Frollo: to Quasimodo Quasimodo, can't you understand? When your heartless mother abandoned you as a child, anyone else would have drowned you. And this my thanks for taking you in and raising you as my son?
“Notre Dame De Paris” is het bekendste en beste werk van Victor Hugo. Het verteld het verhaal van een bultenaar genaamd Quasimodo die wordt opgevoed door een bisschop genaamd Claude Frollo. Quasimodo is verplicht om in de klokkentoren van de Notre Dame te blijven. Frollo verbiedt hem om de kathedraal te verlaten. Maar de komst van een jonge zigeunerin Esmeralda brengt zowel het leven van Quasimodo als dat van Frollo op hol. De brave bisschop Frollo is aangetrokken tot de mooie vrouw, en het is het begin van zijn krankzinnigheid.
Het verhaal is meerdere keren geadapteerd voor het witte doek. In 1905 werd de eerste adaptatie. Zelfs Walt Disney deed een poging om het verhaal naar het witte doek te brengen. Dit verhaal is misschien niet het beste, gemakkelijkste en het meest kindvriendelijke verhaal om te verfilmen. Mits een paar aanpassingen (zoals Frollo die rechter is in plaats van bisschop) bleef dit toch een zeer donkere film, zeker voor een Disney film. De grootste elementen van zonde en lust zijn in de film behouden, wat het natuurlijk een moeilijke kijkervaring maakt voor jonge kinderen.
Maar desalniettemin blijft “The Hunchback Of Notre Dame” één van de beste films van Disney. Ja, de film is over de jaren neergesabeld door critici. Het verhaal zou te donker en te moeilijk zijn voor kinderen. Ja, wat had Disney nu verwacht. Ze hadden beter van de film een film voor volwassenen gemaakt. Eén van de meest memorabele aspecten van deze film is de soundtrack. De componist is Alan Menken. De man die Disney terug op de kaart had gezet, verschillende klassiekers heeft geschreven en daarna ondankbaar aan de kant is geschoven. Met deze “Hunchback Of Notre Dame” schreef hij misschien wel zijn beste werk. Verwacht geen lichte muziek, vol met leuke tierlantijntjes. Neen, dit is een gitzwarte score met Latijnse teksten, veel orgel maar geweldige nummers.
SONGS
The Bells Of Notre Dame.
Het begin van de film. Dit lied leidt het verhaal in. Het is een flashback naar de afkomst van Quasimodo. De eerste seconden bepalen al de sfeer van de score. Een mannenkoor zingt zware Latijnse teksten op de melodie van “Someday” een song dat uiteindelijk is gesneuveld. De klokken komen zachtjes in de muziek, en dan barst het orkest open! Een prachtige versie van het nummer Hellfire wordt opgevoerd. Zeer bombastisch, vrij zwaar, maar o zo prachtig.
Na deze prachtige inleiding begint het nummer. Wat mij direct opvalt is dat de teksten zo goed in elkaar zit. Stephen Schwartz heeft de lyrics geschreven, en ik vind het geweldig hoe hij steeds verwijst naar de klokken van de Notre Dame. Na een korte inleiding en een gesproken stuk, wordt de muziek mogelijks nog donkerder. Clopin verteld het verhaal van Quasimodo. Vooral het stuk dat Judge Claude Frollo verschijnt, is prachtig beschreven met slimme teksten.
But a trap had been laid for the gypsies
And they gazed up in fear and alarm
At a figure whose clutches
Were iron as much as the bells
Man #4:
Judge Claude Frollo
Clopin:
The bells of Notre Dame
Een prachtige inleiding voor een prachtig personage. De muziek gaat over naar een prachtig stuk met Latijnse zang die de achtervolging beschrijven. Op het eind van het nummer heb je nog een prachtig duet tussen de bisschop en Frollo, en dan is dit mastodont van een nummer afgesloten.
De zang in dit nummer is geweldig. Paul Kendel schittert als Clopin. Hij draagt het nummer volledig. Hij wordt bijgestaan door de geweldige Tony Jay (over hem later meer) en David Ogden Stiers als de Archdeacon. De instrumentatie is ook schitterend. Menken schuwt geen enkel instrument, de bellen en het orgel zijn duidelijk aanwezig. De strijkers zijn geweldig. Ze spelen laag zodat de muziek extra donker lijkt.
Out There
Out There beschrijft de wens van Quasimodo om naar buiten te gaan. Toch begint het nummer zeer donker. Judge Claude Frollo verbiedt om naar buiten te gaan. Het nummer laat de luisteraar het karakter van Frollo ontdekken. Hij is een manipulator en gewoon een monster van een man. Er is eigenlijk geen enkel beeld voor nodig. Het karakter van Frollo wordt al perfect neergezet in dit nummer.
Na deze donkere inleiding hebben we een stuk muziek dat lichter is om te aanhoren. Het is een nummer zoals we van Menken gewoon zijn. Het is meezingbaar, en de melodie zit een hele dag in je hoofd. Het is een typisch nummer waar het hoofdpersonage zijn doel beschrijft. Je had het al in “The Little Mermaid” (Part of your world), “Beauty And The Beast (Belle). Wat die nummers zijn voor die respectievelijke films, is Out There voor Hunchback.
Tom Hulce is de ster van dit nummer. Hij zingt de pannen van de hemel, en is perfect gecast voor de getormenteerde bultenaar.
Topsy Turvy
Eén van de twee komische nummers van de soundtrack. De teksten zijn weer fantastisch gevonden, de melodie is fantastisch. Het is wel lichter dan de rest van de songs mits één uitzondering. Het is een nummer dat ik niet snel zal opzetten want ik heb liever de donkere nummers voor deze film. Ook dit nummer wordt gezongen door Paul Kendel, en hij doet dit met verve.
God Help The Outcasts
Ook het vrouwelijke hoofdpersonage krijgt haar eigen lied. Esmeralda zit opgesloten in de Notre Dame, en zingt God toe. Zij vraagt hem om haar volk te helpen. Beste mensen, dit is een gezongen gebed. Dat wilt zeggen dat het geen gemakkelijk nummer is om te beluisteren. De tekst is zwaar, maar o zo prachtig. Het begin van het nummer is ook geweldig. Prachtige instrumentale muziek dat de sfeer perfect neerzet. Heide Mollenhauer is de vrouw die dit nummer zingt. Ook zij zit perfect in haar rol, en zingt een prachtig emotioneel nummer, met een prachtige emotionele stem. De orkestraties zijn ook prachtig. Menken gebruikt de piano om de zangeres te begeleiden. Ook de strijkers zijn natuurlijk van de partij. Die toch wel het juweel zijn op deze prachtige track.
Heavens’s Light/Hellfire
Over naar hét nummer van deze soundtrack. Zowel Quasimodo als Frollo zingen over hun liefde jegens Esmeralda. Quasimodo begint het nummer met Heaven’s Light. Het is een prachtige lieftallige melodie, en Tom Hulce zingt het met een zeer breekbare stem zodat je echt geloofd dat hij verliefd is op Esmeralda. Dit stuk van het nummer beslaat maar een minuut en een half. De klokken komen terug boven water, en Menken gaat over naar een koorrepliek.
En dan komt het: Hellfire. Zonder twijfel het meest donkere nummer uit de geschiedenis van Disney. Frollo bezing Esmeralda met krankzinnigheid, lust en woede. De tekst is fenomenaal, de melodie beklijvend en het koor die weer in het Latijn zingt is beangstigend. De hoofdmelodie van dit nummer is heel zwaar. Het wordt gespeeld door het orgel. Het klinkt allemaal zeer bombastisch, wat het nummer zowaar geniaal maakt.
De tekst is op sommige momenten zelfs zeer luguber. Even staven met een voorbeeld.
Protect me, Maria
Don't let this siren cast her spell
Don't let her fire sear my flesh and bone
Destroy Esmeralda
And let her taste the fires of hell
Or else let her be mine and mine alone
Je moet durven om zo een tekst in een Disney film te steken. Maar Menken en Schwartz hebben het aangedurfd, en zijn door de nodige onterechte kritieken bedolven. Het zou te donker zijn voor een kinderfilm. Wel de bazen van Disney hadden dan maar een ander verhaal moeten kiezen.
Tony Jay schittert in de rol van Judge Claude Frollo. Hij zit in echt in de rol van zijn leven. En hij kan zingen als de beste. Dat hoor je in dit nummer. Want dit is niet makkelijk om te zingen. Vooral op het einde als de man de toon moet aanhouden voor luttele seconden. Pure klasse. Jammer dat de man nooit geëerd is voor deze rol, hij heeft het verdiend.
A Guy Like You
Hier ga ik geen woorden aan vuil maken. Dit is in compleet contrast met het voorgaande nummer. De regisseurs zochten een comic relief in de film en dat moest dan dit nummer voorstellen. Jammer dat zo een komisch nummer in zo’n film zit. Het is compleet ongepast.
The Court Of Miracles
Dit is een mengeling van een donker en licht nummer. Het is niet mijn favoriet nummer, dus ik ga er ook niet veel over neerpennen. Het klinkt goed in de film, en het is wel gepast maar apart is het toch niet zo een leuk nummer om te beluisteren.
SCORE
Over naar de score. Het is bekend dat Menken niet zo goed is in het schrijven van instrumentale score. Hier, in tegendeel zet hij zijn beste score neer. Menken is bekend dat hij zijn nummers integreert in de score en dat doet hij nu ook. Out There wordt gerefereerd voor Quasimodo, Hellfire voor Frollo en God help the outcasts voor Esmeralda. Maar aangezien die nummers fantastisch zijn, is dat ook voor de instrumentale nummers.
Eén nummer moet ik gewoon nog beschrijven. “Sanctuary”. Dit is hét beste nummer dat Menken ooit heeft neergepend! Donker, gotisch en gewoon prachtig. Het is zwaar om naar te luisteren, maar je zal nog nooit zo prachtige muziek gehoord hebben van de man. The Little Mermaid en zelfs Beauty And the Beast verbleken bij het horen van dit meesterwerk. Het koor is natuurlijk terug aanwezig. Prominenter dan in de overige score. Maar dat maakt de muziek zo fantastisch. Iedereen die dit leest, en het nummer niet kent, dan moet je het gerust eens opzoeken.
Conclusie
Dit is Menken’s beste score voor een Disney film. Dit is geen werk zoals we van de man gewoon zijn en al zeker geen muziek die we zouden verwachten voor een film van Disney. Dit is Menken op zijn best. Jammer dat de man is afgekraakt door critici. Die zijn muziek te donker en te moeilijk vonden. Dit is onterecht. Moed, lef en karakter was nodig om dit te maken, en Menken moet geëerd worden voor dit werk. Prachtige Songs (met uitzondering A Guy Like You) en een prachtige score. Zeker een 9 terug. Hopelijk komt Alan Menken snel terug naar Disney. We missen hem.
So, here is a riddle to guess if you can, sing the bells of Notre Dame: What makes a monster and what makes a man? Whatever their pitch, you feel them bewitch you, the rich and the ritual knells of the bells of Notre Dame.