Amerika


Prometheus Records (5400211005194)
Seriale telewizyjne / film telewizyjny | Data wydania: 10/08/2004 | Uwolnienie filmu: 1987 | Format: CD
Edycja limitowana: 3000 kopie
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor   Czas
1.Main Title ''Amerika''2:18
2.Alethea1:08
3.Supper5:42
4.U.N.S.S.U. (United Nations Special Security Unit)1:38
5.Red Tide Pimple1:01
6.Ghost & Indoctrination1:47
7.Humiliation of Alethea1:56
8.Ride to Brothel/Helmut & Alethea2:12
9.Devin's Return5:09
10.All Prisoners2:27
11.Squatters (Homeless)1:51
12.Milford Morning2:04
13.Ancestors' Strength4:20
14.Omaha Morning/Helmut Intervenes2:39
15.The Dance Begins2:34
16.Dieter's View3:26
17.I'm an American3:27
18.The Homeless' March4:38
19.Burial3:47
20.Ceremony Montage2:53
21.Train to Vladivostock4:23
22.Terrorists Arrive/Capitol Means1:53
23.Andrei's View3:57
24.We're All Prisoners Now2:38
25.The Meaning5:16
 75:04
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Amerika - 08/10 - Przegląd wersji Lammert de Wit, zgłoszone w (Holenderski)
De tv-miniserie Amerika is een zevendelige serie met episoden van pakweg 2 uren, wat opliep tot een totaal van ongeveer 14 uren zendtijd. De titel waarbij de C in een K is veranderd, was om de uitspraak 'Russisch' te laten klinken. De serie is gemaakt in 1987, in de nadagen van de Koude Oorlog met de toen nog communistische Sowjetunie.
Het verhaal gaat namelijk over een Sowjetaanval op de VS, die tien jaar geleden de bezetting van de VS tot resultaat had. De serie speelt zich tien jaar na die invasie af en gaat over hoe Amerikaanse burgers leven onder een communistisch Sowjet regime. Drie mensen zijn de centrale spil waaromheen het verhaal draait. De Russische kolonel Denisow (Sam Neill) doet z'n best doet om de VS zoveel mogelijk in stand te houden en de inwoners tevreden te stellen en politicus Bradford (Robert Ulrich), werkt mee met de Sowjets, om zoveel mogelijk voor de locale bevolking gedaan te krijgen, waarbij hij steeds het randje van de nieuwe regels opzoekt, maar wel in het besef dat de bezetting definitief is. Daarnaast is er de politicus Milford (Kris Kristofferson), die president had willen worden toen de VS nog niet bezet was. Hij heeft gevangen gezeten en is 'heropgevoed' in het kamp. Nu is hij vrijgelaten en gaat terug naar z'n familie in het stadje waar Bradford de gouverneur van de regio is. Maar Milford wenst zich, in tegenstelling tot Bradford, niet te schikken naar de bezetter...

De muziek bij deze hoog gewaardeerde tv-serie is gecomponeerd door Basil Poledouris, die al vaker met regisseur Donald Wrye had samengewerkt. Poledouris heeft voor de serie maar liefst acht uren muziek gecomponeerd. Voor een normale speelfilm is dat zo'n twee uren muziek, waarmee Poledouris dus een forse prestatie heeft geleverd.
Het album waarop de muziek is uitgebracht bevat slechts een selectie van ruim een uur uit die grote hoeveelheid muziek. Hopelijk komt er ooit een nog uitgebreidere uitgave, want de muziek is zeer de moeite waard voor iedereen die van fraaie orkestrale muziek houdt in die melodieuze americana stijl van Poledouris. En natuurlijk voor verzamelaars van zijn muziek.

Het verhaal van de tv-serie Amerika heeft de nodige overeenkomsten met de film Red Dawn, die drie jaar eerder uitkwam en waarvoor Poledouris ook de muziek componeerde. Ook daar draait het om een Sowjet-invasie in de VS, waartegen mensen in verzet komen. Maar waar de muziek voor Red Dawn alleen op sommige momenten een fraaie orkestrale kleuring heeft en verder een hoog thrillergehalte met veel magere elektronische invulling, daar is de muziek voor Amerika (tenminste datgene wat op het album staat) veel meer orkestraal ingevuld, met mooiere melodieën en sub-thema's. Ook is de klank van de elektronische muzikale ondersteuning niet meer zo kunstmatig als in Red Dawn, waaruit blijkt dat die muziek toen de kinderschoenen al ontgroeid was. Ook is die elektronische muziek veel minder nadrukkelijk aanwezig en heeft de orkestrale muziek veruit de overhand.

Al gelijk in de openingstrack valt op dat de muziek voor deze tv-serie niet onderdoet voor die van een reguliere film. Poledouris had dan ook de beschikking over een fors orkest en dat is aan de muziek goed te horen. Daarbij is de muziek volop melodieus en die combinatie maakt het luisteren naar deze score tot een aangename ervaring.
De openingstrack begint met een vol orkestrale uitbarsting, om na pakweg 1 minuut met alleen de strijkers op een melodieuze manier door te gaan. Vervolgens komen er weer steeds meer instrumenten bij en klinkt de muziek weer steeds voller, maar nog steeds prachtig melodieus. De track eindigt met een heerlijke climax van trompetten.
In de score komt deze grootschalig orkestrale kleuring niet vaker voor. Wel zijn er een aantal tracks die in de buurt komen, zoals het prachtige 'The Homeless March'. Poledouris laat in diverse tracks het orkest goed uit de verf komen, niet door bombastisch geweld, maar meestal juist door te spelen met orkestrale secties. De ene keer nemen dan de koperblazers de leiding, dan weer de houtblazers of de lage strijkers. En dat alles ook nog af en toe in dezelfde track.

Veel muziek van deze score kent een rustiger, meer contemplatief arrangement. De ene keer is de muziek daarbij melancholiek, een andere keer meer opgewekt, maar Poledouris weet in diverse tracks of delen van langere tracks heel goed een emotionele sfeer te treffen, die past bij wat de personages in de filmserie beleven. En die sfeer is nogal eens dramatisch of zelfs neerslachtig, maar ook af en toe opgewekt of zelfs romantisch. In een lange track als 'Supper' kom je bijna al die emoties tegen. In de bijna even lange track 'Devin's Return' is de muziek vooral rustig melancholiek getint, een stijl die meerdere tracks op de score kleuren.
Poledouris zet af en toe ook de cello in, die dan solo bespeeld wordt, op fraaie melodieën, die soms opgewekt, soms melancholiek zijn, maar steeds weet hij daarmee een emotie op te wekken die aanspreekt, zoals in het laatste deel van 'Squatters'. In 'Burial' speelt de solo cello juist een nogal tragische melodie in vooral de lagere klanken. Ook voor tracks waarin houtblazers de leidende rol vervullen wordt nogal eens een wat klaaglijke of soms dromerige sfeer neergezet.

Ook spannende of meer geladen muziek vind je terug op deze score. Hierbij zet Poledouris nogal eens de synthesizer in als leidend instrument, ondersteund door orkestrale muziek. Maar evenzo vaak is de muziek vooral orkestraal en bepaalt de melodie en de manier waarop de instrumenten zijn georkestreerd de spanning. Die spannender tracks zorgen voor een prettige afwisseling, hoewel die tracks zelf wat lastiger beluisterbaar zijn. Maar nooit is de muziek echt dissonant of chaotisch, waardoor het nergens storend is. Alleen de track 'Terrorists Arrive' wijkt hiervan af heeft wel die duistere kleuring door licht dissonante en wat chaotische muziek in het lage segment.
'The Dance Begins' is in dit spannende segment een wat vreemde eend in de bijt. Dat komt vooral door de staccato manier waarop de muziek door het orkest gespeeld wordt.

Het hoofdthema van de score hoor je gelijk in de openingstrack en komt af en toe terug, vooral meer naar het eind van de score. Het is een fraai en melodieus thema, dat net niet helemaal pakt, maar vooral als de koperblazers volop ingezet worden, is dit prachtige muziek. In de rustige afsluitende track 'The Meaning' komt dit thema nog een keer fraai en vol orkestraal voorbij in de laatste minuut. Daarmee sluit de score op een indrukwekkende manier af.

Kortom, met zijn score voor de tv-miniserie Amerika heeft Basil Poledouris een knap staaltje werk geleverd. Van die acht uren muziek is er ruim een uur op dit album uitgebracht en dat lijkt een goede mix te zijn van wat Poledouris gecomponeerd heeft. Het album bevat daarom slechts in beperkte mate opgewekte en grootse orkestrale muziek, maar vooral ook meer sfeer bepalende, wat melancholieke muziek, die de emoties van de personages ondersteunt. Die tracks zijn overigens niet allemaal even fraai, sommige zijn wat aan de saaie kant of hebben melodieën die niet aanspreken. Daarnaast bevat het album nog een aantal minder fraaie, spannender tracks. Gemiddeld is het zonder meer een fraaie verzameling geworden, die een waardering krijgt van 79 uit 100 punten.

Ścieżki dźwiękowe z kolekcji: Limited Editions

Hammett (2000)
Camino (2009)
Lawman (2004)
Hole, The (2013)
Return of a Man Called Horse, The (2003)
Pope of Greenwich Village, The (2012)
Kidco (2011)
Logan's Run (2002)
Egyptian, The (2011)
Maxie (2010)

Ścieżki dźwiękowe z kolekcji: Mini Series/TV Film

Dawson's Creek (2000)
Choir, The (1995)
Best Of The Twilight Zone, The (1990)
Into the West (2013)
Sil de Strandjutter (1976)
Thorn Birds, The (2004)
24: Season 3 (2003)
Plus Grands Succes Télé De Vladimir Cosma, Les (1994)
Beste Uit Flikken, Het  (2005)
Tödliche Wende (1996)


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze