Doom Patrol: Season 1
Zarejestruj się teraz!
Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!
Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!
| # | Tor | Czas | |
|---|---|---|---|
| 1. | Main Titles (Doom Patrol) | 1:14 | |
| 2. | Aftermath in Cloverton | 4:08 | |
| 3. | Robotman and His Daughter | 4:23 | |
| 4. | Longing for Their Daughters | 5:53 | |
| 5. | Mr. Nobody and Willoughby | 8:41 | |
| 6. | Vic and His Traumas | 3:49 | |
| 7. | Larry and His Spirit | 5:45 | |
| 8. | Rita and Her Troubles | 4:58 | |
| 9. | Jane and the Underground | 6:10 | |
| 10. | Niles' Tales | 7:04 | |
| 11. | The Bureau of Normalcy | 7:53 | |
| 12. | Silas Knows the Truth | 4:49 | |
| 13. | The First Doom Patrol | 6:37 | |
| 14. | Vermin Patrol | 7:57 | |
| 15. | End Credits (Doom Patrol) | 1:08 | |
| 80:28 |
Prześlij opinię
Ukryj recenzje w innych językach
In de Amerikaanse tv-serie Doom Patrol speelt een team van superhelden de hoofdrol. De serie is gebaseerd op een stripverhaal van DC Comics, en op tv vertoond op het DC-Universe streaming kanaal. De serie wordt geproduceerd door Jeremy Carver, die steeds een aantal of meestal slechts 1 aflevering door een bepaalde regisseur laat regisseren. Dit eerste seizoen bestaat uit 15 afleveringen. De serie combineert heldendom, tragedie, luchtigheid en humor, waardoor het allemaal niet al te zwaar is aangezet.
Het verhaal draait om de leden van de Doom Patrol, die allemaal vanwege bepaalde, niet altijd positieve gebeurtenissen superkrachten bezitten. Om die reden worden ze in de maatschappij met de nek aangekeken en opgejaagd. Ze hebben een schuilplaats en onderdak gekregen bij de 'Chief', die hen ook verzorgd heeft en die hen ook hun 'Patrol-naam' gegeven heeft. Op een dag echter wordt de Chief gevangengenomen en gaat de groep naar hem op zoek. Tijdens de zoektocht komen ze achter allerlei waarheden, die ze wellicht liever niet hadden geweten...
De muziek bij deze tv-serie is van Clint Mansell, die hierbij samenwerkte met Kevin Kiner.
In de serie spelen elektronische effecten een grote rol en dat hebben de componisten goed begrepen, want ook hun muziek staat bol van de elektronische effecten. Verwacht dus geen meeslepende muziek en mooie melodieën.
De muziek die beide heren hebben geproduceerd heeft een hoog soundscape-gehalte, met veel klanken en geluiden, terwijl melodie vrijwel geen rol speelt. Er zijn in een aantal tracks wel de nodige melodieuze motieven te ontdekken, maar daar moet je bijna naar zoeken. Meestal is het een aaneenschakeling van allerlei klanken en harmonieën, die door hun volgorde en combinatie soms verrassend goed klinken, maar meestal juist nogal vervreemdend werken. Daar werkt de elektronische percussie in een behoorlijk aantal tracks zeker aan mee.
Dat vervreemdende van de muziek is enerzijds helemaal niet onaardig, want veel klanken liggen in een soort van harmonieus spectrum, maar anderzijds komt ook muziek voorbij met zwaar vervormde klanken en geluiden, zoals in 'Jane and the Underground'. Dat zijn tracks die duidelijk niet fraai zijn.
Toch is een groot deel van deze zwaar elektronische en vrijwel melodieloze muziek nog best wel toegankelijk, vooral vanwege de niet al te extreme klanken en geluiden, die ook vaak redelijk harmonieus gecombineerd worden. Dat maakt het overigens niet tot een score die erg aangenaam in het gehoor ligt.
Kortom, met hun muziek voor Doom Patrol: Season 1 hebben Clint Mansell en Kevin Kiner een score gecomponeerd, die nogal zwaar op de maag ligt. De muziek is redelijk verteerbaar, maar is vrijwel niet melodieus en bestaat vooral uit tracks met allerlei aaneenschakelingen van elektronische klanken en geluiden. Het verteerbare komt doordat ze die klanken vaak binnen het harmonische houden, waardoor de muziek een beetje meandert in een soort melodieuze motieven, zonder melodieus te worden. Soms is ook dat harmonische ver te zoeken en wordt de muziek zwaar vervormd tot soms psychedelische proporties, die maar het beste te skippen zijn. De lengte van het album is niet misselijk als de muziek je aanspreekt, maar na het hele album van 80 minuten nu twee keer te hebben beluisterd voor deze recensie vind ik het wel genoeg geweest. De waardering voor de muziek als luisteralbum los van de tv-serie komt zo op 53 uit 100 punten.
Het verhaal draait om de leden van de Doom Patrol, die allemaal vanwege bepaalde, niet altijd positieve gebeurtenissen superkrachten bezitten. Om die reden worden ze in de maatschappij met de nek aangekeken en opgejaagd. Ze hebben een schuilplaats en onderdak gekregen bij de 'Chief', die hen ook verzorgd heeft en die hen ook hun 'Patrol-naam' gegeven heeft. Op een dag echter wordt de Chief gevangengenomen en gaat de groep naar hem op zoek. Tijdens de zoektocht komen ze achter allerlei waarheden, die ze wellicht liever niet hadden geweten...
De muziek bij deze tv-serie is van Clint Mansell, die hierbij samenwerkte met Kevin Kiner.
In de serie spelen elektronische effecten een grote rol en dat hebben de componisten goed begrepen, want ook hun muziek staat bol van de elektronische effecten. Verwacht dus geen meeslepende muziek en mooie melodieën.
De muziek die beide heren hebben geproduceerd heeft een hoog soundscape-gehalte, met veel klanken en geluiden, terwijl melodie vrijwel geen rol speelt. Er zijn in een aantal tracks wel de nodige melodieuze motieven te ontdekken, maar daar moet je bijna naar zoeken. Meestal is het een aaneenschakeling van allerlei klanken en harmonieën, die door hun volgorde en combinatie soms verrassend goed klinken, maar meestal juist nogal vervreemdend werken. Daar werkt de elektronische percussie in een behoorlijk aantal tracks zeker aan mee.
Dat vervreemdende van de muziek is enerzijds helemaal niet onaardig, want veel klanken liggen in een soort van harmonieus spectrum, maar anderzijds komt ook muziek voorbij met zwaar vervormde klanken en geluiden, zoals in 'Jane and the Underground'. Dat zijn tracks die duidelijk niet fraai zijn.
Toch is een groot deel van deze zwaar elektronische en vrijwel melodieloze muziek nog best wel toegankelijk, vooral vanwege de niet al te extreme klanken en geluiden, die ook vaak redelijk harmonieus gecombineerd worden. Dat maakt het overigens niet tot een score die erg aangenaam in het gehoor ligt.
Kortom, met hun muziek voor Doom Patrol: Season 1 hebben Clint Mansell en Kevin Kiner een score gecomponeerd, die nogal zwaar op de maag ligt. De muziek is redelijk verteerbaar, maar is vrijwel niet melodieus en bestaat vooral uit tracks met allerlei aaneenschakelingen van elektronische klanken en geluiden. Het verteerbare komt doordat ze die klanken vaak binnen het harmonische houden, waardoor de muziek een beetje meandert in een soort melodieuze motieven, zonder melodieus te worden. Soms is ook dat harmonische ver te zoeken en wordt de muziek zwaar vervormd tot soms psychedelische proporties, die maar het beste te skippen zijn. De lengte van het album is niet misselijk als de muziek je aanspreekt, maar na het hele album van 80 minuten nu twee keer te hebben beluisterd voor deze recensie vind ik het wel genoeg geweest. De waardering voor de muziek als luisteralbum los van de tv-serie komt zo op 53 uit 100 punten.