eSTheR KaHN


Naďve (3298490685105)
Film | Data wydania: 02/05/2001 | Uwolnienie filmu: 2000 | Format: CD, Pobieranie
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor   Czas
1.London, 18813:33
2.Vinegar, Daughter of Wine1:17
3.I'm Frightened by the Street1:28
4.Sleepwalking1:29
5.Five in the Gods1:1
6.You are Like a Diamond1:56
7.Match Factory1:27
8.Theater on the Strand0:51
9.A Child Costs One Pound0:45
10.The Wages of Sin0:58
11.The Banks of the Thames0:37
12.Nathan Quellen1:17
13.Lessons0:52
14.Becky3:3
15.A Mysterious Truth0:32
16.Reading Othello1:36
17.Philip Haygard1:8
18.A London Market2:16
19.Hedda Gabler1:17
20.The Broken Carafe2:39
21.The Note Had Been Struck1:2
22.Curtain Call Source Music...3:2
23.The Kiss & The Ballroom2:21
24.Italian Dance2:18
25.Yiddish Theater1:48
 40:33
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

eSTheR KaHN - 06/10 - Przegląd wersji Lammert de Wit, zgłoszone w (Holenderski)
De Frans-Britse productie Esther Kahn is geregisseerd door de Fransman Arnaud Desplechin (La Sentinelle, My Golden Days), die daarmee zijn eerste engelstalige film maakte. Hij schreef het scenario, dat gebaseerd is op een kort verhaal van Arthus Symons uit 1905, samen met zijn vaste kracht Emmanuel Bourdieu. De soms wat vreemde film is tijdens het Cannes film festival wat mager ontvangen en was verder ook geen groot succes.
Het verhaal draait om de Joodse Esther Kahn (Summer Phoenix), die in het Londen van de 19e eeuw opgroeit in een nogal onverdraagzaam gezin. De vele bijtende opmerkingen zorgen ervoor dat ze haar gevoelens nauwelijks kan uiten en ze sluit zich op in zichzelf. Als ze volwassen is blijkt toneel haar een uitlaatklep te kunnen geven, waarbij ze acteerles krijgt van de oudere toneelspeler Nathan Quellen (Ian Holm). Maar haar geslotenheid speelt haar parten en Nathan adviseert haar om de liefde te leren kennen en om zo haar acteerkwaliteiten te verbeteren en tegelijk opnieuw te leren leven...

De muziek bij deze wat tragische film is van niemand minder dan Howard Shore. Maar verwacht hier geen score van Lord of the Rings niveau. De enige overeenkomst met de indrukwekkende score die Shore het jaar erop zou componeren is dat ook de score voor Esther Kahn geheel orkestraal is.
Shore heeft de muziek voor deze film erg ingetogen gehouden. Dat is op zich nog niet zo'n probleem, maar de muziek is op melodieus gebied nauwelijks aansprekend. Ook het thema voor Esther spreekt niet tot de verbeelding. Veel muziek kabbelt maar een beetje voort in een soort traagheid en oeverloze saaiheid. Voor het filmverhaal kan ik me daar wel iets bij voorstellen, hoewel ik de film niet gezien heb. De muziek vertelt iets over het leven van Esther, wat zich in geslotenheid en gevoelloze leegte voortsleept.

Shore heeft dit vertaalt in instrumentaties met vooral strijkers en houtblazers, zijdelings aangevuld met harp, piano en af en toe lichte percussie. Maar het zijn toch vooral de strijkers die verreweg het grootste deel van de score voor hun rekening nemen. De hele setting staat daarbij voortdurend in mineur, waardoor de muziek een zekere triestigheid over zich heeft, wat dit in combinatie met de vaak vrij langzame muziek tot een nogal saaie belevenis maakt, geschikt voor een druilerige herfstdag.
Naast die relatieve triestigheid zijn een aantal tracks in een meer dreigende setting gecomponeerd, om de spanning in de film te accentueren. Maar ook dan laat de melodie te wensen over.

De laatste scoretrack in de stijl van de eerdere tracks is 'Curtain Call'. De voorgaande track 'The Note Had Been Struck' is een van de mooiere tracks, die veel vlotter wordt gespeeld en fraai gearrangeerd is. Maar deze duurt dan slechts een minuut.
De drie laatste tracks zijn eigenlijk een soort source tracks van muziek die feestelijke aangelegenheden in de film begeleidt. Het is daarmee vlotte en vrolijke muziek, die de tegenstelling met de voorgaande score nog verder verscherpt. Met name 'Kiss and the Ballroom' heeft een soort zigeunerachtig feestelijk sfeertje. De 'Italian Dance' is wat trager en verklankt meer een rustige volksdans, begeleid door vooral solo viool en fluit. De afsluitende track 'Yiddish Theater' laat voor het eerst een koperblazer horen, in een heel aardige melodie, die in een typisch Jiddische stijl is gearrangeerd, zoals de titel al aangeeft, met een vlotte melodie op viool.

Kortom, met zijn muziek voor Esther Kahn heeft Howard Shore een score gecomponeerd, die wellicht prima bij de film past, maar die los van die film niet erg aantrekkelijk is om te beluisteren. De muziek is op zich niet vervelend of irritant, maar vooral saai. Daarbij speelt mee dat de muziek allemaal wat triestig overkomt. Alleen de drie laatste (source) tracks kennen veel meer vrolijkheid. Maar in de score zelf is dat vrijwel afwezig, terwijl ook de melodieën nauwelijks aanspreken. Als luistermuziek krijgt deze score daarom een waardering die niet hoger komt dat 56 uit 100 punten.


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze