Sustain

Sustain (Hans Michael Anselmo Hess)

Opkomend componist Hans Michael Anselmo Hess heeft reeds 17 scores onder zijn naam staan, waaronder 10 kortfilms en 1 TV serie. Dit is zijn 14de score en mijn 3de recensie van zijn werk.
De 2 eerste scores waar ik een recensie van neerpenden waren beiden horror films: Carnival of Sorrows en Clownface. Dus, dit is zijn eerste niet-horror film behalve zijn kortfilms. Dit kan wel eens een uitdaging en een kans zijn voor een componist.
Sustain is een donkere dramatische film over een man die zijn broer verliest in een racistisch getinte aanval. De misdadigers lopen echter vrijuit. Na de dood van zijn broer moet het hoofdpersonage zijn leven weer oppikken en probeert hij om zich met zijn moeder te verzoenen maar komt tot de vaststelling dat het niet anders kan om de confrontatie aan te gaan met de moordenaars van zijn broer.

De muziek die Hess schreef voor deze film is zoals verwacht redelijk verschillend dan zijn vorige scores, zijnde horror films. Niettemin, zoals ik al gewoon ben van hem, behoudt hij toch een thematische benadering zoals ik graag hoor. Het 1ste thema die we ontdekken is die voor Kara. Het is gebouwd rond een motief van 2 noten, simpel maar doeltreffend. Zoals alle goede thema's wordt deze meer dan eens gebruikt. In feite is het er al voor je het weet, in de track genaamd 'Grief'. Het thema wordt geïntroduceerd door de cello, maar in 'Kara and Roy' wordt het overgenomen door een soort gebroken, ontstemde piano. Het klinkt meer intiem maar nog steeds herkenbaar. We horen het dan voor de derde keer in 'Kara's Help'. Het klinkt hier wel wat melodieuzer. Mooi gedaan.
De score past perfect bij het verhaal, dramatisch donker en intiem en triest. Hoewel het start met een redelijk atmosferische soundscape, waar de componist meestal beroep doet op elektronische geluiden om een sombere, dreigende sfeer te creëren. Desondanks, de score wordt meer 'organisch' na een aantal tracks. De elektronische sound-design maakt plaats voor meer akoestische elementen, zoals strijkers (vooral de cello) en die kapotte piano, waar ik persoonlijk toch wel van hou. Het voelt als het ware alsof het de gemoedstoestand van het hoofdpersonage benadrukt: het werkt nog maar onherstelbaar beschadigd van binnenuit door het tragische verlies van zijn broer.
Naar het einde van de score wordt de muziek terug wat meer elektronisch. Het is precies of de componist een score wou schrijven met 2 kanten: enerzijds het leven van een normale familie en anderzijds het criminele leven van degenen die zijn broer gewetenloos vermoord hebben. Ik moet zeggen dat dit wel heel doeltreffend is. Het is niet allemaal elektronisch weliswaar, maar meer een combinatie van beide werelden als de hoofrolspeler de confrontatie aangaat met de vijand.
Hans Michael Anselmo Hess heeft opnieuw een goed werk afgeleverd bij het componeren van deze score, zijn eerste drama (buiten zijn kort-films natuurlijk). Paradoxaal genoeg, vind ik deze score zo gemakkelijk niet om naar te luisteren buiten de film als zijn 2 horror films. Het is intens en donker en het verhaal liet niet toe om zo'n brede geluidenpallet te gebruiken als in Carnival of Sorrows en Clownface. Is dit een minpunt? Niet noodzakelijk. De muziek doet hoogstwaarschijnlijk wat het moet doen in de film. Het is ook een kwestie van smaak. Persoonlijk ben ik een fervente fan van horror films en niet zozeer een dramaqueen. Niettemin, dit is opnieuw een goede score van Hans Michael Anselmo Hess. Ik heb nog altijd interesse genoeg om benieuwd te blijven naar zijn volgend project genaams: 'You are my Sunshine'.

Zoals ik al eerder zei: een jonge talentvolle componist die we moeten in de gaten houden... Doe zo verder, Hans!