The Alienist


Lakeshore Records 26/01/2018 Download
Lakeshore Records 2018 CD (0780163516227)
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Streets of New York4:15
2.Roundsman0:53
3.Dr. Laszlo Kreizler2:53
4.On the Case1:14
5.Brooklyn Bridge3:56
6.Sarah2:41
7.Closing In3:55
8.Another Boy3:07
9.Eyes and Tongue4:38
10.Mary3:52
11.Politics of Policing1:35
12.Independent Investigation2:39
13.Madness of the City2:39
14.Irish3:18
15.Matter of Time3:11
16.Trance1:16
17.Man of the Flesh2:14
18.Alienated Mind2:52
19.Jesse Pomeroy3:23
20.Look Inside3:57
21.The Facts1:55
22.Cyrus1:21
23.Dispatch2:17
24.The Alienist (Main Title)0:36
 64:37
Schrijf zelf je recensie

 

The Alienist - 05/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
Dit is de veertiende recensie in de Rupert Gregson-Williams serie.

Vorige: Open Season: Scared Silly
Volgende: Catherine The Great

De Amerikaanse productie The Alienist is een tiendelige tv-serie die geproduceerd is door de tv-zender TNT en in onze contreien is uitgezonden door Netflix. De serie is gebaseerd op het de gelijknamige roman van historicus Caleb Carr, die vaak het thema kindermisbruik in z'n verhalen verwerkt, omdat hij dat zelf heeft ondervonden. Ook in dit verhaal, in deze tv-serie speelt dat een belangrijke rol. De tien afleveringen van dit eerste seizoen zijn geregisseerd door zes verschillende regisseurs, waarvan de Belgische Jakob Verbruggen er drie voor z'n rekening nam. De serie, die historische feiten combineert met fictie, is door de critici heel redelijk ontvangen en kreeg een aantal nominaties voor prijzen. Het aantal kijkers was in de V.S. steeds heel behoorlijk. Er is dan ook een tweede seizoen van deze thrillerserie geproduceerd, die in 2020 zal worden uitgezonden.
Het verhaal speelt zich af in 1896 in de stad New York, waar een aantal kinderen wordt vermoord. Er wordt door politiecommissaris Roosevelt (die later president zou worden) een onderzoeksteam opgetuigd die zoveel mogelijk in het geheim moeten werken. De psycholoog (alienist) Kreizler (Daniel Brühl) heeft de leiding van het team. Maar binnen de New Yorkse politie zit niet iedereen te wachten op dit onderzoek, wanneer hoge politieambtenaren hun kennissen uit de betere kringen willen beschermen. Maar ook in de volkswijken wordt het team niet met open armen ontvangen...

De muziek bij deze tv-serie is van Rupert Gregson-Williams, die daarvoor al grote successen boekte met zijn muziek voor films als Hacksaw Ridge en The Legend Of Tarzan en de tv-serie The Crown. De muziek voor The Alienist is echter van een heel andere orde dan voor die beide films en tv-serie.
Dat is gelijk al te horen in de openingstrack 'Streets of New York'. De muziek van de score heeft een nogal donkere, wat grimmige kleuring. Gregson-Williams mengt hierin akoestische instrumentaties met elektronische underscore. De muziek is niet melodieus, maar veel meer bedoeld om een nogal grauwe, duistere sfeer neer te zetten van dreiging en onheilspellendheid. Daarnaast merk je dat de serie zich in een stadse omgeving afspeelt, wat de muziek heeft een beetje die opgesloten stijl van korte percussie en veel staccato gespeelde muziek in een wat industriële setting.

Dat het Gregson-Williams hier vooral om een muzikale sfeer gaat blijkt duidelijk uit de grote afwezigheid van meeslepende melodieën of eigenlijk zelfs van melodieën op zich. Natuurlijk bestaat de muziek voortdurend uit een opeenvolging van tonen en klanken, maar dat kun je meestal geen echte melodieën noemen, hooguit zijn het melodieuze motieven. De muziek lijkt soms zo uit een video game te zijn weggelopen. De underscore is meestal wat grommend en daar ligt dan vaak een bed van percussieachtige muziek overheen. Daar bovenop heeft Gregson-Williams dan z'n specifieke instrumentaties gelegd, die zorgen voor de door die track bepaalde sfeer. Voor dat laatste zet hij nogal eens een solo viool in die dan nogal kort wordt gespeeld in vaak een wat monotoon ritme.
Een deel van de 'urban feel' van de muziek wordt gerealiseerd door af en toe typische stadse geluiden op de achtergrond toe te voegen, zoals verkeersgeluiden of machines. Niet dat dit echte verkeersgeluiden zijn, maar het voelt wel zo aan en geeft de muziek dat typische 'urban' sfeertje.

Dat de serie een thrillerserie is kun je duidelijk aan de muziek vernemen. Tracks als 'Brooklyn Bridge' of 'Closing In' hebben van die nogal creepy verlopende lage en donkere underscoreklanken, alsof die uit de buik van het monster komen, waarbij het monster dan de stad is. Ook bijna-stilte speelt in deze track in op dat creepy gevoel van oplopende spanning. De score zou op veel momenten niet misstaan in een heftige horrorfilm.
Een effect dat de spanning nog opvoert is het vele gebruik van galm in de score. Die galm is vaak nogal waterig, wat de geluiden een apart effect geeft. Daarbij zit veel van die galm nogal ver in de achtergrondmuziek of achtergrondgeluiden, waardoor de indruk gewekt wordt van een vijandige omgeving, waarin je constant op je hoede moet zijn.

De serie speelt zich af aan het eind van de negentiende eeuw, maar de muziek voelt, vooral door de elektronische component, erg modern aan en zou ook perfect geschikt zijn voor een film of serie die in de toekomst speelt. Omdat de muziek vooral de sfeer inkleurt, versterkt dat het psychologische aspect van deze thrillerserie.
Wat dat betreft heeft Gregson-Williams vast en zeker een score neergezet die z'n invloed op de kijker niet mist, dus in die zin heeft hij uitstekend werk verricht. Maar los van de serie is de muziek niet erg genietbaar. De grimmige en donkere kleuring van de nogal melodieloze muziek spreekt nauwelijks aan zonder de beelden erbij.

Kortom, met zijn muziek voor de tv-serie The Alienist heeft Rupert Gregson-Williams een voor de thrillerserie uitstekende score gecomponeerd. Met een sterke 'urban feel' en een nogal grimmige kleuring is de muziek vooral bedoeld om een dreigende en onheilspellende sfeer neer te zetten, die in de muziek dikwijls zelfs nogal creepy aandoet. Melodieën zijn in deze score ver te zoeken en het blijft beperkt tot wat meanderende motieven. Die combinatie van gebrek aan aangename melodieën en die grimmige, wat industriële sfeer zorgen voor een nogal magere beluisterbaarheid van de muziek, ondanks de op zich hoge kwaliteit voor de serie. De waardering is echter gebaseerd op genietbaarheid en komt daardoor niet hoger dan 52 uit 100 punten.
Trailer:





Trailer:







Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer