King Kong
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | King Kong | 1:09 | ||
| 2. | A Fateful Meeting | 4:16 | ||
| 3. | Defeat is Always Momentary | 2:48 | ||
| 4. | It's in the Subtext | 3:19 | ||
| 5. | Two Grand | 2:34 | ||
| 6. | The Venture Departs | 4:03 | ||
| 7. | Last Blank Space on the Map | 4:43 | ||
| 8. | It's Deserted | 7:08 | ||
| 9. | Something Monstrous... Neither Beast Nor Man | 2:38 | ||
| 10. | Head Towards the Animals | 2:48 | ||
| 11. | Beautiful | 4:08 | ||
| 12. | Tooth and Claw | 6:17 | ||
| 13. | That's All There is... | 3:26 | ||
| 14. | Captured | 2:25 | ||
| 15. | Central Park | 4:36 | ||
| 16. | The Empire State Building | 2:36 | ||
| 17. | Beauty Killed the Beast - I | 1:59 | ||
| 18. | Beauty Killed the Beast - II | 2:22 | ||
| 19. | Beauty Killed the Beast - III | 2:14 | ||
| 20. | Beauty Killed the Beast - IV | 4:45 | ||
| 21. | Beauty Killed the Beast - V | 4:13 | ||
| 74:27 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Vorig jaar kerst verscheen ‘King Kong’ de film van Peter Jackson, succesregisseur van ‘The Lord of the Rings’ trilogie. Tijdens de post-production verliet componist Howard Shore plotseling het productieteam, naar eigen zeggen wegens verschil in mening over de artistieke uitwerking van de score. Jackson ging naarstig op zoek naar een vervanger en wist die uiteindelijk te vinden in de persoon van James Newton Howard. Hij kreeg de opdracht in een paar weken tijd een geheel nieuwe score te schrijven. De keuze voor Howard verbaasde mij toen ten zeerste. Howard componeerde in het verleden onder andere ‘The Devil’s Advocate’, ‘Signs’ en ‘The Village’, typische suspense scores maar het grote werk was hem tot dan toe nog niet toebedeeld. Daarbij wisten de scores van hem mij nauwelijks te boeien en derhalve is het overbodig te melden dat Howard nooit tot mijn favoriete componisten heeft behoord. U zult dan ook begrijpen dat ik met een licht wantrouwen aan de eerste luisterbeurt van deze score begon.
Dat wantrouwen ebde vrijwel direct weg bij het horen van de eerste tonen. De violen en cello’s vormen tezamen een mystieke opener, waarna de tuba zorgt voor een symbolische weergave van de grootsheid van Kong. Na deze zware opener worden we in ‘A fateful Meeting’ verrast met een intieme compositie. Samen met de hobo speelt de piano een prachtig leidmotief. Wanneer de violen zich mengen horen we de eerste voorzichtige aanzet van het liefdesthema. De stijl van Howard is duidelijk herkenbaar en origineel is het zeker niet, maar het werkt en dat telt.
‘Defeat Is Always Momentary’ herbergt een jazzy stijl. De speelse tonen verwoorden de tijdsgeest op een subtiele manier. Voor het eerst horen we hier ook de beginnoten van het actiethema dat naargelang de score zal vorderen een steeds prominentere rol zal gaan spelen. ‘It Is In The Subtext’ volgt in muzikale zin de totale neergang van regisseur Carl Denham (Jack Black) die nadat zijn natuurdocumentaire is afgekeurd geen andere optie ziet dan met zijn crew te vertrekken richting een eiland om daar zijn ideeën uit te werken. De muziek die bij deze beslissing te horen is bevat vooral variaties op het King Kong thema uit de eerste track. Dat lijkt vreemd maar is het feitelijk niet. Immers, Denham’s lot zal bezegeld worden door de aap, zijn lot is onomkeerbaar en de muziek verwoordt dat op een prachtige manier. Halverwege deze track horen we ook flarden van het liefdesthema, de symbolische samensmelting van de twee verschillende werelden.
Hierna volgen twee tracks die vooral lichte variaties op het actie en liefdesthema bevatten. ‘Last Blank Space On The Map’ opent met diepe en zware percussieslagen die het naderend onheil inluiden. De dissonante strijkersklanken verwoorden de oudheid en ook doodsheid van de nog levende stam op het eiland. De muziek ademt een onrustig en angstaanjagende sfeer uit die pas naar het einde toe zal plaatsmaken voor de eerste volledige uitwerking van het actiemotief. Howard flirt meerdere malen met zang maar laat deze nergens boven de snelle en in crescendo zijnde violen, trombones en percussieslagen uitkomen. ‘It Is Deserted’ sluit direct op deze track aan en bevat actiemuziek pur sang. Zeker niet de meest originele actiemotieven maar het is desalniettemin heerlijk genieten. In ‘Something Monstrous…Neither Beast Nor Man’ wordt dit actiemotief voortgezet maar ook horen we hier voor het eerst het Kong thema in zijn geheel. Hoorbaar drijft Howard door middel van krassende violen en snerpende koperblazers de spanning op.
‘Beautiful’ is zoals de track het al zegt erg mooi en is een welkome afwisseling op de actiemuziek. Wederom horen we de hobo het liefdesthema spelen, maar ook de violen en piano laten zich niet ongehoord. Tezamen werken ze naar een mooi crescendo maar tot een climax van het liefdesthema wil het nog niet komen. Die uitwerking horen we pas in ‘Central Park’, qua integriteit een van de mooiste composities van de score. Het is een track zoals Howard er al vele schreef met een goede opbouw en mooie instrumentatie. Het liefdesthema horen we ook nog in ‘Empire State Building’, maar daarna moet de romantiek het veld ruimen voor actievolle, heroïsche maar bovenal tragische muziek.
De laatste vijf tracks hebben allen dezelfde titel meegekregen en behandelen stapsgewijs de uiteindelijke dood van King Kong. De mooiste track is de voorlaatste die een prachtig eerbetoon bevat aan Howard Shore, de man die vanwege artistieke meningsverschillen het productieteam verliet. In de film, tijdens de sterfscène van de aap, herkenden we duidelijk de hand van regisseur Peter Jackson. De manier waarop hij de val van de aap filmde leek zoveel op de val van Gandalf in het eerste deel van ‘The Lord of the Rings’ dat dit geen toeval kon zijn. Het was Jackson’s eerbetoon aan zijn film, de film die hem groot maakte. Howard heeft dit goed begrepen en componeerde een muziekstuk dat op zijn beurt een eerbetoon was aan de muziek van Shore. Net als in Shore’s compositie ‘The Bridge Of Khazad Dum’ die de sterfscène van Gandalf omvat, laat James Newton Howard bij de val van de aap alle instrumenten, met uitzondering van de violen verstommen, en voegt hij het woordeloos gezang van sopraan Ben Inman op de voorgrond toe.
De laatste track is een mooie en intieme uitgeleidde die nog eenmaal flarden van het thema uit ‘A Fateful Meeting’ laat horen. Nadat de laatste klanken van de soloviool zijn verstomd is er een einde gekomen aan deze score en ik kon niets anders doen dan even stil zijn en nagenieten. Ik realiseer me dat ik voor het eerst echt genoten heb van een score van Howard, maar ‘King Kong’ is dan ook gewoon simpelweg een erg mooie, nagenoeg perfecte score geworden, niet alleen door zijn volle orkestratie, trouwens ook een unicum heden ten dage in Hollywood waar men liever gebruikt maakt van synthesizer, maar vooral door zijn vaste thematiek en de meer dan goede uitwerking hiervan. Het is misschien niet allemaal even verassend en origineel maar dat is nu eens niet negatief bedoeld. Een echte topper en dat voor een score van Howard!
Dat wantrouwen ebde vrijwel direct weg bij het horen van de eerste tonen. De violen en cello’s vormen tezamen een mystieke opener, waarna de tuba zorgt voor een symbolische weergave van de grootsheid van Kong. Na deze zware opener worden we in ‘A fateful Meeting’ verrast met een intieme compositie. Samen met de hobo speelt de piano een prachtig leidmotief. Wanneer de violen zich mengen horen we de eerste voorzichtige aanzet van het liefdesthema. De stijl van Howard is duidelijk herkenbaar en origineel is het zeker niet, maar het werkt en dat telt.
‘Defeat Is Always Momentary’ herbergt een jazzy stijl. De speelse tonen verwoorden de tijdsgeest op een subtiele manier. Voor het eerst horen we hier ook de beginnoten van het actiethema dat naargelang de score zal vorderen een steeds prominentere rol zal gaan spelen. ‘It Is In The Subtext’ volgt in muzikale zin de totale neergang van regisseur Carl Denham (Jack Black) die nadat zijn natuurdocumentaire is afgekeurd geen andere optie ziet dan met zijn crew te vertrekken richting een eiland om daar zijn ideeën uit te werken. De muziek die bij deze beslissing te horen is bevat vooral variaties op het King Kong thema uit de eerste track. Dat lijkt vreemd maar is het feitelijk niet. Immers, Denham’s lot zal bezegeld worden door de aap, zijn lot is onomkeerbaar en de muziek verwoordt dat op een prachtige manier. Halverwege deze track horen we ook flarden van het liefdesthema, de symbolische samensmelting van de twee verschillende werelden.
Hierna volgen twee tracks die vooral lichte variaties op het actie en liefdesthema bevatten. ‘Last Blank Space On The Map’ opent met diepe en zware percussieslagen die het naderend onheil inluiden. De dissonante strijkersklanken verwoorden de oudheid en ook doodsheid van de nog levende stam op het eiland. De muziek ademt een onrustig en angstaanjagende sfeer uit die pas naar het einde toe zal plaatsmaken voor de eerste volledige uitwerking van het actiemotief. Howard flirt meerdere malen met zang maar laat deze nergens boven de snelle en in crescendo zijnde violen, trombones en percussieslagen uitkomen. ‘It Is Deserted’ sluit direct op deze track aan en bevat actiemuziek pur sang. Zeker niet de meest originele actiemotieven maar het is desalniettemin heerlijk genieten. In ‘Something Monstrous…Neither Beast Nor Man’ wordt dit actiemotief voortgezet maar ook horen we hier voor het eerst het Kong thema in zijn geheel. Hoorbaar drijft Howard door middel van krassende violen en snerpende koperblazers de spanning op.
‘Beautiful’ is zoals de track het al zegt erg mooi en is een welkome afwisseling op de actiemuziek. Wederom horen we de hobo het liefdesthema spelen, maar ook de violen en piano laten zich niet ongehoord. Tezamen werken ze naar een mooi crescendo maar tot een climax van het liefdesthema wil het nog niet komen. Die uitwerking horen we pas in ‘Central Park’, qua integriteit een van de mooiste composities van de score. Het is een track zoals Howard er al vele schreef met een goede opbouw en mooie instrumentatie. Het liefdesthema horen we ook nog in ‘Empire State Building’, maar daarna moet de romantiek het veld ruimen voor actievolle, heroïsche maar bovenal tragische muziek.
De laatste vijf tracks hebben allen dezelfde titel meegekregen en behandelen stapsgewijs de uiteindelijke dood van King Kong. De mooiste track is de voorlaatste die een prachtig eerbetoon bevat aan Howard Shore, de man die vanwege artistieke meningsverschillen het productieteam verliet. In de film, tijdens de sterfscène van de aap, herkenden we duidelijk de hand van regisseur Peter Jackson. De manier waarop hij de val van de aap filmde leek zoveel op de val van Gandalf in het eerste deel van ‘The Lord of the Rings’ dat dit geen toeval kon zijn. Het was Jackson’s eerbetoon aan zijn film, de film die hem groot maakte. Howard heeft dit goed begrepen en componeerde een muziekstuk dat op zijn beurt een eerbetoon was aan de muziek van Shore. Net als in Shore’s compositie ‘The Bridge Of Khazad Dum’ die de sterfscène van Gandalf omvat, laat James Newton Howard bij de val van de aap alle instrumenten, met uitzondering van de violen verstommen, en voegt hij het woordeloos gezang van sopraan Ben Inman op de voorgrond toe.
De laatste track is een mooie en intieme uitgeleidde die nog eenmaal flarden van het thema uit ‘A Fateful Meeting’ laat horen. Nadat de laatste klanken van de soloviool zijn verstomd is er een einde gekomen aan deze score en ik kon niets anders doen dan even stil zijn en nagenieten. Ik realiseer me dat ik voor het eerst echt genoten heb van een score van Howard, maar ‘King Kong’ is dan ook gewoon simpelweg een erg mooie, nagenoeg perfecte score geworden, niet alleen door zijn volle orkestratie, trouwens ook een unicum heden ten dage in Hollywood waar men liever gebruikt maakt van synthesizer, maar vooral door zijn vaste thematiek en de meer dan goede uitwerking hiervan. Het is misschien niet allemaal even verassend en origineel maar dat is nu eens niet negatief bedoeld. Een echte topper en dat voor een score van Howard!
Nooit had ik gedacht dat er een bepaalde score zou zijn waar ik zo vaak naar zou luisteren dan King Kong. Peter Jackson bewees zijn kwaliteiten als regisseur al eerder bij Heavenly Creatures en de trilogie The Lord Of The Rings. In 2005 verfilmde Jackson het klassieke verhaal van King Kong. De stijl van de film werd zo veel mogelijk in de stijl van 1933 gedaan, omdat de originele King Kong film in dat jaar was gemaakt. Peter heeft deze klassieker verbluffend in deze eeuw opnieuw verfilmd.
Niemand anders zou het zo goed doen als Jackson. Het ene moment zit je op het puntje van je zetel met je mond open, terwijl er een gigantische actiescene zich op je scherm afspeelt, het andere zit je met een pakje zakdoeken in je zetel tijdens enkele emotionele scenes met Ann Darrow en Kong. Deze scenes zijn dan ook, en daarover maak ik deze recensie, prachtig gecomponeerd door James Newton Howard, die eerder al enkele scores met succes had, zoals Dinosaur.
En nu over de score. De film begint met een grimmige scene, begeleid door een duistere en licht bombastische toon van Howard, die hij later nog vaak zou gebruiken in de film. "A Fateful Meeting" is een van Howards zachtere tracks. De heerlijke, zuivere pianoklanken brengen je meteen in een rustige stemming. Ook de lange, zachte tonen brengen een vorm van ontroering tewee. Na deze zachte deuntjes komt een, niet zozeer geweldadig, maar actievol muziekstuk, "Defeat Is Always Momentary". De heerlijke vioolklanken en het opwindende ritme is erg amusant en entertainend. "It's In The Subtext" is dan weer een ander soort muziekstuk. Ook hier speelt de viool een belangrijke rol. Het ritme en de melodie stijgen langzaam tot een ultiem hoogtepunt, dat de scene in de film nog een extra stukje gevoel meegeeft.
"Two Grand" is een zekere jazz-track. Trompetten en allerlei percussie-instrumenten spelen een grote rol, evenals de cimbalen. Van een zachte melodie gaat het over in een nogal wilde, groteske vorm van melodie die, net als de vorige track, langzaam opbouwt tot de climax van het stuk. "The Venture Departs" is dan weer zo een menging van alle voorgaande tracks tesamen. Het bevat een andere versie van de openingstrack, een meer relaxte versie. "Last Blank Space On The Map" is dan een stuk met echt een geweldig staaltje percussie. De bombastische trommelslagen die in de film gevaar en mysterie aankondigen zijn prachtig en natuurlijk...erg bombastisch en luid. "It's Deserted" is dan weer zo'n gelijksoortige track, met vele bombastische tonen, lange tonen, rustige en emotionele tonen en op het einde een overweldigende percussiemelodie.
"Something Monstrous,.." is een track waarbij Kong uit de mist opduikt en Ann Darrow het uitschreeuwt van angst. Het moment wanneer Kong neerduikt is dan ook erg bombastisch, met veel percussie. Als dan ook nog de crew van de Venture het dorp van de inboorlingen komt binnenvallen bouwt de bombast zich nog meer op. "Head Towards The Animals" is net zoals zijn vele voorgangers een erg bombastische track, met allerlei soorten percussie en simbalen. Na deze percussiefragmenten komt dan weer een erg rustig stuk, begeleid door piano, "Beautiful". Het is in de film een erg emotioneel moment met Ann en Kong, en die emoties zijn ook te merken in de rustige, regelmatige pianoklanken de Howard in de track verwerkt. "Tooth and Claw" is dan het bekende gevecht met de V-Rexen in de film, dus je raad het al. Lekker bombastisch en veel percussie. Het stuk begint met een schrille toon, met dan op de achtergrond enkele stukken percussie en dan een zeer overweldigende melodie. Een melodie zoals alleen Howard die kan maken. Percussie speelt hier een belangrijke rol, en hier zit ook veel detail in. Elke stoot, slag, klop, bonk die er in de filmscene wordt uitgevoerd komt in het muziekstuk ter sprake. Of is het ter hore? Net zoals bij enkele voorgaande eindigt deze track in een absoluut hoogtepunt, hierbij is het veel meer te merken dan bij de andere tracks. Wanneer Kong uit de lucht komt gevallen verwerkt Howard een majestueuze, overweldigende climax-sound, die vervolgens overgaat in het doden van de V-Rex, waarbij de typsiche Kong-melodie speelt.
"That's All There Is" is dan een stukje muziek waarin je sommige tonen van in de New York muziek herkent. Hier probeert Ann Kong te animeren, met enkele danspasjes en stunts. Ook is het gevoel van de scene in de film fantastisch overgezet naar de muziek. Elke beweging en actie wordt door Howard in de vorm van percussie, viool, trompet in het stuk verwerkt. "Captured" is op zich niks vernieuwend, elk stukje ervan hebben we bijna al in de vorige tracks gehoord. Toch weer lekkere percussie en bombast. "Central Park" is dan een mooi stuk muziek dat voortborduurt op "Beautiful". Net als "Beautiful" is dit een zeer emotionele track, die je meer dan twee keer moet beluisteren, omdat hij zo mooi is. Howard is echt meesterlijk met deze twee tracks en met de piano. "The Empire State Building" is dan een mooi, redelijk zacht muziekstuk, met veel strijkers zoals Howard het zegt. Hier is ook een scene tussen Ann en Kong, dat nogmaals verwijst naar "Beautiful".
Dan volgt, zeker het hoogtepunt van de score, het vijfdelige "Beauty Killed The Beast". Allemaal zijn het juweeltjes van prestaties, met veel percussie en bombastische tonen, die zowat de hele score samenvatten. Ook bevat het een solo van een jongetje, erg emotioneel en pakkend.
Mijn conclusie is dat deze track een must-have is. Nadat je hem beluisterd beluister je hem gegarandeerd opnieuw.
Niemand anders zou het zo goed doen als Jackson. Het ene moment zit je op het puntje van je zetel met je mond open, terwijl er een gigantische actiescene zich op je scherm afspeelt, het andere zit je met een pakje zakdoeken in je zetel tijdens enkele emotionele scenes met Ann Darrow en Kong. Deze scenes zijn dan ook, en daarover maak ik deze recensie, prachtig gecomponeerd door James Newton Howard, die eerder al enkele scores met succes had, zoals Dinosaur.
En nu over de score. De film begint met een grimmige scene, begeleid door een duistere en licht bombastische toon van Howard, die hij later nog vaak zou gebruiken in de film. "A Fateful Meeting" is een van Howards zachtere tracks. De heerlijke, zuivere pianoklanken brengen je meteen in een rustige stemming. Ook de lange, zachte tonen brengen een vorm van ontroering tewee. Na deze zachte deuntjes komt een, niet zozeer geweldadig, maar actievol muziekstuk, "Defeat Is Always Momentary". De heerlijke vioolklanken en het opwindende ritme is erg amusant en entertainend. "It's In The Subtext" is dan weer een ander soort muziekstuk. Ook hier speelt de viool een belangrijke rol. Het ritme en de melodie stijgen langzaam tot een ultiem hoogtepunt, dat de scene in de film nog een extra stukje gevoel meegeeft.
"Two Grand" is een zekere jazz-track. Trompetten en allerlei percussie-instrumenten spelen een grote rol, evenals de cimbalen. Van een zachte melodie gaat het over in een nogal wilde, groteske vorm van melodie die, net als de vorige track, langzaam opbouwt tot de climax van het stuk. "The Venture Departs" is dan weer zo een menging van alle voorgaande tracks tesamen. Het bevat een andere versie van de openingstrack, een meer relaxte versie. "Last Blank Space On The Map" is dan een stuk met echt een geweldig staaltje percussie. De bombastische trommelslagen die in de film gevaar en mysterie aankondigen zijn prachtig en natuurlijk...erg bombastisch en luid. "It's Deserted" is dan weer zo'n gelijksoortige track, met vele bombastische tonen, lange tonen, rustige en emotionele tonen en op het einde een overweldigende percussiemelodie.
"Something Monstrous,.." is een track waarbij Kong uit de mist opduikt en Ann Darrow het uitschreeuwt van angst. Het moment wanneer Kong neerduikt is dan ook erg bombastisch, met veel percussie. Als dan ook nog de crew van de Venture het dorp van de inboorlingen komt binnenvallen bouwt de bombast zich nog meer op. "Head Towards The Animals" is net zoals zijn vele voorgangers een erg bombastische track, met allerlei soorten percussie en simbalen. Na deze percussiefragmenten komt dan weer een erg rustig stuk, begeleid door piano, "Beautiful". Het is in de film een erg emotioneel moment met Ann en Kong, en die emoties zijn ook te merken in de rustige, regelmatige pianoklanken de Howard in de track verwerkt. "Tooth and Claw" is dan het bekende gevecht met de V-Rexen in de film, dus je raad het al. Lekker bombastisch en veel percussie. Het stuk begint met een schrille toon, met dan op de achtergrond enkele stukken percussie en dan een zeer overweldigende melodie. Een melodie zoals alleen Howard die kan maken. Percussie speelt hier een belangrijke rol, en hier zit ook veel detail in. Elke stoot, slag, klop, bonk die er in de filmscene wordt uitgevoerd komt in het muziekstuk ter sprake. Of is het ter hore? Net zoals bij enkele voorgaande eindigt deze track in een absoluut hoogtepunt, hierbij is het veel meer te merken dan bij de andere tracks. Wanneer Kong uit de lucht komt gevallen verwerkt Howard een majestueuze, overweldigende climax-sound, die vervolgens overgaat in het doden van de V-Rex, waarbij de typsiche Kong-melodie speelt.
"That's All There Is" is dan een stukje muziek waarin je sommige tonen van in de New York muziek herkent. Hier probeert Ann Kong te animeren, met enkele danspasjes en stunts. Ook is het gevoel van de scene in de film fantastisch overgezet naar de muziek. Elke beweging en actie wordt door Howard in de vorm van percussie, viool, trompet in het stuk verwerkt. "Captured" is op zich niks vernieuwend, elk stukje ervan hebben we bijna al in de vorige tracks gehoord. Toch weer lekkere percussie en bombast. "Central Park" is dan een mooi stuk muziek dat voortborduurt op "Beautiful". Net als "Beautiful" is dit een zeer emotionele track, die je meer dan twee keer moet beluisteren, omdat hij zo mooi is. Howard is echt meesterlijk met deze twee tracks en met de piano. "The Empire State Building" is dan een mooi, redelijk zacht muziekstuk, met veel strijkers zoals Howard het zegt. Hier is ook een scene tussen Ann en Kong, dat nogmaals verwijst naar "Beautiful".
Dan volgt, zeker het hoogtepunt van de score, het vijfdelige "Beauty Killed The Beast". Allemaal zijn het juweeltjes van prestaties, met veel percussie en bombastische tonen, die zowat de hele score samenvatten. Ook bevat het een solo van een jongetje, erg emotioneel en pakkend.
Mijn conclusie is dat deze track een must-have is. Nadat je hem beluisterd beluister je hem gegarandeerd opnieuw.
James Newton Howard is een componist die ik steeds meer begin te waarderen.
Met Scores zoals Lady in the Water & Signs raakt hij mijn emotionele kant want hoe rustig zijn scores ook mogen zijn, ze zijn ook erg emotioneel en vandaar dat ik ze zie als echte achtergrondmuziek voor huiswerk te maken of misschien wel voor een begrafenis van overleden familielid.
Maar niet alleen Scores zoals Lady in the Water & Signs raken mij diep, ook de score King Kong heeft momenten waarin ik terug ga naar de film, de laatste track en track 14 zijn wat mij betreft echte toppers. De score is naar mijn mening gevuld met emotie maar ook met spanning net als de film. Bij de eerste track heb je al het gevoel dat je met James N. Howard te maken hebt want wat een prachtig openingsnummer zet hij daar toch weer neer. De rest van de Score is zeer variërend met nummers die totale rust met zich meebrengen, maar ook nummers waarbij je géén één rustpuntje kunt vinden. Zo heb je bijvoorbeeld de laatste vier tracks, ze zijn alle vier prachtig maar wel elk op zijn eigen manier. In mijn opzicht begint Howard met een prachtig openingsnummer maar eindigt hij ook prachtig met een eindnummer. Het laatste nummer is erg emotioneel naar mijn mening en daarom luister ik hem ook best vaak omdat hij ook gewoon rustgevend en erg prachtig is om naar te luisteren. De meningen over deze Score van Howard zijn verdeeld, sommige zijn er net zoals mij helemaal weg van maar andere vinden dat deze score te veel drukte met zich meebrengt. Naar mijn mening is dat niet zo want Howard mag dan wel drukke nummers gecreëerd hebben, er heerst toch een soort rust over de score evenals de film waarbij deze muziek erg goed paste. Toen Peter Jackson King Kong zou regisseren dacht ik gelijk dat Howard Shore de man was die de muziek weer zou verzorgen maar ik had het aan het verkeerde eind…het was namelijk Howard die de voorkeur kreeg van Jackson en dat vond ik nogal een opluchting. Als Howard Shore de score van King Kong had gemaakt leek dat misschien te veel op de scores van The Lord of the Rings en dat mocht natuurlijk niet. Mede hierdoor denk ik dat Jackson ook voor James N. Howard heeft gekozen en niet voor Howard Shore. King Kong is wel drie maal genomineerd voor Awards maar géén van alle won een prijs wat ik nogal onverdiend vond, deze scores zouden wat mij betreft is een keer beter beloond moeten worden. Na deze Score van Howard beluisterd te hebben via enkele demo’s op mijn computer vond ik het eens hoog tijd worden om de score ook daadwerkelijk te kopen, maar waar moest je dat nou doen? Ik wilde King Kong eigenlijk nog voor augustus bij mij thuis hebben liggen maar dat ging niet lukken omdat ik toen dolgraag Ratatouille wilde hebben en The Holiday (van Hans Zimmer). Mede door deze scores kon ik King Kong niet kopen, als ik het over had kunnen doen had ik het misschien ook zo gedaan want uiteindelijk wist ik de score toch te bemachtigen bij het warenhuis: Harrods, in Engeland. De score koste daar in euro’s € 18,00 dus ik heb hem daar gekocht voor nog minder dan hier in Nederland. Nu heb ik King Kong eindelijk in mijn bezit en hoef ik niet langer naar de demo’s op internet te luisteren, ik kan nu de score in mijn cd-speler stoppen en lekker genieten van de prachtige muziek van James Newton Howard. En dan bedoel ik echt altijd genieten, want dat is het naar mijn mening altijd met de scores van Howard. Of ze zijn niks of ze zijn heel mooi en rustgevend om naar te luisteren. Ik wil niet zeggen dat deze score géén enkel puntje kritiek heeft want dat heeft bijna elke score wel (behalve een paar Williams scores, daar heb ik echt niks op aan te merken) maar deze bevat ook niet zo heel veel minpuntjes. Het is Howard zijn derdebeste score die hij heeft gecomponeerd, wat mij betreft staat Lady in the Water nog steeds bovenaan gevolgd door Signs. De films waarvoor Howard de muziek verzorgd zijn overigens ook altijd prachtig maar dat komt ook door de klanken die hij eraan toevoegt, en dat is een complimentje die deze score van Howard ook verdient. Een 10 voor deze score omdat hij tot de 3 beste scores van Howard behoort!
Met Scores zoals Lady in the Water & Signs raakt hij mijn emotionele kant want hoe rustig zijn scores ook mogen zijn, ze zijn ook erg emotioneel en vandaar dat ik ze zie als echte achtergrondmuziek voor huiswerk te maken of misschien wel voor een begrafenis van overleden familielid.
Maar niet alleen Scores zoals Lady in the Water & Signs raken mij diep, ook de score King Kong heeft momenten waarin ik terug ga naar de film, de laatste track en track 14 zijn wat mij betreft echte toppers. De score is naar mijn mening gevuld met emotie maar ook met spanning net als de film. Bij de eerste track heb je al het gevoel dat je met James N. Howard te maken hebt want wat een prachtig openingsnummer zet hij daar toch weer neer. De rest van de Score is zeer variërend met nummers die totale rust met zich meebrengen, maar ook nummers waarbij je géén één rustpuntje kunt vinden. Zo heb je bijvoorbeeld de laatste vier tracks, ze zijn alle vier prachtig maar wel elk op zijn eigen manier. In mijn opzicht begint Howard met een prachtig openingsnummer maar eindigt hij ook prachtig met een eindnummer. Het laatste nummer is erg emotioneel naar mijn mening en daarom luister ik hem ook best vaak omdat hij ook gewoon rustgevend en erg prachtig is om naar te luisteren. De meningen over deze Score van Howard zijn verdeeld, sommige zijn er net zoals mij helemaal weg van maar andere vinden dat deze score te veel drukte met zich meebrengt. Naar mijn mening is dat niet zo want Howard mag dan wel drukke nummers gecreëerd hebben, er heerst toch een soort rust over de score evenals de film waarbij deze muziek erg goed paste. Toen Peter Jackson King Kong zou regisseren dacht ik gelijk dat Howard Shore de man was die de muziek weer zou verzorgen maar ik had het aan het verkeerde eind…het was namelijk Howard die de voorkeur kreeg van Jackson en dat vond ik nogal een opluchting. Als Howard Shore de score van King Kong had gemaakt leek dat misschien te veel op de scores van The Lord of the Rings en dat mocht natuurlijk niet. Mede hierdoor denk ik dat Jackson ook voor James N. Howard heeft gekozen en niet voor Howard Shore. King Kong is wel drie maal genomineerd voor Awards maar géén van alle won een prijs wat ik nogal onverdiend vond, deze scores zouden wat mij betreft is een keer beter beloond moeten worden. Na deze Score van Howard beluisterd te hebben via enkele demo’s op mijn computer vond ik het eens hoog tijd worden om de score ook daadwerkelijk te kopen, maar waar moest je dat nou doen? Ik wilde King Kong eigenlijk nog voor augustus bij mij thuis hebben liggen maar dat ging niet lukken omdat ik toen dolgraag Ratatouille wilde hebben en The Holiday (van Hans Zimmer). Mede door deze scores kon ik King Kong niet kopen, als ik het over had kunnen doen had ik het misschien ook zo gedaan want uiteindelijk wist ik de score toch te bemachtigen bij het warenhuis: Harrods, in Engeland. De score koste daar in euro’s € 18,00 dus ik heb hem daar gekocht voor nog minder dan hier in Nederland. Nu heb ik King Kong eindelijk in mijn bezit en hoef ik niet langer naar de demo’s op internet te luisteren, ik kan nu de score in mijn cd-speler stoppen en lekker genieten van de prachtige muziek van James Newton Howard. En dan bedoel ik echt altijd genieten, want dat is het naar mijn mening altijd met de scores van Howard. Of ze zijn niks of ze zijn heel mooi en rustgevend om naar te luisteren. Ik wil niet zeggen dat deze score géén enkel puntje kritiek heeft want dat heeft bijna elke score wel (behalve een paar Williams scores, daar heb ik echt niks op aan te merken) maar deze bevat ook niet zo heel veel minpuntjes. Het is Howard zijn derdebeste score die hij heeft gecomponeerd, wat mij betreft staat Lady in the Water nog steeds bovenaan gevolgd door Signs. De films waarvoor Howard de muziek verzorgd zijn overigens ook altijd prachtig maar dat komt ook door de klanken die hij eraan toevoegt, en dat is een complimentje die deze score van Howard ook verdient. Een 10 voor deze score omdat hij tot de 3 beste scores van Howard behoort!
Een grote verrassing was het niet toen bekend gemaakt werd dat Shore het project moest verlaten. De keuze van Shore voor LOTR was ook erg controversieel maar bleek legitiem. LOTR was immers een aparte productie die zich volledig had losgetrokken van het hollywood-blockbuster procédé... Shore had het project nog niet helemaal verlaten of Howard was al druk bezig in zijn studio de voorbereidingen aan het treffen voor een ongeziene 'tour de force'. En Howard presteerde het quasi onmogelijke!
De openingstrack zet meteen de juiste toon en stelt al meteen een solide thema voor. Na de grimmige mysterieuze openingstrack stelt Howard verrassend een erg intiem en lyrisch mooi thema voor op piano. Het soort reflecterende pianospel die Howard deed schitteren in andere scores zoals unbreakable & snow falling on cedars. 'Defeat is always momentary' is een hoogtepunt op de cd. Met zijn speelse vioolbewegingen en punctuerende kopers klinkt dit érg entertainend en eigenlijk helemaal niet als Howard. Dus een zeer welgekomen additie in Howard's oeuvre. 'Two Grand' introduceert dan weer een erg jazzy motief op klarinet die de score de juiste periode-stemming meegeeft. The Venture departs bevat een mooi statement van het main theme. Howard verwerkt dit thema met verve doorheen de score. Soms subtiel verwoven in veel gelaagde strijkers, soms prominent aanwezig in de kopers. 'Last blank space on the map' introduceert overweldigende percussie. Hetgene waar je zat op te wachten bij dergelijke film. De ritmiek wordt in het tweede gedeelte opgedreven en krijgt heldere accenten in de percussie! Een beklijvende en stuwende track met véél zin voor detail! 'Something monstrous' - 'head towards the animals' brengt de eerste suspense momenten met scherpe kopers en trillende violen. Je voelt dat de spanning in de film wordt opgebouwd. Na het gekletter van deze tracks staat het subtiele en erg poëtische 'beautiful'. Howard's composities voor solo-houtblazers zijn - net als zijn piano-momenten - altijd genieten! Maar dit is een blockbuster dus kopergeschal mag zeker niet ontbreken! En naar het einde van de cd bouwt de bombast zich meer en meer op. Nog even krijg je een hoogtepunt in 'empire state building' met een statische melodie en trotse kopers en violen. Opbouwend naar de luide koperpassages komen tot hun climax in het vijfdelige 'beauty killed the beast'. De kopers zijn uiterst ritmisch en zieden voorbij als de kogels voorbij Kong! Knappe actiemuziek die refereert naar het typische gebruik van kopers door Howard. ( Denk aan de fantastische ost voor Dinosaur!!! ). Vernieuwend is de actiemuziek niet, maar het klinkt allemaal héél intens. Gelukkig varieert Howard op gepaste tijd de oorverdovende actiescoring met intieme interludes. Iets wat de luisterervaring zeker ten goede komt. Na al het kopergeschal en tromgeroffel brengt de anti-climax een droevige, meeslepend elegie voor koor en solist. ( Howard schreef al gelijkaardige pakkende vocale muziek voor 'Snow Falling on Cedars' ) Erg pakkend én zeer efficiënt, zo lijkt me.
Op het einde van deze score heb je direct zin om hem opnieuw te beluisteren en dat zijn eigenschappen van goede scores. Het is misschien geen meesterwerk geworden - daarvoor is het net niet consistent & vernieuwend genoeg - maar in vergelijking met wat er uit Hollywood komt tegenwoordig is dit een solide werk van een componist die onder enorme druk erg goed werk aflevert! Howard schuwde de grandeur en bombast niet, maar gaf de score subtiele toetsen mee én knappe orkestraties; iets die in meeste hollywood-producties volledig of niet aanwezig is, of op een foute manier. Een pluim voor Howard dus die ongetwijfeld awards in de wacht zal slepen met deze blockbuster-score!
De openingstrack zet meteen de juiste toon en stelt al meteen een solide thema voor. Na de grimmige mysterieuze openingstrack stelt Howard verrassend een erg intiem en lyrisch mooi thema voor op piano. Het soort reflecterende pianospel die Howard deed schitteren in andere scores zoals unbreakable & snow falling on cedars. 'Defeat is always momentary' is een hoogtepunt op de cd. Met zijn speelse vioolbewegingen en punctuerende kopers klinkt dit érg entertainend en eigenlijk helemaal niet als Howard. Dus een zeer welgekomen additie in Howard's oeuvre. 'Two Grand' introduceert dan weer een erg jazzy motief op klarinet die de score de juiste periode-stemming meegeeft. The Venture departs bevat een mooi statement van het main theme. Howard verwerkt dit thema met verve doorheen de score. Soms subtiel verwoven in veel gelaagde strijkers, soms prominent aanwezig in de kopers. 'Last blank space on the map' introduceert overweldigende percussie. Hetgene waar je zat op te wachten bij dergelijke film. De ritmiek wordt in het tweede gedeelte opgedreven en krijgt heldere accenten in de percussie! Een beklijvende en stuwende track met véél zin voor detail! 'Something monstrous' - 'head towards the animals' brengt de eerste suspense momenten met scherpe kopers en trillende violen. Je voelt dat de spanning in de film wordt opgebouwd. Na het gekletter van deze tracks staat het subtiele en erg poëtische 'beautiful'. Howard's composities voor solo-houtblazers zijn - net als zijn piano-momenten - altijd genieten! Maar dit is een blockbuster dus kopergeschal mag zeker niet ontbreken! En naar het einde van de cd bouwt de bombast zich meer en meer op. Nog even krijg je een hoogtepunt in 'empire state building' met een statische melodie en trotse kopers en violen. Opbouwend naar de luide koperpassages komen tot hun climax in het vijfdelige 'beauty killed the beast'. De kopers zijn uiterst ritmisch en zieden voorbij als de kogels voorbij Kong! Knappe actiemuziek die refereert naar het typische gebruik van kopers door Howard. ( Denk aan de fantastische ost voor Dinosaur!!! ). Vernieuwend is de actiemuziek niet, maar het klinkt allemaal héél intens. Gelukkig varieert Howard op gepaste tijd de oorverdovende actiescoring met intieme interludes. Iets wat de luisterervaring zeker ten goede komt. Na al het kopergeschal en tromgeroffel brengt de anti-climax een droevige, meeslepend elegie voor koor en solist. ( Howard schreef al gelijkaardige pakkende vocale muziek voor 'Snow Falling on Cedars' ) Erg pakkend én zeer efficiënt, zo lijkt me.
Op het einde van deze score heb je direct zin om hem opnieuw te beluisteren en dat zijn eigenschappen van goede scores. Het is misschien geen meesterwerk geworden - daarvoor is het net niet consistent & vernieuwend genoeg - maar in vergelijking met wat er uit Hollywood komt tegenwoordig is dit een solide werk van een componist die onder enorme druk erg goed werk aflevert! Howard schuwde de grandeur en bombast niet, maar gaf de score subtiele toetsen mee én knappe orkestraties; iets die in meeste hollywood-producties volledig of niet aanwezig is, of op een foute manier. Een pluim voor Howard dus die ongetwijfeld awards in de wacht zal slepen met deze blockbuster-score!
Zonder te twijfelen is King Kong een van de meest geliefde iconen in de wereld van de cinema. Het was de allereerste blockbuster, en is sindsdien al twee keer eerder nagemaakt. Dit zijn beiden films die proberen dezelfde sfeer te pakken zien te krijgen, maar het net niet redden. De legendarische Max Steiner schreef de score voor de versie uit 1933, en de score was een perfecte balans tussen suspense, romantiek en grootsheid. Het ademt de gouden tijd van Hollywood uit, de score is in de eerste minuten al wat hij moet zijn.
Het verhaal is bij ons allen wel bekend denk ik, en anders heb je jarenlang verborgen gezeten. De score van Steiner is typerend: een fanfare, en destijds was het gewoonlijk om films met een luide knal te laten eindigen, Steiner gebruikte simpele, maar effectieve strijkers. In de jaren 70 probeerde men King Kong nieuw leven in te blazen, en dit keer was John Barry van dienst. Barry was al een vaste naam geworden met zijn scores voor de Bond films. Zijn thema's zijn prachtig, maar zonder ze nog maar een keer te hebben beluisterd kan je ze meeneuriën. Bovendien sloeg de film totaal niet aan.
Het was namelijk Peter Jackson, die na zijn immense succes met de Lord of the Rings films, groen licht kreeg om Kong te hermaken (hij had al geprobeerd King Kong te maken voor zijn befaamde Fantasy-serie, maar de technieken waren nog niet goed genoeg). Ik, en velen andere samen met mij hadden uitgekeken naar een grootse score, een nieuwe samenwerking tussen Howard Shore en Jackson. Wegens ''creatieve meningsverschillen'' werdt Shore opzij gezet voor niemand minder dan James Newton Howard.
Deze maakte eerder al naam met Signs, Waterworld en vele andere werken, en is op dit moment bezig Hollywood te veroveren. Fans waren niet echt enthousiast.
De muziek is echter fantastisch, en doet zijn doel, de beelden aanvullen en emoties versterken goed. Vooral bij de aap zelf is de muziek sterk in de film. Het mooie, zachte thema voor Ann Darrow, de jazzy nummers voor Carl Denham en de grootse reis naar het eiland, alles lijkt te kloppen op deze schijf. Enerzijds heb je de woelige, drukke kant, overgoten met percussie en drums, aan de andere kant heb je dan intieme piano-solo's, begeleidt door strijkers.
De score die Newton Howard schreef is episch en tragisch, en de ruime speelduur van de film, en de toch vrij lange soundtrack geven Newton Howard de tijd om rustig aan alle thema's te introduceren en hij levert dan ook een keurige en verzorgde score af.
De tonen die het thema van de reuzenaap voorstellen zijn donker, naargeestig en avontuurlijk. De actiemuziek zit eveneens goed in elkaar, en is bovendien erg thematisch, goed te horen in Tooth and Claw. De intiemere score is het mooiste eraan. James Newton Howard wist heel goed waar hij mee bezig was, en begeleidt de beelden uitmuntend met zachte piano-akkoorden, en de strijkers begeleiden mee, in Central Park en Beautiful.
De score eindigt grandioos met een suite genaamd Beauty Killed the Beast, die alles behoeft wat een fantasie en avonturen spektakel vereist. Een score waar eigenlijk niets slechts op aan te merken valt!
Het verhaal is bij ons allen wel bekend denk ik, en anders heb je jarenlang verborgen gezeten. De score van Steiner is typerend: een fanfare, en destijds was het gewoonlijk om films met een luide knal te laten eindigen, Steiner gebruikte simpele, maar effectieve strijkers. In de jaren 70 probeerde men King Kong nieuw leven in te blazen, en dit keer was John Barry van dienst. Barry was al een vaste naam geworden met zijn scores voor de Bond films. Zijn thema's zijn prachtig, maar zonder ze nog maar een keer te hebben beluisterd kan je ze meeneuriën. Bovendien sloeg de film totaal niet aan.
Het was namelijk Peter Jackson, die na zijn immense succes met de Lord of the Rings films, groen licht kreeg om Kong te hermaken (hij had al geprobeerd King Kong te maken voor zijn befaamde Fantasy-serie, maar de technieken waren nog niet goed genoeg). Ik, en velen andere samen met mij hadden uitgekeken naar een grootse score, een nieuwe samenwerking tussen Howard Shore en Jackson. Wegens ''creatieve meningsverschillen'' werdt Shore opzij gezet voor niemand minder dan James Newton Howard.
Deze maakte eerder al naam met Signs, Waterworld en vele andere werken, en is op dit moment bezig Hollywood te veroveren. Fans waren niet echt enthousiast.
De muziek is echter fantastisch, en doet zijn doel, de beelden aanvullen en emoties versterken goed. Vooral bij de aap zelf is de muziek sterk in de film. Het mooie, zachte thema voor Ann Darrow, de jazzy nummers voor Carl Denham en de grootse reis naar het eiland, alles lijkt te kloppen op deze schijf. Enerzijds heb je de woelige, drukke kant, overgoten met percussie en drums, aan de andere kant heb je dan intieme piano-solo's, begeleidt door strijkers.
De score die Newton Howard schreef is episch en tragisch, en de ruime speelduur van de film, en de toch vrij lange soundtrack geven Newton Howard de tijd om rustig aan alle thema's te introduceren en hij levert dan ook een keurige en verzorgde score af.
De tonen die het thema van de reuzenaap voorstellen zijn donker, naargeestig en avontuurlijk. De actiemuziek zit eveneens goed in elkaar, en is bovendien erg thematisch, goed te horen in Tooth and Claw. De intiemere score is het mooiste eraan. James Newton Howard wist heel goed waar hij mee bezig was, en begeleidt de beelden uitmuntend met zachte piano-akkoorden, en de strijkers begeleiden mee, in Central Park en Beautiful.
De score eindigt grandioos met een suite genaamd Beauty Killed the Beast, die alles behoeft wat een fantasie en avonturen spektakel vereist. Een score waar eigenlijk niets slechts op aan te merken valt!
De nieuwe James Newton Howard is er: wat onverwachts in het licht van Freedomland die binnenkort in de winkel zou liggen, maar het is een klepper van formaat uit de stal van Peter Jackson.
Nu heeft Newton Howard wel wat ervaring met blockbusters (Waterworld, Atlantis the Last Empire en meer recent de score van Batman Begins)en het openingsthema is een schoolvoorbeeld van hoe een mystieke en epische score moet beginnen. De volgende de twee tracks halen echter deze dreigende sfeer direct weg. Vooral het jazzy thema van "Defeat Is Always Momentary" doet wel wat afbreuk aan de soundtrack: het klinkt semi-komisch en lijkt op de beginnummers uit James'"Atlantis the lost empire"-score. Ook "A Fateful Meeting" komt bekend voor (My Best Friend's Wedding?"). Gelukkig gaat Howard achter deze twee bizarre tracks de avontuurlijke toer op en "The Venture Departs" lijkt wel weggeplukt uit John Williams' Jurassic Parc.
"Last Blank Space On The Map" zet de sfeer mooi door en eindigt in de schitterende "It's Deserted"; een heerlijke, opwindende actiesequence die je op het puntje van je stoel laat zitten. De zware percussie laat je kennis maken met Kong en de koperblazers slaan je om de oren en dompelen je onder in de woestenij van Kong's eiland. "Beautiful" is dan weer een romantische break in de furieuze actiemuziek, (misschien niet zo sterk als de romantische thema's van Snow Falling on Cedars, Dinosaur of Peter Pan) en brengt je via de eenvoudige melodie en zachte strijkers even tot rust, maar niet voor lang want Kong is klaar om gevangen te worden genomen en naar Amerika te worden gebracht.
Opmerkelijk is de andere rustige underscore van "Central Park" die de proloog vormt voor de beklimming van the Empire State Building die fantastisch wordt uitgewerkt in de vijfdelige suite van "Beauty Killed The Beast". Misschien voorspelbaar en heel klassiek opgebouwd met koor en blazers, eindigend met strijkers en een solo koorjongetje, maar in zijn geheel een aangename luisterervaring. De solo-sopraan/jongen echter is naar mijn mening niet erg overtuigend en mist het warmere stemgeluid van bijvoorbeeld Edward Ross maar aangezien de score zo vlug moest worden opgenomen kan ik dit zeker en vast door de vingers zien.
Al bij al is King Kong een mooie afsluiter van het jaar 2005 en laat James Newton Howard zijn fans niet in de kou en herstelt hij grotendeels het vertrouwen dat een serieze deuk heeft gekregen na de vreselijke Batman Begins score van eerder dit jaar. Decca is genereus geweest en 74 minuten score op het album beplaatst. Helaas ontbreken er wel een paar sleutelscenes, en het is te hopen dat Decca een tweede cd met 'more music' gauw uitgeeft (Decca released Gladiator more music, dus de kans is tamelijk reeël dat ze dit ook doen voor Kong). Duimen maar want deze King Kong smaakt zeker naar meer!
Nu heeft Newton Howard wel wat ervaring met blockbusters (Waterworld, Atlantis the Last Empire en meer recent de score van Batman Begins)en het openingsthema is een schoolvoorbeeld van hoe een mystieke en epische score moet beginnen. De volgende de twee tracks halen echter deze dreigende sfeer direct weg. Vooral het jazzy thema van "Defeat Is Always Momentary" doet wel wat afbreuk aan de soundtrack: het klinkt semi-komisch en lijkt op de beginnummers uit James'"Atlantis the lost empire"-score. Ook "A Fateful Meeting" komt bekend voor (My Best Friend's Wedding?"). Gelukkig gaat Howard achter deze twee bizarre tracks de avontuurlijke toer op en "The Venture Departs" lijkt wel weggeplukt uit John Williams' Jurassic Parc.
"Last Blank Space On The Map" zet de sfeer mooi door en eindigt in de schitterende "It's Deserted"; een heerlijke, opwindende actiesequence die je op het puntje van je stoel laat zitten. De zware percussie laat je kennis maken met Kong en de koperblazers slaan je om de oren en dompelen je onder in de woestenij van Kong's eiland. "Beautiful" is dan weer een romantische break in de furieuze actiemuziek, (misschien niet zo sterk als de romantische thema's van Snow Falling on Cedars, Dinosaur of Peter Pan) en brengt je via de eenvoudige melodie en zachte strijkers even tot rust, maar niet voor lang want Kong is klaar om gevangen te worden genomen en naar Amerika te worden gebracht.
Opmerkelijk is de andere rustige underscore van "Central Park" die de proloog vormt voor de beklimming van the Empire State Building die fantastisch wordt uitgewerkt in de vijfdelige suite van "Beauty Killed The Beast". Misschien voorspelbaar en heel klassiek opgebouwd met koor en blazers, eindigend met strijkers en een solo koorjongetje, maar in zijn geheel een aangename luisterervaring. De solo-sopraan/jongen echter is naar mijn mening niet erg overtuigend en mist het warmere stemgeluid van bijvoorbeeld Edward Ross maar aangezien de score zo vlug moest worden opgenomen kan ik dit zeker en vast door de vingers zien.
Al bij al is King Kong een mooie afsluiter van het jaar 2005 en laat James Newton Howard zijn fans niet in de kou en herstelt hij grotendeels het vertrouwen dat een serieze deuk heeft gekregen na de vreselijke Batman Begins score van eerder dit jaar. Decca is genereus geweest en 74 minuten score op het album beplaatst. Helaas ontbreken er wel een paar sleutelscenes, en het is te hopen dat Decca een tweede cd met 'more music' gauw uitgeeft (Decca released Gladiator more music, dus de kans is tamelijk reeël dat ze dit ook doen voor Kong). Duimen maar want deze King Kong smaakt zeker naar meer!
De score King Kong van James Newton Howard wordt door het gros enorm geprezen, niet alleen vanwege de hoge kwaliteit van de muziek maar ook vanwege de enorme tijdsdruk waarin Howard moest presteren. Het is inderdaad geen slechte score en het moet inderdaad gezegd worden dat Howard met deze prestatie één en al respect verdient. Maar toch...naar mijn menig is de score an sich niet bijzonder goed en blijft bij mij totaal niet hangen.
Dat het tussen mij en King Kong niet helemaal botert wijt ik aan de volgende twee punten. Ten eerste springt James Newton Howard van de hak op de tak met percussie en thema’s, waardoor ik de muziek bijzonder slecht kan volgen. Zelfs vele luisterbeurten hebben daar geen verandering in kunnen brengen. De thema’s worden op een magere manier uitwerkt en komen met tijd en wijlen in volle glorie de hoek om kijken, een uitzondering hierop is de track ‘capture’. Dit wordt verder allemaal nog verergerd doordat er te veel motieven zijn waarvan er ook nog eens veel niet echt vernieuwend zijn.
Een tweede probleem is dat er te veel oninteressante gedeelten aanwezig zijn, in ‘last blank space on the map’ en ‘it’s deserted’ zijn er bijvoorbeeld veel gedeelten die me totaal niet aanspreken, deze tracks maken echter veel goed door grandioos te eindigen. Wat voor ‘the venture departs’ en ‘that’s all there is’ niet geldt. Het vele gebruik van atonaal klinkende strijkers, fluiten en koper, vaak in de vorm van onrustige uitspattingen, doet hier niet veel goeds aan.
Geen volle King Kong score voor mij dus, maar enkele gedeelten mogen er zeker zijn...
Dat het tussen mij en King Kong niet helemaal botert wijt ik aan de volgende twee punten. Ten eerste springt James Newton Howard van de hak op de tak met percussie en thema’s, waardoor ik de muziek bijzonder slecht kan volgen. Zelfs vele luisterbeurten hebben daar geen verandering in kunnen brengen. De thema’s worden op een magere manier uitwerkt en komen met tijd en wijlen in volle glorie de hoek om kijken, een uitzondering hierop is de track ‘capture’. Dit wordt verder allemaal nog verergerd doordat er te veel motieven zijn waarvan er ook nog eens veel niet echt vernieuwend zijn.
Een tweede probleem is dat er te veel oninteressante gedeelten aanwezig zijn, in ‘last blank space on the map’ en ‘it’s deserted’ zijn er bijvoorbeeld veel gedeelten die me totaal niet aanspreken, deze tracks maken echter veel goed door grandioos te eindigen. Wat voor ‘the venture departs’ en ‘that’s all there is’ niet geldt. Het vele gebruik van atonaal klinkende strijkers, fluiten en koper, vaak in de vorm van onrustige uitspattingen, doet hier niet veel goeds aan.
Geen volle King Kong score voor mij dus, maar enkele gedeelten mogen er zeker zijn...
King Kong...dan ook eindelijk uit op DVD in Nederland. Dit wereldberoemde verhaal uit de jaren '30 wordt dankzij regisseur Peter Jackson (verantwoordelijk voor o.a. de Lord Of The Rings trilogie) NOG mooier en beter neergezet. Adembenemende special effects, een ongekend goede cast (o.a. Naomi Watts en Jack Black) en hele mooie muziek afkomstig van componist James Newton Howard.
Wanneer ik de CD in m'n speler doe galmen er gelijk bombastische klanken uit m'n speakers, het eerste nummer zet dan ook gelijk de toon. Prachtige strak gecomponeerde muziek met een behoudend thema. Afgewisseld met prachtige rustige stukken, zoals we van Newton Howard gewend zijn.
Bij het nummer 'A Fatefull Meeting' komt dan ook de eerste kippenvel opzetten....zo mooi. Lichte strijkers, de heerlijke pianoklanken en het schitterende thema brengen je in een droom. Maar ik herken wel voorgaande werken van Newton Howard in deze muziek....bijvoorbeeld bepaalde stukken uit 'The Sixth Sense'. Desalniettemin ga ik deze CD zeker veel vaker draaien, het is een genot voor het oor. Tips zijn de nummers 'A Fatefull Meeting' en 'Beauty Killed The Beast' deel 5. Maar eigenlijk is de hele soundtrack subliem! Ook de actie-stukken zijn prachtig om te luisteren...stevig, bombastisch, maar wel een heerlijke sound.
Zeker aanschaffen deze soundtrack!
Wanneer ik de CD in m'n speler doe galmen er gelijk bombastische klanken uit m'n speakers, het eerste nummer zet dan ook gelijk de toon. Prachtige strak gecomponeerde muziek met een behoudend thema. Afgewisseld met prachtige rustige stukken, zoals we van Newton Howard gewend zijn.
Bij het nummer 'A Fatefull Meeting' komt dan ook de eerste kippenvel opzetten....zo mooi. Lichte strijkers, de heerlijke pianoklanken en het schitterende thema brengen je in een droom. Maar ik herken wel voorgaande werken van Newton Howard in deze muziek....bijvoorbeeld bepaalde stukken uit 'The Sixth Sense'. Desalniettemin ga ik deze CD zeker veel vaker draaien, het is een genot voor het oor. Tips zijn de nummers 'A Fatefull Meeting' en 'Beauty Killed The Beast' deel 5. Maar eigenlijk is de hele soundtrack subliem! Ook de actie-stukken zijn prachtig om te luisteren...stevig, bombastisch, maar wel een heerlijke sound.
Zeker aanschaffen deze soundtrack!
Genoeg gezegd over de door Peter Jackson zelf ontslagen componist Howard Shore, tijd om de ogen te openenen voor het kleine wonder dat James Newton Howard heeft verricht. Zijn Kong-score voldoet exact aan de verwachtingen voor een epische film waar zowel ruimte is voor denderende actie als momenten van tederheid. Met beide elementen komt Howard prachtig weg.
De kracht van deze componist is dat zijn muziek misschien nooit een originaliteitsprijs zal winnen, maar altijd doelgericht en effectief het genre ondersteunt waar de film toebehoort. Ook hier klinken de thema's relatief eenvoudig, maar wat hij ermee doet is werkelijk fenomenaal. Hij vult zijn hoofdmotief gerust aan met wat noten of geeft het een andere wending waardoor ineens heroiek om de hoek komt kijken. Ook de 'stille' scenes tussen Kong en zijn oogappeltje Ann Darrow krijgen simpele, maar gevoelige tonen en ook aan de hectiek van New York in de thirties is gedacht.
Voor Jackson was het een gok: maar hopen dat Howard's muziek inderdaad beter uit zou pakken dan Shore's. Wat kan hij opgelucht ademhalen!
De kracht van deze componist is dat zijn muziek misschien nooit een originaliteitsprijs zal winnen, maar altijd doelgericht en effectief het genre ondersteunt waar de film toebehoort. Ook hier klinken de thema's relatief eenvoudig, maar wat hij ermee doet is werkelijk fenomenaal. Hij vult zijn hoofdmotief gerust aan met wat noten of geeft het een andere wending waardoor ineens heroiek om de hoek komt kijken. Ook de 'stille' scenes tussen Kong en zijn oogappeltje Ann Darrow krijgen simpele, maar gevoelige tonen en ook aan de hectiek van New York in de thirties is gedacht.
Voor Jackson was het een gok: maar hopen dat Howard's muziek inderdaad beter uit zou pakken dan Shore's. Wat kan hij opgelucht ademhalen!
Toen ik deze trak voor het eerst hoorde was ik laaiend enthousiast over de muziek. King Kong is een prachtige film, met naar mijn mening prachtige muziek.
Van de opener tot de sluiter blijft het boeien. Knap van Howard. En zijn thema (dat op den duur echt in je hoofd zit) beaamt zeer knap de grootsheid en mystiek heid van KK. En vooral op het einde (Beauty Killed the beast IV) weet Howard mij te over tuigen.
een oververdiende negen
Van de opener tot de sluiter blijft het boeien. Knap van Howard. En zijn thema (dat op den duur echt in je hoofd zit) beaamt zeer knap de grootsheid en mystiek heid van KK. En vooral op het einde (Beauty Killed the beast IV) weet Howard mij te over tuigen.
een oververdiende negen
King Kong was het eerste album wat ik kocht van James Newton Howard. Een geweldig album en sinds dien ben ik helemaal fan van James Newton Howard ! Van alles wat ik van hem heb gehoord vind ik dit nu een van zijn beste score's.
Eigenlijk zijn alle nummers gewoon goed en is dit wel een must have voor iedereen die van J.N. Howard houdt.
Een toppertje, een 10 !!!
Eigenlijk zijn alle nummers gewoon goed en is dit wel een must have voor iedereen die van J.N. Howard houdt.
Een toppertje, een 10 !!!
Deze score past goed bij de film en zorgt niet alleen voor bombastische klanken die een hitchcock-achtige sfeer opdoen, maar ook voor aangename romantische klanken. Ook zijn er veel orginele melodieen waardoor de cd het kopen waard is.
Waarschuwing, voor sommige mensen is dit niet de cd die je tijdens het autorijden (op de snelweg) even kan beluisteren.
Waarschuwing, voor sommige mensen is dit niet de cd die je tijdens het autorijden (op de snelweg) even kan beluisteren.
Golden Globes: Best Original Score (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Genomineerd)
Filmmusicsite.com Awards: Best Original Score (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Soundtrack Composer of the Year (Genomineerd)
World Soundtrack Awards: Best Original Soundtrack of the Year (Genomineerd)
Filmmusicsite.com Awards: Best Original Score (Genomineerd)
Trailer:
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
Dethroned, X-Ray Dog (Trailer)
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:
Dethroned, X-Ray Dog (Trailer)
Andere soundtrack releases van King Kong (2005):
