Déjà Vu


Film | Rok: 2007 | Uwolnienie filmu: 2006 | Format: Pobieranie
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor   Czas
1.Algiers Ferry3:06
2.The Aftermath4:30
3.Dazzle Me2:25
4.Claire's Apartment4:14
5.Better Have Some Ky5:34
6.You Can Save Her9:03
7.Humvee Chase6:03
8.T**l Me the Truth3:08
9.The Hideout4:21
10.Claire's Rescue4:19
11.Coming Back to You3:21
12.Humvee Chase (The Sonic Terrorists Remix)3:39
 53:43
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Déjà Vu - 08/10 - Przegląd wersji Sjoerd , zgłoszone w (Holenderski)
De wereldberoemde producer Jerry Bruckheimer heeft ons al heel wat goede actiefilms laten zien waar ik eigenlijk niet eens meer voorbeelden hoef te noemen. Met regisseur Tony Scott maakte hij ook deze topfilm. Na het succes van Pirates of the Caribbean 2 en het opnemen van de derde ‘Pirates’ film had Jerry Bruckheimer echter genoeg tijd voor nog een film. Zo kwam in december vorig jaar Déjà Vu in de bioscoop. Déjà Vu, een gedachteflits dat je op een plek bent waar je nooit bent geweest, maar waarvan je het gevoel hebt dat je al eens eerder hebt gezien. Of de gedachteflits dat je bij die je iemand ontmoet en nooit gezien hebt het gevoel hebt dat je de persoon al jaren kent. Meestal alleen maar vervelend, je raakt er ontzettend door in de war. Toch kwam het agent Doug Carlin wel van pas bij het ontdekken van een misdaad. Hij komt er achter dat dát wat in zijn hoofd zit werkelijk veel krachtiger is dan het lijkt. Componist Harry Gregson-Williams moest de actie/thriller van muziek voor zien. Dit doet hij door middel van spannende elektronische geluiden en drums, maar ook met pianosolo’s die je eens goed moet beluisteren.

‘Algiers Ferry’ begint met zo’n emotionele prachtige pianosolo. Deze wordt ondersteund door een hoog zingende vrouw heel zachtjes op de achtergrond. Typisch thriller muziek horen we in het tweede deel van de track. Elektronische geluiden, hier en daar wat drums, maar wel ook een prachtig thema gespeeld door violen. De effecten belemmeren het beluisteren van het tweede deel van deze track. Track twee begint met een stel violen die rustig een zeer mysterieus thema bespelen. Ook hier elektronische effecten, maar gelukkig niet te veel. Het thema, dat nu ondersteund wordt door een piano. Ook deze track heeft twee delen. Zo is het tweede deel een actietrack met bellen, violen, elektronische effecten en trommels. De actie wordt verwisseld met rust waar we dan weer even een piano horen. Niet te bombastisch, maar wel spannend en daar is deze muziek ook voor bedoeld. Ook bij track drie; ‘Dazzle Me’ is er sprake van twee delen. Dit keer begint de track met de drukte. Hetzelfde thema als track 1, maar nu nog meer effecten waardoor je er geen erg meer aan hebt. De drums valklen overigens ook erg lekker. Het tweede deel, dat pas echt begint vanaf 1.02 omdat de elektronische geluiden nog opmoeten houden is een pianosolo met als ondersteuning violen. Ook een gitaar horen we in de loop van het tweede thema.

‘Claire’s Apartment’ is een track met het gebruikelijke orkest, een pianosolo dat dus betekend dat het een heerlijke dramatische track zal worden. Echter in deze track ook wat spanning door een enorme rust met dan hier en daar een elektronisch effect erbij. Af en toe dreiging. ‘Better Have Some Ky’ begint direct met een veel belovend actiethema. Spanning, angst, mysterieuze geluiden een bel die maar blijft tikken op de achtergrond en natuurlijk elektronische geluiden die in deze track echt de moeite wel waard zijn in tegenstelling tot andere tracks. Dit actiethema maakt plaats voor en rustig, maar toch duister thema. Een voordeel aan deze soundtrack is het duidelijk, de rustige thema’s die zo lekker duister klinken. Nu dan de langste track van het album: ‘’ You Can Save Her’. Het eerste dat we horen zijn de elektronische effecten, deze leiden ook het thema dat we de komende minuten horen. Een orkest hebben we nog niet gehoord in deze track. Vanaf 1.30 wel even op de achtergrond, maar bij 1.40 gaan de elektronische effecten weer volop. Spannende thema’s blijven maar door de cd speler heen gaan. Bij 3.32 houden de effecten ineens op. Even de rust, maar de actie gaat hierna weer vrolijk verder. Bij 6.27 is er dan weer de rust. Deze wordt verstoord door wat effecten die een beetje rondzweven. Ze zorgen voor wat dreiging samen met een klein orkestje dat er heel rustig onderspeelt. Meer dan wat dreiging horen we verder helaas niet meer in de track.

‘Humvee Chase’ is ook een erg lange track. Het rustige thema geeft een teken van stilte na de storm van de vorige track. We horen een vrouw wat wartaal zingen op de achtergrond en het thema (voornamelijk pianosolo) blijft maar lekker in de oren klinken. Met violen op de achtergrond die mysterieus klinken wordt de dreiging groter. Natuurlijk ook nu weer elektronische effecten die ons bij het luisteren te gemoed gaan. Gelukkig blijft voorlopig de rust in deze track, want zo is het prima. Aan het einde van de track dan nog wel dreiging, dit sluit hem ook goed af. Veel dreiging en bombastische klappen maken een einde aan de track.

‘Tl Me the Truth’ is een track beginnend met wat romantiek. Een gitaar brengt ons naar het begin van het thema dat later overgenomen wordt door een piano die we al erg vaak hebben gehoord deze soundtrack. Het tweede deel van de track is dreiging met, hoe kan het ook anders, elektronische effecten en drums. ‘The Hideout’ is een track die begint met een volle laag actie. Drums horen we vooral op de voorgrond maar we horen ook een bass en effecten in de rustige gedeeltes. Een pluspunt aan deze track is dat de actiemuziek zich afwisselt met rustige muziek. Dit is een hoogtepuntje. ‘Claire’s Rescue’ zal beginnen met dreiging. Echter zit er verder niet veel in de track, maar wel een schitterend emotioneel thema. Werkelijk prachtig. Op de achtergrond een kloppend hart en op de voorgrond volle overtuiging. Later horen we als klap op de vuurpijl een piano, een gitaar en een orkest op de achtergrond. Track 11 is een song, dus op naar de laatste track: ‘Humvee Chase’. Er staat al dat het een remix is, maar deze is nog niet zo slecht ook. Best een aardige bonus!

Deze soundtrack wordt in de actiemuziek een beetje belemmerd door elektronische geluiden en te veel drums. Verder is de rest van de soundtrack fantastisch. Af en toe goede actiemuziek, een vleugje drama en thriller. Deze is een 8 waard.
Déjà Vu - 06/10 - Przegląd wersji Cohen Oat, zgłoszone w (Holenderski)
We gaan terug naar het jaar 2004, wanneer Tony Scott en Harry Gregson-Williams, na hun samenwerking voor ‘Spy Game’, opnieuw de handen in elkaar slaan. ‘Man on Fire’ is Scott’s nieuwste project en de film over ex CIA-agent Creasy die door het lint gaat na de ontvoering van het onder zijn hoede staande meisje Lapita Ramos, moet voorzien worden van een stijlvolle en passende score. De score herbergt talloze stijlen, maar valt, zelfs in de film, regelmatig negatief op. Vooral het overdadige gebruik van Lisa Gerrard is in de film misplaatst en doet afbreuk aan de krachtige beelden. Scott is echter content met het resultaat en vraagt Gregson-Williams opnieuw wanneer de regisseur aan de slag gaat met ‘Déjà Vu. Opmerkelijk is echter wel dat zowel de zang ditmaal nagenoeg ontbreekt en dat ook de vele stijlmiddelen zijn gereduceerd tot een paar herkenbare thema’s, waardoor de muziek veel beter in balans is.

Voor een actiethriller score begint de muziek opmerkelijk behoedzaam. De piano speelt een uiterst ingetogen thema, begeleid door enkele synthesizerklanken. Op de achtergrond horen we een stem die het openingsthema een emotionele lading meegeeft. Als de violen zich melden horen we een thema dat een welhaast exacte kopie is van het hoofdthema uit de twee ‘Bourne’-scores van John Powell. Maar het zij hem vergeven want de track is degelijk opgebouwd en dat maken we in dit genre zelden mee. Dezelfde rustieke sfeer wordt ook in ‘The Aftermath’ uitgedragen, waarin in het eerste deel een variatie op het hoofdthema te horen is. De variant wordt ruw onderbroken door een lichte, maar ritmische percussie. En ritme is ook het sleutelwoord tot het omschrijven van deze en vele andere tracks. De gelaagdheid is continu minimaal, maar de muziek doet zijn werk uitstekend in de film.

‘Dazzle Me’ hanteert het omgekeerde principe. De track opent met de ritmische percussielijn die als begeleiding dient voor het thema dat door de strijkinstrumenten in ‘Algiers Ferry’ werd geïntroduceerd. De tweede helft van het nummer herbergt twee solo-instrumenten: de piano en de gitaar, die we ook regelmatig hoorden in de score voor ‘Man on Fire’. De gitaar krijgt in het eerste gedeelte van ‘Claire’s Apartment’ een hoofdrol toebedeeld, maar daarna eist een percussielijn alle aandacht op. De muziek is geschreven voor een sleutelscène in de film, waarbij de muziek voor de juiste spanningsopbouw zorgt. Zonder beelden boet de track echter aan veel spanning in, waardoor hij weinig interessant is om te beluisteren. ‘Better have some Ky’ is een track die net als ‘The Aftermath’ vooral bestaat uit ritmische percussie. Oninteressant om te beluisteren, maar gelukkig grijpt Gregson-Williams naar het einde toe terug op het pianomotief.

De langste track van de score draagt de titel ‘You can Save Her’ en bevat in het eerste deel een volledige, maar vrij matte uitwerking van het actiethema. De componist kan het niet laten het rockgeluid veelvuldig te gebruiken, iets wat we de laatste jaren al veel vaker hebben gehoord en wat zo langzaamaan wel als hét cliché van dit scoregenre bestempeld kan worden. De track kent, door de vele kille geluidseffecten amper emotie en is met zijn negen minuten ook veel te lang. ‘Humvee Chase’ is geen stevige actietrack zoals de titel doet vermoeden, maar een verdere uitwerking van het hoofdthema. Het is goed dat de componist zich realiseert dat er na de vorige track ruimte voor een emotionele opbouw moet zijn.

Naast actie en emotie is er op de score ook nog ruimte voor wat romantiek. ‘Tell me the Truth’ voegt piano en gitaar samen tot een degelijk geheel en vooral wanneer de gitaar de overhand neemt zal menigeen een Déjà Vu gevoel ondergaan. De emotionele scènes in ‘Man on Fire’ werden immers regelmatig met piano of gitaar ondersteunt, maar ook nu werkt het simpele motief. ‘The Hideout’ is de opzet tot de climax, maar is muzikaal gezien moeilijk een vroegtijdig hoogtepunt te noemen. Ook nu horen we veel geluidseffecten die de orkestrale muziek lijken te blokkeren. Het doet aan als een cheap-trick, een truc om met minimale middelen, maximaal effect te bereiken. Het doet wederom afbreuk aan het geheel, dat in de basis wel degelijk potentie heeft.

‘Claire’s Rescue’ is de laatste track en is een prima uitgeleide van een moeilijk te beoordelen score. De muziek is goed afgebakend wat betekent dat het een gedegen, duidelijk herkenbare thematiek heeft meegekregen en veel minder rust op allerlei stijlmiddelen. Wat dat betreft is deze score dan ook beduidend consequenter uitgewerkt dan het wat zwalkende ‘Man on Fire’. Wat deze score echter ontbeert is een goede en gevarieerde uitwerking van de verschillende thema’s en de vele aanwezige geluidseffecten werken vaak storend.

De laatste twee tracks betreffen een song en een Remix. Die eerste is nog wel te versmaden omdat deze in directe relatie staat met de film maar de mix van ‘Humvee Chase’ doet een ontzettende afbreuk aan de score, om over de titel van de track nog maar te zwijgen. Dat bij deze track dan ook de naam van de componist prijkt zal menig luisteraar de wenkbrauwen doen fronzen. Een slecht slotakkoord van een degelijk thrillerscore.
Déjà Vu - 09/10 - Przegląd wersji Maurits Petri, zgłoszone w (Holenderski)
Van de briljante regisseur Tony Scott (tevens familie van de alom geprezen Ridley Scott, verantwoordelijk voor o.a. Gladiator) komt er nu een nieuw avontuur met Denzel Washington, Déjà Vu. Zoals de titel al aangeeft staat deze prent in het teken van déjà vu's, waar het personage van Denzel slim gebruik van weet te maken.

Harry Gregson-Williams gaat haast op dezelfde voet verder na Man On Fire qua muziek. Veel drum and bass, up-tempo filmmuziek, afgewisseld met gevoelige strijkarrangementen. Het eerste nummer "The Aftermath" had van het album The Bourne Supremacy van John Powell kunnen komen. Het thema klinkt zowat hetzelfde...de stijl is identiek. Gelukkig maakt Gregson-Williams dit snel goed. Om gelijk naar, wat mij betreft, de beste track te gaan, skippen we door naar "Dazzle Me". Wat begint met veel drum and bass, mondt langzaam uit in het toch wel erg mooi klinkende thema van Déjà Vu, wat meerdere malen ook terug komt. In deze track gespeeld door een piano, met strijkers en geluidseffecten op de achtergrond. Al met al mixen alle lagen goed met elkaar, zoals Gregson-Williams dat ook deed bij Man On Fire en bijvoorbeeld Shrek. Als extra toevoeging is er zo nu en dan een Spaanse gitaar te horen, die emoties meegeeft aan het nummer.
Aan snoeiharde actiemuziek ontbreekt het ook niet. "The Hideout" is een spannende, keiharde en duistere track en zeker niet voor de poes. Voornamelijk uit de computer gegenereerde geluiden en muziek zorgen er helaas niet voor dat je deze track keer op keer zult beluisteren. Zware kost!
In een van de spannenste achtervolgingen van de film klinkt rustige muziek...maar als bonus is daar een remix van The Sonic Terrorists bij gedaan, die op z'n beurt erg lekker klinkt. Delen van dit nummer zijn ook te horen in de film. Harry Gregson-Williams heeft voor dit techno-nummer de strijkarrangementen gecomponeerd. Het laatste nummer "Can You Save Her" is het slot van de film en bloedstollende actiemuziek, wederom afgewisseld door schitterende arrangementen die wel voor kippenvel zorgen.
Het nummer van Macy Gray, wat ook op het album is opgenomen, is een goede toevoeging en past goed in het geheel.

Man Of Fire was een goede soundtrack, maar Déjà Vu overtreft dat zeker! Harry Gregson-Williams weet van aanpakken en lijkt met iedere soundtrack nog meer te groeien. Met de ideale combinatie van drum and bass, knallende actiemuziek, plus schitterende klassieke filmmuziek maken deze cd tot een knaller van formaat. Hier en daar hoor je fragmenten terug van eerder werk, maar dat drukt de pret zeker niet. Klasse!
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Nominat)

Inne wydania muzyczne Deja Vu (2006):

Deja Vu (2007)
Déjà Vu (2006)


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze