste maten. Symfonische ritmiek dat dreigend en Holstiaans de score opent. Traditioneel maar toch wel indrukwekkend en het deed zelfs even denken aan de hoogdagen van Jerry Goldsmith ( denk aan de openingscompositie van ‘The Explorers’. ). Tyler ontplooit verder enkele interessante muzikale ideeën in de daaropvolgende tracks zoals bijvoorbeeld ‘Requiem Epilogue’. Maar eenmaal hij de avant-gardistische compositietechnieken aanwendt als rode draad door de rest van de score verliest Tyler de melodische volheid waarmee de score veelbelovend opende. Ontegensprekelijk maakte Tyler zijn huiswerk en de postmodernistische spielerei is zonder meer vakkundig geschreven. De referenties zijn veelzijdig want zowel wat Horner, Goldsmith en Goldenthal deden voor de voorafgaande films citeert Tyler op zijn manier. Bij momenten gaat Tyler verder en adapteert hij de stijl van voorgenoemde componisten. Vooral Goldenthal’s atonale chaos werd rijkelijk benut. Inventief in orkestratie en virtuoos in uitvoering onder een strakke baton van Tyler zelf. Maar het blijft binnen zijn moderniteit iets wat voordien al vaker werd gedaan en misschien zelfs beter. Tyler is wel fair om zijn inspiratiebronnen te vermelden en te bedanken in zijn dankwoord.

‘AVPR’ is een score dat weinigen zal kunnen bekoren. Maar voor de liefhebbers van agressieve, en vaak atonale scifi-filmmuziek valt er best wel wat interessants te horen. Vooral het gebruik van de instrumenten zoals de kopers zou kunnen boeien. Want meer dan muzikale inhoud is er aandacht voor een buitenwereldse sfeer dat gecreëerd wordt door onverwachtse klanken die het orkest kan produceren door andere uitvoeringstechnieken zoals bijvoorbeeld: glissando’s, spiccato’s, enz… Een lastige score dus dat héél veel moeite vraagt om uit te zitten. Tyler’s vorige gesmaakte scores zoals ‘Children of Dune’, ‘Frailty’ of ‘The Final Cut’ boeien veel meer, maar het zal mogen blijken dat Tyler met zijn muziek deze overbodige film overklast. Toch blijft voorzichtigheid geboden.
Aliens vs Predator - Requiem - 05/10 - Revisão de Wim Minne, apresentado em (Holandês)
Hoe slaag je veel geld uit de twee meest bekende horrorfranchises allertijden? Laat ze het tegen elkaar opnemen.

Dat moest iemand in Hollywood ook gedacht hebben, toen hij met dit idee op de proppen kwam. Verhaal? Niet belangrijk. Het moet er gewelddadig aan toe gaan, want Alien en Predator nemen het tegen elkaar op.

Ik had m'n twijfels bij deel 1. Helemaal niet zo geloofwaardig, maar bij wijlen spannend. Deel 2 leek me wel cooler, Requiem spreekt wel aan. Maar toch...
De film kampt met HET syndroom van Hollywood: zo snel mogelijk geld binnenrijven. Pirates leedt er onder, The Godfather leedt er onder en nu ook Alien en Predator. Zelfs na het einde van hun trilogie moeten ze opbrengen.

De muziek van de film is weinig boeiend, weinig spannend en weinig apocalyptisch, weinig afwisselend...
Ik heb me echt door de score moeten worstelen. Je kan een sfeer willen bevatten, maar om het zo eentonig te maken? Tiersen sloeg erin om origineel te zijn EN de sfeer van Amelie Poulain te behouden. Tyler niet. Hij dreunt zijn "duistere" muziek gewoon op. Een echt hoogtepunt kan ik niet noemen. Misschien Requiem epilogue (omdat ik blij was dat ik er vanaf was, of omdat het een welkome afwisseling was na al dat gedreun)

Overdadige percussie, geen spanning... Het is ECHT geen score om naast de film te horen.

Een vijf voor de moeite, want uiteindelijk muziek schrijven blijft een delicate taak en het gaat hier over een horrorfilm, waar je niet al te veel van mag verwachtten. Want uiteindelijk heeft Tyler de sfeer wel bevat, maar mocht ECHT wel afwisselender zijn.


Informe uma falha ou envie-nos informações adicionais!: Login

 



Mais