Oliver Twist


Sony Classical (0827969650622)
Film | Releasejaar: 2005 | Film release: 2005 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Streets Of London2:00
2.The Road To The Workhouse3:03
3.A Kind Old Woman2:04
4.Oliver Runs Away2:31
5.The Artful Dodger1:49
6.Fagin's Loot2:54
7.The Game2:14
8.Oliver Learns The Hard Way5:38
9.Watching Mr. Brownlow's House2:17
10.The Escape From Fagin1:13
11.Prelude To A Robbery1:48
12.The Robbery5:09
13.Toby And The Wounded Oliver1:20
14.Nancy's Secret Journey2:29
15.The Murder2:27
16.Wanted: Bill Sykes & A Fierce Dog2:50
17.The Death Of Bill Sykes6:12
18.Newgate Prison5:20
 53:18
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Oliver Twist - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De zoveelste remake van Charles Dickens' verhaal over Oliver Twist, het jochie dat na zijn geboorte in een armoedig weeshuis belandt, als tiener tewerk wordt gesteld en uiteindelijk in Londen belandt, waar hij verzeild raakt bij een bende onder leiding van Fagin. Bij een diefstal wordt hij gearresteerd, maar komt vrij en wordt opgevangen door Mr. Brownlow. Maar Fagin ligt op de loer om hem terug te pakken...

De score voor de Oliver Twist film uit 2005 is van Rachel Portman en de muziek draagt ook duidelijk haar handtekening. De score is rustig, zelfs ingetogen gecomponeerd. Het album opent met de track 'Streets Of London', waarin gelijk het thema gepresenteerd wordt. Dit is een vlot en melodieus thema, dat ook gedurende de score regelmatig terugkomt in verschillende tracks. Het is op zichzelf een fraai thema, alleen heeft Portman de toon in mineur gezet, waardoor er een wat melancholieke kleuring in zit. De combinatie met de vlotte melodie doet daarbij wat tweeslachtig aan, en mede door het arrangement 'pakt' het net niet, het blijft net niet hangen.
Zoals het thema in mineur is gezet, zo klinkt eigenlijk de hele score. Het is dan ook een score geworden met een nogal melancholieke of dramatische inslag. Dat is natuurlijk in lijn met het verhaal van de film, maar maakt het beluisteren van de muziek er niet vrolijker op. De muziek is echter wel melodieus en dat is zeker positief.

De score bevat een ruim aantal tracks met spannende muziek. Vooral een aantal tracks naar het einde van de score zijn voorzien van die minder prettig klinkende muziek, waarmee Portman de spanning soms flink weet op te voeren. In 'Oliver Learns The Hard Way' is de spanning nog melodieus en klinkt die nog aangenaam. Dat geldt ook voor 'Escape From Fagin', maar tracks als Fagin's Loot, of 'Watching Mr Brownlow's House' liggen minder prettig in het gehoor. Ook bij tracks als 'Prelude To A Robbery' en 'The Robbery' is dat het geval, terwijl de muziek toch redelijk rustig blijft. De spannende muziek voor Oliver Twist is zeker veel beter te behappen dan de thrillermuziek uit 'The Manchurian Candidate' van een jaar eerder.
Naast die spannende tracks zijn bepaalde scènes in de film voorzien van wat minimalistische muziek. 'The Artful Dodger' is daar een voorbeeld van, met een deuntjesachtige melodie die wat staccato wordt gespeeld op solo's van cello, viool en clarinet, samen met een cello als underscore. Dat geldt ook wel een beetje voor 'The Game'.
De langste track van de score is 'The Death Of Bill Sykes'. Het is vooral een zwaar aangezette track, met een donkere melodie en arrangement. De dramatiek en de spanning zijn goed vertegenwoordigd. De mooie en snelle vioolloopjes zijn prima en houden de spanning vast in de meer melodieuze delen van de track.
De score sluit af met een melancholieke track, die het bezoek van Oliver aan Fagin in de gevangenis muzikaal ondersteunt. Een mooie, maar wat verdrietig klinkende track, waardoor de score dus niet opgewekt afsluit. De melodie van het thema komt hier voor de laatste keer terug en laat je beseffen dat deze score van Portman toch een wat deprimerende ervaring is.

Kortom, een score van Rachel Portman die prima bij het verhaal van de film past en dit muzikaal tot het einde doorzet in die nogal dramatische kleuring. Terwijl de muziek best wel melodieus is. Zelfs de vele spannende tracks zijn nog melodieus, al wordt de muziek dan vaak wat minimalistisch. Het is een score die je niet echt opbeurt en vooral geschikt is wanneer het buiten grauw en grijs is en de regen op het raam klettert. Het rustige en melodieuze karakter van de score zorgt ervoor dat de waardering nog op 68 uit 100 komt.
Oliver Twist - 06/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
With this new version of Oliver Twist, director Roman Polanski apparently wanted to make something his kids could see, as opposed to the disturbing stuff he usually produces. Still, Charles Dickens is at the slightly gloomier end of the literary spectrum, but I rather think films for kids are more better when with a little darkness. One composer whose work is usually entirely without darkness is that of Rachel Portman, whose perkiness is far more appropriate to Jane Austen (her Oscar winning score to Emma, for example), than the oppressive streets of Dickensian London. Indeed, the streets of said city are musically depicted in the opening cue which is - you guessed it - a mixture of bouncing strings and a charming trumpet melody. It is at least a pretty good tune, but then most Portman scores have a good tune, but a less predictable start would have been welcome.

However, by the time Oliver Runs Away and meets The Artful Dodger, starts learning The Game and Learns the Hard Way, Portman does the unthinkable and turns her usual mannerisms into the minor mode and it almost sounds threatening. One particularly fine moment comes at the close of Fagin's Loot where some spry string led action writing - almost evoking Danny Elfman - puts her overused string obbligatos to more interesting use. Oliver Learns the Hard Way and The Escape From Fagin do likewise and the slight edge to the writing is an entirely welcome change in mood. Portman never gets to the kind of intensity that the material deserves, but at least it's not endlessly chipper. Indeed, there isn't much let up in the darker sections until the unpromisingly titled Newgate Prison where Oliver foregoes his misspent youth for a new life with Mr Brownlow.

Rachel Portman is one of those composers who has a very distinctive style, but given how simplistic it is to start with, it's difficult to find much to get excited about with each new score. I cannot deny that there are some fine moments in Oliver Twist and the darker edge is a blessed relief from the usual boundless perkiness of most Portman scores (although naturally a side effect of the type of film on which she works), but at almost an hour, there is an insufficient variety in, or variation on, melodic material to sustain the running time. A good twenty minutes could have been cut without any missing anything special. Anyone coming to it without prior knowledge of the composer's work would doubtless find it engaging enough, but anyone with a passing acquaintance with her prior output will find all the usual Portman tics in place (albeit darkened), but not a lot more.
Oliver Twist - 07/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op (Nederlands)
Na de megasterke 'The Pianist' verlegt Polanski zijn werkterrein naar de straten van London en keert hij terug naar de tijd van Dickens om diens roman 'Oliver Twist' te verfilmen. Nu zijn er al heel wat verfilmingen van deze novelle, maar Polanski doet het alleraardigst en werkt op dee lugubere en donkere manier met degelijke acteurs. Wojciech Kilar, Polanski's huiscomponist werd deze keer vervangen door de bekende Engelse componiste Rachel Portman, bekend van Larsens' The Cider House Rules en Chocolat.

Nu staat Portman bekend voor haar vrolijke scores ook al herschreef ze 'the Manchurian candidate'op een ijzingwekkende manier. In Oliver Twist kiest ze resoluut voor haar alombekende manier. De main titles 'Streets of London' is een typische Portman score en doet niet erg origineel aan; enkele secties lijken zo weggelopen uit 'Chocolat' en hoe erg het hoofdpersonage Oliver ook in de knoei zit, toc blijven de strijkers en blazers hoopvol spelen. Helaas put Portman steeds weer uit het zelfde thema, zodat de soundtrack soms erg eentonig wordt.

De sfeer wordt echter iets donkerder en grimmiger in het tweede deel van het album dat iets donkerder underscore bevat. Maar Portman hervindt uiteindelijk in de laatste 3 minuten haar vrolijke melodieën en sluit zo de de score passend af met het gebruikelijke happy-end-gevoel, met het overgebruikte thema tot gevolg.

Dit score album is een typische Portman en zal haar fans zeker welbevallen. Helaas zijn er heel wat referenties die kunnen worden gelegd met haar vorige werk. De herhalingen van het thema komen je op het einde van de CD je strot uit maar Portman is een goede componiste en 'Oliver Twist' is zeker geen slechte score. Maar het déjà-vue effect blijft.
Oliver Twist - 07/10 - Recensie van Gudo Tienhooven, ingevoerd op (Nederlands)
Roman Polanski's versie van Charles Dickens' beroemde roman moest radicaal anders worden. De Oscarwinnende Oliver Twist uit 1968 was nog een vrolijke musical en ook de verschillende animatieversies zijn betrekkelijk opgewekt van toon. Twist moest volgens Polanski weer in oude staat worden hersteld: grauw, droevig met zo nu en dan ruimte voor een sprankje hoop.

Hoe merkwaardig is in dat licht dan de keuze voor Rachel Portman (Emma, The Cider House Rules) als componist. Portman staat vooral bekend om haar vederlichte thema's en sentimentele karakterschetsen. Of zij daadwerkelijk ook Polanski's keuze is geweest is de vraag (de producenten hebben hier doorgaans veel over te vertellen). Ik kan me een interview herinneren met regisseur Lasse Hallström waarin hij sprak over haar muziek voor zijn film Chocolat. Daarin zegt hij geheel tevreden te zijn met het eindproduct, maar dat door Portman's muzikale invulling de boel net wat te stroperig is geworden.

Als de producenten inderdaad de Oscarwinnende componist hebben uitgekozen kan dat wellicht als reden hebben dat ze de angst hadden deze Oliver Twist wel erg duister te gaan vinden. De combinatie werkt inderdaad verwarrend. Bij het zien van de film vallen de opbeurende melodieeen (ok, ze worden tegen het eind wat onheilspellender) erg op en vormen een contrast met de sombere beelden. Verwarrend ook, omdat de muziek ontegenzeggelijk aantrekkelijk klinkt. De conclusie voor een soundtrack als deze is dan ook merkwaardig genoeg: een verkeerde match met de film, maar een traktatie op cd.
De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Merry Mendelssohn, Non-Stop Music (Trailer)




Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer