Tron Run/R
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | Run Program | 1:47 | |
| 2. | Run Program (feat. Bibio) (Bibio Remix) | 3:04 | |
| 3. | Recursion | 2:50 | |
| 4. | Invalid Path | 2:13 | |
| 5. | Invalid Path (feat. Darkstar) (Darkstar Remix) | 4:18 | |
| 6. | Delta Antliae (feat. Nicholls) (Nicholls Remix) | 2:15 | |
| 7. | Delta Antliae (feat. patten) (patten Remix) | 4:58 | |
| 8. | 611 Time Out | 2:38 | |
| 9. | 611 Time Out (feat. Autechre) (Autechre Remix) | 5:12 | |
| 10. | Decrypted | 2:21 | |
| 11. | Memory String | 1:28 | |
| 12. | Memory String (feat. Plaid) (Plaid Remix) | 4:16 | |
| 13. | Parity Error | 2:15 | |
| 14. | Parity Error (feat. Rusko) (Rusko Mix) | 3:00 | |
| 42:34 |
Schrijf zelf je recensie
De videogame TRON RUN/r (uitgesproken als Tron Runner) is onderdeel van de veel grotere TRON-familie van bioscoopfilms, tv-serie en game-serie uit de Disney studios. De science-fiction film TRON uit 1982 was de eerste van de franchise. Op basis van die film zijn de eerste games van de serie ontwikkeld en dat is doorgegaan tot in 2016 deze RUN/r-game uitkwam. De game valt in de categorie 'Endless Running Game', wat erop neerkomt dat de speler continu blijft rennen, springen en aanvallen, net zolang tot de speler om het leven komt. Het doel is om zo ver mogelijk te komen. De game is in de gamewereld nogal lauw ontvangen.
De muziek bij deze game is van Raney Shockne, die Giorgio Moroder vroeg om dit samen te componeren, of genereren. Moroder is vooral bekend van zijn songs in het discotijdperk en zijn scores voor diverse film, waarvan zijn medewerking, naast hoofdcomponist Klaus Doldinger, aan The NeverEnding Story de bekendste is. Shockne is eveneens vooral een songcomponist, waaronder voor Leona Lewis en Britney Spears en ook voor een groot aantal films heeft Shockne songs gecomponeerd, net zoals Moroder. Daarnaast heeft Shockne inmiddels vele tv-series en tv-reality-series, o.a. voor Discovery Channel, van muziek voorzien.
De game draait om de snelheid van de speler en de muziek is daarom zo gemaakt dat er een voortdurende 'drive' achter zit. De muziek is volledig elektronisch, waarbij melodieën eigenlijk ondergeschikt zijn aan het creëren van een bepaalde, wat klinische sfeer. Veel muziek zou je dan ook onder de noemer Soundscape kunnen vatten.
De muziek is nogal springerig en ritmisch in de hogere klanken. Verwacht dus geen zware percussie of veel grommende geluiden om de spanning te verhogen. De muziek zit veel meer in de ijle klankkleuren en doet vooral denken aan de elektronische muziek uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Wellicht dat Moroder daarin is blijven hangen...
De muziek bestaat vooral uit een hoge snelheid van korte ijle klanken in beperkt melodieuze motieven. Die combinatie geeft de muziek een zekere urgentie, zoals dance-muziek dat ook heeft. Elektronische percussie speelt een rol in dat hoog-ritmische effect, dat de speler van het spel moet aanjagen.
Een deel van de tracks die Shockne en Moroder hebben gemaakt zijn nog eens door de remix-tafel gehaald van een aantal bekende remixers en staan na elke originele track op het album. De originele (voorgaande) track is soms niet eens fatsoenlijk uit de remix te herleiden, zo wijken ze af van die originele tracks. De soms eindeloze herhalingen van bepaalde effecten werken bij mij nogal op de zenuwen. En ik was al niet zo'n fan van dit soort springerige elektronisch-ritmische, vrijwel melodieloze muziek. Dat laatste geldt
overigens deels zeker ook voor de originele tracks van Shockne en Moroder.
Kortom, met hun game-score voor TRON RUN/r hebben Raney Shockne en Giorgio Moroder muziek gecomponeerd die afwijkt van de meer gangbare muziek voor de shooter-games, die vaak vooral bestaat uit bombastische en zwaar aangezette klanken. Hier is eerder het tegendeel het geval, want de muziek zit behoorlijk aan de ijle en hoog-ritmische kant, met veel blips en blops, als een veredelde flipperkast. De remixen doen daar nog een schepje bovenop en vallen vooral ook vaak in herhaling, wat soms behoorlijk irritant wordt. De waardering voor deze score is wat mij betreft dan ook niet erg hoog. Met 24 uit 100 punten ben ik er wel zo ongeveer klaar mee.
De muziek bij deze game is van Raney Shockne, die Giorgio Moroder vroeg om dit samen te componeren, of genereren. Moroder is vooral bekend van zijn songs in het discotijdperk en zijn scores voor diverse film, waarvan zijn medewerking, naast hoofdcomponist Klaus Doldinger, aan The NeverEnding Story de bekendste is. Shockne is eveneens vooral een songcomponist, waaronder voor Leona Lewis en Britney Spears en ook voor een groot aantal films heeft Shockne songs gecomponeerd, net zoals Moroder. Daarnaast heeft Shockne inmiddels vele tv-series en tv-reality-series, o.a. voor Discovery Channel, van muziek voorzien.
De game draait om de snelheid van de speler en de muziek is daarom zo gemaakt dat er een voortdurende 'drive' achter zit. De muziek is volledig elektronisch, waarbij melodieën eigenlijk ondergeschikt zijn aan het creëren van een bepaalde, wat klinische sfeer. Veel muziek zou je dan ook onder de noemer Soundscape kunnen vatten.
De muziek is nogal springerig en ritmisch in de hogere klanken. Verwacht dus geen zware percussie of veel grommende geluiden om de spanning te verhogen. De muziek zit veel meer in de ijle klankkleuren en doet vooral denken aan de elektronische muziek uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Wellicht dat Moroder daarin is blijven hangen...
De muziek bestaat vooral uit een hoge snelheid van korte ijle klanken in beperkt melodieuze motieven. Die combinatie geeft de muziek een zekere urgentie, zoals dance-muziek dat ook heeft. Elektronische percussie speelt een rol in dat hoog-ritmische effect, dat de speler van het spel moet aanjagen.
Een deel van de tracks die Shockne en Moroder hebben gemaakt zijn nog eens door de remix-tafel gehaald van een aantal bekende remixers en staan na elke originele track op het album. De originele (voorgaande) track is soms niet eens fatsoenlijk uit de remix te herleiden, zo wijken ze af van die originele tracks. De soms eindeloze herhalingen van bepaalde effecten werken bij mij nogal op de zenuwen. En ik was al niet zo'n fan van dit soort springerige elektronisch-ritmische, vrijwel melodieloze muziek. Dat laatste geldt
overigens deels zeker ook voor de originele tracks van Shockne en Moroder.
Kortom, met hun game-score voor TRON RUN/r hebben Raney Shockne en Giorgio Moroder muziek gecomponeerd die afwijkt van de meer gangbare muziek voor de shooter-games, die vaak vooral bestaat uit bombastische en zwaar aangezette klanken. Hier is eerder het tegendeel het geval, want de muziek zit behoorlijk aan de ijle en hoog-ritmische kant, met veel blips en blops, als een veredelde flipperkast. De remixen doen daar nog een schepje bovenop en vallen vooral ook vaak in herhaling, wat soms behoorlijk irritant wordt. De waardering voor deze score is wat mij betreft dan ook niet erg hoog. Met 24 uit 100 punten ben ik er wel zo ongeveer klaar mee.