The Governess


Sony Classical (0074646068526)
Sony Classical (5099706068525)
Film | Rok: 1998 | Format: CD
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor   Czas
1.Mary Blackchurch3:13
2.The Box Camera4:01
3.Purim Dance1:56
4.Passover3:28
5.The Veil1:36
6.Fixation3:12
7.Salome4:06
8.Ständchen (Franz Shubert)3:53
9.Love and Loss3:57
10.Photographing Cavendish/Adio, querida7:38
11.Entr'acte6:16
12.Rosina4:43
 47:58
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

The Governess - 04/10 - Przegląd wersji Lammert de Wit, zgłoszone w (Holenderski)
Dit is de vierde recensie uit de Edward Shearmur-serie.

Vorige: The Skeleton Key
Volgende: Charlie's Angels - Blue Streak

De Britse film The Governess is geregisseerd door Sandra Goldbacher, die hiermee haar debuut maakte voor een grote speelfilm. Ze heeft eveneens het scenario geschreven en kreeg voor haar werk diverse nominaties, o.a. voor een Bafta, en won een aantal prijzen. In de pers is de film goed ontvangen, maar de film is nogal in het filmhuiscircuit blijven hangen en het bioscoopbezoek was daardoor beduidend lager.
Het verhaal speelt zich af rond 1830 en draait om Rosina da Silva (Minnie Driver). Zij komt uit een welgestelde Joodse familie, maar als haar vader vermoord wordt, blijken er alleen maar schulden te zijn. Rosina besluit om liever te gaan werken voor de kost, dan om in een gearrangeerd huwelijk te stappen. Ze is goed opgeleid en gebruikt de Engelse naam Mary Blackchurch als alias. Dan neemt ze een baan aan als gouvernante op het eiland Skye aan de Schotse kust, bij de familie Cavendish om hun dochter te onderwijzen. Vanwege haar kennis en ontwikkeling wordt ze echter al snel de assistente van wetenschapper Charles Cavendish...

Dat Rosina/Mary een Joodse erfenis meedraagt heeft componist Edward Shearmur nadrukkelijk verwerkt in zijn score voor de film. De Israëlische zangeres Ofra Haza, die in 2000 veel te vroeg overleden is, neemt in de score de vocalen voor haar rekening.
Ook heeft Shearmur het tijdsbeeld van de film goed in zijn muziek gevangen. Met beperkt klassiek instrumentarium, samen met Haza's zang weet hij de sfeer in de film goed te treffen, maar om de muziek los van de film te beluisteren is toch duidelijk minder gemakkelijk. De traditionele Joodse, wat melancholieke of dramatische kleuring bepaalt een groot deel van de score, in nogal minimalistische arrangementen. Die stijl zal niet door iedereen even hoog worden gewaardeerd. De muziek krijgt daar toch een wat ander karakter van, die de ene keer meer op een volksdans lijkt en de andere keer meer op een elegie.

Het album opent met de track 'Mary Blackchurch', waarin op een beperkt instrumentarium van viola da gamba, fluit, luit en piano de stem van Ofra Haza al gelijk te horen is. Ook 'The Box Camera' is een vergelijkbare track, terwijl de beide tracks 'Purim Dance' en 'Passover' een soort volksdansen zijn, met vrijwel allen instrumentale begeleiding. Daarbij bestaat de track 'Passover' voor het grootste deel uit muziek die op solo blokfluit wordt gespeeld. Pas tegen het einde komt Haza nog even aan bod.
Een groot deel van de score volgt dit stramien van tamelijk etnisch gekleurde muziek, want in 'Salome' hoor je alleen percussie en Haza's stem, terwijl de afsluitende track 'Rosina' opnieuw gespeeld wordt door slechts percussie en fluit, samen met de stem van Haza. In 'The Veil' zingt Haza zelfs solo, zonder begeleiding. Dat laatste hoor je gedeeltelijk ook in de andere genoemde tracks.
De overige tracks zijn dan weliswaar zonder de stem van Ofra Haza, maar de stijl min of meer is hetzelfde, waarbij af en toe uitstapjes zijn met iets andere instrumenten en soms zelfs aanvullende instrumenten die de muziek iets voller laten klinken. Maar het blijft toch allemaal nogal aan de minimalistische kant, waarbij de etnische en trage kleuring van de meeste tracks niet veel filmmuziekliefhebbers zal aanspreken.

De fraaiste track op dit score-album is zelfs helemaal niet van Shearmur, maar van de klassieke componist Franz Schubert. Zijn lied 'Ständchen' (serenade) is heel bekend en wordt hier gespeeld op piano en viool.

Kortom, met zijn score voor The Governess heeft Edward Shearmur voor de film allicht een perfect bijpassende score afgeleverd. In die zin is de score erg geslaagd. Maar om los van de film naar te luisteren moet dit soort volksmuziek je wel een beetje liggen. De muziek heeft een behoorlijk ethnisch Joods karakter, waarbij vooral de zang van Ofra Haza opvalt. Zij zingt echter op een nogal beperkte instrumentale ondersteuning, waardoor de muziek vaak nogal minimalistisch overkomt. Daarbij is de muziek vaak ook erg traag en vaak wat triestig gekleurd. En ook solozang ontbreekt niet. Vaak spreken de tracks waar Haza niet haar etnische kleuring in doorzet nog het meeste aan. Toch blijft mijn waardering voor de prettige beluisterbaarheid hangen op 42 uit 100 punten.


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze