Moon


Black Records (5060078525930)
Film | Rok: 2009 | Format: CD, Pobieranie
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor   Czas
1.Welcome To Lunar Industries7:12
2.Two Weeks And Counting2:00
3.I'm Sam Bell3:44
4.I'm Sam Bell, Too...5:05
5.Memories (Someone We'll Never Know)4:52
6.Are You Receiving?3:17
7.Can't Get There From Here3:17
8."We're Not Programs, Gerty, We're People"5:10
9.The Nusery3:45
10.Sacrifice3:03
11.We're Going Home3:41
12.Welcome To Lunar Industries (Three Years Stretch...)10:04
 55:10
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Moon - 09/10 - Przegląd wersji Thomas-Jeremy Visser, zgłoszone w (Holenderski)
Duncan Jones, zoon van popster David Bowie debuteerde dit jaar als regisseur met Moon, een intrigerende Sci-Fi film met in de hoofdrol Sam Rockwell. De film verhaald over een man, die op de maan werkt voor het bedrijf Lunar Industries. Hij heeft nog twee weken van zijn drie jaar te gaan, maar de communicatie met zijn vrouw is slecht, zodat hij niet meer rechtstreeks kan ontvangen, maar alleen berichtjes kan sturen. Dan komt hij, op heel veel manieren, ineens zichzelf tegen. Allereerst moet ik toegeven dat Moon een van de meest aangrijpende en tegelijkertijd fascinerendste Sci-Fi films is die ik in lange tijd heb gezien. Het heeft de statistiek van 2001: A Space Oddysey, de spanning van Alien en de indrukwekkende speciale effecten van Star Wars. En dan nog de muziek. Want ook dit is geen zwak punt.

Clint Mansell schijnt met Moon vooral de eenzaamheid van de hoofdpersoon te willen benadrukken. Fans van Sci-Fi muziek, gebracht door blazers zoals in Star Trek en Star Wars komen met Moon bedrogen uit. Nee, Moon moet het vooral hebben van zijn eenvoud. Al in de eerste vier seconden van Moon’s score wordt je aandacht gegrepen. De piano die heel snel zijn intrede doet, met een klassieke Sci-Fi sound. Hierna worden geluidseffecten en het sterke hoofdthema, gespeeld op piano geďntroduceerd. De synthesizer, die haast altijd aanwezig is, klinkt fantastisch, en maakt eigenlijk de sfeer in de film. Vooral tijdens de prachtige beelden die we van de maan zien klinken ze erg passend stijlvol. In I’m Sam Bell komt er dan het orgel bij, en de zweverige muziek, dat soms gebroken wordt door de piano had zo uit Close Encounters of the Third Kind kunnen komen. Het atonale niveau ligt hoog, en werkt wederom sfeerverhogend. I’m Sam Bell Too… is dan weer wat akeliger, en Mansell lat ons een knap staaltje muziek horen, dat aan het experimentele grenst. Er zijn hoge noten, en geluidseffecten die niet iedereen zal waarderen, maar in de film past het perfect. Memories breekt de traditie van de score, en laat ons een prachtig pianostuk horen, en later komen er zelfs strijkers bij. Vooral de cello en de piano vormen samen een prachtig duo, en ze halen de emoties in de film op verbluffende wijze omhoog. Filmmuziek zoals het hoort. Are you Receiving? is dan weer erg somber, en kent een ongekende spanningsboog. The Nursery begint haast kinderlijk, mar de piano spelt op tragische wijze het hoofdthema, en ook de cello is weer van de partij. Wederom is de emotie sterk vertegenwoordigt, en dit is een van de hoogtepunten van de score.

Moon is een klassiek voorbeeld van goede filmmuziek. De muziek speelt minimalistisch of groots op de gepaste momenten, en Mansell geeft de film vaak genoeg zijn kans om muziekloos te verschijnen. Veel mensen zullen Moon “saai” of zelfs “slaapverwekkend’’ vinden, maar voor de luisteraar met een geduldig oor is Moon een parel. En daar wil ik aan toevoegen dat Moon een van die zeldzame films is waarin beeld en geluid naadloos samensmelten, en waarin de beelden de muziek oproepen, en de muziek de beelden.
Moon - 04/10 - Przegląd wersji Dimitri Asselman, zgłoszone w (Holenderski)
Geef het kind een naam: Minimalistic Music... of zoiets. Ik heb het nooit begrepen eigenlijk. De nieuwe Clint Mansell, kreeg een nominatie op de British Independent Film Awards (Best Technical Achievement, Original Score). De film 'Moon' kreeg er in totaal maar liefst 7! Fora en facebook staat vol met lof over deze score... eentje om dringend te beluisteren dacht ik, hoewel ik zelf de film nog niet gezien heb.

Wel, ik begrijp de heisa niet en nog minder het prijzengeld... ofwel was de lichting films in de UK dit jaar zeer pover?

Noem het eerder een soundtrack in de letterlijke betekenis van het woord. Dit is voor mij alvast geen score. Opeenstapeling van synthgeluiden, niets nieuws onder de zon. Over echte themamuziek kan ik niet spreken, op een of twee nummers na misschien. Memories en The Nursery, daar kan ik wat uithalen en licht van genieten. Simpel zacht thema, piano, cello, strings zoals we bij Clint gewoon zijn,hoewel het me deed denken aan wat Michaël Giacchino schreef voor de serie Lost. Ja het kan ontroeren, maar het komt er niet uit... is dit dan minimalistisch? It needs to touch me! Moet ik daarom de film bekijken? Wellicht is de combinatie film en muziek de ideale mix om dit effect te creëren, naar de keel te grijpen... dus ik moet'm alsnog gaan ontdekken!

Neen, het is geen Requiem for a Dream thema: dit stuk is intens, gaat door merg en been. Misschien wel bekend bij het bredere publiek gezien het grijsgedraaid werd in de serie 'Thuis', toen men op zoek was naar het lichaam van Sofie (en dat uiteindelijk levenloos terugvond). Maar ook de symfonische remix, voor de filmtrailer van Lord of the Rings, (Requiem for a Tower) is BIG.

Neen Clint, je kan mij niet treffen met deze... misschien beter next time?!


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze