Mission: Impossible III


Colosseum (4005939673321)
Varčse Sarabande (0030206673326)
Film | Data wydania: 09/05/2006 | Uwolnienie filmu: 2006 | Format: CD, Pobieranie
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor Artysta/Kompozytor Czas
1.Mission: Impossible Theme Lalo Schifrin0:51
2.Factory Rescue4:14
3.Evacuation2:46
4.Helluvacopter Chase3:14
5.Special Agent Lindsey Farris2:46
6.Ethan And Julia1:24
7.Humpty Dumpty Sat on a Wall5:55
8.Masking Agent3:41
9.Voice Capture2:41
10.See You in the Sewer1:45
11.Davian's Brought In2:06
12.Bridge Battle4:13
13.Davian Gets the Girl2:43
14.IMF Escape2:44
15.Disguise The Limit3:24
16.Shang Way High3:38
17.The Chutist1:58
18.Hunting For Jules3:55
19.World's Worst 4 Minutes to Live4:11
20.Reparations3:36
21.Schifrin and Variations Lalo Schifrin3:04
 64:49
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Mission: Impossible III - 08/10 - Przegląd wersji Sjoerd , zgłoszone w (Holenderski)
In 1996, inmiddels meer dan 10 jaar geleden, werd Hollywood overspoeld door een nieuwe actie/thriller van Brian De Palma gebaseerd op de tv serie ‘Mission Impossible’ uit de jaren zestig. Met niemand minder dat Tom Cruise in de hoofdrol was al snel zeker dat ‘Mission Impossible’ een grote kaskraker zou worden. De muziek was van Danny Elfman, die onder andere voor de ‘Batman’ main time zorgde. Ook voor Mission Impossible schreef hij ook een wereldberoemd thema. Na vier jaar kwam er in 2000 een tweede Mission Impossible. De tweede film werd niet van muziek voorzien Danny Elfman, maar Hans Zimmer. Hans Zimmer veranderde het wereldberoemde hoofdthema in rock. Tevens waren de ander actietracks rocktracks. Lisa Gerrard werd aan het muziekteam toegevoegd en door dit alles bij elkaar wordt MI 2 als één van de hoogtepunten van Hans Zimmer gezien. In 2006 kwam de derde Mission Impossible in de bioscoop. De derde film van de trilogie werd geregisseerd door J. J. Abrams. De muziek werd ook weer door een ander geschreven, ditmaal door Michael Giacchino. Met de soundtrack van de tweede film heeft Giacchino geen rekening gehouden. We horen weer een soundtrack te vergelijken met die van de eerste film, met het oude hoofdthema.

De eerste track is dan ook een track genaamd: ‘Mission: Impossible Theme’ waar we natuurlijk in iets minder dan ene minuut het hoofdthema van Mission: Impossible horen. Echter is dit stukje muziek geschreven door Lalo Schifrin. De tweede track is wel één van Giacchino. Deze track begint met mysterieuze dreiging met een mooi opgesteld vol klinkend orkest. Per tien seconde voegt Giacchino wel een extra instrument toe waardoor we lekker volle dreiging horen. Later begint er een rust, die zeker welspanning opbouwd. Rust wordt afgewisseld met drukte. Vanaf de eerste seconde van de track viel mij het extreem grote orkest al op. De track eindigt met dreiging. ‘Evacuation’, de derde track is een track met vooral actiemuziek beginnend met slagwerk, maar later met het volle orkest. Ook deze track is gespeeld door een groot orkest en eindigt ook met dreiging. ‘Helluvacopter Chase’ is ook een actietrack, ditmaal gaat het slagwerk de hele track door terwijl het orkest even luid is. Overigens in deze tracks (op de eerste na natuurlijk) nog geen MI hoofdthema, maar wel minstens net zulke goede actie.

Na de volle actie in de eerste vier tracks horen we dan eindelijk wat drama en rust in de vijfde track genaamd ‘Special Agent Lindsey Farris’. Ook nu heeft het grote orkest een groot voordel, want de dramatische muziek met af en toe een piano met een paar noten is overtuigend. De track sluit aan op de volgende track; ‘Ethan And Julia’. Deze track wordt echter geleid door een piano, terwijl we deze bij de vorige track slechts enkele keren hoorde. Het jammerlijke aan deze track is de duur, we horen helaas nog geen anderhalve minuut. Bij track 7 horen we al direct dat het gaat om en actietrack. We horen nu ook stukjes van het MI hoofdthema. Het begint met enkele noten van dit thema bij 0.39. In de rustige stukken waar we enkel iets horen tikken, horen we ook een piano een stukje van dit hoofdthema spelen. De piano herhaalt dit stukje steeds. Een voorbeeld hiervan is 2.54. Duidelijk is wel dat Giacchino het hoofdthema in deze track op de enkele noten houdt, we horen helaas nog niet de volledige uitwerking van het wereldberoemde hoofdthema. Waar track zeven stopt, gaat track acht; ‘Masking Agent’ verder. We horen hetzelfde orkest ook die nootjes spelen van het hoofdthema zonder dat deze zich helemaal afspeelt. Bij 1.07 begint de actiemuziek. We horen noten van dit actiethema, maar ook weer op de achtergrond de noten van het hoofdthema die steeds weer herhaald worden. EINDELIJK, bij 2.24 horen we iets dat lijkt op het begin van dit volledige thema. De rust komt echter weer snel terug en Giacchino houdt het MI thema nu weer bij die enkele nootjes.

‘Voice Capture’ lijkt op een track waar we het hoofdthema helemaal gaan horen, omdat het met deze dreiging begint. Het thema houdt helaas snel op en gaan we verder met nieuwe dreiging. Vanaf 1.13 horen we weer die noten die steeds herhaald worden van het hoofdthema. Deze horen we eventjes luid bij 1.35. Als dit is afgelopen horen we alleen nog maar een mysterieuze rust. Ook bij "See You In The Sewer" krijg ik het gevoel dat het een hoofdthema track wordt aangezien we djembees horen die we ook horen bij de oorspronkelijke main theme. Ditmaal is die gedachte wél goed en zo horen we in een kleine 1.45 minuten het hoofdthema. Na het hoofdthema horen we nieuwe dreigende muziek in ‘Davian's Brought In’. Niet alleen actie door het volle orkest, maar ook rustigere stukken met een heel klein beetje drama en liefde waar we ook nog lichte dreiging horen. ‘Bridge Battle’ is een track die ook begint met dreiging, maar ditmaal zwaardere. Deze dreiging wordt gevolgd door actiemuziek. De muziek zit vol energie en spanning. Naast de actie horen we ook een tikkeltje horror in de track.

Ook ‘Davian Gets the Girl’, de dertiende track zit vol met actie. Hij is te vergelijken met de vorige track, omdat deze ook veel actie en een tikkeltje horror bevat. Zo is ook de volgende track te vergelijken. Deze bevat alleen een gedeelte met slagwerk en tegelijkertijd op de achtergrond wat noten van het ó zo bekende hoofdthema. ‘Disguise The Limit’ is dan eindelijk weer een rustigere track waar je naar verlangt als je al deze actie gehoord hebt. Echter horen we wel een klein beetje dreiging die tijdens een rust de track erg mysterieus maakt. Na deze rustige track begint de volgende track direct met dreigen. Dreiging die nadat de rust hem volgt gewoon weer opnieuw dreigt. Rustige stukken wisselen zich op deze manier af met volle dreiging die nog geen actie zijn geworden. Bij 2.50 horen we na de dreiging dan wel even zware actie die enorm zwaar en bombastisch terug. Zoals de meeste track, begint de zeventiende track, ‘The Chutist’ met spanningsopbouw. We horen in deze track nadat hij dus begon met heel veel dreiging een stuk van het hoofdthema. Eerst met slagwerk, maar later doet het hele orkest er ook aan mee. ‘Hunting For Jules’ is alweer deze actie, maar nu met meer spanning erin. De dreiging zet zich gedurende de track voort en zo wordt de track ook steeds wat luider. ‘World's Worst Last 4 Minutes To Live’ is ook een actietrack. Rustig begint deze met wat trommelslagen die steeds harder worden. Bij 1.20 begint de actiemuziek met vooral slagwerk. Na volle dreiging wordt de track bij 1.45 weer rustig. Natuurlijk gaat de track weer verder met dreiging. Hiermee eindigt de track ook.

‘Reparations’ is weer een track die tussen alle actie door rustig is. Het is een pianosolo die emotioneel speelt. Echter wordt de pianosolo overgenomen door dreiging. Een horrorgeluidje dat steeds harder en akeliger wordt gaat over de piano heen. Dag pianosolo, nieuw drama met vooral violen komt hier voor in de plaats. Na deze fantastische dramatrack gaan we naar de laatste track: ‘Schifrin And Variations’. Het kan ook niet anders, de track begint met dreiging. We horen al snel het Mission Impossible thema. Zodra we deze volop klinkt zal de aftiteling wel begonnen zijn. Het hoofdthema zet zich helemaal voort. Een fantastische track om mee te eindigen.

Conclusie:
Wat je snel gaat doen bij een derde soundtrack van een trilogie is vergelijken. Ik heb de eerste nog niet volledig gehoord, maar de tweede wel. Daarom ga ik dus vergelijken met de tweede. De tweede soundtrack van Mission Impossible (door Hans Zimmer) die veel meer variatie had, maar het hoofdthema niet bevatte. Ik vind dat deze soundtrack niet veel variatie bevat. We horen niet alleen actie, dat is het probleem niet. Wel horen we een beetje dezelfde soort actie. Wel is een pluspunt het extra grote orkest. Ik vind dat deze soundtrack een acht waard is.
Mission: Impossible III - 07/10 - Przegląd wersji Tom Daish, zgłoszone w (Język angielski)
I had high hopes for Mission: Impossible III (M:I III to its friends) - John Woo was out and JJ Abrams was in. Even if Abrams is perhaps better known for his television work - from Lost to Alias - then I rather thought he could bring some of the spirit that made his television shows so successful. True, the film isn't the pseudo-arty bore of M:I 2, but neither does it have the seat of pant wetting tension that made the first such a rousing success. After The Incredibles, Michael Giacchino has continued some of his TV scoring stints and done a couple of features, but this is his first major summer release motion picture score. Unfortunately, while his technical facilities are evident throughout, the film doesn't quite give him enough to work with and produce the sizzling, knock out score we were all hoping for.
First up, the arrangement of Schifrin's indelible theme; not bad, but a bit busy. An string line is added, but is rather in the way, not helped by the fact that it's pretty thickly orchestrated to start with. Another minor annoyance is the flatness of the opening string trill. The original starts explosively, before a sudden volume decrease followed by an increase in intensity as a lead into the opening rhythm (to match the visuals of a match being struck to light the fuse). Giacchino's choice seems odd to say the least. However, he makes some good use of the theme throughout; not quite as effortless as Elfman, but cleverly woven in at strategic points. As noted, the score's biggest problem is the film it's attached to. There is nothing inherently wrong with the writing and Giacchino's action is accomplished as ever, but at over an hour, it's too constantly aggressive to be totally entertaining.

Given that the crux of the story revolves around Ethan Hunt's wife (nicely set up in the pre-credits, but with payoff as boring as it predictable), there is surprisingly little in the music that suggests any kind of emotional involvement with the characters beyond them shooting each other. Special Agent Lindsey Farris is an early moment of respite, as is the brief Ethan and Julia, but then nothing until the finale, Reparations, which features a solo piano motif written to be played so slowly that you can almost hear the pianist deciding which chord to play next. The suspense tracks, however, feature some fine writing, notably 'Humpty Dumpty sat on a Wall' as Ethan breaks into The Vatican where Giacchino uses some asymmetric rhythms and low in piano with more than a hint of Jerry Goldsmith. However, the Goldsmithian trademarks are (not to mention some neat uses of the Schifrin theme) mixed so effectively with Giacchino's own style that it would be churlish to quibble.

The album ends with a fun bonus track with Giacchino taking Schifrin's theme out for an extended spin which turns out to be more effective than his titles arrangement. If some of that seems a bit hard on Giacchino, then let me qualify it by confirming that he's still one of the most consistently entertaining young composers around. He's conclusively grown out of his John Williams pastiche period and, although there is still a great debt to some of Hollywood's finest composers in his work, Giacchino is definitely becoming his own man. However, as noted, M:I III is just too heavy on the action and suspense, with not quite enough variety in tempo or tone, it's just rather tiring by the conclusion. However, anyone looking for a score short on subtlety, but high on bluster and old fashioned orchestral excitement won't go far wrong here.
Mission: Impossible III - 09/10 - Przegląd wersji Tim Horemans, zgłoszone w (Holenderski)
Groot was mijn vreugde toen ik las dat Michael Giacchino de score voor de nieuwste Mission Impossible film mocht schrijven. Ik ben al fan van deze componist sinds zijn muziek voor de Medal Of Honor reeks en zijn fantastische Secret Weapons Over Normandy. Na zijn sterke scores voor de Tv-series Alias en het overpopulaire Lost heeft hij ook nog muziek geschreven voor The Incredibles, zijn doorbraak in de filmmuziek. Ik hoop dat hij dankzij deze Mission Impossible 3 echt gelanceerd is in Hollywood als volwaardig filmmuziek componist.. Varese trakteert op een album dat maar liefst 65 minuten muziek bevat.

De eerste teasers voor MI3 bevatte al Giacchino’s versie van het wereldberoemde Lalo Shifrin ‘Mission Impossible’ thema. Dat deed mij al watertanden. Want waar Danny Elfman bij de eerste film koos voor de meer klassieke herwerking van het thema en Hans Zimmer meer de rock tour op ging met stevige gitaren, kiest Michael Giacchino in deze derde film terug voor het klassieke orkest maar met een enorme hoeveelheid aan energie erin. Het MI thema heeft nog nooit zo krachtig geklonken. Maar hoe kan het ook anders, de muziek is opgenomen door een orkest met maar liefst 112 muzikanten. Deze versie van zijn thema vind je terug op de laatste track van het album in Schifrin and Variations. Giacchino houdt zich niet aan deze ene versie van het MI thema want op de cd krijg je verschillende versies te horen. Ook goed vind ik dat hij The Plot van Lalo Schifrin herwerkt heeft voor deze film. Factory Rescue opent met The Plot om dan volop over te gaan in een klein thema dat de componist voor de film gescheven heeft. Hetgene mij direct opviel is dat de muziek zeer gedetaileerd is en op een goede muziekinstallatie komt dit echt tot zijn recht.

Het overgrote gedeelte van de soundtrack bestaat uit energieke actie muziek. Niets van drumloops of electronische klanken, dit is 100% symfonisch geweld. Het is lang geleden dat ik nog zoveel power van een orkest gehoord heb. De complexiteit van de muziek is zeer goed gedaan. Hoogtepunten uit de cd zijn oa Evacuation met zijn stevige pauken en dreigende hoorns. The Bridge Battle bevat weer zo’n ijzersterk percussielijn geschreven in ľ maat met halvewege een klein knipoogje naar The Battle van The Gladiator, echt super. Deze krachtige actiemuziek wordt voortgezet in Hunting for Jules. De soundtrack brengt ook nog een beetje afwisseling met Ethan and Julie waar een romantisch thema geďntroduceerd wordt. Dit wordt nog eens voluit herhaald in Reparations waar je een beetje het Lost-gevoel krijgt. 'Humpty Dumpty Sat on a Wall' is een mooi voorbeeld van hoe je met een thema kan flirten. Het MI thema wordt licht aangeraakt in een bijna 6 minuten durende track die zeer licht gespeeld wordt met een hoog spion gehalte.

Van de 3 Mission Impossible films is deze soundtrack de beste. Michael Giacchino geeft net dat ietsje meer aan de muziek dan de andere componisten. Hij blijft trouw aan Mission Impossible en doet er toch volop zijn ding mee. Echt een aanrader.
Mission: Impossible III - 08/10 - Przegląd wersji Joris Hermy, zgłoszone w (Holenderski)
Er zijn weinig jonge componisten als Giacchino die op zo'n korte tijd, zo'n sterke reputatie konden uitbouwen. Dus was het uitkijken naar deze Mission Impossible III. Zeker na talloze beluisteringen van 'The Incredibles'. Daar bewees Giacchino namelijk een scherp gehoor te hebben voor Jazzy kopers en swingende percussie. Sleutelwoorden die het werk van Lalo Shifrin voor MI typeerden. Hij leek dus dé geknipte persoon voor dit derde deel.
Giacchino kreeg van Abraham zonder twijfel carte blanche. Een creatieve vrijheid die zeldzaam geworden is in Hollywood. Maar na de verdiensten van Giacchino voor het werk van Abraham hoeft dat niet te verbazen.
De score is groots, bijzonder vinnig en overladen met pompende actie-cues. Er is weinig plaats voor reflecterende muziek. De eerste tracks laten zich beluisteren als een écht slagveld! Ziedende violen, punctuerende schuivende kopers en flutterende houblazers met krachtige percussieslagen. Giacchino toont veel respect voor de oorspronkelijke thema's van Shifrin. Je hoort dat hij duidelijk plezier gehad heeft aan het schrijven van deze muziek. Toch is het merkwaardig te horen dat de actiemuziek soms dichter aanleunt bij de confronterende agressieve toon van War of The worlds of ROTS, dan bij de avontuurlijke en 'coole' jazzyness van Shifrin. Een doelgericht keuze dus die naar mijn gevoel daardoor aan avontuurlijkheid verliest. Iets wat je dus wel mag verwachten bij dit soort scores. Door het gebrek aan échte 'groove' klinkt de score naar het einde toe té repetitief en daar zit zijn zwak punt. Het geheel mist het massieve kopergeluid dat 'the Incredibles' onsterfelijk maakte.

Toch is het niet allemaal treurnis. De muziek op zich is puur vakwerk en de orkestraties zijn weelderig, accuraat, en met oog voor iedere sectie van het grote symfonisch orkest. ( met name voor de percussie en kopers ). Ook de variaties van Giacchino op het originele thema zijn de beste uit de reeks. Ze zijn vernieuwend, speels en krachtig. Al moet gezegd dat het beste liefdesthema in de trilogie zonder twijfel nog steeds op de naam van Hans Zimmer staat. Samengevat, een album dat best genietbaar is, maar dat zeker niet tot de top van de componist zijn oeuvre zal behoren...
Mission: Impossible III - 08/10 - Przegląd wersji Wilco de Jong, zgłoszone w (Holenderski)
Michael Giacchino heeft zijn meer agressieve kant laten horen met deze soundtrack. M:I:III is voluit orkestraal, heeft een liefdesthema (o.a. in "Ethan and Julia"), heeft rustige jazzy passages, zoals dat hoort bij het spionagegenre, met basgitaar, piano, vibrafoon, maar kenmerkt zich vooral door de energieke actie. Koperwerk en percussie! Percussie is er in alle soorten en maten: teveel om op te noemen (pauken, bongo's, koe-bel enzovoorts). Het cd-boekje heeft onder "percussion" simpelweg de negen heren genoemd die het hier, ongetwijfeld, druk mee hadden. Dit is exclusief de drie mannen voor de "drums." Tsja, dat doet een liefhebber van mechanistische actiemuziek deugd! Her en der schuilen drumpassages die echt om van te smullen zijn! Het koperwerk doet onvermoeibaar mee, zodat de muzikale dreiging en paniek van de score nog zenuwslopender worden. Het is allemaal mooi geconstrueerd door Giacchino.

Lalo Schifrin's originele composities zijn goed opgepikt en ook dat doet Giacchino eer aan.

Toch een kanttekening: ondanks de verschillende, terugkerende actiemotieven, is de actiemuziek eigenlijk ietwat teveel van hetzelfde... Er heerst voor bijna de gehele score dezelfde grondtoon, zodat de muziek één grote massa dreigt te worden. Met meer melodie en emotie, beiden immers toch prima te verweven met daverende actie, had de M:I:III soundtrack zeker hoger op mijn ranglijst gestaan.

Bijna had ik een zeven gegeven. Maar vooruit, een acht dan voor de goede koper-met-percussie-stijl die hier is gecreëerd!
Mission: Impossible III - 09/10 - Przegląd wersji Gudo Tienhooven, zgłoszone w (Holenderski)
Welkom Michael Giacchino op het podium van de toonaangevende filmcomponisten! Zeker weten dat we na deze zalige score voor Mission: Impossible 3 meer van hem gaan horen. Hij grijpt terug op datgene waar Danny Elfman in de eerste Impossible-score mee begonnen was: echte suspense muziek, vol bongo's, snelle ritmes, pauken, snerpende trompetten en stuwende strijkers. In iedere track hoor je het plezier dat Giacchino moet hebben gehad bij deze klus. Hij gaat vooral helemaal los bij de vele adrenalineverhogende stukken met "Bridge Battle" en "Hunting for Jules" als hoogtepunten. Ze behoren tot de beste actiemuziek die ik in lange tijd heb gehoord voor film. Wat een talent!
Mission: Impossible III - 08/10 - Przegląd wersji Michael Desmadril, zgłoszone w (Holenderski)
De toekomst in in aanzicht. Ben ik blij dat er nog toevoer is voor echte soundtracks. Medal Of Honor was ongelooflijk goed. Meestal stelt game-muziek me teleur (behalve jesper kyd) maar hiervoor moet ik mijn petje afdoen. Welkom bij de gevoelsmatige filmcomponisten zou ik zeggen.
Filmmusicsite.com Awards: Best Original Score (Nominat)

Inne wydania muzyczne Mission: Impossible III (2006):

Mission: Impossible III (2006)
Mission: Impossible III (2006)


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze