Drop Zone


Colosseum (4005939558123)
Varèse Sarabande (0030206558128)
Film | Data wydania: 16/12/1994 | Uwolnienie filmu: 1994 | Format: CD
 

Zarejestruj się teraz!

Bądź lepiej poinformowany i uzyskaj dostęp do informacji kolekcjonerów!





 

# Tor Artysta/Kompozytor Czas
1.Drop Zone1:44
2.HyphoperaRandelle K. Stainback Ryeland Allison1:41
3.Hi Jack4:34
4.Terry's Dropped Out1:01
5.Flashback & Fries Nick Glennie-Smith4:20
6.Miami Jump5:13
7.Too Many Notes-Not Enough Rests10:39
8.After the Dub8:05
 37:16
Prześlij opinię Ukryj recenzje w innych językach

 

Drop Zone - 07/10 - Przegląd wersji Sjoerd , zgłoszone w (Holenderski)
Drop Zone is een film die we niet snel weer zullen zien. Een stel gevangenen grijpt de kans als ze moeten vliegen te ontsnappen aan hun bewaking. Een goed voorbereide actie om een vliegtuig te kapen, vervolgens een gat erin te exploderen en vanaf 10.000 meter eruit te springen door middel van skyjacken slaagt. Dit alles gebeurt zonder dat iemand het gezien heeft. Pete Nessip, bewaker van de gevangenen wil het helemaal gaan uitzoeken, maar wordt van zijn functie geschorst. Dit weerhoudt hem echter niet door te gaan met zijn onderzoek en hij slaagt dan er dan ook in zijn groep op te pakken samen met een groepje skyjackers waarmee hij samenwerkt.

Hans Zimmer, toen alleen nog écht bekend van 'Rain Man' en 'Backdraft' moest samen met één van zijn collega's van Media Ventures Nick Glennie-Smith een score componeren. Dit deed Hans Zimmer natuurlijk met veel synthesizers, maar Zimmer gebruikte ook opvallend veel de elektrische gitaar en drumstok voor de score. Naar mijn mening iets te veel, ik vind de stukken zonder die elektrische gitaar het beste.

01. 'Drop Zone'
Het begin van de film, niet veel zeggend, we zien wat beelden die ze denk ik even nodig hadden omdat de makers niet alleen zwart beeld wilden hebben met tekst. De muziek overtuigt wel erg. Synthesizers en de elektrische gitaar leiden van begin af aan. Het thema is groots en legendarisch, het wordt alleen maar drukker, het ondersteund de nutteloze beelden prima. Vanaf 1.17 geen elektrische gitaar maar een gewone gitaar. We zien nu een scène waar de gevangenen nog in hun gevangenis zitten.

02. 'Hypopera'
Popmuziek.. In de film zien we iemand in de gevangenis die zijn radio aanzet. We horen dan deze hip-hop muziek uit de radio komen. Er zit meer popmuziek in de film die niet op het te korte album staat, waarom kiezen ze dan deze track en niet al die anderen. Tevens denk ik dat er veel meer score bij kom want ik mis veel op deze score.

03. 'Hi Jack'
Nu weer Zimmers werk. Eén van de hoofdthema's horen we aan het begin van de track. Heel veel spanning, heel veel dreiging, heel veel synthesizers, maar ook de soms storende elektrische gitaar. Bij 1.37 is er even een rust, maar de track komt net zo hard terug als het was. We zitten intussen in het vliegtuig dat gekaapt wordt. Er wordt van te voren enkele keren geschoten. De kapers willen dat iedereen naar beneden kijkt zodat ze niks kunnen zien, de mensen die niet naar beneden kijken kunnen ook niet veel meer zien, die worden zonder pardon doodgeschoten, vandaar de constante spanning en druk. Vanaf 3.44 horen we een dramatisch thema, de elektrische gitaar past er nu wel heel goed voor het orkest en het maakt dit dramatisch thema wat overtuigender.

04. 'Terry's Dropped Out'
Deze vrij korte track begint met een drama achtig thema waar ik het bij de vorige track over had. Nu is het echter veel kieskeuriger, of rustiger. De elektrische gitaar heeft minder volume en we horen het orkest wat beter. Heerlijk om naar te luisteren, maar het duurt maar een minuut.

05. 'Flashback & Fries'
De enige track van Nick Glennie-Smith. Opvallend genoeg de enige track met heel weinig elektrische gitaar. Een dramatisch klinkende gitaar horen we aan het begin van de track. Deze wordt gevolgd door een dramatische gitaar. De piano wordt dreigender en we horen ook dreigende effecten op de achtergrond. Na een kwart rust komt er een nieuw thema dat zich opbouwd en ook gaat dreiging. Als de spanning voorbij is takelt het thema zich af alsof de stroom uitvalt, direct een nieuw dreiging thema. De track is niet druk, maar de muziek die we horen is wel dreigend. We spreken niet over actiemuziek, maar over rustig dreigende muziek. Steeds als een thema aan het hoogtepunt van de dreiging zit komt er weer nieuwe dreiging. Nick Glennie-Smith bedankt voor deze goede track!

06. 'Miami Jump'
De track dreigt meteen. Al snel horen we die geluidjes die je al herkent al je één track van dit album hebt, want ze zitten namelijk in al de tracks van Zimmer. zimmer dreigt op een hardere manier dan Nick Glennie-Smith dat in de vorige track deed. Synthesizers rollen je over de tracks heen, ook in deze track die erg veel dreigt. Rust horen we na 3.04 seconden, maar natuurlijk al weer gouw die dreiging, de track is echter nog niet uit elkaar gespat. Dit gebeurt ook niet écht in deze track, maar we vaak genoeg in de volgende track...

07. 'Too Many Notes-Not Enough Rests'
De track begint gelijk overtuigend met een mooi thema dat we meerdere keren horen in de film bijvoorbeeld helemaal aan het begin als het (later gekaapte) vliegtuig opstijgt. De muziek past goed bij de beelden waar je de mensen kunstjes ziet doen in de lucht. We weten dat het mis zal gaan met één van hen en als het zo ver is horen we dat ook aan de muziek.(1.16) Meteen gaat de spanning omhoog en we horen verschillende actiethema's even voorbijkomen. Waaronder de beste van de score(2.03) Een heerlijk heldenthema dat de meeste kennen omdat het ook gebruikt is door Pirates Of the Caribbean. Gelukkig wordt de man waarbij de parachute kapot is half gered, hij komt in de zee. Als dit gebeurd horen we een overtuigend dramatisch thema dat ik benoemde in track (2.48). Dit stuk wordt gevolgd door hetzelfde thema gespeeld door een gitaar. Er is dreiging, heeft de sky jacker de sprong overleefd? Het antwoord is (voorspelbaar genoeg)ja. De muziek wordt weer zoals het was. Een goed thema horen we weer op 5.41. De dreiging gaat door, het is een beetje wachten op een echt uitgewerkt thema. We krijgen deze bij 7.01. Het is alleen hetzelfde thema als we hoorden aan het begin van de track. De track geeft een beetje het gevoel van overspringen van thema naar thema met wat dreiging er tussen. Het werkt bij mij helaas niet heel goed. Een soort opluchtings thema horen we op 8.39. Bijna het enige rustige stukje van de track, want weer komt er dreiging. De track is nu een beetje langdradig aan het worden, waardoor je zin krijgt om hemuit te zette.. NIET DOEN.. Bij 10.06 horen we een heel mooi laatste thema dat iets van een opluchting en heldenthema heeft.

08. 'After The Dub'
De dieven willen weer drugs ergens binnenkomen, maar bereiken het niet. Ze worden opgepakt. Een lange en goede scène zien we met de volle laag synthesizer muziek. De eerste twee minuten is alleen dreiging. Actiemuziek horen we pas na 2.33 minuten. Het actiethema zet zich helemaal lekker voort en is echt op z'n Zimmers. Rondom 3 en een halve minuut horen we een ongebruikelijk lange stilte, die eigenlijk de track wel spannend maakt. Het klinkt namelijk erg mysterieus. Het duurt even voordat er weer een echt actiethema zich voortzet. Dreiging horen we wel, maar meer ook niet. De track gaat later wel weer door met mooie actiethema's die we al eerder hebben gehoord. Op het laatste horen we nog een lekker thema met heel wat actie..

Een over het algemeen goede score van Hans Zimmer met veel actie. Minpunten zijn dat er soms te veel elektrische gitaar in zit. Actiethema's zijn goed, maar bij de laatste track heb je eigenlijk geen zin meer om te luisteren, helaas zijn ze niet lekker vlot te beluisteren zoals bij The Rock. Wel mooie dramatische tracks en veel thema's, ook is het werk van Nick Glennie-Smith is goed. Eigenlijk een 7,5, maar dat kan niet. Een 8 vind ik het net niet waard, dus van daar de 7.
Drop Zone - 07/10 - Przegląd wersji Jason FLZ, zgłoszone w (Język angielski)
The 90's produced many, many dumb action films. Half of which starred Steven Seagal. Among these comes the not too well remembered Wesley Snipes movie, Drop Zone. The story revolves around parachutes, robbers, terrorists, and who knows what else. Providing the score for the film was Hans Zimmer, on his slow walk to fame.

Like every other Zimmer action score of the decade, Drop Zone is complete with awesome guitar pieces, overused synth material, and more testosterone than one album can handle. Simply put, it's bad-ass. Fortunately, Drop Zone is no exception to this rule, and is over 30 minutes of Zimmer's usual action work. Funnily enough, the only quiet moment on the whole album comes with Nick Glennie-Smith's contribution. One thing to note, however, is in regard to the 10 minute beast of a track; 'Too Many Notes,Not Enough Rest'. At about 2 minutes into the track, there is a brief action piece that was blatantly placed into Curse of the Black Pearl. It's a funny hearing the exact same music for something released 9 years before.

Overall, there's not much to say about Drop Zone. If you enjoy the stereotypical Media Ventures sound, Drop Zone will be a fine addition to your collection. If you really want to see Zimmer at his best, look at The Rock and Crimson Tide instead. Either way, Drop Zone is sure to get your testosterone pumping.
Drop Zone - 08/10 - Przegląd wersji Damien , zgłoszone w (Francuski)
'Drop Zone', ou quand un rock vintage endiablé rencontre les synthétiseurs typiques Zimmer '90 ('Crimson Tide', 'Broken Arrow'). Le ton est donné dès le (court) titre 'Drop Zone', mais plus encore dans 'Hi Jack', piste d'action très rapide bien que manquant d'une réelle structure. Guitares et synthés massifs jouent ensemble tout au long de l'album, dans une ambiance décontractée où tout est permis. 'Too Many Notes - Not Enough Rests' et 'After The Dub' concluent avec brio, offrant ensemble plus de 18 minutes d'action brute et enlevée, très caractéristique du style de Hans Zimmer à cette époque. Notons qu'on peut déjà y distinguer les prémices de quelques gros succès ultérieurs du compositeur, tels 'Gladiator' ou 'Pirates of the Caribbean'. Une bande originale fun et survitaminée, qui porte la signature très appuyée de Hans Zimmer. Un must pour tous les fans du compositeur.

Inne wydania muzyczne Drop Zone (1994):

Drop Zone (1995)
Drop Zone (2021)


Zgłoś błąd lub wyślij nam dodatkowe informacje!: Zaloguj się

 



Jeszcze