Le Roi et l'Oiseau
Bande Originale du Film


Play Time 12/04/2010 Pobieranie
Play Time 2003 CD - 2000 kopie (3383001254120)
Play Time 25/05/1999 CD (3700403502848)
Play Time 16/12/2013 CD (3700403511499)
Film Uwolnienie filmu: 1980
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor   Czas
Le Roi et l'Oiseau
1.Génerique2:35
2.Prélude Au Mariage1:39
3.Les Appartements Secrets0:28
4.La Chasse A L'oiseau1:10
5.Chanson Du Mois De Mai No 12 : Boîte à Musique1:13
6.Chanson Du Mois De Mai No 38 : La Leçon Des Oiseaux0:29
7.Berceuse Paternelle1:40
8.La Polka Des Lions1:36
9.Le Petit Clown0:52
10.Les Deux Roi0:31
11.Les Grands Atelier Du Roi3:16
12.La Bergère Et Le Ramoneur5:50
13.Le Portrait Du Roi3:09
14.L'escalier Au Cent-Mille Marches1:41
15.La Marche Nuptiale1:03
16.Carillon1:05
17.La Complainte De L'aveugle3:25
18.La Révolte des Fauves3:08
19.La Fin du Grand Automate1:37
20.Epilogue1:49
21.Génerique Fin2:36
 
La Table Tournante
22.Génerique2:06
23.La Table Tournante1:35
24.Le Fou Du Roi2:11
 46:43
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Le Roi et l'Oiseau - 07/10 - Przegląd wersji Lammert de Wit, zgłoszone w (Holenderski)
Le Roi et l'Oiseau

De productie van de Franse animatiefilm Le Roi et l'Oiseau strekt zich uit over periode van maar liefst ruimt 30 jaar. Op basis van een sprookje van Hans Christian Andersen is regisseur Paul Grimault, samen met schrijver Jacques Prévert, al eind veertiger jaren van de vorige eeuw begonnen met de productie van de film, die toen nog La Bergère et le Ramoneur (De Herderin en de Schoorsteenveger) moest gaan heten, analoog aan het sprookje van Andersen. Maar de productiemaatschappij stopte met de film, toen deze nog niet klaar was, en ging vervolgens failliet. Pas in de tweede helft van de zestiger jaren kreeg Grimault de rechten van de film in handen en begon hij financiers te zoeken. Pas in 1977 had hij voldoende budget om de film weer vlot te trekken. Het nieuwe project maakte voor ongeveer driekwart gebruik van de oorspronkelijke filmbeelden uit 1950 en Grimault vulde dit aan met nieuwe beelden in vrijwel dezelfde stijl. Ook is het verhaal wat aangepast. De afgeronde film kwam uit in 1980 en staat bekend als een van de beste animatiefilms aller tijden. Zelfs de mensen achter de Japanse Ghibli-animatiestudio zijn vergaand door deze film beïnvloed.
Het verhaal gaat over de schele koning Charles XVI, die het land als despoot regeert. De koning houdt van jagen, maar schiet bijna nooit raak. Op een dag echter schiet hij bij toeval het vrouwtje van 'De Vogel' (L'Oiseau uit de titel) uit de lucht, waarop De Vogel, die het verhaal vertelt, hem steeds blijft achtervolgen en lastig vallen. In zijn slaapkamer heeft de koning een schilderij van een mooie herderin, waar hij van droomt. Maar die herderin is verliefd op de schoorsteenveger, van wie een schilderij aan een andere muur hangt. 's Nachts echter komen de schilderijen tot leven en proberen uit het kasteel te ontsnappen, maar ook een schilderij van de koning, die daarop niet scheel is, komt tot leven en hij geeft opdracht om die beiden gevangen te nemen. Maar De Vogel komt hen te hulp, waar en zolang het kan...

Grimault heeft vervolgens Wojciech Kilar gevraagd om de score bij de film te componeren. Voor die tijd was Kilar nog nooit in Frankrijk geweest en had hij nog nooit een animatiefilm van muziek voorzien. Kilar schrijft alleen muziek voor films die dicht bij hem staan, verhalen waar hij zich in kan herkennen en Le Roi et l'Oiseau is zo'n verhaal.
Hij heeft de vrijwel afgeronde film bekeken en hier zonder verdere bemoeienis van Grimault de muziek voor gecomponeerd. Grimault heeft Kilar in feite het volledige vertrouwen gegeven en de muziek is vervolgens zonder verdere wijzigingen bij de film gevoegd. Ze hebben nooit samen over de muziek gesproken, Kilar kreeg van Grimault de vrije hand en pas toen de opnamen vanuit Polen bij Grimault in de studio aankwamen hoorde hij voor het eerst de muziek van Kilar.

De oorspronkelijke film is ooit deels van muziek voorzien door Joseph Kosma en Grimault heeft Kilar gevraagd om ook de songs die Kosma had gecomponeerd te vervangen, maar dat heeft Kilar geweigerd. De songs van Kosma zijn dan ook in de film opgenomen gebleven en staan ook op dit album, al is de geluidskwaliteit niet zo geweldig. Vooral de derde song van Kosma, 'Berceuse Paternelle' is solozang van een nogal volks klinkende zanger, alsof de song zo uit de film komt en alsof de zanger dronken is. De zanger zingt zonder enige begeleiding.

Een deel van Kilar's muziek bestaat uit walsen, die soms doen denken aan de walsen van Strauss. Dit zijn veelal de mooiere tracks van de score. Ook bevat de score een polka, die duidelijk wat volks overkomt.
Het hoofdthema dat Kilar voor de film componeerde is bijzonder fraai, vooral wanneer het op de piano gespeeld wordt, met begeleiding van strijkers, zoals in de 'Générique' en de 'Générique Fin'. Het is een gevoelige melodie in de beste Franse tradities, met een lichte soort melancholie en harmonie en waarin een soort verlangen doorklinkt.
Die gevoeligheid hoor je misschien nog wel het beste in de 'Epilogue', die hoort bij een scene waarin een robot de vogel vrijlaat uit z'n kooi. De muziek is gevoelig, maar heeft ook een duidelijke dramatische kleuring waarin toch het optimisme hoorbaar is.

Toch bevat de score ook duidelijk een aantal tracks die niet echt aantrekkelijk zijn om naar te luisteren. In de film zullen ze best goed tot hun recht komen, maar los daarvan zijn tracks als 'La Chasse à l'Oiseau', 'Les Grands Ateliers du Roi' of 'La Fin du Grand Automate' niet echt aangenaam beluisterbaar.
Daarnaast zijn een aantal tracks toch wat typisch, zoals 'Carillon', die ook echt carillon-muziek laat horen. Nog zo'n aparte track is 'La Marche Nupitale', ofwel de Bruidsmars. Hierin heeft Kilar de bekende bruidsmelodieën van zowel Mendelssohn als Wagner verwerkt, wat op zich komisch overkomt, maar eigenlijk nogal over-the-top is, vooral door de bijna valse fanfareklanken. De muziek krijgt daarmee het niveau van source-muziek.
De minimalistische track 'La Complainte de l'Aveugle' heeft een behoorlijk 'deuntjesgehalte', vooral in de eerste ruime helft van de track. Daarna neemt een walsmelodie de track over, maar die wals is een beetje simplistisch gespeeld. Dat zal best de bedoeling zijn geweest, maar klinkt niet heel geweldig. Hetzelfde geldt een beetje voor 'La Revolte des Fauves'. De staccato underscore maakt ook deze track tot een soort deuntje, die niet echt fraai overkomt.

Kortom, met Le Roi et l'Oiseau heeft Wojciech Kilar een volgens velen voor de film perfecte score gecomponeerd. Maar om de muziek los van de film te beluisteren is toch wel een ander verhaal. Veel tracks zijn duidelijk niet fraai en zelf nogal eens ongemakkelijk. Ook de drie songs van Joseph Kosma zijn geen onverdeeld genoegen. Toch heeft Kilar een fraai thema gecomponeerd, evenal een paar andere fraaie melodieën. Deze muziek is meeslepend en vaak licht melancholiek gekleurd. Met piano en/of strijkers weet hij zo een aantal prachtige tracks neer te zetten. Die tracks zorgen voor een flink hogere waardering, waardoor deze voor de score toch nog uitkomt op 72 uit 100 punten.


La Table Tournante

De Franse animatiefilm La Table Tournante is geschreven en geregisseerd door Paul Grimault en Jaques Demy. In de film wordt geëxpirimenteerd met de combinatie van echte filmbeelden en animatie, waarbij de beelden zowel in kleur als in zwart-wit voorbij komen. Die beelden vertellen eigenlijk het verhaal van regisseur Grimault zelf en laat een animatieclown allerlei avonturen beleven met filmbeelden van een verscheidenheid aan korte films van Grimault, waarbij Grimault aan de nieuwsgierige clown laat zien hoe je een animatiefilm maakt.
De film geeft daarmee ook een tijdsbeeld van de voortgaande ontwikkeling van de animatiefilm. De film is daarmee tegelijk Grimault's laatste film en een hommage aan hem.

Op het album van Le Roi et l'Oiseau is ook de score van La Table Tournante opgenomen, als drie bonustracks aan het eind. De muziek bij deze film is eveneens van Wojciech Kilar.
Deze score opent met de 'Générique', een wat treurige melodie, met een motief dat nogal vaak herhaald wordt. De melodie spreekt niet echt aan, waardoor de muziek al snel wat saai wordt.
De tweede track is een solo piano-track. De muziek hierin heeft een nogal hoog deuntjesgehalte, wat allicht komt door het komische karakter van de film. Dit hoge deuntjesgehalte doet het een beetje lijken alsof een amateurpianist aan het spelen is in een verlopen café. Niet zo aansprekend.
Ook de laatste track valt nogal tegen. Dat komt wellicht gedeeltelijk door de bijna valse bijklanken, die wellicht de gekte van de koning moeten verklanken. Ook nu is het deuntjesgehalte aan de hoge kant. Pas in het laatste deel van de track wordt de muziek iets aansprekender, maar het kan de waardering voor deze drie tracks van La Table Tournante niet boven de 58 uit 100 punten uit laten stijgen.

De scores voor Le Roi et l'Oiseau samen met La Table Tournante op dit album krijgen daarmee een totale waardering van 70 uit 100 punten.

Inne wydania muzyczne Le roi et l'oiseau (1980):

Roi et l'Oiseau, Le (1980)


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze