The Mission


Virgin Records 1986 CD (0077778600121)
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.On Earth As It Is In Heaven3:48
2.Falls1:53
3.Gabriel's Oboe2:12
4.Ave Maria Guarani2:48
5.Brothers1:30
6.Carlotta1:19
7.Vita Nostra1:52
8.Climb1:35
9.Remorse2:46
10.Penance4:00
11.The Mission2:47
12.River1:57
13.Gabriel's Oboe2:38
14.Te Deum Guarani0:46
15.Refusal3:28
16.Asuncion1:25
17.Alone4:18
18.Guarani3:54
19.The Sword1:58
20.Miserere0:59
 47:52
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

The Mission - 10/10 - Recensie van Sander Neyt, ingevoerd op (Nederlands)
Gabriel: So you're hunting above the falls now, Captain Mendoza?
pauses
Gabriel: We're building a mission here. We're going to make Christians of these people!
Mendoza: If you have the time.

Je hebt vele films die als klassieker worden beschouwd. King Kong uit 1933, Gone With The Wind, The Godfather zijn een paar voorbeelden waar ik meteen opkom. The Mission is ook zo’n film die in dat rijtje hoort. Niet iedereen was weg van deze overduidelijke Christelijke film. Persoonlijk vond uw nederige recensent dat de Kerk er heel goed is in afgebeeld. Met andere woorden, vooral zijn fouten komen aan bod en dat is heel goed, want er zijn er heel veel.
De film verteld het verhaal van Vader Gabriel die een missie opricht in het Zuid-Amerikaanse oerwoud om daar de plaatselijke bevolking tot het christendom te bekeren (machtsmisbruik van de kerk zit hier helemaal niet in verwerkt). Samen met Mendoza probeert Gabriel zijn missie tot een goed einde te brengen. Maar dat is niet zonder gevaar!
Zoals reeds gezegd kon deze film maar op een gemengde reactie rekenen. Waar de mensheid wel van overtuigd was, waren de uitmuntende prestaties van zowel Robert De Niro als Jeremy Irons. Het zijn twee karakteracteurs die altijd het beste van zichzelf geven al weten ze ook dat ze in een slechte film zitten.
Ook de cinematografie kon op een warm onthaal rekenen, net zoals de score van Ennio Morricone. Terecht trouwens.
Iedere componist heeft een score dat zijn carrière bepaalt. Voor John Williams was dat natuurlijk zijn Star Wars scores, voor Hans Zimmer was dat The Lion King, voor Howard Shore was dat The Lord Of The Rings. Voor Ennio Morricone was dat The Mission. Al zijn de scores voor zijn spaghettiwesterns algemeen aanvaard en worden die algemeen beschouwd worden als meesterwerken is het toch deze The Mission. Na het uitkomen van deze score werden heel veel invloeden hieruit getrokken. Zeker op vlak van Zuid-Amerikaanse orkestraties mengen met westerse orkestraties. Morricone schreef voor The Mission een pracht van een score. Een score die staat als een huis, een favoriet van uw nederige recensent en een score waarmee ik jullie ga meenemen. Naar een wereld met orkestrale pracht en praal, naar een wereld waar thematiek koning is!

Want het hart van deze score zijn de drie ijzersterke thema’s die Morricone heeft neergepend. Het zijn één van de beste van zijn carrière en veelal de mooiste die menig oor gestreeld hebben.
Twee van die thema’s gaan zich meestal met elkaar vermengen. Namelijk het thema die de bevolking representeert en natuurlijk het thema van Gabriel zelf. Uw nederige recensent vat die vermenging als volgt op: Gabriel moet de bevolking leiden en beschermen. Daarom dat deze vermengd zijn.
Dat hoor je al in de eerste track. On Earth As It Is In Heaven. Dit is trouwens een titel dat de track volledig beschrijft. Het is hemelse muziek die we horen hier op aarde. We krijgen een prachtig begin te horen. Langzaam opkomende strijkers geaccompagneerd met het klavecimbel en gesteund door een prachtig koor op de achtergrond. Het zet meteen de sfeer voor de gehele score. Na 47 seconden komen daar dan de trommels die de basis vormen voor het thema van de bevolking. Het koor zingt het thema prachtig mee en op de achtergrond hoor je dan de wereldbefaamde hobo die het hoofdthema speelt (hier later meer over). De track eindigt in knaller van wereldformaat. Een track die je nooit meer zult vergeten in uw leven.
Het thema van de bevolking is slechts eenmaal op deze score alleen te horen. Namelijk in River. Hier wordt het Gabriel’s Oboe theme niet gebruikt. Het is pas hier dat je hoort hoe geniaal goed het thema in elkaar is gezet. We krijgen een hele mooie opbouw te horen en dan komt het dames en heren. Met een prachtige inzet van het koor en zijn geringe orkestratie begint het thema zich te ontplooien. Steeds meer instrumenten komen er bij en je krijgt een opbouw om U tegen te zeggen. Om dan te eindigen in een climax die u zelden heeft gehoord!

In Gabriel’s Oboe krijgen we dan het paradepaardje te horen van deze score. Met goede reden want het is een meesterwerk. Praktisch één van de meest gecoverde nummers in filmmuziek aller tijden. Sarah Brightman heeft er zelfs één van de mooiste nummers mee gemaakt. Ze heeft enkel een tekst geschreven en Nella Fantasia was geboren. Een nummer dat heel veel van mijn vrienden kennen, maar waarbij praktisch niemand weet dat het van Morricone is. (Trouwens, de versie van Paul Potts is veruit het mooist wat ik ooit heb gehoord! Opzoeken die handel!)
Maat we dwalen af. Het thema van Gabriel is gewoon onvergetelijk! Ik kan tienduizend woorden neerpennen om het te beschrijven. Geen enkel woord is mooi genoeg om deze schoonheid te beschrijven. Wie het nog niet kent noch gehoord heeft. Zoek het op en je zult uw nederige recensent enkel en alleen maar gelijk moeten geven.
Het thema is heel veel in de score te horen en het is potjandorie maar best ook. Gabriel’s Theme verveelt nooit!
Een tweede thema dat we allemaal kennen zit verstopt in Falls. Het is een opgaand thema bestaande een vijftal noten. Maar noten die je ook nooit zult vergeten. Het wordt gespeeld door een prachtige panfluit met op het strijkorkest op de achtergrond. Een perfecte mengeling van exotische en westerse orkestratie. Falls bouwt zodanig mooi op en op het einde krijgen we een apotheose om de vingers van af te likken. Het volledige orkest neemt de boel over en dan kan je maar één ding zingen: WELKOM KIPPENVEL.
Veruit de mooiste variatie is te horen in The Mission. De panfluit is nu vervangen door een prachtige dwarsfluit en het verliest niets van zijn kracht. Maar waar ligt de sterkte van dit stuk. Wel in zijn staartje. Als Morricone overschakelt naar een prachtige variatie van dat thema. Enkel vertrouwend op zijn strijkers brengt Morricone een variant waar je het volgende stadium bereikt. Niet dat van kippenvel maar dat van ontroering. Het is een stuk muziek dat uw nederige recensent steeds opnieuw en opnieuw en opnieuw kan spelen. Het is rustgevend, het is pure ontroering! Dit is filmmuziek van het allerhoogste niveau! Dit is Ennio Morricone!
Dan hebben we het nog niet gehad over Miserere. Daar krijgen we het thema te horen maar gezongen door een kind. Het is niet alleen ontroerend, het is niet alleen droevig. Neen, het gaat door merg en been. De film loopt niet zo heel goed af en dat hoor je in deze muziek!

Deze drie thema’s zijn wel degelijk het hart van de score en het hart is zoals altijd het belangrijkste onderdeel van iets. Maar rond deze thema’s heeft Morricone geweldige muziek geschreven. Laten we beginnen met de twee gezongen nummers. Het zijn eigenlijk twee katholieke nummers maar gezongen in de taal van de Guarani. Kort gezegd: het is speciaal maar daarom niet slecht. Eenmaal je het gewend bent, ga je het waarderen, na waarderen komt erkenning en na erkenning komt genieten. Het is prachtig om te horen! Zowel het Ave Maria als het Te Deum.
Vanaf Refusal slaat de sfeer dan ook volledig om. Weg zijn de lyrische thema’s. Welkom is de atypische muziek die niet voor iedereen is weggelegd zo waar. Ook uw nederige recensent heeft een paar keer goed moeten luisteren om het te waarderen, te erkennen, en dan te genieten. Maar als je op dat stadium bent luistert het allemaal goed weg. Het is eens iets anders dan grote bombastische actiemuziek die we vandaag de dag veel voorgeschoteld krijgen!
Dus nu komt de hamvraag: voor wie is deze score weggelegd. Wel eerst en vooral voor diegene die de klassiekers in hun kast willen hebben. Want dit is een klassieker. Zonder enige twijfel. Ook is deze score een mooi startpunt voor diegene die nog niets hebben van Ennio Morricone. Dat is geen schande want de componist is niet bij iedereen zo geliefd. Ten derde is dit een score die iedere Morricone fan in huis heeft moeten staan. Maar laten we eerlijk zijn, een echte fan van de man heeft deze al heel lang geleden gekocht! Dus in feite is er eigenlijk geen reden om deze score niet te kopen!

Conclusie
The Mission is zonder enige twijfel de kroon op het werk van Ennio Morricone. De score was terecht genomineerd voor een Oscar en heeft onterecht verloren. Wanneer gaat The Academy het nu eens leren potverdomme! Al bij al is The Mission een thematisch meesterwerk dat geen enkele liefhebber der filmmuziek onberoerd zal laten! Dikke 10.
The Mission - 08/10 - Recensie van Ellen Aerts, ingevoerd op (Nederlands)
De filmklassieker “The Mission” neemt ons mee naar het Zuid-Amerika van de 18de eeuw. De Indianen hebben het door de toenemende blanke invasie niet gemakkelijk en worden door zowel Spaanse als Portugese slavenhandelaars opgejaagd. De missieposten van de jezuïeten zijn de enige plaatsen waar ze veilig zijn.
Broeder Gabriël heeft zo’n missiepost uit de grond gestampt. Samen met Rodrigo Mendoza, een ex-slavenhandelaar met een zwaar verleden en nieuwbakken jezuïet, houdt hij de missie draaiende.
Alles peis en vree zo lijkt het wel, ware het niet dat de missiepost donkere tijden te wachten staan. De Portugezen krijgen de macht over het gebied en zij willen niets liever dan de Indianen als slaven inlijven...

De muziek van de film werd geschreven door Ennio Morricone, een waar monument binnen de filmmuziek.
De Italiaanse componist heeft voor meer dan 500 (!) films en televisieseries de muziek verzorgd. Zijn compositie voor “The Mission” leverde hem een Golden Globe en een Oscarnominatie op. En dat dit verdiend is, mag wel duidelijk zijn!

Cultuurclash
In “The Mission” komen twee totaal verschillende culturen met elkaar in aanraking. In de missiepost van broeder Gabriël ontmoeten Indianen en christelijke Westerlingen elkaar en dit spreekt ook duidelijk uit de wondermooie muziek. Al vanaf de eerste track, “On earth as it is in heaven”, klinkt deze ontmoeting tussen blanken en indianen overduidelijk. Het nummer wordt ingezet door een prachtig Westers koor. Het gezang wordt vervolgens vergezeld door Zuid-Amerikaanse ritmes op de drum en een prachtige hobosolo (het Westerse element). Het paradijselijke thema is zijn naam zeker waardig en zorgt gegarandeerd voor kippenvel.
De eerste track wordt gevolgd door het al even mooie “Falls” waarin we meegevoerd worden op de tonen van een lage panfluit. Naar het einde van het nummer neemt het orkest de melodie over en zo wordt de track op een krachtige manier afgesloten.
Zoals de naam al doet vermoeden is in “Gabriel’s Oboe” de solo weggelegd voor de hobo. Hoewel het om een vrij rustige melodie gaat, gaat er toch een grote kracht en levenslust van uit. Dit hoofdthema is in verschillende variates ook in verdere tracks op te merken. Zo krijgt het bijvoorbeeld in “The Sword” een heel andere invulling. Daar wordt het thema begeleid door dreigende klanken van koperblazers die naar het einde van de track zelfs de bovenhand halen.
Dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is op de missiepost blijkt ook uit een aantal andere tracks waarin de paradijselijke sfeer van weleer ver te zoeken is. We denken dan aan “Remorse”, “Penance”, “Refusal” en “Alone”. In deze nummers wordt de spanning opgebouwd en de sfeer wordt ronduit dreigend.
De soundtrack sluit af met “Miserere” dat wordt gezongen door een ijle sopraanstem en waardoor het nummer veel weg heeft van een klaagzang. Jammer genoeg eindigt zo deze prachtige soundtrack letterlijk wat in mineur.

En zo…
kunnen we gerust stellen dat deze soundtrack de perfecte mix is van klassieke invloeden en wereldmuziek. De samensmelting van verschillende culturele invloeden zorgt ervoor dat de muziek steeds verrassend blijft, hoewel bepaalde thema’s heel vaak herhaald worden.
Ten stelligste aangeraden!

The Mission - 08/10 - Recensie van Andreas Lindahl, ingevoerd op (Engels)
Many regard this as one of the best scores ever composed, and some even as the score of all scores. Now, I don't really see why. Sure, it's a great, wonderful and very beautiful score, but to call it the best ever. Nah.

The soundtrack opens with a track called "On Heaven As It is In Heaven", with a choir singing staccato and an oboe in counterpoint. There are a couple of other choral cues, but this is the best. For some reason I don't like the other choral pieces at all. Perhaps it is because the choral sound is so small - the choir must have been very small - and that the choir sometimes tends to sound too "nasal" and fragile for my likening. It would have been interesting to hear these cues performed by a big choir. Many of these choral tracks sound very baroque, since they include harpsichord accompaniment.

The rest of the score concists mostly out of soft cues with strings, oboe, flute and guitar. The best being "Gabriel's Oboe" (with a wonderful solo oboe playing the main theme), "Brothers" (flute and guitar, supported by soft strings) among others. There are also some cues with ethnic instruments (such as "Vita Nostra") performed by Incantation (two of it's members being Mike Taylor and Tony Hinnigan, both long time collaborators with James Horner), incorporated with the orchestra and choir.

As I have already said, this is really a wonderful score, but the best, or one of the best, ever...? Nope. At least I don't think so.
The Mission - 08/10 - Recensie van Cohen Oat, ingevoerd op (Nederlands)
The mission is toch wel een van de hoogtepunten in het grote oeuvre van Ennio Morricone. Altijd weet hij weer de passende muziek te schrijven voor een film. Ook voor The Mission weet Morricone de juiste snaar te raken. De score opent met het fantastische On Earth As It Is In Heaven, gevolgd door het al even mooie Falls. Beide nummers vormen de inleiding op een soundtrack die bij een eerste luisterbeurt nogal eentonig over kan komen. Maar wanneer je de rust neemt deze soundtrack goed te beluisteren zul je geraakt worden door zijn drama. Vooral door de afwisseling van blaasinstrumenten, koor, strijkers en zelfs een gitaar hoor je telkens weer iets nieuws, ondanks dat de thema’s zeer herkenbaar blijven. Ook de gezangen tussen de soundtrack door zijn ronduit apart te noemen. De klanken die deze mensen voortbrengen zullen niet door iedereen geapprecieerd worden en ondanks dat ze in de film beter klinken dan op CD (vooral omdat je er dan beeld bij hebt) tonen ze aan hoe gevarieerd deze soundtrack is. Extra noemenswaardig zijn de afsluitende 6 nummers, die het gehele drama weten te bundelen tot een fantastisch slot. Alleen jammer dat het laatste nummer Miserere zo kort duurt
The Mission - 10/10 - Recensie van Joris Kessels, ingevoerd op (Nederlands)
Hemels! Het prachtig glorieuze koor, de goddelijke klank van de hobo, het zweverige geluid van een zeer lage panfluit, de ritmische Afrikaanse drums en de authentieke klank van de klavecimbel. Verder wordt het een en ander mooi ingevuld door de gitaar, verschillende fluiten en een grote partij strijkers.

Het paradijselijke thema in de eerste track is één van de mooiste thema’s die ik ken. Deze is in de afgelopen 19 jaar ook zeker niet onopgemerkt gebleven. Menig tv-programma en artiest heeft er gebruik van gemaakt. Neem bijvoorbeeld Sarah Brightman, als je haar cd Eden hebt luister dan maar eens naar ‘nella fantasia’ … et voila. Het tweede rustige thema, is door de prachtige uitvoering ook een genot om naar te luisteren. Naast deze twee continue terugkerende thema’s zijn nog twee aardige kyrie-achtige stukken (kerkgezang met lange melodieën op één lettergreep), een wat neerslachtig gitaar stuk en ongeveer 4 lege skipbare tracks op de soundtrack te vinden.

Een prachtige soundtrack die een ieder wel zal aanspreken!
The Mission - 08/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
Ennio Morricone's finest achievement to date is certainly impressive, all be it only once or twice. The opening three tracks are my favourite. The choral work in On Earth as it is in Heaven is absolutely stunning and worth the price of the CD alone. Falls is a lovely piece for Pan Pipes and strings and has been used many times on television. Gabriel's Oboe is a charming track for solo oboe and orchestra and I find it enchanting. The rest is perhaps less impressive. There are lots of dull pan pipe and Sakuhatchi (I think) bits that are just noise and not very musical. The fault may lie with James Horner in fact as his use of these instruments is often excessive and can get boring. The reprises of the opening and third track are good, bust otherwise, the rest of the CD isn't really that great. However, for an example of fine orchestral and choral writing, this has some outstanding examples.
The Mission - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op (Nederlands)
Onmiskenbaar een van Ennio Morricone's populairste en meest geapprecieerde film scores. Noem het een van de voorlopers van de filmmuziek zoals we ze vandaag kennen. Dit met de opzwepende thema's met groot orkest, schitterende solo's en soms groots koor. De soundtrack is opgebouwd rond ondertussen twee overbekende thema's, een lyrisch thema met koor, solo fluit en strijkers dat langzaam opbouwt tot een echt opzwepende track en een meer ingehouden thema vertolkt onder andere door hobo. Deze thema's komen regelmatig terug, telkens weer met verschillende instrumenten en ritmes. De soundtrack heeft een duidelijke Latijns Amerikaanse inkleuring, bekomen door de instrumentatie en de specifieke ritmes.
The Mission - 10/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Ennio Morricone schreef voor deze score een van de meest bekende liedjes aller tijden: het zogenaamde Nella Fantasia. In Gabriel's Oboe horen we dit tot zijn recht komen: een ontzettend sterk stuk dat tijdloos is.
Niet dat het de enige parel op dit werk is: een monumentaal koor, met een monumentale variatie op het hoofdthema, monumentaal uitgevoerd ... dit werk is gewoonweg puur genieten voor de filmmuziekliefhebber. Het stemt enigszins tot vrolijkheid zelfs.

Morricone is onvergetelijk: zijn eerste stappen in de filmmuziek dateren van de jaren 60 maar zijn beste werk dateert van de jaren 80, met deze The Mission, die heerlijk wegluistert.
The Mission - 10/10 - Recensie van adelbert de maesschalck, ingevoerd op (Nederlands)
Ikzelf ben 12 jaar opgevoed door de jesuiëten en ben vijf jaar deelgenoot geweest van hun intern kloosterleven. Their mission blijft voor mij een mission in mijn dagelijks leven.Joffe maakte alleen een historische fout op het einde dat het niet een aartsbischop was die onderhandelde, maar de 'zwarte paus' himself. Maar het ave verum van de guarani gaat mij nog door merg en been hoe deze zeer goed getrainde mannen dachten wat ze moesten doen voor de verdediging van hun 'resicendias'. Sommigen hebben inderdaad de wapens opgenomen. Ik zou het ook gedaan hebben. Morricone heeft dat drama meesterlijk weten te dichten in zijn muziek.
The Mission - 10/10 - Recensie van Grégory Ramat, ingevoerd op (Frans)
Le chef d'oeuvre absolu d'Ennio Morricone. Des thèmes lyriques au possible grâce à des choeurs et des flûtes en parfaite osmose. On earth as it is on heaven, gabriel's oboe, Falls sont parmi les exemples les plus frappants de cette musique qui touche directement au coeur. Ils reviennent d'ailleurs subtilement tout au long de l'album. Ave maria Guarani est tout aussi mémorable avec son chant a capella. De la musique en état de grâce, envoûtante. Cette mission (loin d'être impossible) est parfaitement accomplie par le maestro.
Golden Globes: Best Original Score (Winnaar)
Oscars: Best Original Score (Genomineerd)
De muziek van deze soundtrack werd gebruikt in:

The Untouchables (Trailer)

Trailer:







Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer