Informer


Silva Screen Records 18/01/2019 Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Informer 1 
2.Informer 1 (Variation 1) 
3.Informer 3 
4.Informer 3 (Variation 1) 
5.Informer 3 (Variation 2) 
6.Informer 3 (Variation 3) 
7.Informer 4 
8.Informer 4 (Variation 1) 
9.Informer 7 
10.Informer 7 (Variation 1) 
11.Informer 7 (Variation 2) 
12.Informer 9 
13.Informer 9 (Variation 1) 
Schrijf zelf je recensie

 

Informer - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De Britse tv-serie Informer kwam in 2018 bij de BBC op de Britse tv en is inmiddels ook in Nederland en België te zien (geweest). De serie heeft 6 afleveringen en is door pers en publiek goed ontvangen. De serie kreeg een aantal nominaties voor prijzen, waaronder diverse Bafta-nominaties.
Het verhaal draait om Raza, een Britse jongeman met Pakistaanse roots, die door officier Gabe Waters van de veiligheidsdienst wordt overgehaald om hem te informeren over terroristische activiteiten in de leefwereld en omgeving van Raza. Gabe wordt bijgestaan door Holly, die vanwege haar nieuwsgierigheid de zaak meer kwaad dan goed lijkt te doen, waardoor de onderlinge verhoudingen op scherp komen te staan...

De muziek bij deze tv-serie is van de succesvolle Britse componist Ilan Eshkeri. Hij heeft voor de serie een vijftal thema's gecomponeerd, elk thema gekoppeld aan een hoofdpersonage in de serie, zonder dat de titels van de tracks hier overigens naar verwijzen. Die titels heten allemaal 'Informer', gevolgd door het cijfer van het betreffende thema: 1, 3, 4, 7 of 9. En bij elk hoofdthema heeft Eshkeri een of meer variaties geschreven, die hiervan zijn afgeleid.

De muziek wordt geheel akoestisch gespeeld in een tamelijk minimale bezetting, door Sinfonia Nord, waarbij Atli Örvarsson, een bij filmmuziek liefhebbers bekende naam, de dirigeerstok hanteerde. Behalve instrumentale muziek komt ook regelmatig de stem van zangeres Daisy Chute voorbij. Deze klassieke zangeres heeft een rustig, tamelijk neutraal, maar fraai stemgeluid en is vooral bekend van de zanggroep All Angels, die moderne muziek in een klassiek jasje goot.

De openingstrack van het album laat al gelijk deze zangeres een hoofdrol spelen als steminstrument, waarbij ze aanvankelijk solo zingt, maar vervolgens begeleid wordt door steeds meer instrumenten. Dat begint met beperkte strijkers, waarna de houtblazers erbij komen, en daarna steeds meer strijkers en houtblazers, die steeds aanvullende contramelodieën toevoegen. Tot slot komen dan nog de paukklanken erbij, waarna de muziek weer langzaam afbouwt naar de solo stem van Daisy Chute.
Wat volgt is een 'Variation' op dit eerste thema, waarbij de piano een belangrijke rol speelt, op mooie harmonische orkestrale klanken. Pas tegen het einde komt de stem van Chute er weer bij om het af te maken. De melodie van de eerste thema en de variatie is fraai, met een licht melancholieke kleuring en een mooie symfonische klankkleur.

Het thema met nummer 3 heeft aanvankelijk dezelfde stijl als het eerste thema. Ook nu zingt de zangeres haar mooie melodie, die sterk lijkt op dat eerste thema. Maar de strijkers krijgen een duidelijk andere stijl en spelen op een arpeggio-manier in een snelle cadans van klanken. De eerste variatie op dit thema heeft een duidelijk spannende kleuring, waarbij Eshkeri met klankvolumes en ritmes speelt. Ook nu komt de piano terug, evenals in de tweede variatie. In beide variaties speelt ook de cello een fraaie rol. Maar de spannende kleuring wordt enerzijds gecreëerd door trage, wat minimalistische klanken en anderzijds door orkestraties en een arrangement die de melodie sterk naar de mineur trekt. Dit laatste geldt wat minder voor de derde variatie, waar ook zangeres Daisy Chute weer terugkomt. De pulserende strijkers zorgen hier voor de spanning.

Het derde thema met nummer 4 kent vooral een dreigende kleuring. De wat trage strijkers hangen vaak dicht tegen het dissonante spectrum aan, terwijl de melodie in het geheel niet aanspreekt. Ook de aanvullende melodieën, zoals die van de blokfluit die tegen de strijkers in speelt, liggen niet zo aangenaam in het gehoor. Ook de variatie op dit thema is behoorlijk spannend gearrangeerd, waarbij langer aangehouden klanken van diverse instrumenten tamelijk off key samenspelen.

Het vierde thema is nummer 7 en deze begint, evenals het eerste met zangeres Chute die solo zingt, waarna ijle violen invallen en een dreigende sfeer ontstaat, die vervolgens wat verzacht wordt door de cello. Maar de cello-melodie is niet in contra met de leidende melodie van Chute, en ook de vervolgens invallende instrumenten vallen niet in een soort van harmonie met elkaar. Op een gegeven moment is het alsof alle instrumenten een beetje hun eigen weg gaan, zonder overigens chaotisch te worden. Maar het hangt wel tegen het dissonante aan, waardoor de beluisterbaarheid nogal tegenvalt.
De eerste variatie laat weer de piano een belangrijke rol spelen, samen met de houtblazers, terwijl de tweede variatie de piano en de cello combineert. De sfeer van dreiging blijft in deze variaties sterk aanwezig en vooral het laatste deel van de tweede variatie versterkt die dreiging nogal door een donkere sfeer op te roepen.

Met nummer 9 hoor je het vijfde thema, die met fraaie, ingetogen solo pianoklanken begint, waarbij even later voorzichtig een mooie, rustige melodie op cello gespeeld wordt. Na twee minuten spelen meerdere cello's in fraaie contramelodie op de steeds doorlopende heldere pianoklanken en komen ook de violen erbij. Daarmee wordt dit een prachtig samenspel met een mooie leidende melodie, die door de violen gespeeld wordt. Na ruim vier minuten worden de instrumenten rustig afgebouwd, tot alleen de viool en de piano overblijven. Een erg mooie track en verreweg de mooiste van het album.
De variatie op dit thema laat alleen een solo piano horen, maar dan is de melodie versobert tot slechts enkele toetsaanslagen. Daarmee gaat de muziek op dit album een beetje als een nachtkaars uit en dat is toch wel jammer. Voor de beleving van de muziek had het album moeten stoppen na de twaalfde track met het vijfde thema.

Kortom, met zijn score voor de tv-serie Informer heeft Ilan Eshkeri een qua muziek nogal klassieke richting gekozen, die hem overigens goed ligt. Met in de basis mooie melodieën, die hij in vijf thema's heeft verwerkt, heeft hij tegelijk kans gezien om de muziek voor deze spannende serie een flink dreigende sfeer mee te geven. Vooral in de thema's 3, 4 en 7 is die dreiging sterk aanwezig, waardoor die tracks en hun variaties nauwelijks aanspreken. Eshkeri ontwijkt vaak bewust het harmonieuze, omdat de beelden van de film het niet toelaten, maar dat heeft duidelijk z'n weerslag op de beluisterbaarheid van de score los van de tv-serie. Het eerste thema is fraai, maar vooral het vijfde thema, nummer 9, is prachtig. Dat is echter niet genoeg om de waardering hoog op te voeren, die blijft nu hangen op 72 uit 100 punten.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer