Independence Day
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | 1969 -We Came in Peace | 2:04 | ||
| 2. | S.E.T.I-Radio Signal | 1:52 | ||
| 3. | The Darkest Day | 4:13 | ||
| 4. | Cancelled Leave | 1:45 | ||
| 5. | Evacuation | 5:47 | ||
| 6. | Fire Storm | 1:23 | ||
| 7. | Aftermath | 3:35 | ||
| 8. | Base Attack | 6:11 | ||
| 9. | El Toro Destroyed | 1:30 | ||
| 10. | International Code | 1:32 | ||
| 11. | The President's Speech | 3:10 | ||
| 12. | The Day We Fight Back | 4:58 | ||
| 13. | Jolly Roger | 3:15 | ||
| 14. | End Titles | 9:08 | ||
| 50:22 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
De film Independence Day had destijds in de bioscoop grote indruk op mij gemaakt. Ik kan mij de beleving van de film nog heel goed voor de geest halen. De aankomst van de gigantische ruimteschepen en de vernietigende aanval op diverse wereldsteden waren voor mij absolute hoogtepunten waar ik met verbazing en ontzag naar zat te kijken. Independence Day was de eerste grote spektakelfilm die ik in de bioscoop zag. We zijn nu 10 jaar verder (in 1996 ging de film in premiere) en ik vraag mij af of er momenteel nog mensen zijn die in de ban zijn van de film. Hoewel de film grote impact op mij had is dit nu minder het geval. Het is weliswaar een leuke en bezienswaardige film met de nodige humor, spectaculaire actie en verbazingwekkende special effects. (De laatstgenoemde zal mij zeker altijd bijblijven!) Het grootste minpunt van de film echter is het zwakke scenario. Wat dat betreft zit de muziek van David Arnold veel beter in mekaar dan de film zelf. Want wat hij hier laat horen is werkelijk adembenemend!
De opening van de score begint goed en kondigt het onheilspellende begin aan van iets dat komen gaat, namelijk de nadering van het vijandige moederschip richting aarde. De dreiging en het onheilspellende wordt verder opgebouwd in 'S.E.T.I.-Radio Signal' en 'The Darkest Day'. Laatst genoemde track is één van de hoogtepunten van de cd, waarin het onheilspellende zich openbaart in de vorm van reusachtige ruimteschotels die uit het wolkendek opdoemen en zich stationeren boven strategisch gekozen wereldsteden.
Track 4 'Canceled Leave' is een wat rustige, maar emotioneel geladen stukje muziek. Hierin is een thema verwerkt dat de muzikale basis is voor het emotionele aspect van de film, namelijk dat wij mensen, van welke natie, ras, geslacht of leeftijd een eenheid zijn en hetzelfde lot delen. Misschien te veel eer, maar je kunt het een soort van 'Hymn to the Earthly People of all Nations' noemen.
Track nr. 5 'Evacuation' met aansluitend track 6 'Fire Storm' is weer een hoogtepunt van de cd, waarin de aliens op de wereldwijde aanval overgaan en steden als New York
(Empire State Building), Washington DC (Het Witte Huis), etc, het moeten ontgelden.
Track 7 'Aftermath' is een soort van 'Day After Tomorrow' nummer, waarin de rookpluim is opgelost en de wereld de dramatische omvang van de vernietiging prijsgeeft.
De tweede helft van deze track is echter van een andere orde. Het laat horen dat wij (lees: Amerikanen) niet bij de pakken gaan zitten, maar met volle moed en positiviteit ten strijde zullen trekken om die verrekte aliens het hoofd te bieden. 'Want wij, Amerikanen, geven het niet zomaar op!' Hier komt het bekende Amerikaans patriottisme om de hoek kijken wat ook in de muziek te horen is. (Je moet er maar van houden, deze vorm van patriottisme).
'Base Attack/Canyon Chase' geeft de spannende strijd weer van de Amerikaanse luchtmachtpiloten tegen de allesverzengende aliens. Ook weer een hoogtepunt (misschien wel het beste actienummer van de cd), met veel kopergeschal en instrumentale diversiteit in de actiegedreven stukken. Van begin tot eind waan je je in een geweldige orkestrale achtbaanrit!
Track 9 'El Toro Destroyed' begint donker, maar meteen hoor je weer het bekende 'Aftermath'-motiv, dat heel toepasselijk is voor het weergeven van een immens drama dat zich heeft afgespeeld.
Dat er nog hoop is voor de mensheid bewijzen wel de nummers 10 en 11, 'International Code' en 'The President's Speech'...Ja natuurlijk, het zijn de Amerikanen weer die als eerste met een oplossing komen. Via een wereldwijde berichtgeving worden de betrokken legerinstanties op de hoogte gebracht van hetgeen de Amerikanen bedacht hebben. En wanneer de Amerikaanse president (Bill Pulman) zijn bemoedigende woorden heeft uitgesproken kan het niet anders of je voelt je ook Amerikaan. En al helemaal na zijn laatste en fameuze zin: 'Today we celebrate our Independence Day!' Bij de eerste keer in de bioscoop kreeg ik bij deze woorden een geweldige energiestoot door mijn hele lichaam en moed voor tien! 'The President's Speech' is misschien wel het beste voorbeeld van 'The Survival of the American Dream'. Het begint met tromgeroffel en daarna wordt het nummer geleidelijk opgevoerd naar een orkestraal hoogtepunt, waarin de president zijn laatste en bevrijdende woorden ten gehore geeft.
De allesbeslissende strijd tussen de Amerikanen en de aliens wordt uitgevochten in 'The Day we Fight Back' en 'Jolly Roger'. Hierin laat de componist David Arnold horen dat hij één van de betere actiemuziekspecialisten is.
De cd sluit perfect af met 'End Titles', een ruim 9 minuten durende suite, waarin alle bekende thema's nog eens de revue passeren. En over een einde gesproken! David Arnold weet wel hoe hij een soundtrack moet afsluiten.
Wat mij betreft is David Arnold er voor 100% in geslaagd een grootschalige sf-actiefilm als Independence Day te voorzien van de juiste muziek. Sterker nog, je kunt ronduit zeggen dat de muziek (naast de humor en de geweldige special effects) de redding is voor de film. Zo zie je maar hoe belangrijk muziek voor een film kan zijn. Je merkt ook de gedrevenheid van de componist om alles uit de kast te halen voor het welslagen van de muziek. Een score in handen van een mindere componist had waarschijnlijk een degradatie van de film kunnen betekenen. Alle lof dus voor David Arnold die met zijn score voor Independence Day de filmmuziekgeschiedenis in kan gaan als één van de meest sensationele en adembenemende scores die ooit gemaakt zijn. En ongeacht de film is de cd tevens een voortreffelijk voorbeeld van hoe een filmverhaal muzikaal opgebouwd kan worden.
Dan heb ik het nog niet eens gehad over de Bootleg 2000 cd release van de film. In deze later uitgebrachte dubbel-cd krijg je de filmmuziek van Independence Day in zijn totaliteit te horen. 110 minuten maar liefst (de originele cd duurt slechts 50 minuten)! Ik weet van Bootleg cd's dat ze illegaal zijn en dat de muziekkwaliteit te wensen over laat, maar de Bootleg-cd van Independence Day schijnt een uitzondering op de regel te zijn. In dat geval maakt David Arnold de sensatie kompleet!
De opening van de score begint goed en kondigt het onheilspellende begin aan van iets dat komen gaat, namelijk de nadering van het vijandige moederschip richting aarde. De dreiging en het onheilspellende wordt verder opgebouwd in 'S.E.T.I.-Radio Signal' en 'The Darkest Day'. Laatst genoemde track is één van de hoogtepunten van de cd, waarin het onheilspellende zich openbaart in de vorm van reusachtige ruimteschotels die uit het wolkendek opdoemen en zich stationeren boven strategisch gekozen wereldsteden.
Track 4 'Canceled Leave' is een wat rustige, maar emotioneel geladen stukje muziek. Hierin is een thema verwerkt dat de muzikale basis is voor het emotionele aspect van de film, namelijk dat wij mensen, van welke natie, ras, geslacht of leeftijd een eenheid zijn en hetzelfde lot delen. Misschien te veel eer, maar je kunt het een soort van 'Hymn to the Earthly People of all Nations' noemen.
Track nr. 5 'Evacuation' met aansluitend track 6 'Fire Storm' is weer een hoogtepunt van de cd, waarin de aliens op de wereldwijde aanval overgaan en steden als New York
(Empire State Building), Washington DC (Het Witte Huis), etc, het moeten ontgelden.
Track 7 'Aftermath' is een soort van 'Day After Tomorrow' nummer, waarin de rookpluim is opgelost en de wereld de dramatische omvang van de vernietiging prijsgeeft.
De tweede helft van deze track is echter van een andere orde. Het laat horen dat wij (lees: Amerikanen) niet bij de pakken gaan zitten, maar met volle moed en positiviteit ten strijde zullen trekken om die verrekte aliens het hoofd te bieden. 'Want wij, Amerikanen, geven het niet zomaar op!' Hier komt het bekende Amerikaans patriottisme om de hoek kijken wat ook in de muziek te horen is. (Je moet er maar van houden, deze vorm van patriottisme).
'Base Attack/Canyon Chase' geeft de spannende strijd weer van de Amerikaanse luchtmachtpiloten tegen de allesverzengende aliens. Ook weer een hoogtepunt (misschien wel het beste actienummer van de cd), met veel kopergeschal en instrumentale diversiteit in de actiegedreven stukken. Van begin tot eind waan je je in een geweldige orkestrale achtbaanrit!
Track 9 'El Toro Destroyed' begint donker, maar meteen hoor je weer het bekende 'Aftermath'-motiv, dat heel toepasselijk is voor het weergeven van een immens drama dat zich heeft afgespeeld.
Dat er nog hoop is voor de mensheid bewijzen wel de nummers 10 en 11, 'International Code' en 'The President's Speech'...Ja natuurlijk, het zijn de Amerikanen weer die als eerste met een oplossing komen. Via een wereldwijde berichtgeving worden de betrokken legerinstanties op de hoogte gebracht van hetgeen de Amerikanen bedacht hebben. En wanneer de Amerikaanse president (Bill Pulman) zijn bemoedigende woorden heeft uitgesproken kan het niet anders of je voelt je ook Amerikaan. En al helemaal na zijn laatste en fameuze zin: 'Today we celebrate our Independence Day!' Bij de eerste keer in de bioscoop kreeg ik bij deze woorden een geweldige energiestoot door mijn hele lichaam en moed voor tien! 'The President's Speech' is misschien wel het beste voorbeeld van 'The Survival of the American Dream'. Het begint met tromgeroffel en daarna wordt het nummer geleidelijk opgevoerd naar een orkestraal hoogtepunt, waarin de president zijn laatste en bevrijdende woorden ten gehore geeft.
De allesbeslissende strijd tussen de Amerikanen en de aliens wordt uitgevochten in 'The Day we Fight Back' en 'Jolly Roger'. Hierin laat de componist David Arnold horen dat hij één van de betere actiemuziekspecialisten is.
De cd sluit perfect af met 'End Titles', een ruim 9 minuten durende suite, waarin alle bekende thema's nog eens de revue passeren. En over een einde gesproken! David Arnold weet wel hoe hij een soundtrack moet afsluiten.
Wat mij betreft is David Arnold er voor 100% in geslaagd een grootschalige sf-actiefilm als Independence Day te voorzien van de juiste muziek. Sterker nog, je kunt ronduit zeggen dat de muziek (naast de humor en de geweldige special effects) de redding is voor de film. Zo zie je maar hoe belangrijk muziek voor een film kan zijn. Je merkt ook de gedrevenheid van de componist om alles uit de kast te halen voor het welslagen van de muziek. Een score in handen van een mindere componist had waarschijnlijk een degradatie van de film kunnen betekenen. Alle lof dus voor David Arnold die met zijn score voor Independence Day de filmmuziekgeschiedenis in kan gaan als één van de meest sensationele en adembenemende scores die ooit gemaakt zijn. En ongeacht de film is de cd tevens een voortreffelijk voorbeeld van hoe een filmverhaal muzikaal opgebouwd kan worden.
Dan heb ik het nog niet eens gehad over de Bootleg 2000 cd release van de film. In deze later uitgebrachte dubbel-cd krijg je de filmmuziek van Independence Day in zijn totaliteit te horen. 110 minuten maar liefst (de originele cd duurt slechts 50 minuten)! Ik weet van Bootleg cd's dat ze illegaal zijn en dat de muziekkwaliteit te wensen over laat, maar de Bootleg-cd van Independence Day schijnt een uitzondering op de regel te zijn. In dat geval maakt David Arnold de sensatie kompleet!
Een paar dagen voor de Amerikaanse Independance Day (4 juli) verschijnt aan de atmosfeer een gigantisch ruimteschip, waaruit een aantal 'kleinere' UFO's zich verspreiden over de aarde om boven de grote steden van de aarde te blijven hangen. Een medewerker van een kabelbedrijf ontdekt dat de UFO's communiceren en aftellen voor de aanval...
De score voor deze overweldigende film is van David Arnold en Arnold heeft er een bijpassend overweldigende score voor gemaakt. Nicholas Dodd is de orchestrator van de score en werkt vaak samen met Arnold. Vanwege zijn orkestraties en invulling en aanvullingen heeft hij een grote invloed heeft gehad op de score en op de kleuring en daarmee ook op het succes ervan. Dat geldt ook voor veel andere scores waaraan Dodd heeft meegewerkt, en niet alleen die van Arnold.
Het actiegehalte van de score is hoog, maar deze bevat gelukkig genoeg rustpunten, zodat het een mooie gevarieerde muzikale ervaring is geworden.
De score opent geweldig, met een solo trompet op dreigende ondertonen, wat naderhand door het grote orkest wordt overgenomen. De trompet aan het begin brengt gelijk het hoofdthema van de film, maar beklijft hier niet. Dat doet het in de tracks meer naar het einde van de score gelukkig wel. Ook de tweede track is fraai en kent deze zelfde elementen, waar de snare drum dan nog aan toegevoegd wordt. De melodie blijft melodieus, maar dreigend.
In de derde track werkt Arnold de dreiging uit tot thrillerproporties met een dreiging die tot grootse orkestrale muzikale uitbarsting komt. Met indrukwekkende koorklanken komen de filmbeelden tot leven. En daarbij blijft de muziek ook nog redelijk melodieus, met stevige koperblazers in de hoofdrol.
Het geweld van 'The Darkest Day' wordt afgewisseld met een rustige en gevoelige track, die erg fraai is en een mooie melodie kent. Daarna volgen weer een paar heftige tracks met een hoog actiegehalte. 'Aftermath' is weer een rustige track, waarbij de muziek de verdoving van de mensen illustreert na de aanval door de aliens. Vanaf halverwege deze track verandert de kleuring van de muziek van melancholiek en dramatisch naar opbeurend en hoopgevend, waarbij Arnold ook de snare drums weer in stelling brengt.
Na de heftige en lange track 'Base Attack' volgt het rustige 'El Toro Destroyed'. Vervolgens slaat de sfeer van de score toch wel om van actiegedreven naar meer heldhaftige muziek. Vooral de al meer toegepaste snare drum verhoogt het patriottische gehalte. Het is mooie en melodieze muziek die vooral vanaf 'International Code' de boventoon voert. Arnold weet via de muziek de gevoelige snaar te raken om mensen aan te zetten de moed bijeen te vergaren en aan de slag te gaan. Het is opgewekte en opbeurende prachtige muziek en ook nog eens vol orkestraal.
De afsluitende track presenteert nog eens dubbelop het prachtige thema van de score met grootse orkestraties en in alle prachtige heftigheid, waarmee Arnold en Dodd de score compleet met geweldige koorklanken weten af te sluiten. Een van mooiste en indrukwekkendste afsluitingen van een score die ik ken.
De waardering voor deze score komt dan ook op een erg fraaie 83 uit 100.
De score voor deze overweldigende film is van David Arnold en Arnold heeft er een bijpassend overweldigende score voor gemaakt. Nicholas Dodd is de orchestrator van de score en werkt vaak samen met Arnold. Vanwege zijn orkestraties en invulling en aanvullingen heeft hij een grote invloed heeft gehad op de score en op de kleuring en daarmee ook op het succes ervan. Dat geldt ook voor veel andere scores waaraan Dodd heeft meegewerkt, en niet alleen die van Arnold.
Het actiegehalte van de score is hoog, maar deze bevat gelukkig genoeg rustpunten, zodat het een mooie gevarieerde muzikale ervaring is geworden.
De score opent geweldig, met een solo trompet op dreigende ondertonen, wat naderhand door het grote orkest wordt overgenomen. De trompet aan het begin brengt gelijk het hoofdthema van de film, maar beklijft hier niet. Dat doet het in de tracks meer naar het einde van de score gelukkig wel. Ook de tweede track is fraai en kent deze zelfde elementen, waar de snare drum dan nog aan toegevoegd wordt. De melodie blijft melodieus, maar dreigend.
In de derde track werkt Arnold de dreiging uit tot thrillerproporties met een dreiging die tot grootse orkestrale muzikale uitbarsting komt. Met indrukwekkende koorklanken komen de filmbeelden tot leven. En daarbij blijft de muziek ook nog redelijk melodieus, met stevige koperblazers in de hoofdrol.
Het geweld van 'The Darkest Day' wordt afgewisseld met een rustige en gevoelige track, die erg fraai is en een mooie melodie kent. Daarna volgen weer een paar heftige tracks met een hoog actiegehalte. 'Aftermath' is weer een rustige track, waarbij de muziek de verdoving van de mensen illustreert na de aanval door de aliens. Vanaf halverwege deze track verandert de kleuring van de muziek van melancholiek en dramatisch naar opbeurend en hoopgevend, waarbij Arnold ook de snare drums weer in stelling brengt.
Na de heftige en lange track 'Base Attack' volgt het rustige 'El Toro Destroyed'. Vervolgens slaat de sfeer van de score toch wel om van actiegedreven naar meer heldhaftige muziek. Vooral de al meer toegepaste snare drum verhoogt het patriottische gehalte. Het is mooie en melodieze muziek die vooral vanaf 'International Code' de boventoon voert. Arnold weet via de muziek de gevoelige snaar te raken om mensen aan te zetten de moed bijeen te vergaren en aan de slag te gaan. Het is opgewekte en opbeurende prachtige muziek en ook nog eens vol orkestraal.
De afsluitende track presenteert nog eens dubbelop het prachtige thema van de score met grootse orkestraties en in alle prachtige heftigheid, waarmee Arnold en Dodd de score compleet met geweldige koorklanken weten af te sluiten. Een van mooiste en indrukwekkendste afsluitingen van een score die ik ken.
De waardering voor deze score komt dan ook op een erg fraaie 83 uit 100.
Een mooie en spannende soundtrack met een mooi thema
( als je hem in de winkel ziet liggen en je houd van de donkere soundtracks is dit een aanrader ) met een mooi thema.
( als je hem in de winkel ziet liggen en je houd van de donkere soundtracks is dit een aanrader ) met een mooi thema.
Andere soundtrack releases van Independence Day (1996):
