I Am Dina
This is my Story


Universal Music (044001750922)
Film | Releasedatum: 01/04/2003 | Medium: CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.I Am Dina5:01
2.Graveyard2:34
3.Dina's Etude2:03
4.Dina Delivers1:29
5.Marco Marries Dina1:50
6.Firklover String Jig1:18
7.Dina Tunes Out1:13
8.Organ Grinder1:54
9.Lorch Serenades1:36
10.Love & Marriage3:39
11.America or Bust2:00
12.Goodbye Lorch1:35
13.Labor Pains1:36
14.Good Will Hunting1:01
15.Slow Dingo2:02
16.Can't Buy Me Luv2:31
17.Firklover Piano0:41
18.Swiss Miss1:52
19.We Are Dina2:08
20.Dina's Lullaby3:12
21.She Said3:05
22.Dina's Firklover Party1:58
23.Dit-Elle4:07
24.Film III5:22
25.Dina3:54
 59:40
Schrijf zelf je recensie

 

I Am Dina - 08/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De film I am Dina: This is my Story is een Scandinavische co-productie van Noorwegen, Zweden en Denemarken en heet eigenlijk Jeg er Dina. De film is geregisseerd door de Deense regisseur Ole Bornedal (Dybt Vand, Vikaren, Nightwatch). Ondanks dat het verhaal zich afspeelt in Noorwegen is de voertaal in de film Engels, zij het met een Scandinavisch accent. De film was overigens geen groot succes in de bioscopen.
Het verhaal draait om Dina (Maria Bonnevie), die als jong meisje per ongeluk schuld had aan de dood van haar moeder. Haar vader (Bjørn Floberg) zit daardoor zo vol met verdriet dat hij haar niet meer wil opvoeden en laat dat over aan zijn bedienden. Daardoor groeit Dina tamelijk ongeremd op. Ze raakt bevriend met stalknecht Tomas (Hans Matheson). Als ze opgroeit krijgt Jacob (Gérard Depardieu), de vriend des huizes, een oogje op haar en wil met haar trouwen, maar ze weigert. Later gaat ze toch overstag en verhuist naar zijn woonplaats. Maar Dina heeft iets met de dood en als Jacob als gevolg van een zware val gewond raakt en maar niet beter wordt en veel pijn blijft houden, neemt ze een rigoureus besluit...

Een paar jaar eerder had regisseur Bornedal de film Dybt Vand (Deep Water) gemaakt en daar Marco Beltrami voor gevraagd om de muziek te componeren. Kennelijk is dat goed bevallen, want Beltrami componeerde ook de score voor dit thrillerdrama, dat soms dicht tegen het horrorgenre aan ligt.

Het album opent met de titeltrack, die bijna een minuut lang de nodige oefenklanken op een cello laat horen. Dina kreeg in de film van een van haar opvoeders (Lorch) cellolessen en dat speelt in de score een grote rol. Na die eerste minuut neemt de muziek een nogal zware thrillerachtige wending, met heftige en donkere orkestrale klanken. Later gaat de muziek over in meer ingetogen klanken met een solo viool op lichte underscore. Maar de dreiging blijft voortdurend hangen. Het is overigens een sterke track, waarin Beltrami's kwaliteiten uitstekend naar voren komen.
De derde track 'Dina's Etude' laat opnieuw de cello horen als onderdeel van een etude of muziekoefening. Daarmee is dit overigens geen echt fraaie track, ondanks de combinatie met de piano. Ook 'Lorch Serenades' is een track waarin een bijna solo gespeelde cello de hoofdrol speelt. Pas na een minuut komt het volle orkest erbij. En ook in 'Goodbye Lorch' komt de cello naar voren, maar nu met een prachtige melancholieke melodie en begeleiding van het orkest.

Beltrami weet in deze score tot bijzonder mooie melodieën te komen, die hij in prachtige harmonieën heeft gegoten, waardoor soms kippenvelmomenten ontstaan. Zo pakt in een track als 'Organ Grinder' de orkestrale muziek van een grote groep strijkers je volledig in, naar een heerlijk, bijna dromerig landschap in Beltrami stijl. Geweldig, en veel te kort.
Ook 'We are Dina' is een prachtige track, die weemoedig ingetogen begint, maar steeds uitbundiger wordt, hoewel de melancholie blijft.

Een deel van de muziek die Beltrami voor deze film heeft gecomponeerd is behoorlijk aan de minimalistische kant en wordt dan ook door een beperkt ensemble gespeeld. Dat wil niet zeggen dat die muziek niet fraai kan zijn. Er zitten dan ook zeker bijzonder fraaie gedeelten of tracks bij. Vooral wanneer Beltrami toch het orkest wat meer laat opkomen, levert dat nogal eens bijzonder fraaie muziek op, want de melodieën zijn vaak erg mooi. Maar ook heeft die minimalistische muziek nogal eens een meer dreigende of zelfs spannende klank, zoals in 'America or Bust', of 'Good Will Hunting'.

Soms horen we muziek die zo uit de feestzaal kan komen, zoals 'Firkløver String Jig', die een erg vrolijke melodie en arrangement heeft. Een ander dansbaar deuntje, maar dan met een sterk dreigende ondertoon horen we in 'Slow Dingo', terwijl 'Firkløver Piano' juist weer een vrolijk deuntje op de piano laat horen, evenals de track 'Dina's Firkløver Party', waar de piano door een aantal volkse instrumenten wordt bijgestaan.

De film bevat de nodige horrorelementen en ook in de muziek kan dat daarom niet ontbreken. Alle door Beltrami gecomponeerde horrormuziek zal vast niet meegenomen zijn op dit album, maar in de track 'Swiss Miss' krijgen we een nog redelijk beluisterbaar voorproefje. Verder ontbreekt horrormuziek of de typerende spannende thrillerachtige muziek vrijwel helemaal op dit album, en dat is plezierig, want daardoor is dit een prima beluisterbaar album geworden.

Het album bevat aan het einde nog vijf songs, die alle gezongen worden door de Frans-Canadese zangeres Jorane, die zichzelf hierbij op de cello begeleidt. De tracks 'Dina's Lullaby' en 'She Said' zijn gecomponeerd door Beltrami, terwijl de andere drie songs van Jorane zelf zijn, waaronder het Franstalige 'Dit-Elle'. Haar stijl is een beetje semi-klassiek, maar dan wel met een wat aparte kleuring, die zeker niet iedereen zal aanspreken.

Kortom, met zijn muziek voor I am Dina: This is my Story heeft Marco Beltrami een prima beluisterbare score afgeleverd voor dit horrorachtige thrillerdrama. Het album bevat relatief weinig typische, tamelijk melodieloze thrillermuziek, dus dat is een pré. Maar dat niet alleen, Beltrami heeft voor de film een aantal meeslepende tracks afgeleverd, met prachtige melodieën in zijn typerende 'Beltrami-stijl'. Een deel van de muziek is wat aan de minimalistische kant, maar ook dan is die muziek overwegend prima beluisterbaar, zelfs wanneer het dreigender wordt. Een paar tracks zijn wat volkse dansdeuntjes, die soms overigens ook erg prettig in het gehoor liggen. De vijf songs van Jorane liggen mij niet helemaal. Toch komt de waardering voor dit album dankzij de scoremuziek van Marco Beltrami op een mooie 81 uit 100 punten.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer