Emmanuelle 2


Victor Japan (4988002385591)
Film | Releasedatum: 23/06/1999 | Medium: CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.L'Amour d'AimerSylvia Kristel & Francis Lai2:57
2.Les Fantasmes d'Emmanuelle5:39
3.Le Jardin de Jade3:46
4.Emmanuelle 21:53
5.La Lecon d'Amour d'Emmanuelle4:08
6.Emmanuelle 24:03
7.L'Arrivee d'Emmanuelle4:13
8.Emmanuelle 22:58
9.Rencontre a Bali5:27
 35:04
Schrijf zelf je recensie

 

Emmanuelle 2 - 06/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
Dit is de 15e recensie uit de Francis Lai serie.

Vorige: Vivre pour Vivre
Volgende: I'll Never Forget What's 'IsName

De Franse erotische film Emmanuelle 2 heeft in het Frans de subtitel L'Antivierge en in het Engels The Joy of a Woman. De film is geregisseerd door Francis Giacobetti, die ook meeschreef aan het scenario, dat overigens niet veel om lijf had... De Nederlandse Sylvia Kristel keerde na het succes van de eerste film terug in de hoofdrol. Er zouden nog vele films uit de serie volgen, waarvan nog twee met Kristel in de hoofdrol.
Het verhaal, nou ja, draait om Emmanuelle, die per schip naar haar echtgenoot reist, die in Hong Kong verblijft. Op het schip, in Hong Kong en waar al niet, gebeurt op een bepaalde manier van alles in deze erotische film.

De muziek is van Francis Lai, die een score componeerde met de nodige invloeden van de score van Pierre Bachelet voor de eerste film. Bachelet zou overigens later in de filmserie nog terugkeren.
In mijn opname van deze score jengelt de muziek een beetje, alsof het gaatje van de LP niet helemaal in het midden zit. Dat is behoorlijk storend.

Lai heeft z'n score vooral gecomponeerd zonder orkest, maar met een band. Strijkers, houtblazers en koperblazers ontbreken dan ook op een flink aantal tracks van deze score, behalve in twee thematracks en de afsluitende track, en dat is toch wel een gemis. In de andere tracks komt slechts af en toe een koper- of houtblazer voorbij.

Lai heeft voor de film een fraai hoofdthema gecomponeerd, dat een aantal malen op dit album terugkomt in de verschillende tracks. De eerste maal is in de openingstrack, waar die themamelodie gezongen wordt door Sylvia Kristel en componist Francis Lai. Daar hoor je gelijk ook dat beide geen echte zangers zijn. Kristel probeert wellicht wat zwoel te klinken, maar het komt eerder wat lievig, bijna kinderlijk over.
Dit thema komt ook in drie titeltracks terug en wordt in de beide eerste titeltracks gespeeld door houtblazers, terwijl de piano eigenlijk het hoofdinstrument van de tracks is. Dit zijn zo ongeveer de enige tracks waarin houtblazers en strijkers voorbij komen. In de derde titeltrack, de achtste op dit album, zijn er een piano en een keyboard die de melodie op een vlotte manier spelen, wat een prettige kleuring geeft. Verder is er alleen een basgitaarloopje te horen.

De tweede track laat een tweede thema horen en dat is een wat minder aansprekend thema, dat met een heldere, wat sprankelende begeleiding gepresenteerd wordt. De soloklank van een elektronisch orgel speelt daarbij de hoofdmelodie in een wat gedempte, warme klank, die wat op een marimba lijkt. Ook een piano helpt mee in de begeleiding, maar het blijft een beetje aan de magere kant. In de vijfde track komt deze melodie terug, maar nu met de piano veel meer als hoofdinstrument, terwijl Sylvia Kristel met haar stem de melodie zingt, zonder woorden. Deze track is al veel fraaier dan de andere.
'Le Jardin de Jade' is eveneens nogal mager, zowel wat betreft de melodie als het arrangement, dat licht jazzy overkomt.
De track 'L'Arrivée' laat weer het hoofdthema horen, nu in een nogal mager arrangement, met alleen een elektronisch orgel, drums en wat gitaarklanken, waardoor er een wat poppy kleuring overheen hangt.
Het album sluit af met 'Rencontre à Bali', opnieuw met een wat magere melodie en arrangement. Hierin zijn wel strijkers te horen, en met name het intermezzo halverwege de track is zeker heel aardig. Al komen de strijkers ook daarvoor en daarna aan bod, het blijft in dat eerste en laatste gedeelte wat aan de saaie kant, met een mager arrangement.

Kortom, met zijn muziek voor de erotische film Emmanuelle 2 zou je een ingetogen en wellicht zelfs zwoele score van Francis Lai verwachten. Maar het valt toch tegen. Zwoel is de muziek al helemaal niet, of het zou te horen moeten zijn in de stem van Kristel, die in twee tracks te horen is. Ze zingt de eerste keer met een tekst en de tweede keer zonder. Lai heeft een aangename themamelodie gecomponeerd, die in een aantal verschillende, vaak prettige arrangementen voorbij komt. De overige tracks hebben een nogal hoog poppy karakter, met nogal magere melodieën en arrangementen. Mijn versie van deze score jengelt nogal, waardoor ik dit album waardeer op slechts 48 uit 100 punten, maar als de muziek niet zou jengelen, dan krijgt dit album een waardering van 63 punten.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer