De Amerikaanse animatiefilm
Shrek Forever After is de vierde film uit de Shrek-serie uit de Dreamworks Animation studio's. De stemmen van de personages zijn opnieuw dezelfde als in de andere delen van de filmserie, waaronder Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz en Antonio Banderas. De regie was deze keer in handen van voormalig animator Mike Mitchell (Surviving Christmas, Alvin and the Chipmunks, Trolls). De film is door de critici wat mager ontvangen, maar was aan de kassa's van de bioscopen opnieuw een groot succes.
Het verhaal begint met een flashback, waarin Rumpelstiltskin bijna het koninkrijk FarFarAway in handen kreeg. Omdat dit misliep dankzij Shrek zit Rumpel vol wrok. Inmiddels hebben Shrek en Fiona een gezin, maar wordt Shrek nog steeds door iedereen bijzonder gevonden, waardoor hij nauwelijks een eigen leven kan leiden. Als hij daar op een dag erg boos over is, ontmoet hij Rumpelstiltskin, die hem probeert te paaien, met de belofte dat hij het weer goed kan maken. Alleen moet Shrek dan wel even een belofte tekenen dat Rumpel ook een dag uit Shrek's verleden mag wissen...
Zoals bij alle andere Shrek-films heeft Harry Gregson-Williams ook de muziek voor deze vierde film gecomponeerd. In deze vierde film is Rumpelstiltskin (ofwel Repelsteeltje in goed Nederlands) de kwade genius en hij heeft van Gregson-Williams z'n eigen dreigende en spannende thematiek meegekregen, die in verschillende tracks duidelijk aanwezig is. Dat maakt deze vierde score een wat donkerder gekleurde muzikale beleving dan de wat klassiekere voorgaande score
Shrek the Third. Maar wees gerust: alle bekende Shrek-thema's komen in dit vierde deel ook weer voorbij.
Die wat spannender klank van veel tracks begint al gelijk bij de eerste inleidende track en neemt donkerder vormen aan in de thematrack voor 'Rumpeltilskin'. Maar ook 'Shrek Signs the Deal' is een track met een aparte en dreigende muzikale inkleuring, zoals een trillende viool of donker koper. In 'Rumpel's Kingdom' is de muziek groots orkestraal, maar blijft de dreiging over de muziek hangen, wat enerzijds erg aantrekkelijk klinkt, maar anderzijds moet die donkere dreigende kleuring je wel wat liggen. Wel houdt Gregson-Williams de muziek in deze track buiten het dissonante, waardoor deze avontuurlijke muziek in de langste track van het album best heel aangenaam is. En ook de licht raspende viool horen we regelmatig voorbij komen als een element van het kwaadaardige personage Rumpelstilskin.
In de volgende track komt die dreiging in alle hevigheid terug aan het begin, wanneer Gregson-Williams kort even stevige koorklanken ten gehore brengt. Maar naar het eind horen we een fraaie ingetogen versie van het Shrek-hoofdthema op piano met lichte underscore.
Toch is het lang niet allemaal donker en dreigend, want 'Ogre Resistance' is een avontuurlijke meesterwerkje, waarin allerlei stijlen elkaar afwisselen, maar waarin aangename orkestrale grootsheid de boventoon voert, met nobele hoornblazers boven het orkest uit, om af te sluiten met een fanfare.
Met 'Din Din' komt een hele korte, maar prettige wals voorbij en in 'Rumpel's Announcement' horen we een heerlijke melancholieke viool op underscore van strijkers in het eerste deel van de track. Dat melancholieke karakter komt versterkt terug in 'Fiona Doesn't Love Me', waarin ook een paar bekende Shrek-thema's voorbij komen.
De actiemuziek volgt vooral naar het einde van de score, met 'Deal of a Lifetime' als eerste, waarin prachtige vol orkestrale arrangementen en een verstild thema op piano het voor het zeggen hebben. Maar ook de wat meer dreigende actietrack 'Rumpel's Defeat' is een en al actiemuziek. De ene keer in mineur, dan weer in majeur, terwijl ook bekende Shrek-elementen voorbij komen. De vol orkestrale kleuring maakt er een intense track van die tot de meest uitgesproken van de score hoort.
De muziek in de track 'His Day is Up' begint ingetogen in een wat triestige stemming, maar wel met een aangename klank, om in de laatste minuut nog even stevig uit te pakken, met zelfs een dissonante uitbarsting aan het eind.
Het album sluit prachtig orkestraal af met 'Never Been Better', die daarmee een waardige afsluiter van de Shrek-filmserie en score-serie is.
Kortom, met zijn muziek voor
Shrek Forever After, het vierde en voorlopig laatste deel van de Shrek-franchise, heeft Harry Gregson-Williams een uitstekende score afgeleverd, waarin alle elementen voor een aansprekend verhaal verwerkt zijn tot prima beluisterbare tracks op dit album. Uiteraard is dit een selectie van de muziek uit het geheel van alle scoremuziek, maar het is een prima selectie, waarbij de tracks ook nog een prettige lengte hebben. De muziek past uitstekend in het geheel van de filmserie, terwijl Gregson-Williams toch nieuwe elementen heeft toegevoegd en niet teveel leunt op de al overbekende melodieën uit de voorgaande films, misschien zelfs wel te weinig. De waardering voor dit album is dan ook een mooie 87 uit 100 punten.