Judicial Consent
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | Judicial Consent | 2:09 | |
| 2. | Black Thorn | 2:50 | |
| 3. | Hot Mustard Leadpipe | 4:40 | |
| 4. | Double Sin | 2:38 | |
| 5. | The Horizontal Man | 1:36 | |
| 6. | Clue Glue | 4:54 | |
| 7. | Themus | 5:29 | |
| 8. | Gavel On | 6:35 | |
| 9. | Silence | 3:23 | |
| 34:13 |
Schrijf zelf je recensie
Judicial Consent is een thriller die het regiedebuut was van William Bindley. De film werd door de productiemaatschappij onder de maat beschouwd en kwam niet eens in de bioscoop, maar ging direct door naar video/dvd.
Gwen Warwick is een rechter die graag een benoeming wil op een hoge post. Ze is getrouwd, maar maakt nog wel eens een slippertje en het huwelijk stelt dan ook niet veel meer voor. Haar man vermoedt dat ze ook met haar collega Charles Mayron al eens het bed heeft gedeeld. Hij wordt dood op kantoor gevonden en blijkt veel meer vriendinnen te hebben, waarvan een gearresteerd wordt. Deze vrouw wordt voor dienstdoend rechter Warwick gebracht...
De muziek van Christopher Young voor deze thriller is goed gemaakt. Hij heeft mooie orkestrale composities toegepast. Natuurlijk is de muziek ook regelmatig erg minimalistisch, waarbij Young de spanning flink kan opvoeren. Echte horrormuziek ontbreekt gelukkig en de score is prima beluisterbaar. Het blijft wel thrillermuziek, dus de melodieën hebben een behoorlijke lading. Vooral wanneer Young de piano gebruikt en daar korte motieven op speelt, soms solo, soms met monotone cello underscore, soms op ijle violen merk je de spanning en geladenheid.
De score opent met een mooie melodieuze track, waarbij het orkest goed voor het voetlicht komt. Vanaf de tweede track neemt de spanning en geladenheid flink toe. Het is knap van young dat hij dat zonder noemenswaardige atonalen en dissonanten voor elkaar weet te krijgen. Het is puur de sfeer die zo goed werkt, een sfeer die hij door ijle melodieën en settingen creëert. Tussen de klanken vallen vaak korte stiltes, die dat effect versterken.
De combinatie van hele hoge en hele lage strijkers pakt daarin goed uit en ook de piano motieven zorgen voor extra geladenheid.
Kortom, Christopher Young heeft met Judicial Consent een effectieve thrillerscore geschreven, met een goede balans tussen minimalistische klanken en orkestrale muziek, waarbij in beide gevallen de geladenheid constant aanwezig blijft. De melodieën zijn wel vaak wat vlak, maar de score is goed beluisterbaar. De waardering komt zo op een voor een thrillerscore heel behoorlijke 63 uit 100.
Gwen Warwick is een rechter die graag een benoeming wil op een hoge post. Ze is getrouwd, maar maakt nog wel eens een slippertje en het huwelijk stelt dan ook niet veel meer voor. Haar man vermoedt dat ze ook met haar collega Charles Mayron al eens het bed heeft gedeeld. Hij wordt dood op kantoor gevonden en blijkt veel meer vriendinnen te hebben, waarvan een gearresteerd wordt. Deze vrouw wordt voor dienstdoend rechter Warwick gebracht...
De muziek van Christopher Young voor deze thriller is goed gemaakt. Hij heeft mooie orkestrale composities toegepast. Natuurlijk is de muziek ook regelmatig erg minimalistisch, waarbij Young de spanning flink kan opvoeren. Echte horrormuziek ontbreekt gelukkig en de score is prima beluisterbaar. Het blijft wel thrillermuziek, dus de melodieën hebben een behoorlijke lading. Vooral wanneer Young de piano gebruikt en daar korte motieven op speelt, soms solo, soms met monotone cello underscore, soms op ijle violen merk je de spanning en geladenheid.
De score opent met een mooie melodieuze track, waarbij het orkest goed voor het voetlicht komt. Vanaf de tweede track neemt de spanning en geladenheid flink toe. Het is knap van young dat hij dat zonder noemenswaardige atonalen en dissonanten voor elkaar weet te krijgen. Het is puur de sfeer die zo goed werkt, een sfeer die hij door ijle melodieën en settingen creëert. Tussen de klanken vallen vaak korte stiltes, die dat effect versterken.
De combinatie van hele hoge en hele lage strijkers pakt daarin goed uit en ook de piano motieven zorgen voor extra geladenheid.
Kortom, Christopher Young heeft met Judicial Consent een effectieve thrillerscore geschreven, met een goede balans tussen minimalistische klanken en orkestrale muziek, waarbij in beide gevallen de geladenheid constant aanwezig blijft. De melodieën zijn wel vaak wat vlak, maar de score is goed beluisterbaar. De waardering komt zo op een voor een thrillerscore heel behoorlijke 63 uit 100.