The Motorcycle Diaries
Die Reise des Jungen Che


Deutsche Grammophon (0028947752370)
Film | Releasejaar: 2004 | Film release: 2004 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.Apertura2:42
2.Lago Frías2:19
3.Chichina1:31
4.Chipi ChipiMaría Esther Zamora, "Polito" González, Jorge Lobos, Cuti Aste, Roberto Lindl4:00
5.Montaña0:28
6.Sendero2:38
7.Procesión1:11
8.Jardín3:02
9.La Partida1:29
10.La Muerte De La Poderosa1:57
11.Lima1:21
12.La Salida De Lima1:40
13.Zambita2:31
14.Que Rico El MamboDámasco Pérez Prado2:29
15.Círculo En El Río0:25
16.Amazonas1:00
17.Cabalgando2:58
18.Leyendo En El Hospital3:07
19.El Cruce1:46
20.Partida Del Leprosario1:53
21.De Usuahia A La Quiaca2:48
22.Revolución Caliente0:55
23.Al Otro Lado Del RíoJorge Drexler3:14
 47:24
Schrijf zelf je recensie

 

The Motorcycle Diaries - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op
Januari 1952, twee Argentijnen, Ernesto (Gael Garcia Bernal), een 23 jarige student geneeskunde en Alberto (Rodrigo de Ia Serna), een biochemist, vertrekken samen op een avontuurlijke reis op een Alberta's 1939 Norton 500 motorfiets. De twee vrienden maken een reis doorheen Zuid Amerika, met als einddoel een Lepra hospitaal waar ze gaan helpen, en leggen gedurende 8 maanden 13.000 km af. Wat startte als een avontuurlijke reis, wordt al snel een diepgaande toch van ontdekking van de sociale bekommernis en de enorme kloof tussen de klassen in elk van de landen die ze doorkruisen. Het is deze reis waar Ernesto and Alberto een affiniteit ontwikkelden voor de humaniteit van de onderdrukte bevolkingsklassen. Later zouden ze allebei in de buitenlandse socialistische en communistische politiek een belangrijke rol gaan spelen. Ernesto, beter bekend als Ché Guevara, werd de leider in de Cubaanse revolutie. Het is een schitterende film die enkel de tocht van deze twee in beeld brengt, en zo eerder een diepgaande road trip movie wordt, dan een politieke film.
Componist Gustavo Santaolalla maakte al naam met zijn sfeervolle score voor het recente 21 Grams, maar is een nieuwkomer in de Hollywood film. Hij is echter wel een heel bekend figuur in de Argentijnse rock wereld,waar hij in de jaren 70 bandleader was van Arco Iris en Soluna. Daarna kwam hij naar de VS waar hij het label Molotov leidde.
Gustavo Santaolalla brengt in zijn muziek prachtige thema’s die echt het road trip gevoel naar boven brengen, met in de achtergrond de idyllische plekken van Zuid Amerika die ze doorkruisen tot leven. De Spaanse gitaar is het drijvende instrument in deze score, welke hij solo laat spelen, met in de achtergrond wat lichte begeleiding en sfeer effecten of met strijkers. Je zou verwachten dat de score voor een film als deze vol met traditionele Latino invloeden zou zitten, maar Santoalalla gebruikt deze wel, maar orkestreert ze op een moderne wijze: de muziek die we horen is een samensmelting van jazz en rock elementen, gedreven door Afrikaanse en Latino ritmes. Deze mix maakt deze dromerige en ritmische score, afgewisseld met enkele songs uit de film, tot een echte sfeervolle road movie soundtrack.
The Motorcycle Diaries - 09/10 - Recensie van Peter Van Riet, ingevoerd op
Toen de keuze van mij afhing of we 'The Village' of 'Motorcycle diaries' gingen bekijken in de bioscoop, ben ik enorm blij dat ik niet 'the village' heb gekozen. Op één of andere manier heb ik wel de smaak te pakken beginnen krijgen van de niet-bigbudget-hollywoodfilms, dan wel van anderstalige films, zoals deze spaanse (dan wel geregiseerd en geproduced door Amerikanen, al de rest van de crew is Spaans) vrij zalige (semi-biografische) film over Che guevara. De muziek viel me ook meteen op tijdens de film, en ook op album is deze zeker de moeite waard. Heerlijke sfeer- en intimistische, en minimalistische muziek die je gewoon kippevel doet krijgen..althans mij toch :-) Ondanks het feit dat onze heilige componist (santaolalla=heilige olalla :-p) een zeer aparte instrumentatie heeft gebruikt, vind ik ze enorm goed gekozen, nuja sowieso passen gitaren perfect bij zo'n film met een meer dan zuiders tintje, maar toch is ze niet echt alledaags. Alleen de stilletjes opbouwende opening is al een juweeltje, en gewoon heerlijk om te beluisteren. absoluut de beste muziek die'k heb gehoord (in combinatie met beste film) sinds 'la Mala educacion'. (hoofrolspeler is trouwens dezelfde)
The Motorcycle Diaries - 05/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
De muziek voor deze film die zich afspeelt in Zuid Amerika ademt ook die sfeer.
De spaanse gitaar speelt een grote rol, soms met, maar vaak zonder verdere begeleiding. Verder zijn er een aantal tracks met nogal eentonige minimale synthesiser klanken. De laatste twee tracks zijn liedjes op z'n Zuid Amerikaans. Je moet er van houden...
De hele score is nogal minimalistisch opgezet en met relatief weinig melodieuze tracks. Een paar tracks schieten er positief uit: Apertura en Partida del Leprosario; maar ook het Tema para Fernando (De Usuahia a la Quiaca) is het beluisteren waard.
Toch voldoet deze score niet. Te saai, te eentonig, te weinig melodie. Terwijl minimalistische scores best mooi kunnen zijn (denk aan Sleuth van Patrick Doyle ). De liedjes aan het einde maken het er ook niet beter op.
Wellicht moet je de film gezien hebben om deze score te kunnen waarderen, maar hij is aan mij niet besteed.
The Motorcycle Diaries - 07/10 - Recensie van Joris Kessels, ingevoerd op
The Motorcycle Diaries kent hele goede stukken maar ook heel wat tracks die te nietszeggend voor woorden zijn. Het zijn vooral de stukken waar de gitaar ontbreekt die ik een stuk minder vind. De score is over het algemeen erg relaxed maar vaak met een ietwat pessimistische ondertoon.

Erg goed is de voortvarende openingstrack ‘apertura’ waarvan delen worden herhaald in andere tracks. Verder kan ik ten eerste de track ‘partida del leprosario’ waarderen waarbij ik even moest denken aan de track ‘iguazu’ van de Insider, deze heeft een zelfde begeleiding een soort van jankend getokkel. Ten tweede is de heldere track ‘de usuahia a la quiaca’ erg goed en kan ik de Spaanse songs waarmee de score wordt afgewisseld wel waarderen.

Wel relax maar geen favoriet.
The Motorcycle Diaries - 08/10 - Recensie van Luc Van Wilder, ingevoerd op
Enkele jaren terug hoorde ik Gustavo Santaolalla aan het werk op het Filmfestival te Gent. Onmiskenbaar een zeer grote meneer, de manier hoe hij met zijn gitaar een vol Kuipke stil kreeg was indrukwekkend.

Ook bij deze cd toont de man zijn talent.Op de Motorcycle Diaries staan ook zulke pareltjes. Nochtans zitten er ook heel wat zwakke kantjes aan, waardoor deze soundtrack niet echt blijft hangen.

Nochtans blijft de aparte Zuidamerikaanse sfeer intact en kan je de roadtrip in gedachten blijven volgen.Natuurlijk is de opening 'Apertura' een voltreffer die meermaals doorklinkt. Het geluid van de Spaanse gitaar blijft nazinderen. Al bij al toch een gemiste kans om van deze soundtrack een topper te maken.
The Motorcycle Diaries - 09/10 - Recensie van the lord africanus, ingevoerd op
prachtige road trip movie met prachtige rustgevende muziek die je zo laat wegdromen naar idyllische plekjes waar je altijd naar op zoek gaat maar zelden vindt... Met de Spaanse gitaar in de aanslag tokkelt deze score zeer rustig voort.Ook al is het een vrij simpele score is deze op een heel originele manier ingekleed. Mer van dit zou ik zo zegge.
The Motorcycle Diaries - 09/10 - Recensie van Guy Verfaillie, ingevoerd op
Deze score is zeker de ontdekking van dit jaar. Verfrissend.
Oscars: Best Original Song (Winnaar)
World Soundtrack Awards: Best Original Song Written for a Film: "Al Otro Lado del Rio" (Genomineerd)

Andere soundtrack releases van Diarios de motocicleta (2004):

Carnets de Voyage (2004)
Diarios de Motocicleta (2004)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer