Marie
A True Story


Film | Rok: 1985 | Uwolnienie filmu: 1985 | Format: Płyta winylowa
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor   Czas
Side One
1.Marie Selection from the Original Picture Score, Part I17:10
 17:10
# Tor   Czas
Side Two
1.Marie Selection from the Original Picture Score, Part II17:30
 17:30
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Marie - 07/10 - Przegląd wersji Lammert de Wit, zgłoszone w (Holenderski)
Dit is de 24ste recensie uit de Francis Lai serie.

Vorige: Un Homme Qui Me Plaît
Volgende: La Belle Histoire

De Amerikaanse film Marie is een biografische thriller die geregisseerd is door de bekende regisseur Roger Donaldson (The Getaway, Species, Dante's Peak, Thirteen Days). De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Peter Maas en vertelt het waargebeurde verhaar van de Amerikaanse Marie Ragghianti. Een opvallende rol is weggelegd voor Fred Thompson, die in het echt de advocaat van Ragghianti was en in de film zichzelf speelde in z'n eigen rol. De film is door de critici goed ontvangen, maar was nauwelijks een succes in de bioscopen.
Het verhaal draait om Marie Ragghianti (Sissy Spacek), die na de scheiding van haar gewelddadige man haar opleidingen afmaakt, terwijl ze ook nog haar twee kinderen opvoedt. Na haar opleiding vindt ze een baan in de politiek en weet zich op te werken tot hoofd van het bureau dat gaat over de voorlopige invrijheidstelling van misdadigers van de staat Tennessee. Maar wanneer ze wordt gevraagd om een paar mensen vrij te laten die te maken hebben met omkoping door gouverneur Roy Blanton (Don Hood), weigert ze dat. Dat komt haar echter duur te staan, want de politieke macht van Blanton en de corruptie binnen het bureau zelf, zorgen ervoor dat ze uit haar functie wordt gezet. Maar samen met haar advocaat pakt ze de handschoen op...

De muziek bij deze intrigerende film is van Francis Lai. Zijn muziek van deze score klinkt bijna volledig elektronisch, maar zou toch deels orkestraal moeten zijn, want Lai heeft het orkest zelf gedirigeerd, zoals op de hoes staat vermeld. Maar op IMDB staat bij Music Department weer een andere dirigent vermeld. Verdere informatie is moeilijk te vinden.
De muziek klinkt in ieder geval behoorlijk elektronisch, vooral wanneer het dreigender en spannender wordt. Daarbij heeft vrijwel alle muziek op dit album een vrij minimalistische kleuring.

Het album bestaat feitelijk uit twee tracks, die elk een kant van de LP beslaan. Mijn download heeft echter een onderverdeling in elf tracks van part 1 en zeven tracks van part 2.

Het album opent met een spannende track, waarin een lage ondertoon constant aanwezig is, waarop Lai snelle heldere korttonige klanken heeft gezet, als een soort ostinato's, waar ook nog violen of synthesizer klanken doorheen spelen. De spanning is goed te merken. Zo bevat de score een redelijk aantal meer spannende gedeelten of tracks, die vaak een soort stabiele lagere ondertoon hebben, waar meer heldere klanken bovenop gezet zijn. De synthesizer speelt in al die spannende gedeelten een grote rol, en die synthesizer heeft een duidelijke elektronische klankkleur, waardoor de muziek dan toch wel extra kunstmatig aandoet en eigenlijk een beetje naar plastic smaakt.
Tegelijk merk je dat Lai de muziek wel degelijk spannend heeft gecomponeerd, terwijl hij tegelijk de muziek redelijk melodieus heeft gehouden. De spanning zit dan ook vooral in de arrangementen en de constante ondertoon die voor extra spanning zorgt. Soms varieert Lai met die ondertoon, maar blijft die spannende kleuring aanwezig of wordt met het volume van die ondertoon gespeeld. Soms ook is die ondertoon afwezig en creëert Lai de spanning met staccato gespeelde klanken van diverse keyboards.
Al deze spannende muziek blijft toch duidelijk minder aansprekend, omdat de melodieën ver achterblijven en tegelijk de spanning een ongemakkelijke sfeer oproept - wat in de film uiteraard ook de bedoeling is.

Gelukkig is er ook een andere kant aan deze score. Dat is de aangename en melodieuze kant van de score. Regelmatig komen tussen de dreigende en spannende gedeelten meer ontspannen en zelfs bijna romantisch getinte gedeelten voor. Daarin speelt vaak een piano of keyboard de hoofdrol, die soms bijna solo bespeeld wordt, maar ook af en toe met begeleiding van strijkers of synthesizers. Niet alleen de piano, maar ook fraaie klanken van een getokkelde gitaar komen in de score voor, ook weer met synthesizerbegeleiding, die de heldere tokkelklanken fraai doen uitkomen. Soms is de getokkelde gitaar of de dulcimer het begeleidende instrument en speelt de synthesizer de leidende melodie.
Deze fraaie kant van de score wordt vaak met de erg fraaie hoofdmelodie of het hoofdthema gebracht. Deze speelse melodie heeft iets luchtigs en tegelijk ook iets romantisch over zich. Een enkele keer heeft deze stijl een wat meer jazzy of zelfs in de verte wat funkachtige kleuring, met name op Part II van het album, maar het blijven toch overwegend prettige tracks.

Kortom, met zijn muziek voor de biografische thriller Marie heeft Francis Lai een overwegend spannend klinkende score gecomponeerd. Verreweg de meeste muziek klinkt behoorlijk dreigend, waarbij deze muziek vrijwel geheel elektronisch gemaakt lijkt en uit diverse synthesizers lijkt te komen, waarbij keyboard, piano of gitaar voor de akoestische noot zorgt. Toch komt de muziek behoorlijk kunstmatig over, ook al zijn er misschien wel echte strijkers bij betrokken geweest, wat op het eind van Part II zo lijkt te zijn. Behalve de meer spannende muziek heeft Lai ook een aantal meer melodieuze tracks gecomponeerd, waarin piano of keyboard, gitaar of dulcimer een belangrijke rol spelen. Maar die tracks sneeuwen toch een beetje onder bij de vele dreigende en spannende muziek. De waardering voor deze score blijft dan ook hangen op 68 uit 100 punten.


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze