Cinema Serenade 2 The Golden Age

Na een zeer goede collaboratie met Schindler’s List besloten de geweldige componist John Williams en de uitmuntende violist Itzhak Perlman om terug een samenwerking te organiseren. Het resultaat was Cinema Serenade. Een geweldige cd met een paar van de beste stukken filmmuziek. Zoals The Age Of Innoncence, Cinema Paradiso en natuurlijk een paar van de eigen werken van Williams zoals Far & Away. Na dat overdonderend succes besloten de twee mannen om nog een cd te maken met bekend werk. En zo ontstond Cinema Serenade: The Golden Age. Zoals de titel het al aangeeft hebben we met een compleet ander soort kaliber van filmmuziek te maken. Waar op de originele Cinema Serenade hedendaagse componisten centraal stonden, staan hier de componisten van weleer centraal. Grote namen als Max Steiner, David Raksin, Miklós Rózsa, Erich Korngold en natuurlijk de grote Alfred Newman krijgen allemaal een plaatsje op deze cd. Laten we eerst eens naar de mooiste tracks kijken, dan ga ik u meenemen in een stukje filmmuziekgeschiedenis en dan ga ik uitleggen waarom deze cd niet voor iedereen is weggelegd.

David Raksin krijgt de eer om het album te openen met zijn geweldige Laura, een film dat dateert van 1944. Al heb ik de film nog niet gezien, het is duidelijk heel mooie muziek. Het thema is vrij sober en niet altijd zo makkelijk te beluisteren. Al moet je het toch een kans geven, want het thema is zeer ingenieus gecomponeerd en wordt fantastisch gespeeld door Perlman.
De volgende track dat ik zal bespreken is niet alleen het hoogtepunt van de cd, maar misschien zelfs van de filmmuziek in het algemeen. Het Love Theme van The Adventures Of Robin Hood geschreven door Erich Wolfgang Korngold. Het is een basis geworden van wat een liefdesthema moet zijn. Vele componisten erkennen dit stuk als een inspiratiebron voor hun liefdesthema’s en je zou voor minder. Het is grandioos, prachtig, liefelijk en eigenlijk alles wat een liefdesthema nodig heeft.
Gone With the Wind is een klassieker in elke zin van het woord. Het verhaal, de cast, de cinematografie, alles is bekend bij het grote blijk zelfs 75 jaar nadat de film is uitgekomen. Zo ook de score van Max Steiner. Ik kan mij gelukkig prijzen dat ik deze score heb kunnen bemachtigen. Het is een meesterwerk! Het stuk dat je hier kan beluisteren is Tara’s Theme. Misschien wel één van de meest bekende filmmuziekthema’s aller tijden. Hier wordt het wel op een hele andere manier naar de luisteraar gebracht. Het origineel is al romantisch, dit is Romantisch met een hoofdletter R! Dat komt natuurlijk door het briljante spel van Perlman, die zichzelf weer maar eens weet te overtreffen. Er is een reden waarom ik dit nummer in deze sectie heb gestoken. Het is één van de beste versies dat ik ooit heb gehoord van dit thema.
Dat geld ook voor het laatste nummer op deze cd. Cathy’s Theme van Wuthering Heights. Gecomponeerd door Alfred Newman. Ook dit dateert van 1939. Wuthering Heights is alleszins mijn favoriet werk van Alfred Newman, en dit is met voorsprong het beste thema van de film. Wil dit zeggen dat dit het beste werk is van Newman? Ja en neen. Het is te zien welk sub genre je verkiest in de filmmuziek. Ben je fan van Western scores, dan zal How The West Was Won op je nummer één staan. Hou je van romantische scores, dan is dit nummer één. Al weer is de versie van Williams en Perlman overladen met emotie en auditieve schoonheid net zoals de gehele cd.

Er is maar één groot nadeel aan deze cd. En dat is dat ze iemand zijn vergeten. Iedereen weet dat de Founding Fathers van de filmmuziek de volgende zijn; Erich Wolfgang Korngold, Alfred Newman, Miklós Rózsa en Dimitri Tiomkin. En deze laatste zijn ze vergeten op deze voor de rest mooie compilatie. Van elk van de andere drie staat hun bekendste en beste werk op de cd, Tiomkin jammer genoeg niet, terwijl de man prachtige muziek heeft geschreven. Was zijn muziek niet geschikt voor een arrangement van Williams? Ik weet het niet, maar ik vind het alleszins heel jammer dat de man geen enkele seconde van de looptijd heeft gekregen.
Persoonlijk ben ik helemaal weg van deze compilatie, maar deze is niet voor iedereen weggelegd. De manier van filmmuziek schrijven was in die tijd helemaal anders dan nu. Nu staan leidmotieven centraal, en dat was ook toen, maar in mindere mate. Vooral de eerste helft van de cd kan heel klassiek overkomen en zelfs wat moeilijk om te beluisteren. Dus wie niet van rasechte klassieke muziek houdt, slaat deze maar beter over. De laatste twee nummers (ironisch genoeg de oudste) zijn dan wel makkelijk de beluisteren en die schoonheid vind dan ook sneller een weg naar het gehoor dan de eerste stukken muziek. Wie ook niet houd van vioolmuziek in de puurste vorm van het woord, dan zou ik deze ook maar overslaan.
Wie dan wel houdt van pure muziek, die op sommige momenten het diepste van uw ziel weet te raken, dan zou ik mij maar haasten om deze cd in huis te halen. Het is zeker en vast de moeite waard om deze in uw bezit te hebben!
Deze cd kan ook een beginpunt zijn voor diegene die willen teruggaan naar de beginjaren van de filmmuziek en muziek willen beluisteren van de tijden van weleer. Het was een andere tijd, de composities werden anders geschreven dan nu, en dat hoor je wel. Wennen is soms nodig, maar als je geadapteerd hebt dan ga je niet weten wat je ooit zonder hebt gedaan!

Conclusie
De beste thema’s van de beste componisten van weleer, gearrangeerd door de beste moderne componist en meesterlijk ingespeeld door de beste violist van vandaag de dag. Enkel de bovengenoemde reden is een reden om hem niet in huis te halen. Een mooie 9!