A Time to Die

Deze Amerikaanse film speelt in de nadagen van de tweede wereldoorlog, waarin verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. Een van de veteranen wil na de oorlog wraak nemen voor de dood van zijn vrouw in de oorlog en gaat achter de daders aan. Daarbij wordt hij geholpen door een dubieuze CIA-agent, die een van de doelwitten moet beschermen, die inmiddels een hoge functie bij de Duitse overheid heeft...

De muziek voor deze dramatische film is gecomponeerd door Ennio Morricone. De muziek die hij voor deze film maakte is nogal melancholiek van sfeer en veel tracks hebben een behoorlijke geladenheid in zich. Het thema, waar de score mee opent spreekt niet echt tot de verbeelding en komt wat tam over. De muziek is melodisch, maar de melodie spreekt niet echt aan.
De tweede track begint met klavecimbelmuziek, zoals de titel van de track al aangeeft, en sluit er ook mee af. De titel doet een klassiek stuk vermoeden, maar het valt nogal tegen. De muziek is, evenals de titeltrack, melancholiek en wat geladen, maar erg mooi wordt het allemaal niet. Dan is de derde track beter, al is deze kort. Hier gaat een hoge solo viool insprirerend uit boven de underscore, op een wat balkan-achtige manier. Invasion is een typische Morricone nietszeggende thriller-track. Het zal in de film vast effectief zijn, als luistermuziek is dit niet erg fraai.
Daarentegen zijn de beide tracks The Girl from Munich ook typische Morricone tracks, maar dan juist weer mooi symfonisch en met een arrangement op de thema-melodie die wel aanspreekt. Ook The Third Day At Dusk is een heel aardige symfonische track met een clarinet in de hoofdrol. De tracks rondom beide Girl-from-Munich-tracks zijn weer van die klank- en geluidentracks die niet prettig klinken.
De afsluitende track is een redelijk vrolijk klinkende track op accordeon, maar er ligt een underscore onder die wat tegendraads klinkt. Het is schijnbaar niet wat het lijkt en de accordeon speelt een beetje als een clown in een gevangenis. Vrolijkheid met dreiging op de achtergrond. Daarmee sluit de score af en dat laat je dan wat verloren achter.

Kortom, A Time to Die is niet een overweldigende score van Morricone. Bij vlagen is de muziek heel aardig, maar als geheel valt het wat tegen. Er zijn niet een paar tracks die je kippenvel bezorgen, al komt er best fraaie muziek voorbij. De thrillertracks maken het er ook niet beter op. Al met al blijft de waardering steken op 61 uit 100.