Johnny English
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Artiest/Componist | Lengte |
|---|---|---|---|
| 1. | A Man For All Seasons | Robbie Williams | 3:59 |
| 2. | Theme From Johnny English | Edward Shearmur | 2:25 |
| 3. | Russian Affairs | Edward Shearmur | 1:27 |
| 4. | A Man Of Sophistication | Edward Shearmur | 1:36 |
| 5. | Kismet | Bond | 5:14 |
| 6. | Truck Chase | Edward Shearmur | 4:53 |
| 7. | The Only Ones | Moloko– | 4:12 |
| 8. | Parachute Drop | Edward Shearmur | 2:47 |
| 9. | Pascal's Evil Plan | Edward Shearmur | 2:34 |
| 10. | Theme From Johnny English (Salsa Version) | Bond | 3:21 |
| 11. | Off The Case | Edward Shearmur | 2:00 |
| 12. | Café Conversation | Edward Shearmur | 2:12 |
| 13. | Into Pascal's Lair | Edward Shearmur | 1:43 |
| 14. | Does Your Mother Know | ABBA | 3:15 |
| 15. | For England | Edward Shearmur | 2:22 |
| 16. | Riviera Hideaway | Edward Shearmur | 1:18 |
| 17. | Agent No.1 | Edward Shearmur | 15:13 |
| 60:31 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Michael Giacchino liet ons vorig jaar horen dat je oudere actiethema's die van Mission Impossible toch nog leuk kan maken en in een nieuw jasje kan steken. Edward Shearmur wist dat allang en deed iets dergelijks al in 2003 met Johnny English.
De film, met Rowan Aktinson als een 'Mr. Bean alike' Brits Spion, blijkt een schot in de roos en een groot succes. De verwijzingen die vaak worden gemaakt naar James Bond of andere actiehelden zijn schaars, maar men heeft Johnny English een eigen stijl meegegeven. Edward Shearmur heeft voor de muziek een thema geschreven wat herkenbaar is, ietswat op die van James Bond lijkt, maar toch compleet anders is. De track 'Russian Affairs', wat te horen is in de begingeneriek laat gelijk horen wat we in de rest van het album kunnen gaan verwachten. Een groots orkest, een snufje elektronisch en opzwepende muziek. 'A Man Of Sophistication' laat een jazzy thema horen, wat hier en daar erg Michael Giacchino-achtig aandoet en heerlijk wegluistert. Aan actiemuziek ontbreekt het ook niet. In 'Truck Chase', tevens een van de memorabele scenes in de film barst het geweld los. Onder een lichte elektronische beat, waar veel bas in zit, speelt het orkest voluit, maar zorgt steeds voor een goede balans, want jah, het blijft een komedie. De track eindigt zacht in een melodietje gespeeld met een synthesizer. 'Parachute Drop' brengt ons een militair-achtig nummer. Althans, daar begint het mee. Na ongeveer anderhalve minuut barst het hoofdthema los. In 'Pascal's Evil Plan' maakt Shearmur gebruik van een groot koor, die een extra 'boeferige' tint geeft aan wat er in de film gebeurt: het personage van John Malkovich onthult zijn duistere plannen.
Tussen de score vinden we enkele popnummers terug, waaronder nummers van de vrouwelijke vioolband 'Bond'. Niet hele bijzondere muziek, maar de nummers werken daarentegen wel in de film. 'Off The Case' is een wat emotioneel geladen nummer, waar een trompetsolo de nodige dieptegang in de muziek legt. Echter, de laatste 50 seconde van de track is het thema weer groots te horen, beginnend met een swingende basgitaar.
'Cafe Conversation' is een pianonummer begeleidt door zachte strijkers. Het nummer lijkt zo te zijn weggelopen uit het repertoire van Thomas Newman. 'Into Pascal's Lair' is achtereenvolgens een suspensenummer met een komische boventoon. Het nummer wordt luchtig gehouden door korte halen van een xylofoon en strijkers. Het album eindigd met een grandioze finale: 'For England'. Het nummer, wat spannend begint, bouwt langzaam op. Een groots koor werkt samen met koper en strijkers naar het de grote climax....en dan: in z'n volle glorie het hoofdthema van Johnny English.
Inmiddels is Johnny English een al iets oudere prent, maar mag er nog steeds zijn. Edward Shearmur verrast, verrukt en laat je hunkeren naar meer. Het grootste orkest, het leuke hoofdthema en hier en daar het gebruik van een koor maken dit tot een zeer geslaagde soundtrack!
De film, met Rowan Aktinson als een 'Mr. Bean alike' Brits Spion, blijkt een schot in de roos en een groot succes. De verwijzingen die vaak worden gemaakt naar James Bond of andere actiehelden zijn schaars, maar men heeft Johnny English een eigen stijl meegegeven. Edward Shearmur heeft voor de muziek een thema geschreven wat herkenbaar is, ietswat op die van James Bond lijkt, maar toch compleet anders is. De track 'Russian Affairs', wat te horen is in de begingeneriek laat gelijk horen wat we in de rest van het album kunnen gaan verwachten. Een groots orkest, een snufje elektronisch en opzwepende muziek. 'A Man Of Sophistication' laat een jazzy thema horen, wat hier en daar erg Michael Giacchino-achtig aandoet en heerlijk wegluistert. Aan actiemuziek ontbreekt het ook niet. In 'Truck Chase', tevens een van de memorabele scenes in de film barst het geweld los. Onder een lichte elektronische beat, waar veel bas in zit, speelt het orkest voluit, maar zorgt steeds voor een goede balans, want jah, het blijft een komedie. De track eindigt zacht in een melodietje gespeeld met een synthesizer. 'Parachute Drop' brengt ons een militair-achtig nummer. Althans, daar begint het mee. Na ongeveer anderhalve minuut barst het hoofdthema los. In 'Pascal's Evil Plan' maakt Shearmur gebruik van een groot koor, die een extra 'boeferige' tint geeft aan wat er in de film gebeurt: het personage van John Malkovich onthult zijn duistere plannen.
Tussen de score vinden we enkele popnummers terug, waaronder nummers van de vrouwelijke vioolband 'Bond'. Niet hele bijzondere muziek, maar de nummers werken daarentegen wel in de film. 'Off The Case' is een wat emotioneel geladen nummer, waar een trompetsolo de nodige dieptegang in de muziek legt. Echter, de laatste 50 seconde van de track is het thema weer groots te horen, beginnend met een swingende basgitaar.
'Cafe Conversation' is een pianonummer begeleidt door zachte strijkers. Het nummer lijkt zo te zijn weggelopen uit het repertoire van Thomas Newman. 'Into Pascal's Lair' is achtereenvolgens een suspensenummer met een komische boventoon. Het nummer wordt luchtig gehouden door korte halen van een xylofoon en strijkers. Het album eindigd met een grandioze finale: 'For England'. Het nummer, wat spannend begint, bouwt langzaam op. Een groots koor werkt samen met koper en strijkers naar het de grote climax....en dan: in z'n volle glorie het hoofdthema van Johnny English.
Inmiddels is Johnny English een al iets oudere prent, maar mag er nog steeds zijn. Edward Shearmur verrast, verrukt en laat je hunkeren naar meer. Het grootste orkest, het leuke hoofdthema en hier en daar het gebruik van een koor maken dit tot een zeer geslaagde soundtrack!
Ik hou altijd van de James Bond scores, het zijn heerlijke scores met een heerlijke swing erin. Deze score doet me op momenten zoals The Truck Chase denken aan de score van Arnold voor The World is Not Enough, alleen is David Arnold wel wat bekender voor velen. Het is echter Shearmur die de show steelt samen met Rowan Atkinson!
De film met Atkinson is leuk en hilarisch maar dit had niet gekund zonder de muziek van Shearmur, hij verdient echt alle credit voor het maken/componeren van zo’n geweldige score. Ik vind het heerlijk om te horen hoe hij te werk gaat met veel strijkers en een heerlijke beat. En laten we vooral ook niet de blazers vergeten die ook met het hoofdthema vaak een hoofdrol krijgen. Het hoofdthema van de film is geweldig en had zo voor een James Bond film kunnen zijn, het is een echt spionagethema en ik blijf het continu luisteren! Eigenlijk is de hele soundtrack wel aangenaam om naar te luisteren, ook de 2 nummers die niet van Shearmur zijn zijn beide zeer aangenaam. ABBA is natuurlijk altijd goed maar ook Robbie Williams was sterk dit keer door een lekker nummer (de opening titles van de film). Maar de film begint eigenlijk met de muziek van Shearmur, we horen dat geweldige thema die goed uitgewerkt is in verscheidende stukken zoals The Truck Chase. Naar mijn mening is dit een perfecte score en dat terwijl ik niet warm of koud werd van de hoes. Naar mijn mening is de hoes ook altijd belangrijk (voor de aantrekkelijkheidfactor) maar de componist is nog belangrijker! De componist kende ik van films zoals Reign of Fire en K-PAX, toch vind ik Johnny English absoluut zijn topper. Vooral dat hoofdthema wat erg vaak terug komt in vele tracks. Shearmur had voor deze score vast een grote slok wodka genomen en hij zal ook wel veel inspiratie opgedaan hebben bij wat James Bond films, de perfecte vervanger voor David Arnold is Shearmur!
Veel meer over deze score kan ik niet zeggen, het heeft niet veel rustige momenten en de muziek is ook alles behalve emotioneel. Wel is de muziek swingend en heerlijk om naar te luisteren. Met thema’s zoals Pascal’s Evil Plan komt deze score op een 9 uit. Naar mijn mening toch net geen 10 omdat dat misschien iets te veel van het goede zou zijn. Wel vind ik dat deze score geweldig op de filmbeelden aansluit maar daarnaast ook nog zeer beluisterbaar is. Een heerlijke score die elke filmmuziekfan zijn oren opent, vooral voor fans van swingende scores met een heerlijke hoofdthema is dit toch wel DE score die je ook geluisterd moet hebben. Mocht er ooit weer zoiets komen als Johnny English weten we wie we kunnen bellen voor een heerlijke score, Edward Shearmur!
De film met Atkinson is leuk en hilarisch maar dit had niet gekund zonder de muziek van Shearmur, hij verdient echt alle credit voor het maken/componeren van zo’n geweldige score. Ik vind het heerlijk om te horen hoe hij te werk gaat met veel strijkers en een heerlijke beat. En laten we vooral ook niet de blazers vergeten die ook met het hoofdthema vaak een hoofdrol krijgen. Het hoofdthema van de film is geweldig en had zo voor een James Bond film kunnen zijn, het is een echt spionagethema en ik blijf het continu luisteren! Eigenlijk is de hele soundtrack wel aangenaam om naar te luisteren, ook de 2 nummers die niet van Shearmur zijn zijn beide zeer aangenaam. ABBA is natuurlijk altijd goed maar ook Robbie Williams was sterk dit keer door een lekker nummer (de opening titles van de film). Maar de film begint eigenlijk met de muziek van Shearmur, we horen dat geweldige thema die goed uitgewerkt is in verscheidende stukken zoals The Truck Chase. Naar mijn mening is dit een perfecte score en dat terwijl ik niet warm of koud werd van de hoes. Naar mijn mening is de hoes ook altijd belangrijk (voor de aantrekkelijkheidfactor) maar de componist is nog belangrijker! De componist kende ik van films zoals Reign of Fire en K-PAX, toch vind ik Johnny English absoluut zijn topper. Vooral dat hoofdthema wat erg vaak terug komt in vele tracks. Shearmur had voor deze score vast een grote slok wodka genomen en hij zal ook wel veel inspiratie opgedaan hebben bij wat James Bond films, de perfecte vervanger voor David Arnold is Shearmur!
Veel meer over deze score kan ik niet zeggen, het heeft niet veel rustige momenten en de muziek is ook alles behalve emotioneel. Wel is de muziek swingend en heerlijk om naar te luisteren. Met thema’s zoals Pascal’s Evil Plan komt deze score op een 9 uit. Naar mijn mening toch net geen 10 omdat dat misschien iets te veel van het goede zou zijn. Wel vind ik dat deze score geweldig op de filmbeelden aansluit maar daarnaast ook nog zeer beluisterbaar is. Een heerlijke score die elke filmmuziekfan zijn oren opent, vooral voor fans van swingende scores met een heerlijke hoofdthema is dit toch wel DE score die je ook geluisterd moet hebben. Mocht er ooit weer zoiets komen als Johnny English weten we wie we kunnen bellen voor een heerlijke score, Edward Shearmur!
Johnny English, vertolkt door Rowan Atkinson, een klungelige klerk die altijd al opkeek naar de stijl van de geheim agenten, wordt door een toeval de enige overblijvende inzetbare spion. Wanneer de kroonjuwelen gestolen worden, gaat hij achter Sauvage aan, schitterend vertolkt door John Malkovich, zonder veel steun want deze laatste heeft een vlekkeloze reputatie bij zijn oversten. Een leuke film, met heel goede en soms ook flauwe momenten, typisch Atkinson dus. De film blinkt uit in parodie op James Bond, en dit met wat meer stijl dan Austin Powers.
De muziek is van Edward Shearmur, die al eerder schitterende muziek afleverde voor The Count of Monte Cristo en K-Pax. Voor Johnny English componeerde hij een imposante, melodieuse en hoogst entertaining score voor groot orkest. De muziek vertrekt vanuit een parodie op James Bond, maar overdrijft niet in verwijzingen naar de James Bond thema's en Edward Shearmur vult deze zeer origineel aan. Met uitmuntende orkestraties bouwt hij een compleet nieuwe score voor deze film die ondanks de vele variatie een eenduidig karakter behoudt. Die variatie is te vinden in de uiteenlopendheid van stijl genres in de muziek, die naadloos in elkaar overvloeien. Het is een beetje het beste van alles, de beste suspense, de meest zwoele jazz, beklemmende actiemuziek en ga zo maar door. Helemaal in lijn met deze stijl is de muziek die in de film gebruikt werd van de groep Bond, die een soort van Vannessa-Mae muziek brengen, moderne adaptaties van klassieke werken, hier vertolkt door 4 meiden met strijkers begeleid door dance beats. Het nummer is zowat het beste nummer uit hun eerste album Born, ondertussen hebben ze al nieuw album Shine uit. Hun muziek heeft een boeiende orkestratie, klinkt fris en hun albums zijn op zich erg de moeite waard! Evenzeer geslaagd is de introductietitel van Robbie Williams, A Man For All Seasons. De soundtrack van Johnny English is zonder twijfel de beste tot nu toe van 2003! Van mijn mag David Arnold, die de laatste Bond scores verzorgde rustig eens vervangen worden door Edward Shearmur en Madonna door Robbie ...
De muziek is van Edward Shearmur, die al eerder schitterende muziek afleverde voor The Count of Monte Cristo en K-Pax. Voor Johnny English componeerde hij een imposante, melodieuse en hoogst entertaining score voor groot orkest. De muziek vertrekt vanuit een parodie op James Bond, maar overdrijft niet in verwijzingen naar de James Bond thema's en Edward Shearmur vult deze zeer origineel aan. Met uitmuntende orkestraties bouwt hij een compleet nieuwe score voor deze film die ondanks de vele variatie een eenduidig karakter behoudt. Die variatie is te vinden in de uiteenlopendheid van stijl genres in de muziek, die naadloos in elkaar overvloeien. Het is een beetje het beste van alles, de beste suspense, de meest zwoele jazz, beklemmende actiemuziek en ga zo maar door. Helemaal in lijn met deze stijl is de muziek die in de film gebruikt werd van de groep Bond, die een soort van Vannessa-Mae muziek brengen, moderne adaptaties van klassieke werken, hier vertolkt door 4 meiden met strijkers begeleid door dance beats. Het nummer is zowat het beste nummer uit hun eerste album Born, ondertussen hebben ze al nieuw album Shine uit. Hun muziek heeft een boeiende orkestratie, klinkt fris en hun albums zijn op zich erg de moeite waard! Evenzeer geslaagd is de introductietitel van Robbie Williams, A Man For All Seasons. De soundtrack van Johnny English is zonder twijfel de beste tot nu toe van 2003! Van mijn mag David Arnold, die de laatste Bond scores verzorgde rustig eens vervangen worden door Edward Shearmur en Madonna door Robbie ...
Het komt maar weinig voor dat ik zo'n goede tegenvaller tegenkom. Hiermee doel ik op het feit dat ik er zeer weinig verwachtingen van had, aangezien het allemaal te James Bonderig aandoet. Na de eerste keer luisteren was ik nog niet geheel overtuigd, maar na de tweede keer was ik verkocht! Wat een top cd, ik heb hem ondertussen helemaal grijs gedraaid.
De muziek is fris, erg opgewekt, relax en dynamisch. De soundtrack opent met een gezongen nummer door Robbie Williams, wat echt een heel erg lekker nummertje is en je al helemaal actief en vrolijk stemt. Vervolgens krijg je het thema dat erg James Bonderig is, maar dat ben je na een paar keer luisteren wel vergeten want het swingt als een dolle. Zoals een thema betaamt kun je deze op meerdere momenten in de score terughoren. Edward Shearmur laat in deze score horen dat hij erg bedreven is in het creëren van uitermate vernuftige overgangen, waarbij hij subliem gebruik maakt van pauzes in de muziek. Het allerbeste van de hele soundtrack is het nummer ‘kismet’ van Bond dat ik opmerkelijk goed in het geheel vind passen. Een goede beat, enkele violen voor de melodie op de voorgrond en heerlijk gemixte elektronische geluiden op de achtergrond. Nog meer goeds kan je op deze cd verwachten met de meer naar K-Pax neigende relaxte muziek van Edward Shearmur en de leuke songs waarmee de soundtrack wordt afgewisseld.
Een erg afwisselende soundtrack om helemaal vrolijk en actief van te worden.
De muziek is fris, erg opgewekt, relax en dynamisch. De soundtrack opent met een gezongen nummer door Robbie Williams, wat echt een heel erg lekker nummertje is en je al helemaal actief en vrolijk stemt. Vervolgens krijg je het thema dat erg James Bonderig is, maar dat ben je na een paar keer luisteren wel vergeten want het swingt als een dolle. Zoals een thema betaamt kun je deze op meerdere momenten in de score terughoren. Edward Shearmur laat in deze score horen dat hij erg bedreven is in het creëren van uitermate vernuftige overgangen, waarbij hij subliem gebruik maakt van pauzes in de muziek. Het allerbeste van de hele soundtrack is het nummer ‘kismet’ van Bond dat ik opmerkelijk goed in het geheel vind passen. Een goede beat, enkele violen voor de melodie op de voorgrond en heerlijk gemixte elektronische geluiden op de achtergrond. Nog meer goeds kan je op deze cd verwachten met de meer naar K-Pax neigende relaxte muziek van Edward Shearmur en de leuke songs waarmee de soundtrack wordt afgewisseld.
Een erg afwisselende soundtrack om helemaal vrolijk en actief van te worden.
Alweer een heerlijke cover door Robbie Williams !!!
Trailer: