Killing Them Softly


Film | Data wydania: 16/10/2012 | Format: CD
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor Artysta/Kompozytor Czas
1.Moon DanceCarl Stone 
2.The Man Comes AroundJames Wilsey 
3.Life Is Just a Bowl of Cherries- Jack Hylton & His Orchestra 
4.HeroinThe Velvet Underground 
5.Wrap Your Troubles in DreamsNico 
6.Love LettersKitty Lester 
7.I Think This Town is NervousThe Wreckery 
8.It’s Only a Paper MoonCliff “Ukulele Ike” Edwards 
9.Money (That’s What I Want)Barrett Strong 
10.The Feeling In My NutsMarc Streitenfeld 
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Killing Them Softly - 04/10 - Przegląd wersji Lammert de Wit, zgłoszone w (Holenderski)
De Amerikaanse thriller Killing Them Softly is geregisseerd door Nieuw-Zeelander Andrew Dominik (Chopper, The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford), voor wie dit zijn derde film was. Hij schreef ook het scenario, dat gebaseerd is op het boek Cogan's Trade van George V. Higgins. De film-noir is in de pers en door critici goed ontvangen, evenals de boodschap die in het verhaal doorklinkt. De film was succesvol in de bioscopen waarbij het budget ruimschoots is terugverdiend.
Het verhaal speelt zich af in 2008 tijdens de campagne van de presidentsverkiezingen, die Obama uiteindelijk zou winnen. De financiële crisis was op z'n hoogtepunt als Johnny Amato (Vincent Curatola), samen met z'n maten Russell (Ben Mendelsohn) en Frankie (Scoot McNairy) een overval plannen waar illegaal poker gespeeld wordt. De maffia organiseert die spelen en heeft Markie Trattman (Ray Liotta) daarvoor ingehuurd, maar hij staat slecht bekend. De overval slaagt, waarna de maffia Jackie Cogan (Brad Pitt) inhuurt om de overvallers op te sporen en uit de weg te ruimen. Daarvoor brengt hij eerst Markie om het leven en laat de maffia vervolgens weten dat hij, door ze vanaf een afstand neer te schieten, de eigenlijke daders zo stilletjes mogelijk wil omleggen...

De film is voorzien van een flink aantal songs, die op specifieke momenten in de film spelen. De meeste van die songs staan op dit soundtrackalbum en het is een beetje een allegaartje aan muzikale stijlen.
De score is gecomponeerd door Marc Streitenfeld, die zijn muziek een wat etherische sfeer heeft gegeven, zoals dat voor de film gewenst werd. Die muziek bestaat vooral uit waterige pianoklanken op een lichte elektronische underscore van wat egaal glijdende synthesizermuziek. Van zijn score staat alleen de track 'The Feeling in My Nuts' op dit album, die een beeld geeft van de muziek van zijn score. De kalme en rustgevende klanken zijn niet vervelend, maar de muziek kabbelt eigenlijk maar wat doelloos voort, terwijl de underscore nogal eentonig doorzeurt. Alleen de laatste track op dit album is van Streitenfeld.

Maar de muziek van Marc Streitenfeld is niet de enige instrumentale muziek op dit album. Het album opent met nog twee instrumentale tracks. De eerste track is gelijk de langste van het album en komt wel in de film voor, maar ontbreekt op de aftiteling daarvan. Het is de track 'Moon Dance' van Carl Stone, van zijn instrumentale album Exusiai uit 1999. Het is nogal vervreemdende muziek, waarbij aanvankelijk de muziek steeds even volledig wegvalt, of waarbij gewisseld wordt van stereo-kanaal. De muziek bestaat vooral uit geluiden, waarbij melodie volledig afwezig is. De muziek is nogal afstandelijk en afstotend, waarbij regelmatig atonale klanken door het achtergrondgeruis heen gezet worden. In die achtergrond wordt dan regelmatig geschakeld, waarbij je de schakelmomenten duidelijk hoort. Het is allemaal nogal kille en bijna psychedelische muziek, die bij mij een hoge irritatiefactor heeft.
De tegenstelling met de tweede track kan bijna niet groter zijn. De track 'The Man Comes Around' is een instrumentale versie van de song die Johnny Cash in de film zingt. De muziek is melodieus en aansprekend. De leidende melodie wordt door een prettige elektrische gitaar gespeeld. Dit is de fraaiste track van het album.

De derde track is een song, maar een oudje uit 1931 in een uitvoering van Jack Hylton and his Orchestra, eveneens uit 1931. Deze vlotte jazzy song is op zich heel aardig, maar klinkt toch wel erg gedateerd.
'Heroin' is een song van The Velvet Underground die over dat verslavende goedje gaat. De muziek klinkt dan ook nogal psychedelisch, maar dan wel veel melodieuzer dan de openingstrack, waarbij gitaren en de zang voor de melodie zorgen. De klank van deze song is echter van een nogal slechte kwaliteit, alsof het om een demo gaat die in een huiskamer is opgenomen. Niet fraai.
Vervolgens zingt Nico de nogal zeurderige song 'Wrap Your Troubles in Dreams', geschreven door Lou Reed. Beide hebben zo ook weer een link met The Velvet Underground, waar ze lid van waren.

Kitty Lester zingt vervolgens haar song 'Love Letters' uit 1962, in een wat jazzy arrangement, maar op zich best een aardige song.
De psychedelie slaat weer toe in de song van de Australische band The Wreckery met hun avant-gardistische rocksong 'I Think This Town Is Nervous' uit 1985.
Cliff Edwards zingt en speelt op zijn ukelele de bekende song 'It's only a Paper Moon' uit 1932, die hij een jaar later opnam. De song klinkt overigens iets minder gedateerd dan je op basis van de leeftijd zou zeggen en is eigenlijk best aardig.
De song 'Money (That's what I Want)' is een typische vijftiger jaren rocksong van de toen populaire Barrett Strong.

Kortom, deze soundtrack van de film Killing Them Softly laat voornamelijk de songs horen die ook in de film voorkomen, maar slechts een track is van scorecomponist Marc Streitenfeld. Zijn muziek heeft een nogal etherische sfeer en is ingetogen en kabbelt wat traag voort, met waterige pianoklanken op wat eentonig elektronische underscore. De songs op dit album variëren nogal, maar vooral het aandeel psychedelische rock is goed vertegenwoordigd. Daarnaast bevat het album een aantal nogal gedateerde songs uit de dertiger tot vijftiger jaren van de vorige eeuw. De ene scoretrack van Streitenfeld krijgt 61 punten, maar met name de nogal psychedelische songs halen de waardering flink naar beneden, zodat die voor dit album uitkomt op niet meer dan 42 uit 100 punten.


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze