La Boum


Film | Data wydania: 05/01/2010 | Uwolnienie filmu: 1980 | Format: Pobieranie
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor Artysta/Kompozytor Czas
1.RealityRichard Sanderson4:47
2.It was loveThe Regiment4:37
3.Formalities (instrumental)3:43
4.Gotta get a move on (instrumental 1)2:59
5.Swingin' aroundCruisers2:49
6.Gotta get a move onThe Regiment4:43
7.Formalities3:29
8.Gotta get a move on (instrumental 2)3:02
9.Murky TurkeyRichard Sanderson3:50
10.Go on for everRichard Sanderson3:45
11.La Rentrée (inédit)1:30
12.La Fille aux claquettes (inédit)2:00
13.Poupette harpiste (inédit)0:56
14.Vic et son père au Corinto (inédit)2:20
15.Vic et Mathieu au ralenti (inédit)0:41
16.Françoise retrouve François (inédit)1:53
17.Retrouvailles sentimentales (inédit)2:49
18.Go On For Ever - Instrumental (Bonus)3:49
19.Reality (2009) (Bonus)Richard Sanderson4:47
20.La Boum - Suite D'Orchestre (Bonus)6:37
 65:06
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

La Boum - 08/10 - Przegląd wersji Lammert de Wit, zgłoszone w (Holenderski)
De Franse film La Boum (De Fuif) is een tragikomedie die geregisseerd is door Claude Pinoteau, die daarmee een van zijn grootste successen maakte, en niet alleen in Frankrijk. Het was de debuutfilm van actrice Sophie Marceau, die toen als 14-jarige de hoofdrol speelde. Omdat de film zo'n succes was, kwam twee jaar later de opvolger in de bioscopen, die net zo succesvol was.
Het verhaal in deze eerste film draait om de dertienjarige scholiere Vic (Marceau). Ze heeft een goede band met haar vriendinnen en met haar oma (Denise Grey). Haar ouders zijn meer met zichzelf en hun carrières bezig dan met hun dochter en als haar vader's vroegere minnares weer opduikt gaat het helemaal mis. Ondertussen is Vic vooral bezig met de schoolfuif, waar ze vervolgens een vriendje ontmoet en het leven begint te ontdekken...

De muziek bij de film is van Vladimir Cosma, die zelf ook een rolletje in de film had als zichzelf.
Deze recensie gaat over het expanded album. Voor het soundtrackalbum van La Boum met voornamelijk de songs vind je daar de recensie. De songs op dat soundtrackalbum zijn allemaal door Cosma gecomponeerd, waarbij Jeff Jordan de teksten bij de muziek geschreven heeft. De soundtrack vind je ook terug op dit expanded album als de eerste tien tracks.
Van die tien tracks zijn er acht songs en twee zijn instrumentale tracks, die eigenlijk bij de score horen. Die songs zijn allemaal vrij lichte songs, die een bepaalde luchtigheid en zonnigheid over zich hebben. Drie songs worden gezongen door The Regiment, die de betreffende songs zingt met een soort Caraïbische hiphop-achtige kleuring, terwijl Richard Sanderson een aantal songs zingt in een wat meer zoet-weemoedige sfeer. Zijn uitvoering van 'Reality' was in die tijd in vele landen een grote hit.
De voorlaatste track op dit expanded album is een nieuwe uitvoering van diezelfde song, waar die song overigens niet minder saai van wordt.

Vanaf 'La Rentree' begint de eigenlijke score van Cosma, maar de meeste van de volgende tracks zijn verschillende instrumentale uitvoeringen van diezelfde songs. En dat pakt in de meeste tracks goed uit. De sfeer is net zo zonning als die van de songs, maar door de instrumentaties en de afwezigheid van de stemmen krijgt de muziek veel meer iets puurs. Zelfs de melodie van 'Reality' komt in diverse verschillende uitvoeringen voorbij en is dan zonder meer heel aangenaam. Deze melodie is feitelijk het hoofdthema van de score. Misschien komt het door Sanderson's wat weeïge stem waardoor zijn songs mij niet aanspreken.

In de score komen vrijwel alle songs op een instrumentale manier voorbij, waarbij de instrumentaties weliswaar regelmatig gedeeltelijk uit de elektronische hoek komen, toch klinkt de muziek fris en fruitig. Zelfs de vrolijke uitvoeringen van de muziek, zoals in 'La Rentree' (is Reality), of 'La Fille aux Claquettes' werken eigenlijk best aanstekelijk.
Een Griekse sfeer tref je aan in de erg mooie track 'Vic et son Père au Corinto', waarin alleen een gitaar begeleidt, terwijl de bouzouki een bijzondere hoofdrol speelt. Ook in de track 'Françoise retrouve François' tref je die Griekse sfeer aan, maar hier wordt de bouzouki wat 'volkser' bespeeld, waardoor deze track duidelijk minder aanspreekt.

De afsluitende track verdient een speciale vermelding. Dit is een lange orkestrale suite van de score, waarbij vooral de themamelodie van 'Reality' voor het voetlicht komt. Maar Cosma heeft deze uitvoering in een geweldig en uitbundig orkestraal arrangement gegoten, dat eigenlijk een concertuitvoering is. De laatste halve minuut van de track is het applaus van het publiek.

Kortom, met zijn score voor de film La Boum heeft Vladimir Cosma laten zien dat hij een universele componist is, die niet alleen filmmuziek kan componeren, maar ook z'n hand niet omdraait voor de popmuziek. Voor de film heeft hij een aantal aardige liedjes gecomponeerd. De melodieën van die songs komen vervolgens terug in de scoremuziek, die vanaf de elfde track op dit expanded album te horen is. Het geheel van de songs en score is behoorlijk aan de lichte en luchtige kant, maar de instrumentale tracks hebben een soort prettige puurheid over zich en enkele hebben een erg aangename sfeer. Maar het hoogtepunt is de orkestrale suite aan het eind. De waardering voor het geheel komt daarmee uit op 76 uit 100 punten.

Inne wydania muzyczne La boum (1980):

Boum, La (1987)
Boum, La (1980)
Boum, La (1987)
Tempo delle Mele, Il (1981)
Boum, La (2009)
Boum, La (1980)


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze