The Most Reluctant Convert
(Digital) (Score)

De Amerikaanse film The Most Reluctant Convert is een tv-film die geregisseerd is door Norman Stone (Shadowlands, Florence Nightingale, Into the Rainbow). De film is geproduceerd door Max McLean, die ook de hoofdrol speelt en het scenario heeft geschreven. Dat scenario is gebaseerd op het gelijknamige en succesvolle toneelstuk dat ook door McLean geproduceerd is en waarin hij ook de hoofdrol voor z'n rekening neemt. De film gaat over C.S.Lewis en is opgenomen op de plaatsen waar hij zelf geleefd, gewoond en gewerkt heeft en is behoorlijk goed ontvangen.
De film vertelt het levensverhaal van de bekende auteur en spreker C.S. Lewis, schrijver van de Narnia-verhalen. Het begint in z'n kindertijd, toen z'n moeder stierf en hij met z'n broertje opgevoed werd door een strenge vader. Dan via de eerste wereldoorlog naar de studietijd. Hij was een hartgrondige atheïst, maar kwam tijdens z'n universitaire studie in verhitte discussies over het christelijke geloof terecht, waaronder met de bekende schrijver Tolkien. Daarbij werden zijn argumenten tegen het geloof een voor een afgebroken, of zoals J.R.R. Tolkien het verwoordde: 'Jezus is ofwel de Zoon van God, ofwel een grote leugenaar en oplichter - een tussenweg is er niet'...

Waarin Tolkien en later ook Lewis geloofden, dat deel ik met hen. Daarom wil ik deze film zeker nog gaan zien. Maar de film schijnt voor iedereen interessant en onderhoudend te zijn, ook als je niet gelovig bent.
Voor de muziek heeft McLean niet voor de eerste de beste gekozen, maar voor de gerenommeerde componist Craig Armstrong, die vaak nogal selectief is bij de opdrachten die hij aanneemt.

Armstrong heeft voor de film een tamelijk ingetogen en toch gevarieerde score afgeleverd. De muziek is geheel orkestraal, er komt geen elektronica aan te pas. Strijkers en piano spelen in de score de hoofdrol, waarbij die muziek voor het grootste deel een tamelijk dramatische kleuring heeft, zonder overigens al te triest te zijn. Het is overwegend verhalend gecomponeerd en het luistert vrij gemakkelijk weg. Toch speelt het gebrek aan meer optimistische klanken en arrangementen de muziek wel parten. Natuurlijk is de film een biografische vertelling over een man die met z'n atheïstische denkbeelden in de knoei komt, wanneer hij daar diepgaand over nadenkt en daar tegelijk moeilijk afstand van kan doen. Die dramatiek heeft Armstrong verklankt met nogal mineure muziek.
Toch zit er de nodige spanning in de gesprekken die Lewis voert met mensen uit zijn omgeving, juist omdat hij geen antwoorden kan geven op diepzinnige vragen. En ook die spanning weet Armstrong in muziek te vatten.
Verwacht geen kerkorgels in de score, hoewel er een kort stukje hiervan te horen is in de track 'Lewis' Journey', die een van de weinige meer optimistische gekleurde tracks is, met muziek waar hoop en toekomstverwachting doorheen klinkt.

Het hoofdthema voor de film en het hoofdpersonage horen we het duidelijkst in 'Lewis's Hymn', waarbij de piano de melodie speelt op een rustige underscore van strijkers en houtblazers. Het is een mooie melancholieke melodie, die erg aansprekend is, overigens zonder een gevoelige snaar te raken, ook al spelen een solo viool en een hobo er bovenuit.
Dat prettige thema komt gedurende het album een aantal keren voorbij, en aan het eind van het album zelfs in twee specifieke versies. Eerst in een orkestrale versie, waarbij de piano aanvankelijk niet meedoet, maar het thema alleen door strijkers, hout- en koperblazers gespeeld wordt. Pas naar het einde van de track komt de piano erbij.
Het album sluit af met een versie van het thema dat alleen op de piano gespeeld wordt. Dat klinkt erg fraai, maar met orkestrale begeleiding is het zonder meer fraaier.

Kortom, met zijn muziek voor de biopic The Most Reluctant Convert heeft Craig Armstrong een zeer toepasselijke score gecomponeerd, die hij duidelijk ondergeschikt gehouden heeft aan het verhaal dat de film wil vertellen. De muziek is daardoor vooral ingetogen en heeft overwegend een wat dramatische kleuring. Slechts een paar keer is de muziek wat opgewekter en zonniger, maar meestal is het melancholieke gevoel niet ver weg. Armstrong kiest z'n projecten met zorg en zal met deze film allicht een klik gehad hebben. De muziek is fraai gemaakt, maar de overwegend wat dramatische kleuring, die soms zelfs wat dreigend uitpakt, raakt onvoldoende de gevoelige snaar om los van de film pakkend te zijn. De waardering komt daardoor op 73 uit 100 punten.