Blade Runner
Atlantic US 2003 CD (0075678262326)
East West Records 2003 CD (0745099657420)
East West Records 2003 CD (4988029073242)
East West Records 2003 CD (0745099657420)
East West Records 2003 CD (4988029073242)
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | Main Titles | 3:42 | ||
| 2. | Blush Response | 5:47 | ||
| 3. | Wait For Me | 5:27 | ||
| 4. | Rachel's Song | 4:46 | ||
| 5. | Love Theme | 4:56 | ||
| 6. | One More Kiss, Dear | 3:58 | ||
| 7. | Blade Runner Blues | 8:53 | ||
| 8. | Memories Of Green | 5:05 | ||
| 9. | Tales Of The Future | 4:46 | ||
| 10. | Damask Rose | 2:32 | ||
| 11. | Blade Runner (End Titles) | 4:40 | ||
| 12. | Tears In Rain | 3:00 | ||
| 57:31 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
Blade Runner is misschien wel Vangelis' beste filmmuziek tot nu toe. De gehele score is elektronisch, maar heeft zo'n sterk emotioneel karakter, dat vele orkestrale scores er bij achterblijven. Vangelis arrangeerde simpelweg vele synth-lagen over elkaar en dat heeft 'm geen windeieren opgeleverd.
Zoals reeds vermeld zitten her en der in de soundtrack wat stukken dialoog uit de film: 'Main Titles' en 'Blush Response' bijvoorbeeld. In de main titles geeft Vangelis de futuristische en eindeloze stad met prachtig uitgestrekte soundscapes weer. Majestueus!
'Wait For Me' kent een wat meer lounge-karakter en mag zelfs sensueel worden genoemd. In het zwevende 'Rachel's Song' horen we maataangevende elektronische druppels naast de woordloze zang van Mary Hopkin.
Overbekend zijn de zwoele tonen van de saxofoon in 'Love Theme' en het grandioze, voortrollende motief in 'Blade Runner (End Titles).' Dit is een van de filmmuzikale hoogtepunten van de jaren tachtig... Laatstgenoemde track loopt over in de afscheidswoorden van Rutger Hauers replicant Roy, die weer worden opgevolgd door diepe emotionele klanken in de track 'Tears in Rain.'
'One More Kiss, Dear' is een heerlijk stoffig klinkend lied, dat toch naadloos past in de rest van de muziek. Tenslotte is de verhaallijn van de film een bluesy film noir met een heuse detective. Alhoewel, heuse? Ridley Scott geeft aan het eind van zijn 'director's cut' een kleine hint naar de waarheid omtrent blade runner Deckard, die ons misschien al jaren is ontgaan...
Op het wat moeilijk te beluisteren 'Tales of the Future' na, is de soundtrack een heerlijke ontspannende score. Er klinken prachtige klanken en deze synthesizermuziek komt behoorlijk organisch over.
Hartelijk aangeraden, bij deze!
Zoals reeds vermeld zitten her en der in de soundtrack wat stukken dialoog uit de film: 'Main Titles' en 'Blush Response' bijvoorbeeld. In de main titles geeft Vangelis de futuristische en eindeloze stad met prachtig uitgestrekte soundscapes weer. Majestueus!
'Wait For Me' kent een wat meer lounge-karakter en mag zelfs sensueel worden genoemd. In het zwevende 'Rachel's Song' horen we maataangevende elektronische druppels naast de woordloze zang van Mary Hopkin.
Overbekend zijn de zwoele tonen van de saxofoon in 'Love Theme' en het grandioze, voortrollende motief in 'Blade Runner (End Titles).' Dit is een van de filmmuzikale hoogtepunten van de jaren tachtig... Laatstgenoemde track loopt over in de afscheidswoorden van Rutger Hauers replicant Roy, die weer worden opgevolgd door diepe emotionele klanken in de track 'Tears in Rain.'
'One More Kiss, Dear' is een heerlijk stoffig klinkend lied, dat toch naadloos past in de rest van de muziek. Tenslotte is de verhaallijn van de film een bluesy film noir met een heuse detective. Alhoewel, heuse? Ridley Scott geeft aan het eind van zijn 'director's cut' een kleine hint naar de waarheid omtrent blade runner Deckard, die ons misschien al jaren is ontgaan...
Op het wat moeilijk te beluisteren 'Tales of the Future' na, is de soundtrack een heerlijke ontspannende score. Er klinken prachtige klanken en deze synthesizermuziek komt behoorlijk organisch over.
Hartelijk aangeraden, bij deze!
Los Angeles, anno 2019, een broeiende donkere metropool, waar elk menselijk gevoel ontbreekt, uitzinnig verkeer, hallucinante lichtreclames en nooit aflatende regenbuien. Private eye Deckard (Harrisson Ford) is op zoek naar 4 ontsnapte replicants, ontsnapt vanop de gekoloniseerde planeten met als doel zich te laten herprogrammeren om langer te kunnen leven. Hij wordt bijgestaan door een replicante die van zichzelf denkt dat ze een mens is. De vraag wie de meest menselijke is, de replicants of hijzelf? Blade Runner, een mix van film noir en Science Fiction, ook wel "tech noir" genoemd is een klassieker in het SF genre.
Evenveel klassieker is de muziek door de Griekse componist Vangelis. De film dateert uit 1982, maar van de muziek kwam er nooit een soundtrack uit, tenzij een orkestrale versie van de soundtrack. The 'real thing' kwam uiteindelijk 12 jaar na de filmrelease uit op cd in al zijn glorie en is volledig gebaseerd op de originele opnamen van Vangelis. Blade Runner, het is een donkere, electro-symfonische score met gesynthetiseerde percussie, lange synth tones en speciale effecten. De muziek deelt zich in de atmosferische tracks, actie en een love theme. Doorheen de soundtrack werden op erg effectieve manier dialogen uit de film gemonteerd. Blade Runner wordt door velen als een van de beste elektronische soundtracks ooit omschreven, gelijk hebben ze!
Evenveel klassieker is de muziek door de Griekse componist Vangelis. De film dateert uit 1982, maar van de muziek kwam er nooit een soundtrack uit, tenzij een orkestrale versie van de soundtrack. The 'real thing' kwam uiteindelijk 12 jaar na de filmrelease uit op cd in al zijn glorie en is volledig gebaseerd op de originele opnamen van Vangelis. Blade Runner, het is een donkere, electro-symfonische score met gesynthetiseerde percussie, lange synth tones en speciale effecten. De muziek deelt zich in de atmosferische tracks, actie en een love theme. Doorheen de soundtrack werden op erg effectieve manier dialogen uit de film gemonteerd. Blade Runner wordt door velen als een van de beste elektronische soundtracks ooit omschreven, gelijk hebben ze!
Als er één iemand is die met synths heel knappe muziek kan maken is het toch wel Vangelis. Zijn Chariots of Fire is ongeëvenaard in zijn genre, Conquest of Paradise haalde de hitparades en deze Blade Runner is zijn Meesterwerk. Met grote M want dit is een goede score, ongeëvenaard in zijn genre, net zoals de film. Een pareltje, al vereist het soms wel enige moeite van de luisteraar.
Vangelis verwerkt ook stukken dialoog in zijn tracks, wat voor een speciale toets zorgt. De klank van de synths stoort niet eens, want het is per slot van rekening een score voor een science - fiction film, misschien wel de meest originele film van Ridley Scott so far.
Rachel's song wordt begeleid door zang en niet zozeer door de muziek. In de verte hoor je Secret Garden (winnaars Eurosong in de jaren negentig). En ondanks de weinige variatie blijf je hier naar luisteren. De kunst om je luisteraar te kunnen boeien. Love Theme heeft dan weer zo'n leuke Jazzy ondertoon, dat heerlijk luistert. Een beetje melancholisch maar doeltreffend. En Blade Runner ten slotte is een fenomenale afsluiter voor een heerlijk stukje muziek van Vangelis.
Vangelis kan als geen ander de synths gebruiken. Sommige componisten krijgen hier alleen maar elektrisch geweld uit, andere krijgen hier geniale muziek uit, maar geen van hen kan er muziek mee maken zoals Vangelis het kan.
Vangelis verwerkt ook stukken dialoog in zijn tracks, wat voor een speciale toets zorgt. De klank van de synths stoort niet eens, want het is per slot van rekening een score voor een science - fiction film, misschien wel de meest originele film van Ridley Scott so far.
Rachel's song wordt begeleid door zang en niet zozeer door de muziek. In de verte hoor je Secret Garden (winnaars Eurosong in de jaren negentig). En ondanks de weinige variatie blijf je hier naar luisteren. De kunst om je luisteraar te kunnen boeien. Love Theme heeft dan weer zo'n leuke Jazzy ondertoon, dat heerlijk luistert. Een beetje melancholisch maar doeltreffend. En Blade Runner ten slotte is een fenomenale afsluiter voor een heerlijk stukje muziek van Vangelis.
Vangelis kan als geen ander de synths gebruiken. Sommige componisten krijgen hier alleen maar elektrisch geweld uit, andere krijgen hier geniale muziek uit, maar geen van hen kan er muziek mee maken zoals Vangelis het kan.
Net als de film heeft deze score een beetje een cultstatus verworven, en dat is geheel en al terecht. De (vooral synthesizergerichte) orchestratie en de sfeer die van de muziek (ook zonder beelden) uitgaat zijn onnavolgbaar en wel vaak geïmiteerd maar nooit geëvenaard. Bovendien was deze score op meerdere vlakken zijn tijd ver vooruit, zodat ze ook vandaag heel actueel klinkt. Toch één minpuntje: zoals wel vaker het geval is met scores door Vangelis, is de muziek op dit album (dat meer dan tien jaar na de film uitkwam!) onvolledig en sterk herwerkt - in zoverre zelfs dat sommige thema's uit de film ontbreken of onherkenbaar werden herwerkt. Wie dus bijvoorbeeld het schitterende origineel van 'Deckard meets Rachael' wil hebben is voorlopig aangewezen op bootlegs of natuurlijk op de film. Al maakt dit alles dìt album niet minder aanbevelenswaardig!
De muziek van Vangelis maakt de film Bladrunner alleen al de moeite om naar te kijken.
De muziekthema's vloeien mooi in elkaar over, het lijkt wel een chill out dj mix, een trip door een futuristische droomwereld, heel atmosferisch en donker.
Dialogen vanuit de film worden er tussen gemixt, zo krijg je het gevoel dat je jezelf in de film waant.
De soundtrack gaat geen enkel moment de vervelende toer op, het blijft 57 minuten genieten aan een stuk door.
Het is en blijft een meesterwerk in zijn genre.
De muziekthema's vloeien mooi in elkaar over, het lijkt wel een chill out dj mix, een trip door een futuristische droomwereld, heel atmosferisch en donker.
Dialogen vanuit de film worden er tussen gemixt, zo krijg je het gevoel dat je jezelf in de film waant.
De soundtrack gaat geen enkel moment de vervelende toer op, het blijft 57 minuten genieten aan een stuk door.
Het is en blijft een meesterwerk in zijn genre.
Bladerunner is echt zo'n score die iedere fanatieke filmmuziek liefhebber in z'n collectie moet hebben. Vangelis staat bekend om z'n prachtige syntesizer scores maar nog nooit heb ik zo'n verbluffend staaltje electronische filmmuziek gehoord. Deze score mag dan wel gemaakt zijn in 1982 maar de kwalitiet en orginaliteit is overweldigend. Een echte aanrader!
Golden Globes: Best Original Score (Genomineerd)