Free Willy

Onlangs heb ik de familiefilm Free Willy weer eens gezien. Deze mooie film, met het hart op de goede plek, is in 1993 geregisseerd door de Australiër Simon Wincer (Quigley Down Under, Lonesome Dove, Crocodile Dundee in Los Angeles). De film was zowel in de pers als bij het publiek een groot succes, waardoor er nog de nodige opvolgers zijn gemaakt. De orka in de film was als jong dier gevangen bij IJsland en later in ongezonde staat naar een aquarium in Mexico-stad verhuisd, waar het bassin eigenlijk te klein was voor zo'n grote orka. Daar is de film toen grotendeels opgenomen. Na de filmproductie en het succes daarvan kwam er een publieksactie op gang om de vis terug naar zee te brengen, vanuit een veel groter bassin in Oregon.
Het verhaal draait om de orka Willy, die op zee gevangen wordt en in een klein aquarium terecht komt, waarmee de eigenaar eindelijk geld hoopt te verdienen, door de orka te leren om voor publiek op te treden. Intussen dwaalt in de stad de twaalfjarige Jesse (Jason James Richter) met z'n vrienden rond en steelt voedsel om te leven. Z'n moeder heeft hem in de steek gelaten, maar een hulpverlener bekommert zich om hem en weet hem in een liefdevol pleeggezin te krijgen. Vlak voor die tijd komen Jesse en een van z'n vrienden, op de vlucht voor de politie, in het pretpark met het aquarium terecht, waar ze het bassin onder de graffiti spuiten. Als Jesse toch gepakt wordt moet hij alles schoonmaken, waarbij hij contact krijgt met de orka Willy, beter dan de trainster (Lori Petty) ooit kreeg en als alles schoon is mag hij blijven en Willy trainen...

Wat bij het bekijken van de film direct opvalt is de prachtige muziek en de steeds terugkomende thema's, wat zeker meegeholpen zal hebben om de film tot een succes te maken. De muziek speelt in de film prachtig in op het verhaal en versterkt de gevoelens die je als kijker daarbij hebt. Die muziek is van Basil Poledouris, die in 2006 overleden is, nog maar 61 jaar oud.

Poledouris heeft z'n muziek gecomponeerd met allicht daarbij de effecten van z'n eerdere score voor Wind in gedachten. Dezelfde elektronische effecten voor de zee en het water hoor je terug in Free Willy in een aantal tracks. Maar de grote verrassing van de score is eigenlijk het prachtige hoofdthema, dat je regelmatig, ook in de film, niet onberoerd laat. Dit heerlijke thema komt vooral voorbij in tracks als 'Main Title', 'Connection', ' Audition' en natuurlijk in de geweldige track 'Farewell Suite' van maar liefst twaalf minuten lengte. Vooral bij die laatste uitvoering trekt Poledouris alles uit de kast en hoor je een geweldige compositie, waar alles in zit. Vol gevoel en toch ook met de nodige heroiek weet hij je mee te slepen naar een fenomenale in majeur gekleurde climax, die vooral in de film z'n uitwerking niet mist.

Poledouris heeft z'n muziek orkestraal gecomponeerd, maar vult dit regelmatig aan met elektronische muziek en klanken. Al direct in de 'Main Title' hoor je de synthesizer de inleidende klanken van het hoofdthema spelen, die daarna al snel door het orkest worden overgenomen. Dit speelse thema is bijzonder fraai en de koorklanken op de achtergrond helpen daar zeker ook aan mee. De tweede helft volgt met veel spannender muziek, waar ook weer elektronische klanken doorheen geweven zijn.
Een erg prettig effect in de tweede track is de mondharmonica in het thema voor Jesse, dat Poledouris op een aangenaam luchtige manier brengt in een vlotte melodie op getokkelde gitaar. Hier speelt een mondharmonica doorheen, waar Jesse ook in de film op speelt.
'The Gifts' is een track met een sterke elektronische insteek. De muziek komt voor een groot deel uit de synthesizer, maar dat stoort eigenlijk helemaal niet. Het waterige effect in de muziek verbindt dit juist met het verhaal in de film, maar ook klinkt de muziek gewoon erg prettig, wat mede komt door de aangename melodieën en de harmonische setting.

De laatste track van de score is de 'Farewell Suite', waarin op een prachtige manier alle thema's samenkomen in verschillende kleuringen, van dramatisch of melancholiek tot opzwepend en heroïsch. Ook in deze track ontbreken de elektronische effecten niet, maar die werken als prettige aanvulling op de orkestrale muziek. Het laatste deel van de track is vol orkestraal, waarbij de muziek naar de prachtige climax toe werkt.

Op dit soundtrackalbum staan, behalve de scoretracks van Poledouris, ook een aantal songs. Het album opent met de bekende hitsong 'Will You be There', geschreven en gezongen door Michael Jackson, wat een van zijn mooiere songs is. Deze vrij rustige ballad past ook heel behoorlijk bij de score van Poledouris.
De song van New Kids On The Block is meer een disco-achtige soulsong, terwijl de band 3T een heel aardige en meer ingetogen ballad zingt. Daarentegen zingen de Sisters With Voices een wat meer disco-achtige song met beperkt wat funkinvloeden. Ook de Funky Poets zingen een wat funky soulsong.
Als laatste track op dit album volgt nog een ingekorte reprise van de fraaie song van Michael Jackson. Van alle songs is deze laatste toch wel de fraaiste, fraaier ook dan de lange editie van deze song als openingstrack van het album. Ook de song van 3T mag er overigens best zijn.

Kortom, met dit soundtrackalbum van de film Free Willy krijg je ongeveer een half uur aan songs en een half uur van de score van Basil Poledouris. De songs zijn gemiddeld wel aardig, maar de score van Poledouris steelt zonder meer de show. Met prachtige melodieën en thema's in bijzonder fraaie arrangementen en orkestraties weet hij er een heerlijk positief klinkende score van te maken. De muziek is een combinatie van elektronische klanken en orkestrale muziek, die het erg goed doet. Vooral de heerlijke laatste scoretrack 'Farewell Suite' laat je niet onberoerd in al z'n melancholie en tegelijk ook heroïek, met een prachtige climax. De waardering voor de songs is 62 uit 100 punten, maar voor de scoretracks kom ik op maar liefst 93 punten. Als ik het halve uur scoremuziek vanwege die lengte iets zwaarder laat wegen krijgt het album als geheel toch een fraaie 82 punten.