Nanny McPhee


Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.They've Eaten The Baby!2:42
2.No More Nannies1:24
3.Secret Toast And Jam2:30
4.A Clockwork Mouse1:03
5.The Pink Chair1:00
6.I Did Knock6:02
7.Goodnight, Children4:25
8.Measle Medicine1:31
9.Soup De Jour1:11
10.I Smell Damp1:40
11.Barnyard Fashion1:37
12.Lord Of The Donkeys0:39
13.THe Girl In The Carriage3:20
14.Kites In The Sky2:26
15.The Room At The Top Of The Stairs1:43
16.Toad In The Teapot3:39
17.Our Last Chance2:17
18.Mrs. Brown's LullabyEmma Thompson1:20
19.The Lady In Blue2:04
20.Bees And Cakes3:45
21.Snow In August7:03
 53:21
Schrijf zelf je recensie Toon recensies in andere talen

 

Nanny McPhee - 09/10 - Recensie van Joris Kessels, ingevoerd op
Patrick Doyle staat bij mij erg hoog in het lijstje van beste filmmuziekcomponisten, dit komt met name door de meest hartverwarmende score ever: Great Expectations. De klassieke stijl van Patrick Doyle die over het algemeen te kenmerken is als melodieus, romantisch en ietwat melodramatisch kan ik zeer waarderen. Deze stijl hoor je ook terug bij deze soundtrack.

Nanny McPhee is een zacht, warm, mysterieus klinkende score vol met magie en hier en daar een boel humor. Met dit laatste wordt de score geopend. Een combinatie van klavecimbel, contrafagot en tuba vangt aan waarna het orkest invalt en een versnelling neemt naar een ‘alles-in-rep-en-roer’ stukje muziek. De hilarische gedeelten worden verder ingevuld door hoempa-gedeelten (track 11), versnellende gedeelten met saxofoon (track 16), minimalistische middeleeuwse dansmuziek (track 12) en mickey mousing. Dit laatste houdt in dat de muziek de beelden weerspiegelt, een extreem voorbeeld is dat als iemand ergens tegenaan loopt op het scherm een klap op een pauk te horen is. Maar de score bevat ook een enorme hoeveelheid magie, deze wordt ingevuld door harp, klokkenspel, marimba’s, hoge zang van koor en bovenal een enorme hoeveelheid metalen wind chimes (vele kleine klankbuisjes die een sluier aan getringel produceren).

Het hoofdthema van de score is niet echt wat je noemt memorabel, deze zal je dan in eerste instantie niet heel erg opvallen. Eenmaal ontdekt wordt het echt genieten, dan hoor je de ingenieuze invulling van dit thema door Patrick Doyle. Voor het eerst te horen in de derde track, bedeesd met fagot op de voorgrond en orkest op de achtergrond. In de vijfde track met kalm pianospel. In de dertiende track gedreven door de kleine trom. In de veertiende track met zwoele cello’s. In de negentiende track berustend met hobo. Maar de meest geweldige uitwerking is te vinden in de zeven minuten durende laatste track, een hoogtepunt is de heldere trompet die aan het einde van de track een frisse wending geeft aan de melodie. De score bevat nog veel meer moois, zoals de heldere zang van Mae McKenna, onheilspellende kost en meer donkere gedeelten die aan Patrick Doyle’s Harry Potter doen denken.

Al met al is Nanny McPhee een zeer fijne, aangename, mooie en leuke soundtrack. Maar als je nog niet bekend bent met Patrick Doyle zou ik toch eerst Great Expectations in huis halen!
Nanny McPhee - 08/10 - Recensie van Marie-Lise Van Wassenhove, ingevoerd op
(bespreking van enkele jaren geleden)

Nanny McPhee is een score waarin je moet groeien. Het is pas na meerdere luisterbeurten dat je door de opgewekte chaos ergens een zekere structuur ontdekt. Alle tracks liggen dicht bij elkaar en anderzijds ook weer net niet.

Na de oren goed te spitsen, hebben we uiteindelijk toch een drietal thema's weten te herkennen.
Het eerste (het familie-thema?) is al vaag te horen in de eerste track, "They’ve Eaten The Baby!", gebracht door klavecimbel. Het valt echter vooral op in het wondermooie "Secret Toast and Jam" (gespeeld door houtblazers) en in het tedere "The Pink Chair". Het thema klinkt erg nostalgisch; het is muziek die je meligste herinneringen naar boven haalt.

Nanny McPhee (het personage dan) heeft ook haar eigen thema, voor het eerst geïntroduceerd in "No More Nannies", maar vooral erg mooi te horen in "I Did Knock". Met de vele belletjes, koor en wervelende strijkers is magie troef.

Het laatste thema (het liefdesthema?) is het meest vertegenwoordigd en dan vooral in het tweede deel van de score. Toch kun je het ook al een eerste keer ontwaren op het einde van "Secret Toast and Jam". Echt opvallen doet het vooral in het romantisch meeslepende "The Girl in the Carriage", in het opgeluchte "The Lady in Blue" en in "Snow in August".
Het wordt meestal gebracht door houtblazers, vaak omlijst door strijkers en sprankelende belletjes. De melodie leunt dicht aan bij het familie-thema.

Wat we echter vooral appreciëren aan Doyle’s score is de schitterende en energieke orkestratie. Sprankelend, magisch… het zijn woorden die al verschillende keren terugkwamen bij de beschrijving van enkele nummers, en ze kunnen eigenlijk ook op de hele score toegepast worden. Er is geen moment van saaie onderscore. De muziek is constant in beweging. Veel tracks duren amper een minuut en toch zitten er ook daar enkele pareltjes tussen, zoals het grappige "Lord of the Donkeys", "Soup du jour" (met xylofoon!) of "I Smell Damp" met dramatische koperblazers-intermezzo’s.
Alles is doordacht geschreven. Denk maar aan "Toad in the Teapot", waarin de sax zorgt voor het nodige “gekwaak”.
Het kattenkwaad en de deugnieterij druipen er van af.

Een mooie all-round score, zowel met themaatjes als sfeer.
Original Motion Picture Soundtrack
Music composed by Patrick Doyle
(Harry Potter and the Goblet of Fire, A Little Princess, Bridget Jones’ Diary, Henry V)

London Symphony Orchestra

As father of seven of the naughtiest children in the world, Mr. Brown has lost control. Seventeen nannies have been driven away and he has lost all hope of ever finding another. But then, one day, a mysterious and magical figure turns up at the door. Her name is Nanny McPhee. With her bizarre looks and special powers, it seems that the Brown children may finally have found their match.

The screenplay for Nanny McPhee was written by Emma Thompson and is an adaptation of the “Nurse Matilda” books, written in the early 1960s by Christianna Brand. The story is set in the late Victorian/early Edwardian England in a small village on the edge of London.

Emma Thompson, the only person to have won Academy Awards for both acting and writing, also plays the title role, opposite Colin Firth, Kelly McDonald and Angela Lansbury. Kelly McDonald, who recently starred as Peter Pan in Finding Neverland, joins the cast as Evangeline, the kindly scullery maid, while Angela Lansbury, winner of six Golden Globe Awards and four Tony Awards, makes a welcome return to the big screen after an absence of two decades. The impressive cast also includes Celia Imrie, and BAFTA winner, Imelda Staunton (Vera Drake).

The wondrous and fantastical score is by composer Patrick Doyle, one of the finest of all contemporary film composers and is performed by the world-famous London Symphony Orchestra. Patrick Doyle’s fame began with his monumental score for Kenneth Branaugh’s acclaimed production of Henry V. Doyle’s exceptional music has been heard in such films as Sense and Sensibility, Hamlet, A Little Princess, Gosford Park and Calendar Girls. Doyle’s next score is the blockbuster Harry Potter and the Goblet of Fire, due this November.
Internet: http://www.nannymcphee.co.uk/
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Monster Orch Rise, RipTide Music/Dan Silver (Trailer)
Hocus Pocus (1993), John Debney (Film)


Trailer:





Trailer:





Andere soundtrack releases van Nanny McPhee (2005):

Nanny McPhee (2006)

Soundtracks uit de collectie: Kids

Chicken Run (2000)
Smurfs, The (2011)
Steamboy (2005)
Kleine Eisbär 2 - Die geheimnisvolle Insel, Der (2004)
Suske en Wiske 'De Musical' (1995)
Charlotte's Web (2006)
Harry Potter and the Sorcerer's Stone (2001)
Pagemaster, The (1994)
Atlantis: The Lost Empire (2001)
Toon Tunes (1997)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer