Far and Away
MCA Records Japan (4988067006677)
MCA Records Germany (0008811062828)
MCA Records Canada (0008811062828)
MCA Records US (0008811062828)
MCA Records Germany (0008811062828)
MCA Records Canada (0008811062828)
MCA Records US (0008811062828)
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | County Galway, June 1892 | 1:55 | |
| 2. | The Fighting Donellys | 2:18 | |
| 3. | Joe Sr.'s Passing/The Duel Scene | 4:41 | |
| 4. | Leaving Home | 1:55 | |
| 5. | Burning the Manor House | 2:43 | |
| 6. | Blowing Off Steam | 1:31 | |
| 7. | Fighting for Dough | 2:02 | |
| 8. | Am I Beautiful? | 3:38 | |
| 9. | The Big Match | 5:56 | |
| 10. | Inside the Mansion | 4:24 | |
| 11. | Shannon is Shot | 4:06 | |
| 12. | Joseph's Dream | 3:08 | |
| 13. | The Reunion | 3:50 | |
| 14. | Oklahoma Territory | 2:12 | |
| 15. | The Land Race | 4:56 | |
| 16. | Settling with Steven/The Race to the River | 4:08 | |
| 17. | Joseph and Shannon | 3:14 | |
| 18. | Book of Days | Enya | 2:53 |
| 19. | End Credits | 6:35 | |
| 66:04 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Far and Away is niet de beste score van John Williams.
Maar ook zeker niet de slechtste. Wel is het één van zijn onbekende scores volgens vele mensen. Naar mijn mening word de score niet echt de lucht in geblazen. Niet echt reclame voor gemaakt en dat terwijl deze score nog wel te koop is op de grote site bol.com. Gelukkig maar want daar heb ik deze ook gekocht, een pracht score die vanaf heden ook in mijn filmmuziek collectie te vinden is. Van mijn collectie is elke score iets aparts. Williams beheert hierbij het grootste deel van mijn collectie, uit mijn hoofd ongeveer 26 scores. En bij de letter “F” staat Far and Away. Een aparte maar aangename score om naar te luisteren.
De film met Kidman en Cruise in de hoofdrol is ook erg goed.
Ron Howard (The Da Vinci Code + Angels & Demons) regisseerde deze film en koos Williams als componist. Een wijs besluit omdat Williams in die tijd vooral erg bekend werd. Naast Hook begon hij zich te focussen op deze score…en wat ik kreeg te horen viel wel mee.
Het was geen overdonderde score zoals we normaal van de man gewend zijn. Geen Jurassic Park-achtige deuntjes of Star Wars actie muziek. Wat ik kreeg te horen was iets totaal anders en dat maakt deze score zo leuk. Natuurlijk weten wij allemaal dat Williams het beste is om een bepaald thema neer te zetten en dat vervolgens laat terug te komen. Dit was ook het geval bij Far and Away. Williams zet een pracht thema neer wat je ook heel duidelijk krijgt te horen in de End Credits van de film. Zeker dus blijven luisteren wie de film heeft en niet gelijk uit doen! De saaie End Credits worden opgevuld met vrolijke Ierse deuntjes. Deze deuntjes vormen samen het hoofdthema van de film. Eigenlijk heb je 2 hoofdthema’s. 1: de drukke violen, leuk Iers tintje. 2: Het rustige thema met fluit. En dat laatste vond ik een genot om naar te luisteren. Niet alleen ging ik recht op mijn stoel zitten toen ik het hoorde, ook was ik weer verast door dit. Hiermee laat Williams weer merken dat hij toch echt wel de godfather is van de filmmuziek wereld. Natuurlijk zijn de meeste het niet met me eens maar ook vele wel. Je kan natuurlijk wel dezelfde stijl behouden zoals Trevor Rabin dit altijd doet maar dat gaat op ten duur vervelen. Williams pakt het gelukkig anders aan. Fantasy scores zoals Harry Potter maakt hij zo magisch mogelijk met belletjes en xylofoons en films zoals Far and Away voorziet hij weer van een hele andere stijl. Een stijl die ik eigenlijk nog nergens had gehoord. Om eerlijk te zijn ben ik ook geneigd om te zeggen dat als James Newton Howard deze stijl gebruikt het niet mooi klinkt. Williams weet de instrumenten die ik eigenlijk lelijk vind als ze zo spelen! Mooi neer te zetten. Het hoofdthema van de score is gewoon echt super en past overigens ook nog eens mooi bij de film.
Ook het slagwerk hoor je regelmatig in de film/ op de score. Verder vind je nog een hele leuke track met Enya. Nou moet ik zeggen dat ik de samenwerking met Howard Shore – Enya iets beter vond bij The Lord of the Rings, maar ook hier verrichte Enya goed werk. De eerste keer dat Williams met Enya samenwerk als ik het niet mis heb, en dan gelijk al zoiets neer te zetten. Ja, echt super. Voor de mensen die de score voor het eerst gaan luisteren, verwacht geen score met prachtige strijkers, actietracks die spannend blijven tot de laatste noot of dergelijke…Heb gewoon geen verwachtingen bij deze score, dan kan het ook niet tegenvallen. Gelukkig had ik zelf ook niet echt verwachtingen bij deze score, wel wist ik dat de muziek vast mooi moest zijn omdat Williams hem gecomponeerd had. En die kleine verwachtingen die ik aan het begin had werden niet beschadigd. Far and Away blijft een leuke, aparte en vlotte score. Een leuk tussendoortje van Williams die er weer in slaagt om mijn aandacht vast te houden bij de score. Zonder de beelden is het hoofdthema ook geweldig, met de beelden is het nog beter! De jaren 90 waren zeker succesvol bij Williams, dit is naar mijn mening natuurlijk niet zijn beste score, maar voor de echte John Williams fan is dit een pareltje die zeker niet mag ontbreken in je filmmuziek collectie!
Maar ook zeker niet de slechtste. Wel is het één van zijn onbekende scores volgens vele mensen. Naar mijn mening word de score niet echt de lucht in geblazen. Niet echt reclame voor gemaakt en dat terwijl deze score nog wel te koop is op de grote site bol.com. Gelukkig maar want daar heb ik deze ook gekocht, een pracht score die vanaf heden ook in mijn filmmuziek collectie te vinden is. Van mijn collectie is elke score iets aparts. Williams beheert hierbij het grootste deel van mijn collectie, uit mijn hoofd ongeveer 26 scores. En bij de letter “F” staat Far and Away. Een aparte maar aangename score om naar te luisteren.
De film met Kidman en Cruise in de hoofdrol is ook erg goed.
Ron Howard (The Da Vinci Code + Angels & Demons) regisseerde deze film en koos Williams als componist. Een wijs besluit omdat Williams in die tijd vooral erg bekend werd. Naast Hook begon hij zich te focussen op deze score…en wat ik kreeg te horen viel wel mee.
Het was geen overdonderde score zoals we normaal van de man gewend zijn. Geen Jurassic Park-achtige deuntjes of Star Wars actie muziek. Wat ik kreeg te horen was iets totaal anders en dat maakt deze score zo leuk. Natuurlijk weten wij allemaal dat Williams het beste is om een bepaald thema neer te zetten en dat vervolgens laat terug te komen. Dit was ook het geval bij Far and Away. Williams zet een pracht thema neer wat je ook heel duidelijk krijgt te horen in de End Credits van de film. Zeker dus blijven luisteren wie de film heeft en niet gelijk uit doen! De saaie End Credits worden opgevuld met vrolijke Ierse deuntjes. Deze deuntjes vormen samen het hoofdthema van de film. Eigenlijk heb je 2 hoofdthema’s. 1: de drukke violen, leuk Iers tintje. 2: Het rustige thema met fluit. En dat laatste vond ik een genot om naar te luisteren. Niet alleen ging ik recht op mijn stoel zitten toen ik het hoorde, ook was ik weer verast door dit. Hiermee laat Williams weer merken dat hij toch echt wel de godfather is van de filmmuziek wereld. Natuurlijk zijn de meeste het niet met me eens maar ook vele wel. Je kan natuurlijk wel dezelfde stijl behouden zoals Trevor Rabin dit altijd doet maar dat gaat op ten duur vervelen. Williams pakt het gelukkig anders aan. Fantasy scores zoals Harry Potter maakt hij zo magisch mogelijk met belletjes en xylofoons en films zoals Far and Away voorziet hij weer van een hele andere stijl. Een stijl die ik eigenlijk nog nergens had gehoord. Om eerlijk te zijn ben ik ook geneigd om te zeggen dat als James Newton Howard deze stijl gebruikt het niet mooi klinkt. Williams weet de instrumenten die ik eigenlijk lelijk vind als ze zo spelen! Mooi neer te zetten. Het hoofdthema van de score is gewoon echt super en past overigens ook nog eens mooi bij de film.
Ook het slagwerk hoor je regelmatig in de film/ op de score. Verder vind je nog een hele leuke track met Enya. Nou moet ik zeggen dat ik de samenwerking met Howard Shore – Enya iets beter vond bij The Lord of the Rings, maar ook hier verrichte Enya goed werk. De eerste keer dat Williams met Enya samenwerk als ik het niet mis heb, en dan gelijk al zoiets neer te zetten. Ja, echt super. Voor de mensen die de score voor het eerst gaan luisteren, verwacht geen score met prachtige strijkers, actietracks die spannend blijven tot de laatste noot of dergelijke…Heb gewoon geen verwachtingen bij deze score, dan kan het ook niet tegenvallen. Gelukkig had ik zelf ook niet echt verwachtingen bij deze score, wel wist ik dat de muziek vast mooi moest zijn omdat Williams hem gecomponeerd had. En die kleine verwachtingen die ik aan het begin had werden niet beschadigd. Far and Away blijft een leuke, aparte en vlotte score. Een leuk tussendoortje van Williams die er weer in slaagt om mijn aandacht vast te houden bij de score. Zonder de beelden is het hoofdthema ook geweldig, met de beelden is het nog beter! De jaren 90 waren zeker succesvol bij Williams, dit is naar mijn mening natuurlijk niet zijn beste score, maar voor de echte John Williams fan is dit een pareltje die zeker niet mag ontbreken in je filmmuziek collectie!
Jaren geleden heb ik in de bioscoop de prachtige film Far And Away gezien. Een mooi historisch drama dat zich afspeelt op het einde van de 19e eeuw. Toen had ik nog geen klik met filmscores; nu wel.
Deze score van John Williams is bij vlagen prachtig en bij vlagen niet fraai. Eigenlijk is de score op te delen in twee delen: track 2 tm 11 en track 12 tm 19.
Hierbij is het eerste deel een tamelijk saai deel met veel Ierse klanken, maar niet op een melodieuze toonzetting, en vaak nogal minimalistisch. Dit deel valt nogal tegen. De grote uitzondering in dit deel is de track 'Leaving Home', die alvast een voorproefje geeft van de stijl van deel 2.
De score opent met het mooie 'County Galway', waarin het prachtige en pakkende hoofdthema van de score gepresenteerd wordt. Dit thema komt verder in de score steeds weer terug.
Vervolgens komen we in het deel terecht met veel folk-achtige muziek. Ook hierin komt regelmatig het thema terug. Maar het is allemaal tamelijk saai. Behalve de vierde track. die er echt uitspringt met een mooie heldere vioolpartij die het thema speelt.
In 'Burning Manor' veel atonale klanken en in 'Am I Beautiful?' een minimalistisch getjingel, wat in de laatste 15 seconden wel uitloopt op het mooie thema. 'The Big Match' is veel underscore en spanningseffect, maar niet fraai.
De mooie muziek begint bij track 12 'Josephs Dream', waar fluit en violen het thema weer prachtig neerzetten, waarna vol orkest het overneemt. De volgende tracks houden deze prachtige stijl vast en geven de score een erg mooi tweede deel.
De grote afwijkende track is 'Book Of Days', uitgevoerd door de Ierse Enya in haar eigen typerende stijl.
De afsluitende track laat de diverse stijlen van de score nog een keer kort voorbij komen, samen met het mooie thema.
John Williams heeft met Far And Away een score afgeleverd met twee kanten, waarvan er een niet zo in de smaak valt en de andere juist wel. Gemiddeld levert dit wat mij betreft toch een dikke 7 op.
Deze score van John Williams is bij vlagen prachtig en bij vlagen niet fraai. Eigenlijk is de score op te delen in twee delen: track 2 tm 11 en track 12 tm 19.
Hierbij is het eerste deel een tamelijk saai deel met veel Ierse klanken, maar niet op een melodieuze toonzetting, en vaak nogal minimalistisch. Dit deel valt nogal tegen. De grote uitzondering in dit deel is de track 'Leaving Home', die alvast een voorproefje geeft van de stijl van deel 2.
De score opent met het mooie 'County Galway', waarin het prachtige en pakkende hoofdthema van de score gepresenteerd wordt. Dit thema komt verder in de score steeds weer terug.
Vervolgens komen we in het deel terecht met veel folk-achtige muziek. Ook hierin komt regelmatig het thema terug. Maar het is allemaal tamelijk saai. Behalve de vierde track. die er echt uitspringt met een mooie heldere vioolpartij die het thema speelt.
In 'Burning Manor' veel atonale klanken en in 'Am I Beautiful?' een minimalistisch getjingel, wat in de laatste 15 seconden wel uitloopt op het mooie thema. 'The Big Match' is veel underscore en spanningseffect, maar niet fraai.
De mooie muziek begint bij track 12 'Josephs Dream', waar fluit en violen het thema weer prachtig neerzetten, waarna vol orkest het overneemt. De volgende tracks houden deze prachtige stijl vast en geven de score een erg mooi tweede deel.
De grote afwijkende track is 'Book Of Days', uitgevoerd door de Ierse Enya in haar eigen typerende stijl.
De afsluitende track laat de diverse stijlen van de score nog een keer kort voorbij komen, samen met het mooie thema.
John Williams heeft met Far And Away een score afgeleverd met twee kanten, waarvan er een niet zo in de smaak valt en de andere juist wel. Gemiddeld levert dit wat mij betreft toch een dikke 7 op.
Het is even wennen aan de wat rauwe Ierse stukken op de soundtrack en dan blijkt John Williams hier een heel mooi product te hebben afgeleverd. Dit Iers minimalisme zorgt voor een duidelijke identiteit van de score. Hoewel het logisch is dat de muziek verwesterd aangezien de hoofdpersonen verwesteren mis ik toch een dergelijke ierse track in het einde van de score.
In het begin van de score tref je dus ietwat rauwe Ierse muziek aan, waarbij de derde track eindigt met een geniale overgang naar het westers klinkende hoofdthema met veel violen. Dit hoofdthema wordt geweldig neergezet in de tracks ‘Joseph’s dreams’ en ‘the land race’, die beide van wereldklasse zijn. In de score vind je verder enkele rustige stukken, zoals het prachtige openingsstuk en de vierde track ‘leaving home’ waarbij het mooie verlangenopwekkende geluid van de panfluit te horen is. Helaas heeft de soundtrack ook z’n slechte momenten. Zo zijn er een aantal actie cq suspense tracks zoals ‘burning the manor house’ die niet behaaglijk en/of oninteressant zijn. Het meest vervelende en ‘goedkope’ geluid komt van het fluitje van een cent (penny whistle), skippen die hap.
Over het geheel genomen, een lekkere score!
In het begin van de score tref je dus ietwat rauwe Ierse muziek aan, waarbij de derde track eindigt met een geniale overgang naar het westers klinkende hoofdthema met veel violen. Dit hoofdthema wordt geweldig neergezet in de tracks ‘Joseph’s dreams’ en ‘the land race’, die beide van wereldklasse zijn. In de score vind je verder enkele rustige stukken, zoals het prachtige openingsstuk en de vierde track ‘leaving home’ waarbij het mooie verlangenopwekkende geluid van de panfluit te horen is. Helaas heeft de soundtrack ook z’n slechte momenten. Zo zijn er een aantal actie cq suspense tracks zoals ‘burning the manor house’ die niet behaaglijk en/of oninteressant zijn. Het meest vervelende en ‘goedkope’ geluid komt van het fluitje van een cent (penny whistle), skippen die hap.
Over het geheel genomen, een lekkere score!