Memoirs of a Geisha


Sony Classical (0828767470825)
Sony Classical (0828767785721)
Sony Classical (886975628421)
Film | Releasejaar: 2005 | Film release: 2005 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Sayuri's Theme1:31
2.The Journey to the Hanamachi4:06
3.Going to School2:42
4.Brush on Silk2:31
5.Chiyo's Prayer3:36
6.Becoming a Geisha4:52
7.Finding Satsu3:44
8.The Chairman's Waltz2:39
9.The Rooftops of the Hanamachi3:49
10.The Garden Meeting2:44
11.Dr. Crab's Prize2:18
12.Destiny's Path3:20
13.A New Name... A New Life3:33
14.The Fire Scene and the Coming of War6:48
15.As the Water...2:01
16.Confluence3:42
17.A Dream Discarded2:00
18.Sayuri's Theme and End Credits5:06
 61:01
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Memoirs of a Geisha - 08/10 - Recensie van Andreas Lindahl, ingevoerd op (Engels)
The cinematic adaptation of Arthur Golden's successful novel Memoirs of a Geisha has been on Steven Spielberg and John Williams' to do-list for many years, constantly delayed due to other projects. In the end, however, Spielberg ended up producing the film, instead of directing it - a job which went to Rob Marshall (best known for Chicago, from 2002) - but, thankfully, with John Williams still attached as the film's composer. And, together with two of the most famous soloists the classical world has to offer today - violinist Itzhak Perlman and cellist Yo-Yo Ma - Williams has delivered a charming and beautiful score, that probably will be his ticket to next year's Academy Awards.

With Williams collaborating with Itzhak Perlman and Yo-Yo Ma, parallels can, and will, of course be made between Memoirs of a Geisha and the composer's scores for Schindler's List and Seven Years in Tibet. The first, which featured Perlman on the violin, is one of Williams's best scores ever, while the latter - with cello solos by Yo-Yo Ma - perhaps isn't one of the composer's stronger, or more memorable, efforts, despite its gorgeous main theme. And similarities to Seven Years in Tibet can be found. Partly because of Yo-Yo Ma's contribution, of course, but also because Williams in Memoirs of a Geisha at times leans towards musical ideas - and above all harmonies - found in that score. Not so surprising, perhaps.

The score for Memoirs of a Geisha is a very serious piece of music and probably as far as one can possibly come from the bombastic music most people think of when Williams's name is mentioned. It's restrained, beautiful and at times introvert and minimalistic. Were it not for Yo-Yo Ma's cello and Perlman's violin, the music would probably have seemed a little cold, detached and lifeless, but the solo instruments adds a lot of colour and warmth to the music - in a sense they give the music its life and its heart.

The theme for the film's main character, Sayuri, is a lovely and beautiful piece, which holds a lot of sadness, mostly due to the fact that it usually is carried by the solo cello. Its appearance in cues like the wonderful "Becoming a Geisha" and the absolutely gorgeous "Confluence", where the theme is reprised by the entire orchestra, in one final and powerful statement, are all highlights. The score's secondary theme is dominated by Perlman's violin and appears in full in "The Chairman's Waltz" and this is where Schindler's List comes to mind at times. With the same composer and the same soloist, the music is bound to evoke memories of past collaborations.

Mostly very relaxed and intimate, some darkness and tension creeps in from time to time. "Destiny's Path" is a rythmic piece, with lots of ostinatos and repeated patterns, similar to parts of Williams's score for A.I. and some of Philip Glass's music, and the seven minutes long "The Fire Scene and the Coming of War" introduces the listener to syncopated percussion - timpani and woodblocks among other things - and dissonance, as well as excerpts from the Japanese traditional song "Ogi No Mato".

The ethnic influences are plentiful, of course, and Williams makes use of shakuhachi (performed by Masakazu Yoshizawa), koto (provided by Masayo Ishigure and Hiromi Hashibe), erhu (by Karen Han) and many other Japanese instruments, in lots of tracks. Over all, Memoirs of a Geisha is a successful blend of East and West, and of new and old. "Going to School" is a perfect example - a nice mix of solo violin and Asian instruments and harmonies. Also, parts of the score actually sounds genuinely Asian, such as the charming "Brush on Silk".
Memoirs of a Geisha - 09/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
Another week, another John Williams score. 2005 has been an embarrassment of riches for Williams fans with four scores - the other two for Spielberg and a final trip to Lucasland - the composer's busiest film composing year since the early 70's. Of the four, Memoirs of a Geisha is perhaps the only one he wasn't pre-destined to score, indeed there is some suggestion that he actively pursued the assignment, although with Spielberg as one of the producers, it probably wasn't difficult to persuade Rob Marshall (director of Chicago) to have Williams on board. In any event, when Hollywood's top composer comes calling, it would be churlish to decline.

Jerry Goldsmith had few peers when it came to integrating asian styles into his music, one need only think of Mulan as one of the finest (treated so badly on the Disney disc) but Williams is not perhaps generally renowned for scores that evoke another culture, if only because he is rarely called to do so. However, with Seven Years in Tibet, in particular, he carefully captured the essence of Tibetan music, while finely blending it with his style. The results are unmistakable Williams, but with multiple passages of surprising authenticity. For Memoirs of a Geisha, the focus is on Japanese music, although there are numerous regional commonalities between the two.

Memoirs of a Geisha is based around two outstanding themes, Sayuri's and the Chairman's Waltz. The former is given to Yo-Yo Ma, who made such an impact on Seven Years in Tibet's score. While not native to the region, the cello seems especially well suited to oriental music, especially the use of portamento (sliding from one note to another). While it is a touch unfortunate that the theme track for Sayuri is rather brief, this is compensated by its inclusion, in subtle guises throughout; an upbeat and playful variation in Going to School, while strident and sweeping in Becoming a Geisha and the End Credits. The Chairman's Waltz is given to Itzhak Perlman whose peerless playing is as perfect an addition here as it was in Schindler's List.

Anyone expecting the epic sweep of Seven Years in Tibet is likely to be disappointed as Memoirs of a Geisha is one of his most restrained scores. Numerous tracks are scored for a small ensemble of authentic instruments, bouncing off one another and Ma's cello. Indeed it bears greater comparison to his Cello Concerto, albeit with an oriental flavour. Repeat listens bring to light the subtle uses of his major thematic material, developing it into a myriad of second motifs. Although his dramatic scores can be a little bombastic, nothing could be further from the truth here and one suspects that those accustomed to his larger than life scores will find Memoirs of a Geisha a little slow moving, but for those who revel in delicacy and beauty, there is ample to savour.
Memoirs of a Geisha - 09/10 - Recensie van Jesse van Amelsvoort, ingevoerd op (Nederlands)
Memoirs of a Geisha’ is een mooie film, geregisseerd door Rob Marshall, in dienst van het bedrijf van Steven Spielberg – precies, daar valt zijn naam weer. Het verhaal over een jong meisje, die langzamerhand een steeds betere geisha wordt, in het licht van een naderende Tweede Wereldoorlog, is voorzien van muziek door John Williams.

De cd opent meteen al sterk met “Sayuri’s Theme”, het thema voor de hoofdpersoon, Sayuri (eerder in de film ook wel Chiyo geheten). Het wordt gespeeld door Yo-Yo Ma, een van ’s werelds beste cellisten en vriend van Williams. Ma levert een topprestatie gedurende het album, waar hij dat ook al deed met ‘Seven Years in Tibet’.
Tegenover “Sayuri’s Theme” staat “The Chairman’s Waltz”, gebracht door Itzhak Perlman, die ook al meedeed bij ‘Schindler’s List’. Hier deelt hij de arena met Ma en een pak andere solisten van Japanse instrumenten. “Sayuri’s Theme” en “The Chairman’s Waltz” zijn de twee thema’s uit de film en keren dan ook in bijna alle tracks terug, wat typisch Williams is.

“Becoming A Geisha” is een pareltje, samen met “Sayuri’s Theme And End Credits”. Zij vormen de mooiste tracks op het album, in al hun eenvoud en prachtig spel. Toch kan ook “Brush On Silk”, een snellere track, mij altijd erg bekoren. Geen cello, maar mooi samenspel van enkele Japanse instrumenten. Met dat idee doet het mij denken aan “Ibelin” van ‘Kingdom of Heaven’.
“Confluence” biedt de meeste afwisseling, viool, cello en Westers orkest. Het is droevig en biedt weinig uitzicht op een goede toekomst – de thema’s zijn meesterlijk verbogen tot (nog meer) droevenis.

Het album kan echter op enkele punten wat langdradig zijn en de muziek doet dan ook vrolijk mee. Misschien was enige verdieping in het Westerse orkest handig geweest, het dient nu vooral voor het begeleiden van de solisten en het geven van dromerige strijkerversies van “Sayuri’s Theme”.
Memoirs of a Geisha’ mist op sommige punten de diepgaande thematiek van bijvoorbeeld ‘Schindler’s List’ en het wordt daardoor wat meer achtergrondmuziek, maar dat doet het album onrecht. Persoonlijk is het wel fijner om naar te luisteren.

Memoirs of a Geisha’ baadt, net als de film, in de Japanse weelde en luxe en kent enkele hoogtepunten, maar zakt nooit af naar het verveelde. Het is geen bombastische score, maar altijd rustig. Zoals Sayuri in de film uitgroeit tot de beste in haar vak, zijn Ma, Perlman en Williams ook de beste in hun vak.
Memoirs of a Geisha - 09/10 - Recensie van Peter Van Riet, ingevoerd op (Nederlands)
M'n indruk en mening over deze soundtrack gaat omgekeerd evenredig met m'n mening over de film zelf. Wat de film betreft kan ik kort zijn: ik was erg teleurgesteld. Het begint allemaal veelbelovend, al is het allemaal wel vrij clichématig, maar uiteindelijk verzakt de film en het script als een pudding in elkaar en blijft het maar wat aanmodderen. Het is allemaal wat te erg uitgesponnen en het lijkt wel of ze alles bewust langer hebben gemaakt om toch maar aan een duurtijd van 2 en half uur film te komen. De enige actrice uit de film die echt overtuigende speelde was Li Gong, die de rol van Hatsumomo voor haar rekening nam. Ik verwachtte een standaard John Williams-score, echter wat ik te horen kreeg was nog veel mooier dan ik had kunnen verwachten. Erg diverse muziek, de ideale mengeling van westerse en oosterse invloeden, waar bij de score van Seven Years in Tibet de westerse invloed toch nog het meest prominent aanwezig was; is hier de Oosterse invloed wel erg prominent aanwezig; maar niet té.
Het rode-draad thema doorheen heel de score is het openingsthema op de cd, dat van Sayura, waarbij de vioolsolo uitgevoerd wordt door Itzhak Perlman, de viool speelt in ieder geval een belangrijke rol in de muziek en komt vaak terug.
Hét fijnste nummer uit heel het album is ongetwijfeld 'Becoming a geisha', voor mij persoonlijk toch wel een beetje het hart van het album. De muziek beschrijft het deel in de film waarin je Sayuri ziet opgeleid worden tot Geisha en hier ook een soort evolutie in merkt, de muziek beschrijft hier de beelden op ongeloofelijk meesterlijke wijze.
The Chairman's waltz is dan een weer een ongeloofelijk mooi stukje muziek van Williams, dat qua stijl wel heel erg dicht aanleunt bij het hoofdthema van Seven Years in Tibet, maar niettemin prachtig is om te horen. De rest van de score speelt wat met deze thema'tjes maar het beste aspect vind ik dan nog de grote diversiteit aan klankkleuren; niets klinkt écht 2 keer hetzelfde.

Memoirs of a Geisha - 10/10 - Recensie van Mitchell Tijsen, ingevoerd op (Nederlands)
Yo Yo Ma en John Williams.
Als je dit duo bij elkaar hebt en ze maken een Score krijg je een Score van jewelste! Net zoals 8 jaar terug maken John Williams & Yo Yo Ma samen weer een Score maar dit keer van de prachtige film:"Memoirs of a Geisha".

Niet alleen Yo Yo Ma & John Williams werkte al eerder samen (Seven Years in Tibet) maar ook werkte Williams met violist Itzhak Perlman, maar dat was inmiddels ook alweer 12 jaar geleden. John Williams, Yo Yo Ma & Itzhak Perlman maakte een prachtige Score met een prachtige Japanse tint die de film ook moest hebben. Met prachtige cello solo's veroverd Williams mij daadwerkelijk weer! Maar zelf wisten al veel mensen dat dit een pracht Score ging worden, want voor het eerst stapte Williams zelf naar de regisseur om te vragen of hij de muziek wilde maken en wat zeg je nou als regisseur als John Williams op je afstapt en vraagt of hij de Score mag maken voor de film. Frank Marshall was meteen verkocht en zei 'ja' tegen het aanbod van Williams. Dit betekende wel dat Harry Potter voorbij was hij had inmiddels er al 3 voorzien van zijn muziek en hij had ook nog wel een 4e willen maken (The Goblet of Fire) maar hij wilde liever naar Japan om daar de Score te maken van Memoirs of a Geisha wat overigens een verstandige keuze was. Bij Harry Potter konden ze hem wel niet missen ondanks dat vloog Williams toch over naar Japan waar hij een klasieke Score neerzette die mij overdonderde. Toen ik de film zag en de muziek hoorde leek het wel alsof ik vloog! Daarom heb ik direct mijn laatste centjes bij elkaar geraapt en de Score gekocht wat een hele verstandige keuze van mij was (al zeg ik het zelf). Het spreekt natuurlijk voorzich dat deze Score naar mijn mening een 10 waard is, want wéér leverde Williams samen met Yo Yo Ma een perfecte Score net zoals bij Seven Years in Tibet alleen vond ik deze wel heel wonderbaarlijk mooi.
Memoirs of a Geisha - 09/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op (Nederlands)
Memoirs of a Geisha is een soundtrack die je in haar ban houdt. Cello en viool glijden soepel in elkaar en worden aangevuld met traditionele Japanse instrumenten, met een zucht synthesizers hier en daar, maar niet echt storend. De muziek bezit de moeilijke structuren wat typisch Williams is, maar bloeit voort uit een minimale bezetting die erg constrasterend werkt als je ze beluisterd na 'Harry Potter', 'Jurassic Parc' of 'Seven Years in Tibet'. De score raadpleegt de gevoelige sfeer van z'n voorgangers 'Shindler's List'of 'Angela's Ashes' gecombineerd met de spanning uit 'Minority Rapport'. Verder veegt ze ook alle clichématige verwijzingen naar Japanse intrumentatie op een hoopje met een vette knipoog naar Westerse filmmuziek om aan het Amerikaanse testpubliek te doorstaan. ^_^

Soms heeft de muziek veel weg van James Newton Howard's Snow Falling on Cedars, vooral in de cue van 'The Fire Scene and The Coming of War' die grote gelijkenissen vertoond met 'the Evacuation'. De introductie van een mannelijke zanger is noemenswaardig en bezorgt de track een spiritueel tintje. Verder lijkt Williams ook verder te borduren op de orchestratie van Howard.

Hèt nummer van deze soundtrack is het schitterende en emotionele 'Confluence'; melancholisch en droevig. Dit nummer heeft me echt geraakt. Deze soundtrack moet het niet hebben van het bombast maar de dialoog van cello en viool, door twee virtuoze artiesten gebracht die de Japanse wereld afschilderen in al haar facetten, tilt deze soundtrack hoog boven andere oosterse geïnspireerde soundtracks.

Deze cd is schitterend en je krijgt er nooit genoeg van. (Na 4 keer na elkaar te hebben beluisterd vind ik het nog steeds super.) En ook al geef ik het niet graag toe - om de vreselijke verafgoding van Williams tegen te gaan - het is lang geleden dat ik nog zo van een soundtrack heb genoten!
Memoirs of a Geisha - 08/10 - Recensie van Gudo Tienhooven, ingevoerd op (Nederlands)
We moeten hier nog even afwachten of Rob Marshall's adaptatie van de bestseller Memoirs of a Geisha positief uitpakt. In Amerika kon de film rekenen op een golf van negatieve kritieken. Aan de score van John Williams kan het niet gelegen hebben.

Williams doet waar hij goed in is: uitpakken met weelderige thema's en glooiende orkestraties. De laatste jaren wil de componist nog wel eens het thematische werk opzij schuiven, maar op dit album keert hij regelmatig terug naar de hoofdmelodie uit de eerste track. Yo-Yo Ma en Itzhak Perlman verzorgden de cello- en vioolsolo's en die zijn wonderschoon. William's Seven Years in Tibet en Schindler's List komen regelmatig bij liefhebbers bovendrijven, maar Geisha heeft toch beslist een eigen geluid. Geem bombasme deze keer, maar ingehouden muziek, soms ritmisch en dan weer sereen.

Wellicht is zijn score voor Spielberg's Munich nog beter, maar anders zal hier vast en zeker een Oscarnominatie voor zijn weggelegd. En terecht.
Memoirs of a Geisha - 08/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Van de moment dat ik Sayuri's theme een eerste keer hoorde, was ik verkocht. En dat is mij met nog maar één score gebeurd, en die was toevallig ook van Williams: Schindler's list.

Memoirs of a Geisha haalt het niveau van Schindler's list. De twee hoofdthema's zijn emotioneel, krachtig. Maar Memoirs of a Geisha kent meer zwakkere momenten dan Schindler. De complexiteit van Schindler's list zorgde er ook voor dat je net dat ietsje meer je aandacht erbij kon houden. Hier durft je aandacht wel eens verslappen.

Maar niettemin een kanjer van een score.
Memoirs of a Geisha - 08/10 - Recensie van Do Hann, ingevoerd op (Nederlands)
Hoewel deze soundtrack bij de meesten in goede aarde valt, is dit bij mij niet het geval.
John Williams heeft over het algemeen goed werk afgeleverd, maar hetzelfde thema blijft maar terugkomen. Hoewel dat ook bij andere soundtracks gebeurt (Bv. bij The Mission van Ennio Morricone) waar ik het niet erg vindt, vind ik dat hier wel erg. Sommige tracks lijken zelfs overbodig. Als de cd wat korter duurde en wat meer van de essentie overhield had ik hem een 9 gegeven, helaas is dit niet het geval.
Memoirs of a Geisha - 08/10 - Recensie van Thomas-Jeremy Visser, ingevoerd op (Nederlands)
Voortreffelijke score, voor ietwat mindere film. Williams geeft met deze soundtrack twee prachtige thema's: The Chairman's Waltz en Sayuri's Theme, allebei magnifiek en heerlijk zweverig!
Golden Globes: Best Original Score (Winnaar)
Oscars: Best Original Score (Genomineerd)
Trailer:



De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

The Last Samurai (2003), Hans Zimmer (Film)
Restoration (1995), James Newton Howard (Film)


Andere soundtrack releases van Memoirs of a Geisha (2005):

TributeTo John Williams: An 80th Birthday Tribute, A (2012)
Sayuri (2005)
Memoirs of a Geisha (2008)
Memoirs of a Geisha (2016)
Memoirs of a Geisha (2020)
Memoirs of a Geisha (2023)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer