The Pianotuner of Earthquakes

Het Zweedse muziek label Moviescore Media staat al een tijdje bekend voor zijn online releases van filmmuziek. Zij brengen muziek uit van films uit het niet commerciële circuit. Dus geen grote Hollywood blockbusters. De componisten zijn meestal ook niet bekend bij het grote publiek en krijgen via deze weg de kans om hun muziek uitgebracht te zien worden. Onlangs heeft dit label beslist om simultaan met de online release ook hun soundtracks in cd vorm uit te brengen. Blijkbaar is de vraag naar “de echte soundtrack” groot en vinden soundtrack verzamelaars heb belangrijk om de muziek ook op cd te hebben in plaats van een download. Dit vind ik persoonlijk een goed initiatief want als verzamelaar wil je toch iets echts in handen hebben. Het eerste album dat deze behandeling heeft gekregen is de film The Pianoturner of Earthquakes. Deze Art-House film is geproduceerd door Terry Gilliam. Het verhaal draait rond opera Zangeres Malvina van Stille (Amira Casar). Zij wordt ontvoerd door de demonische dokter Emmanuel Droz (Gottfried John) terwijl zij op het punt staat om te trouwen met componist Adolfo Blin (Cesar Sarachu). Dokter Droz is hersenchirurg en is van plan om met Malvina te experimenteren. U leest het al, dit verhaal is niet alledaags en hierbij hoort ook niet alledaagse muziek.

Christopher Slaski, een brit, is de componist die dit aparte sprookje van muziek heeft voorzien. Slaski, een voor mij totaal onbekende componist, gebruikt als thema voor de film Antonio Vivaldi’s ‘Nisi Dominus’. Dit thema is dan ook het meest interessante stukje muziek op de soundtrack. Deze melodie heeft een droevige ondertoon. Ze voelt zeer klassiek aan, mede door de contratenor Robin Tyson. Deze falset zanger is de leidraad doorheen het album, hij vertokt de stem van Malvina. The Love Theme, geschreven voor harp, is van componist Trevor Duncan. Als liefdesthema vond ik het wat aan de saaie kant. Helemaal raar zijn de 6 nummers genoemd Automaton. Dit zijn zeer bizarre stukjes muziek die zeer onsamenhangend en experimenteel zijn. Hetgeen mij wel opviel is dat The 1st Automaton een walsje op de achtergrond speelt. Dit walsje leek mij sterk op het kermis deuntje van Christopher Young uit Hellraiser 2. Met zijn 6 minuten is The Opera and the Earthquake het langste nummer op deze soundtrack. Dit nummer is een samensmelting van orkest, bizarre geluiden en stem. De laatste 5 nummers zijn gecomponeerd door Trevor Duncan en komen uit The Unwanted suite.

The Pianotuner of Earthquakes vond ik een vermoeiende ervaring. Ik moest heel geconcentreerd luisteren naar muziek die mij niet echt geraakt heeft. De soundtrack duurde 50 minuten en het voelde aan als een eeuwigheid. Christopher Slaski heeft mij niet kunnen boeien. Ben je als soundtrackliefhebber de standaard Hollywood scores beu, dan is dit misschien wel een aanrader. Geef mij toch maar Half Light, ook verkrijgbaar via Moviescore Media.