Alien: Resurrection
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | Main Title | 2:06 | |
| 2. | Post-OP | 1:02 | |
| 3. | Docking the betty | 1:16 | |
| 4. | Priva Son D'ogini conforto(from Handel's Julius Caesar) | 5:27 | |
| 5. | Face Huggers | 2:10 | |
| 6. | Call finds Ripley | 3:02 | |
| 7. | The aliens escape | 4:12 | |
| 8. | Ripley meets her clones | 2:19 | |
| 9. | What's inside Purvis? | 2:28 | |
| 10. | They swim ... | 6:28 | |
| 11. | The Chapel | 2:35 | |
| 12. | The abduction | 3:33 | |
| 13. | The battle with the new born | 6:03 | |
| 14. | Riply's theme | 2:14 | |
| 44:55 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Jerry Goldsmith maakte in 1979 een prachtige score voor de sci-fi/horror klassieker Alien. James Horner voegde met zijn Aliens, uit 1986 daar keiharde actiemuziek aan toe. In 1992 maakte Elliot Goldenthal de muzikale trilogie compleet, met een onderhoudende, gebalanceerde score. In 1997 was er dan toch nog een vierde deel, Alien: Resurrection. De Aliens waren eindelijk vrij van hun kostuums, ze konden dankzij nieuwe speciale effecten eindelijk vrij lopen, zelfs zwemmen. Een film vol actie, spanning en zenuwslopende momenten. Binnen twee jaar komt er dan eindelijk Alien 5, geregisseerd door Ridley Scott, maker van het origineel. Het zal een prequel worden op het eerste deel.
Alien: Resurrection is net als zijn vier voorgangers een erg functionele score. John Frizzel, voornamelijk componist van horrorfilms zoals Ghost Ship en The Reaping, is een componist om u tegen te zeggen, maar levert met Alien: Resurrection niet echt zijn beste score af. De atonale schoonheid wordt afgewisseld met nogal saaie underscore, en dat met de knap geschreven actiemuziek. De aangename Main Title is ditmaal geen Sci-Fi – Horror mix, nee het is wat dramatischer ditmaal. Er zijn soms enkele goed gemixte geluidseffecten te horen. In Priva Son D'ogini conforto horen we een prachtige opera, dat heel slim gebruikt wordt in de film. In The Aliens Escape horen we dan echt de horror-muziek naar bovenkomen, samen met alle geluidseffecten die je kan verzinnen. De track ruikt naar bloed, en werkt op ieders stalen zenuwen. The Swim heeft erg veel weg van de actiemuziek uit Horner’s Aliens, maar Frizzel verdient alle lof: het is strak gecomponeerde actiemuziek, gevarieerd en hier en daar zijn op gepaste momenten uitschieters geplaatst, zoals de blazers op 3:05, waarin het prachtige Ripley-thema door sterke blazers ui de boxen komt. The Battle With the Newborn is ongekend spannend, en Frizzel weet op allerlei manieren toch de vaart erin te houden. Naarmate het einde nadert steekt een sterk stuk percussie op. Ripley’s Theme is een geweldig thema, dat helaas veel te weinig te horen is op de score.
De niet beschreven tracks interesseren gewoonweg niet. Het is saaie underscore, van cruciaal belang voor de film zelf, maar uiterst saai om te beluisteren op cd. De score is onmisbaar voor de fans, en ik heb hem dan ook alleen maar in het bezit omdat er stiekem een paar mooie stukken op zaten, waaronder Ripley’s thema, en omdat het wat leuker staat naast de overige, veel betere scores van deze franchise. En wat alles nog extra jammer maakt: de mooiste stukken staan er niet eens op! Het moment dat ze op aarde neerstorten, bijgestaan door fantastische muziek ontbreekt, en dat is gezien de 44 minuten van deze cd toch wel een behoorlijk minpunt. Alien: Resurrection bevat mooie muziek, maar is als geheel een gemiste kans.
Alien: Resurrection is net als zijn vier voorgangers een erg functionele score. John Frizzel, voornamelijk componist van horrorfilms zoals Ghost Ship en The Reaping, is een componist om u tegen te zeggen, maar levert met Alien: Resurrection niet echt zijn beste score af. De atonale schoonheid wordt afgewisseld met nogal saaie underscore, en dat met de knap geschreven actiemuziek. De aangename Main Title is ditmaal geen Sci-Fi – Horror mix, nee het is wat dramatischer ditmaal. Er zijn soms enkele goed gemixte geluidseffecten te horen. In Priva Son D'ogini conforto horen we een prachtige opera, dat heel slim gebruikt wordt in de film. In The Aliens Escape horen we dan echt de horror-muziek naar bovenkomen, samen met alle geluidseffecten die je kan verzinnen. De track ruikt naar bloed, en werkt op ieders stalen zenuwen. The Swim heeft erg veel weg van de actiemuziek uit Horner’s Aliens, maar Frizzel verdient alle lof: het is strak gecomponeerde actiemuziek, gevarieerd en hier en daar zijn op gepaste momenten uitschieters geplaatst, zoals de blazers op 3:05, waarin het prachtige Ripley-thema door sterke blazers ui de boxen komt. The Battle With the Newborn is ongekend spannend, en Frizzel weet op allerlei manieren toch de vaart erin te houden. Naarmate het einde nadert steekt een sterk stuk percussie op. Ripley’s Theme is een geweldig thema, dat helaas veel te weinig te horen is op de score.
De niet beschreven tracks interesseren gewoonweg niet. Het is saaie underscore, van cruciaal belang voor de film zelf, maar uiterst saai om te beluisteren op cd. De score is onmisbaar voor de fans, en ik heb hem dan ook alleen maar in het bezit omdat er stiekem een paar mooie stukken op zaten, waaronder Ripley’s thema, en omdat het wat leuker staat naast de overige, veel betere scores van deze franchise. En wat alles nog extra jammer maakt: de mooiste stukken staan er niet eens op! Het moment dat ze op aarde neerstorten, bijgestaan door fantastische muziek ontbreekt, en dat is gezien de 44 minuten van deze cd toch wel een behoorlijk minpunt. Alien: Resurrection bevat mooie muziek, maar is als geheel een gemiste kans.
Alien Resurrection is een uiterst spannende film. Zulke fims hangen sterk af van de al dan niet beklemmende soundtrack. En dat laatste was hij zeker. De muziek is indrukwekkend als we de grootse ruimteschepen ons netvlies zien passeren en uiterst griezelig als onze monstervrienden een prooi hebben geroken. John Frizzell slaagt erin om koor, orkest en special effects tot een vloeiend geheel te doen samensmelten. Een nagelbijtende CD dus, tenminste voor wie van Science Fiction houdt.