Harry Potter and the Chamber of Secrets


Atlantic Germany (0075679315922)
Atlantic US (0075678357428)
Atlantic UK (0075679315953)
Film | Releasejaar: 2002 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Prologue: Book II and The Escape from the Dursleys3:31
2.Fawkes the Phoenix3:45
3.The Chamber of Secrets3:49
4.Gilderoy Lockhart2:05
5.The Flying Car4:08
6.Knockturn Alley1:47
7.Introducing Colin1:49
8.The Dueling Club4:08
9.Dobby the House Elf3:27
10.The Spiders4:32
11.Moaning Myrtle2:05
12.Meeting Aragog3:18
13.Fawkes is Reborn3:19
14.Meeting Tom Riddle3:38
15.Cornish Pixies2:13
16.Polyjuice Potion3:52
17.Cakes for Crabbe and Goyle3:30
18.Dueling the Basilisk5:02
19.Reunion of Friends5:08
20.Harry's Wondrous World5:02
 70:07
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

Harry Potter and the Chamber of Secrets - 09/10 - Recensie van Sander Neyt, ingevoerd op (Nederlands)
Hermione: Professor, I was wondering if you could tell us about the Chamber of Secrets.
Professor Minerva McGonagall: seeing everyone's faces Very well. Well, you all know, of course, that Hogwarts was founded over a thousand years ago, by the four greatest witches and wizards of the age. Godric Gryffindor, Helga Hufflepuff, Rowena Ravenclaw, and Salazar Slytherin. Now three of the founders co-existed quite harmoniously. One did not.
Ron: Three guesses who.
Professor Minerva McGonagall: Salazar Slytherin wished to be more selective about the students admitted to Hogwarts. He believed magical learning should be kept within all magic families. In other words, pure bloods. Unable to sway the others, he decided to leave the school. Now according to legend, Slytherin had built a hidden chamber in this castle, known as the Chamber of Secrets. Though shortly before departing, he sealed it until that time when his own true heir returned to the school. The heir alone would be able to open the chamber and unleash the horror within, and by so doing, purge the school of all those who, in Slytherin's view, were unworthy to study magic.
Hermione: Muggle-borns.
Professor Minerva McGonagall: Well naturally the school has been searched many times. No such chamber has been found.

Harry Potter And The Chamber Of Secrets is alweer het tweede deel van de succesvolle Harry Potter reeks. Intussen is de reeks afgerond en kunnen we dus een globaal zicht geven van de films, en natuurlijk van de muziek.
Het verhaal is natuurlijk inmiddels bekend. Harry Potter verblijft tijdens de zomervakantie terug bij zijn verschrikkelijke oom en tante. Nu dat hij geproefd heeft van de wereld waar hij echt thuis hoort, wilt hij niets liever dan zo snel mogelijk terug naar die wereld te gaan. Dankzij zijn nieuwe vriend Ron, wordt zijn wens maar snel werkelijkheid want Harry wordt opgehaald door een vliegende Ford Anglia. Eenmaal dat hij terug op school is, wordt het maar al te snel duidelijk dat ook het tweede jaar op Hogwarts, niet zomaar een rustig jaar zal worden. The Chamber Of Secrets is namelijk opnieuw geopend, en het monster van Slytherin is op vrije voeten.
Voor dit tweede deel van de Harry Potter saga kwam het grootste deel van de cast en crew van het vorige deel terug. Bij de magnifieke cast herkennen we terug Alan Rickman, Maggie Smith en Richard Harris. Ook de voormalige kind acteurs zijn terug aanwezig. De cast wordt uitgebreid met een hilarische Kenneth Brannagh en Toby Jones als de heerlijke Dobby. De film werd terug voorzien door composities van John Williams. Waar het vorige deel nog vrij eentonig was ( en soms saai) heeft Williams uit zijn fouten geleerd, en met het tweede deel van de Harry Potter sage levert hij één van de beste scores van de serie af.

Het befaamde “Hedwig’s Theme” is natuurlijk terug. Het thema voor de gevleugelde vriend van Harry, is het hoofdthema van de serie geworden en de serie zou niet kunnen bestaan zonder dit thema. Het is namelijk de ziel van de serie. In “Prologue: Book II and The Escape from the Dursleys” hoor je het thema voor het eerst. Wat direct opvalt is dat het thema opvallend donkerder is qua instrumentatie. Het is een perfecte voorbode van wat de film zal zijn. Meer van hetzelfde, maar net een stukje donkerder dan zijn voorganger. “Hedwig’s Theme krijg je sporadisch te horen gedurende de score, maar godzijdank niet zoveel als bij zijn voorganger.
Maar “Hedwig’s Theme” is niet het paradepaardje van deze score. Die eer is weggelegd voor het fabuleuze thema van “Fawkes The Phoenix”. Het thema luistert gemakkelijk weg, en kan in de eregalerij komen van de beste werken van Williams. Het is vederlicht, optimistisch en het heeft een gevoel van vrijheid. En dat is net de bedoeling voor de muziek van dit personage. Aan het begin van de track maak je meteen kennis met het thema, en je mond zal openvallen van verbazing. Zoveel schoonheid zal je nog niet gehoord hebben in een track van maar bijna 4 minuten. In “Fawkes Is Reborn” krijg je opnieuw het thema te horen.

Ook “The Chamber Of Secrets” krijgt zijn eigen thema, dat te horen is in de gelijknamige track. Jammer genoeg wordt dit thema nauwelijks gebruikt in de film, want het is alweer de moeite waard. Het thema zelf is vrij onheilspellend, en ook al is de instrumentatie niet ‘eng’, toch krijg je het onheilspellende gevoel waar ook de personages uit de film met te kampen hebben. En dat is natuurlijk de bedoeling van filmmuziek.
Gilderoy Lockhart is de nieuwe pompeuze Defence Against The Dark Arts professor. Het personage is een mediageil type, die alles doet om in de belangstelling te staan. Een personage die geflankeerd wordt door perfecte muziek die perfect bij dat personage past. Williams kan als geen ander een thema schrijven dat perfect bij een personage past. De verrassing van dit thema is de toevoeging van de klavecimbel.
Een ander nieuw personage in deze film is “Dobby The House Elf”. Met dit thema gaat Williams de andere kant uit. Op sommige plekken is de vergelijking met Klassieke muziek niet ver te zoeken. Jammer genoeg wordt ook deze muziek niet veel gebruikt in de film. Het is maar één keer kort te horen als Dobby de brieven boven haalt. Maar gelukkig is het thema in zijn volle glorie te horen op deze score.
De nieuwe thema’s die Williams heeft neergepend krijg je vooral te horen in het eerste deel van het album. Dit is het sterkste deel van het album, en als je de thema’s hoort kan je enkel en alleen maar zeggen: “Williams has done it again”. Voor de overtollige muziek doet Williams voornamelijk aan recycling. Maar So What. Het klinkt goed, het is goede muziek, dus waarom zou je het niet doen. Vooral “Reunion Of Friends” is een track waar vrij veel gerecycled materiaal in voor komt. Maar als je het nummer beluisterd zal je merken dat dit één van de betere nummers is van de score.

Conclusie.
Harry Potter And The Chamber Of Secrets is voor mij de beste score die Williams voor deze serie heeft geschreven. De verschillende nieuwe thema’s zijn fantastisch geschreven, en ook de omringende muziek blijft prachtig. Dit deel is veel gevarieerder dan zijn voorganger, waardoor het veel makkelijker te beluisteren is. En dat was niet altijd het geval bij het eerste deel. Graag zou ik toch nog even William Ross willen vermelden. Hij heeft de muziek gedirigeerd en geadapteerd. Williams had niet de tijd om de volledige klus te klaren, en daarom heeft Ross op een bepaald moment het stokje overgenomen. Gelukkig hoor je het verschil niet. Er is geen stijlbreuk met het voorgaande deel, en dat was het belangrijkste bij deze film. Ook al vind ik deze score niet de beste van de serie (Die eer gaat, volgens deze recensent, uit naar deel 6 van Hooper), toch beloon ik deze score met een welverdiende 9.

Dumbledore: It is not our abilities that show what we truly are. It is our choices.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 09/10 - Recensie van Marie-Lise Van Wassenhove, ingevoerd op (Nederlands)
Na Harry Potter and the Philospher’s Stone keert John Williams (nu met de hulp van William Ross) samen met regisseur Chris Columbus terug naar de magische, parallelle wereld van tovenaars, uilen die post brengen en ouderwetse mode.
In dit tweede deel uit de reeks over de jonge leerling-tovenaar krijgt Harry opnieuw met mysterieuze verschijnselen op de Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry te maken. Iemand heeft de mythologische Geheime Kamer geopend en wanneer er slachtoffers vallen, lijkt niemand op school meer veilig voor de gevaren van de Kamer…

Waar Williams zich voor zijn muziek voor film 1 al bij al heeft ingehouden qua thema’s en zich netjes binnen de lijnen van Columbus’ braaf geregisseerde prent hield, trekt hij nu alle registers open. De componist bleek geïnspireerd door zo wat alles en iedereen, van Gilderoy Lockheart, de pompeuze nieuwe leerkracht voor Defence Against the Dark Arts, tot de spinnetjes die Harry en Ron uiteindelijk helpen de puzzel op te lossen.

Het eerste nieuwe thema dat vooral op de soundtrack een prachtige uitwerking krijgt is voor Fawkes, de feniks van Professor Dumbledore (“Fawkes the Phoenix”). Williams brengt zowaar muzikale ode aan het dier met meeslepende strijkers en een nobele melodie. Al meteen een hoogtepunt.
Ook de Geheime Kamer krijgt haar stem. In “The Chamber of Secrets” brengen koper en wervelende strijkers een contra-melodie op het Hedwig-thema. De sfeer slaat om en wordt bloedserieus en gevaarlijk. Een heerlijk donker intermezzo dat jammer genoeg in de film nauwelijks te horen is.
De nieuwe Defence Against the Dark Arts-leerkracht, de mediageile en niet zo ongevaarlijke Gilderoy Lockheart krijgt een speelse, pronkerige strijkersmelodie voorgeschreven, compleet met klavecimbel.
Huiself Dobby krijgt in het gepast genoemde “Dobby the House Elf” via strijkers en houtblazers een speels, maar ietwat sullig thema dat ons aan iets uit Star Wars doet denken (maar we zijn even kwijt aan wat precies).
Snel dalende strijkers beschrijven de kruipende, vluchtende spinnetjes in “The Spiders”, een track die uitmondt in stevige actie wanneer de kleine beestjes Ron en Harry naar grote, vette spinnen leiden.
In “Moaning Myrtle” verwoorden een zacht koor, strijkers, koper- en houtblazers de jammerklachten maar ook het kokette karakter van het treurende meisjesspook.

Uiteraard keren ook enkele oude bekenden uit The Philopsher’s Stone terug. De film en score openen sprankelend met het magische Hewig’s thema (aka het hoofdthema van de serie), waarna ook Harry’s meer speelse motief de kop op steekt, dat na een introductie op fagot door de strijkers naar een enthousiaste climax wordt gebracht (“Prologue Book II and the Escape from the Dursley’s”). Beide thema’s zijn ook elders in de score te horen. Als speelse varianten komen ze terug in “Polyjuice Potion” en “Cakes for Crabbe and Goyle”, triomfantelijk in “Reunion of Friends” en als concertsuite in “Harry Wondrous World”.
In “Meeting Tom Riddle” duikt na een geheimzinnige introductie niet geheel onverwacht het Voldemort-thema op, eerst geniepig maar steeds groeiend in decibels, naarmate Harry meer en meer de vreselijke waarheid beseft.

Naast de vele thematische uitwerkingen schenkt het album ook ruimschoots aandacht aan sfeer (het middeleews getinte “Knockturn Alley”, de speelse belletjes gevolgd door de ernstige onderscore in “Introducing Colin”) en verhalende composities, gaande van speelse actie (“The Flying Car”, met een korte koorpartij voor Hogwarts, “The Dueling Club” waarin ook Lockheart zijn opwachting maakt en het chaotische “Cornisch Pixies”) tot bittere ernst in “Fighting the Basilisk”, waar een koorpartij het gevecht bijna epische proporties geeft.

Samenvattend kunnen we stellen dat waar Williams’ score voor The Philopsopher’s Stone veel meer beschrijvend en verhalend was, hij voor the Chamber of Secrets thematischer te werk is gegaan. De actie en beschrijving zijn er nog steeds, maar de knappe thema’s geven film en score een extra dimensie.
Zij die ontgoocheld waren/zijn in Williams' vrij sobere eerste bijdrage tot de Harry Potter-reeks, zullen hun hartje zeker kunnen ophalen aan deze rijke score.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 09/10 - Recensie van Thomas-Jeremy Visser, ingevoerd op (Nederlands)
Amper een jaar nadat Harry Potter and the Philosopher's Stone wereldwijd een fortuin opbracht, kwam regisseur Chris Columbus al met het vervolg. De film was donkerder van toon, en de speciale effecten waren in een iets grotere hoeveelheid aanwezig, maar niets ging ten kost aan de bron, het boek. Nadat John Williams zijn eerste werk voor de reeks op prachtige wijze maakte, was het niet meer dan logisch dat hij deze ook zou doen. Dus net klaar met A.I. en Star Wars Episode II: Attack of the Clones maakte de man deze score.

Na een verschrikkelijke zomer wordt Harry door zijn vriend Ron Wemel in een vliegende auto gered van zijn gevangenis in zijn huis. Nadat hij de rest van de vakantie in Het Nest heeft doorgebracht, komt hij er op Zweinstein achter dat er een verschrikkelijk complot gaande is, wat heel de school in gevaar kan brengen, en zelfs mensen kan doden. Harry, Ron en Hermelien wenden al hun mogelijkheden aan om te voorkomen dat De Geheime Kamer wordt geopend, maar ontdekken niet alleen dat het te laat is, maar de school dreigt ook van binnen te worden verscheurd.

Allereerst mag gezegd worden dat The Chamber of Secrets meer van hetzelfde is, maar dan beter. Er zijn héél véél audio-cues uit het eerste deel teruggekeerd, en thema's als The Chambers of Secrets, Fawkes The Phoenix en Gilderoy Lockhart zijn allemaal in dezelfde stijl geschreven. Dit betekent echter niet dat ze slecht zijn. Zo is het Thema voor Fawkes The Phoenix eentje om u tegen te zeggen: speelse instrumenten, vooral milde strijkers gaan gelaagd te werk, en om iedere hoek schijnt een verrassing te schuilen. Het is een thema waar de magie afstraalt, en het is dan ook een heerlijke luisterbeleving.
In The Chamber of Secrets gaan we, zoals de titel doet vermoeden, de donkere kant op. Het wordt niet gekenmerkt door lage, doordreunende blazers zoals het thema voor Voldemort, maar door fluiten, schrille strijkers en een blazer die niet weet wat hij wil, en constant van toonhoogte verandert. Het is mysterieus en wordt op een gegeven moment zelfs chaotisch. Het thema kan aan het eind zelfs demonisch genoemd worden. Hierna wordt het al snel weer magisch en wat kalmer.
Gilderoy Lockhart....past bij Gilderoy Lockhart. De arrogante en wispelturige leraar krijgt een sarcastisch en droog thema mee, waarbij verschillende soorten blazers en strijkakkoorden elkaar afwisselen. Als laatste is er dan nog een nieuwe thema voor Dobby, de onhandige huiself. Dit klinkt op sommige punten wat als het thema van Indiana en zijn Vader in Indiana Jones and the Last Crusade. Later wordt mijn vergelijking van tafel geveegd, als er een soort expressionistisch stuk ontstaat, wat meer neigt naar klassieke muziek.

Een andere, betoverende track, is The Flying Car, die drama perfect met droge humor combineert. Na de eerste paar minuten zijn heerlijke Williams-herrie, hierna klinkt na het hoofdthema het Hogwarts’ Thema volop, en ijzersterk.

Naast al die prachtige thema's is er, net als in de vorige, genoeg te beleven: Dueling the Basilisk is een knap staaltje donkere actiemuziek, en Cornish Pixies is dan weer luchtige actiemuziek. De donkere kant komt sterk naar boven in The Spiders, een naargeestige track die leunt op grote zware instrumenten. Maar de tovenarij moet erin blijven moet Williams gedacht hebben, want hij weet wederom een hele lading magie aan deze toch al kleurrijke score toe te voegen. Harry's, of nou ja, Hedwig's Thema is rijkelijk aanwezig om de donkere aard te verdrijven, en enkele tracks die grappig overkomen zoals Introducing Collin en Moaning Myrtle zijn allemaal kleine meesterwerkjes. Wederom imponeert Williams, zei het met een score die weliswaar zwaar op zijn voorganger leunt, maar eigenlijk nog beter is.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van Tom Daish, ingevoerd op (Engels)
It's amazing what becomes a phenomenon and what doesn't, in the case of Harry Potter I'm still a fraction mystified. They are very entertaining children's books, but in the great scheme of things are some way below the best, my personal favourite children's author is Roald Dahl and he had ten times the wit and imagination of Rowling. Still, the first film has now become the second highest grossing film of all time and the second looks set to earn a place in the top ten. I have this nightmare vision of the future where the top ten grossing films of all time are Titanic, seven Harry Potter films and two Star Wars films. It could happen...

Despite the more critical film music fans' suggestion that Harry Potter and the Philosopher's Stone (just why did they change it to Sorcerer's Stone? Do they think American audiences are that dumb? - no comment) wasn't very original, the ubiquitous Hedwig's Theme has happily entered into public consciousness just like Williams' themes for Star Wars, ET and Indiana Jones have done. I'm sure the level of exposure helps, but Williams' theme captures the spirit of Potter's world and stories as expertly as any of his other themes. For part two, Williams didn't have quite enough time to write the entire score and so William Ross was brought in to adapt Williams' music for the remaining scenes. Listening to the album, which presumably contains most, if not all, of Williams' work, it's fairly difficult to tell who did what. I would suggest that anything that's just an arrangement of the old themes is Ross and anything with new material is original Williams.

There are, of course, a couple of new themes, although neither is hugely special. The most important new melody is for Fawkes the Phoenix who gets a sweeping, lilting melody that sounds a fraction like imitation John Williams even though I'm sure it's the real thing. It's just a bit simplistic and harmonically uninteresting, even though it is admittedly quite lovely. Kenneth Branagh's Gilderoy Lockhart seems to have escaped from the scene in The Last Crusade where Indy throws someone out of an airship window for lack of a ticket. Just a bit too similar to a past effort I feel. The score is almost what you'd expect, there is a light comedic flavour for Dobby the House Elf (this year's Jar Jar Binks CGI hate figure), a bit of mystery for the Chamber itself which gets quite thunderous in the second track and of course some action. The Spiders and Dueling the Basilisk are the highlights, both reaching speaker shattering proportions with choir and orchestra seemingly fighting for supremacy. This is not subtle stuff. Harry's Wondrous World this time closes the score, with a slightly amended, more bombastic finale.

Given George Lucas' placing of some of the Phantom Menace cues in Attack of the Clones and some adaptation from the original Harry Potter here, one does get the impression that Williams isn't perhaps as interested in fantasy as he once was. He certainly plays safe with Potter and while Attack of the Clones wasn't exactly cutting edge, it certainly had more invention than is displayed here. Taken on its own terms, Chamber of Secrets is just as enjoyable as the Philosopher's Stone given the greater variety of themes, but suffers from lack of novelty and too much re-hashing, although the way it was written probably didn't help. If you enjoyed the first, here's more of the same.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van Andreas Lindahl, ingevoerd op (Engels)
In Harry Potter and the Chamber of Secrets, the second film, and book, about the young British wizard, things get considerably darker and scarier. This is of course reflected in John Williams' score, like its predecessor filled with magic, adventure and wonder, but richer on action and suspense cues. First, let's make it clear that although Williams' collaborated with William Ross on this score, all music is written by the former. William Ross's task in the production of this score was not to write additional music, but to adapt Williams' themes from the first film, and to conduct the score.

It is no surprise that many of the themes from the previous score shows up in The Chamber of Secrets as well. There's the sweeping and lyrical theme for Harry, heard in full glory in the end credits suite, "Harry's Wondrous World". The grand theme for Hogwarts shows up in a couple of cues, as well, as does the already classic celesta dominated little ditty that Williams usually refers to as Hedwig's Theme, although it really isn't used to represent Hedwig at all. And Voldemort's omnious theme, or motif, returns in "Meeting Tom Riddle". When it comes to new themes there's one memorable and sweeping theme for Fawkes the Phoenix - Dumbledore's bird - used in "Fawkes the Phoenix" (a fuller, more developed and concert hall friendly version of the theme) and "Fawkes is Reborn". Gilderoy Lockhart, masterfully portraid by Kenneth Brannagh in the film, is associated with one of those typical sherzo-sounding marches that Williams does so well (although a little too often, perhaps), complete with whimsy harpsichord, low bouncy strings, woodwinds and muted brass. Not that original, perhaps, but entertaining, none the less. Other themes that make appearances are the ones for Dobby the house elf and Moaning Myrtle, although they are not that memorable.

With a running time of just over 70 minutes the CD hosts a fairly large number of memorable cues. Apart from the tracks already mentioned above, "The Chamber of Secrets" is one of the highlights, and a personal favorite, with its strong, adventurous brass and fast strings. "The Spiders" is also an excellent and busy action cue with creepy strings and muted brass. Classic Williams. Overall, Harry Potter and the Chamber of Secrets is an excellent score, both on CD and in the film, even though it generally isn't as good as the Philosopher's Stone score.

Each soundtrack CD comes with one of five special collectible covers - exactly like the soundtrack release of Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring last winter - and a "free mini-poster", which actually is the backside of the booklet. Cheap marketing ploys like these really piss me off. They actually make me furious. What do they want us to do? Buy all five different versions just so that we can get all five covers (which actually is just a sheet of paper placed in front of the real cover art)? It makes me even more angry that this evil scheme probably is directed towards kids, more than adults. Do we, as adults, care about "collectible" covers? Don't think so. Do kids care about them? Probably. If they are huge Harry Potter fans, especially. Shame on Warner Bros. Can't say I'm surprised though...
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 09/10 - Recensie van Citizen Cancre, ingevoerd op (Frans)
C'est sans réelle surprise que John Williams revient pour la musique de Harry Potter and the Chamber of Secrets, film adapté du deuxième épisode de la saga littéraire écrite par J.K. Rowling.

Chris Columbus, qui avait déjà signé la réalisation de l'opus précédent, est de nouveau aux commandes de ce grand spectacle familial coloré, et se permet de suivre une trame narrative très proche du premier épisode. En cela, ce Harry potter 2 suit son bonhomme de chemin sans faire de vagues. Aucune grande surprise à l'horizon à l'exception d'une mise en scène plus nerveuse et d'effets visuels mieux intégrés.

Le sentiment de redite est d'autant plus fort que John Williams semble s'être mis ici en pilotage automatique. Il faut dire que le Monsieur était vraisemblablement plus préoccupé par la musique de Star Wars, Episode II : Attack of the Clones, sorti la même année, et cela se ressent lorsque des passages entiers de musique sont repris à l'identique dans les deux films (!). Notons que John Williams a été épaulé, pour l'occasion, par un autre compositeur, William Ross ('music adapted and conducted by Williams Ross' annonce fièrement la jaquette) et que, une nouvelle fois, une grande partie de la musique entendue dans le film ne figure pas sur le CD.

Celui-ci ne contient effectivement que des versions 'concert'. La conséquence est que l'on a affaire à un album très bien construit (comme celui de Harry Potter 1) mais lacunaire pour ceux qui veulent vraiment avoir toute la musique du film telle quelle et pas seulement un best of, aussi réussi soit-il (où est la nouvelle version du 'Quidditch Match' ?) d'autant plus que l'intégralité de la musique entendue dans le film vaut quand même le coup d'oreille.

On est loin de crier au scandale tant la musique de John Williams est fidèle à elle-même. A la première écoute, on peut rester sceptique, certaines pistes étant presque les mêmes ('Harry's Wondrous World'), mais limiter la B.O. de Harry Potter 2 à une simple redite serait criminel. Les nouveaux thèmes sont là, plus nombreux que jamais bien que de facture extrêmement classique avec, pour la plupart, une piste dédiée : le ludique 'Dobby The House Elf', le sombre 'Chamber Of Secrets', le majestueux 'Fawkes The Phoenix', le comique 'Gilderoy Lockhart', l'inquiétant 'Spiders' ...

Il y a largement de quoi faire et le CD remplit toutes ses promesses à l'exception d'une seule : l'absence totale de réelle surprise ou innovation. La B.O. de Harry Potter 1 en était une dans son genre. Celle du 3 aussi car elle a complètement changé l'orientation musicale de la saga. Mais celle du 2, non. L'assombrissement de la musique (au même titre que celui de l'intrigue) est évident mais ce n'est pas suffisant pour conférer à la B.O. de Harry Potter 2 le label 'excellente B.O.'. Juste celui de 'très bonne B.O. qui prolonge la magie instaurée précédemment'. Du John Williams classique en somme.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Alfred Mok, ingevoerd op (Nederlands)
Recensie 9: Harry Potter and the Chamber of Secrets

Na het magische deel 1 is hier het vervolg van maestro John Williams!
Hij is duidelijk beter in deze score, de muziek is geweldig en Williams neemt je mee in de magische sfeer van Harry Potter.

Wie anders had de muziek voor deze film zo goed kunnen componeren. Naar mijn mening is dit echt de beste score van Harry Potter omdat het alles heeft. Rust, actie, vrolijkheid, duisternis en veel spanning. Net als de geweldige film is de muziek ook goed aanwezig tijdens de film. Het lijkt soms wel alsof de muziek er eerder was dan de film omdat de beelden zo goed in elkaar overlopen (beeld en muziek) en dan mag je zeker spreken van een top componist die opnieuw een top score aan ons laat horen. Een score met hoogtepunten...

- Fawkes the Phoenix -
Een geweldige track vol magie, de echte Harry Potter sfeer komt weer naar boven. Het is uitstekend en nu in 2010 behoort dit thema tot 1 van de beste Harry Potter tracks en dat zegt wat! Williams op z'n best en een must voor de Williams liefhebber!

- Gilderoy Lockheart -
Met dit thema wordt het nieuwe personage van de film extra goed in de schijnwerpers gezet. Je voelt hoe die man in elkaar steekt, het nummer past dan ook precies bij Smalhart. Het is geen moeilijk nummer maar het is opnieuw 100 % Potter!

- The Flying Car-
Ook deze track werpt ons op de chaos die er in het begin vooral was.
Een spannend moment in de film en een heerlijk moment op de score, je duikt de film als je deze muziek hoort. Het is een eigen wereldje dat Williams heeft gecomponeerd en dat noem ik nog eens geweldig. Hedwig's Theme keert weer heerlijk terug bij het zien van het kasteel en dan sluit deze track heerlijk af.

- Reunion of Friends-
Verder wil ik nog even aandacht besteden aan deze track. Het is mooi maar vooral emotioneel. Toen ik de film keek kon ik een traan niet vermijden en dat komt niet alleen door die beelden maar vooral door de muziek. Met een klap sluit Williams Harry Potter deel 2 af en kan hij op zijn schouder kloppen.

Williams op zijn best zou ik maar zeggen. Een prachtige score waarin Hedwig's Theme niet teveel voorkomt. Het was een beetje jammer dat het mooie thema teveel gebruikt werd in deel 1. In deel 2 is het thema normaal aanwezig en steeds als ik het weer hoor krijg ik kippenvel. Een prachtige score die elke filmmuziekliefhebber in huis moet hebben.

Deze Harry Potter score krijgt als enige een 10!!!
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van Wim Minne, ingevoerd op (Nederlands)
Een vervolg breiden op een eerste deel voorspelt meestal niet veel goeds: zowel voor film als voor score kan dit fout aflopen. Nu, als je een boekenserie van 7 boeken verfilmt, kan je ook niet anders. En het moet gezegd, TCOS overtreft de Philosopher's Stone met gemak. De sfeer die Columbus wist op te roepen komt vrijwel compleet terug, maar met een veel duisterder kantje. Nu, wat doe je dan als componist? Teer je op je vorige composities? Ja. Maak ik er nieuwe? Niet altijd is dat het geval, dus is de uitkomst van zulke score niet altijd geslaagd. John Williams heeft dit met The Lost World bewezen. Nu, met deze Chamber of Secrets heeft hij een nagenoeg nieuwe score geschreven. Veel thema's komen terug, zoals Hedwig's Theme en Harry's Wondrous World, dat hier geldt als aftiteling. Maar voor zowel Gilderoy Lockhart als Fawkes The Phoenix zijn er nieuwe thema's verzonnen. Fawkes the Phoenix is een knap thema dat je op het juiste moment toch een kippenvelmoment weet te bezorgen. Het gaat in crescendo, dus het thema wordt alleen maar beter. Gilderoy Lockhart is een vrolijk melodietje. In deze score zit ook veel meer actie dan in de vorige. The Flying Car, Dueling The Basilisk, The Dueling Club, The Spiders, ... Dat maakt deze score ook boeiender om naar te luisteren.

En als je dan nog zo'n fenomenaal thema als Reunion of Friends krijgt, om (als voorlaatste) af te sluiten met nog zo'n geweldig eindshot, dan is John Williams hier in geslaagd wat hem bij de vorige niet zo goed lukte: interessant zijn en plezierig zijn om naar te luisteren. De vorige score was echt saai vergeleken met deze Chamber of Secrets. Actie en Fawkes The Phoenix domineren. De muziek is deze keer veel minder underscore geworden ivm de vorige.
En dat maakt het allemaal net iets interessanter.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op (Nederlands)
Harry Potter, het vervolg is een nog plezierigere en vooral donkerdere en mysterieuzere film. De hele opzet geeft een goede reflectie van het boek. De muziek voor de film, opnieuw door John Williams gecomponeerd, gebruikt dezelfde thema's uit de eerste films waaronder het sterke Harry's Wondrous World, welke verder uitgewerkt werden door William Ross, maar wordt uitgebreid met nieuwe thema's voor alle bijkomende personages in de film. Algemeen valt een donkerder palet in de orkestraties op waar de etherische elementen welke de sfeer van de eerste soundtrack beheersten hier meer op de achtergrond staan. Nieuwe thema's zijn er voor de mediageile Gilderoy Lockhart (Gladianus Smalhart), de magsiche Fawkes the Phoenix (Feniks), Moaning Myrtle (Jammerende Jenny), de Harry Potter stalker Colin Creevey (Kasper Krauwel), Voldemort, de maffe Zwadderich's Vincent Crabbe (Vincent Korzel) en Gregory Goyle (Klaas Kwast), de huiself Dobby en de spinnen in het verboden bos. Het zijn vooral de thema's voor de feniks en het thema van de geheime kamer die erboven uit steken, terwijl de andere minder bijblijven, maar steeds erg amusant zijn. Het thema voor de Feniks is een wonderlijk opzwepend thema stijl John Williams, waar de geheime kamer prachtige en indrukwekkende actie laat horen. Deze Harry Potter soundtrack zou je een eerder conservatieve John Williams score kunnen noemen, fans van de muziek van avonturen films zoals Indiana Jones, waar hier heel wat knipogen naar inzitten, zullen zich zonder twijfel vinden in deze stijl. De Opname door de London Symphonic Orchestra is, zoals doorgaans, schitterend. De cd wordt verdeeld met verschillende covers, en is tijdelijk beschikbaar in een editie met een extra cd-rom.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Mitchell Tijsen, ingevoerd op (Nederlands)
Toen ik naar Harry Potter en de de Steen der Wijzen ging kon ik mijn oren maar niet afhouden van de prachtige muziek van John Williams. Maar toen bleek dat hij ook de muziek zou verzorgen voor de 2e Harry Potter film werd ik helemaal warm van binnen. Na de Score nu al 30 keer beluisterd te hebben kan ik er nog steeds over hebben dat dit magnefique werk is van Williams, hij slaagt er weer in om mijn hart te veroveren met zijn stijl die hij ook toepaste bij Harry Potter en de Steen der Wijzen.

Track 1 begint vrij rustig met het prachtige Potter melodietje maar daarna word hij wat drukker en uiteindelijk komt het orkest dan bij het openklappende einde, ook Track 2 is een geval apart hierbij laat Williams weer zijn rustige stijl aan jouw horen. Om elke track nou te beschrijven is misschien wat overdreven maar toch wil ik even de aandacht vragen voor de 2 laatste nummers op deze cd. Eigenlijk zouden deze 2 nummers de eindtracks moeten zijn voor de allerlaatste Potter film (The Deathly Hollows)want wat een prachtige eind tracks zijn het toch vooral de laatste zou prachtig zijn voor de End Credits van de laatste Potter Film. Deze Score is wat mij betreft niets minder dan een 10 waard en daarmee is deze Score ook het beste van de Harry Potter reeks!
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van Cohen Oat, ingevoerd op (Nederlands)
Harry Potter and the chamber of secrets is het tweede deel uit de 7-delige reeks. De eerste Harry Potter vond ik redelijk, niet meer dan dat. Er zaten enkele mooie thema's in, maar uiteindelijk niet meer dan dat. Met het tweede deel gaat Williams echter helemaal los. Het begint nog met het bekende openingsthema, maar dat maakt snel plaats voor donkere en drukke muziek, afgewisseld met enkele rustige en goed uitgewerkte subthema's. Met 'the Dueling Club' voert Williams de spanning langzaam op, waarna 'Spiders' de andere kant van de score openbaart. Druk, veel onderscore en een uitmuntend gevoel. Met 'Dueling the Basilik' is Williams eindelijk even terug op het niveau wat hij aankan. Veel strijker afgewisseld met een koor zorgt voor de ultieme finale van deze score. Zelfs het overbekende en door sommige als saai bestempelde Hedwig's Theme is voor mij nog altijd een pareltje. Knap werk.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 07/10 - Recensie van Peter Van Riet, ingevoerd op (Nederlands)
Laat me duidelijk zijn, deze score is zeker niet slecht, maar tegenover de scores die wiliams vroeger schreef is het niet veel meer waard.
Mijn eerste ervaring met filmmuziek was de soundtrack "The Empire Strikes Back", en dit was dé muziek die me overhaalde om meer filmmuziek te willen ontdekken, en ik vind dit nog steeds een pareltje van een soundtrack, maar de laatste soundtrack van John Williams die me nog écht deed rillen was de score van A. I en dit mis ik gewoon bij zijn laatste scores.
Het lijkt me vrij duidelijk dat Williams aan het uitbollen is en ik vrees dat het tijd is om een nieuwe generatie filmmuziekcomponisten te verwelkomen...
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Roy Felix de Feniks, ingevoerd op (Nederlands)
De film was geweldig, en in combinatie met de muziek is hij gewoon een dikke tien waard. Ik ben nog nooit zo verbaast geweest over een film, ik heb laatst LOTR 2 nog gezien maar die kan niet tegen de kwaliteit van deze film op. Ik was vooral onder de indruk van de special effects die zo echt leken dat je de grens tussen werkelijkheid en fictie niet meer kon zien. Ik raad alle mensen aan om naar deze film te gaan hij is goed voor jong en oud, dit noem ik nou een echte famillie film.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van John Tak, ingevoerd op (Nederlands)
Prachtige score, overtreft de vorige Potter-film. Hoogtepunt van deze CD is voor mij het thema van Fawkes the Phoenix. Elke keer slaagt John Williams erin om minimaal een zeer memorabel thema te schrijven dat lang blijft hangen, en dat is voor mij dit thema.
Ik begrijp alleen niet helemaal wat nou precies de rol van William Ross opeens is. Wat heeft hij dan precies bewerkt, en vanwaar plotseling deze bemoeienis...?
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van Onieman Soulman, ingevoerd op (Nederlands)
Leuke kleurrijke muziek, dat soms wat begint saai te worden, maar dan weer goed danzij de onverwachte wendingen. Veel melodietjes van de eerste film zijn terug, maar de sfeer is anders. Die is duisterder. Dat maakt deze score juist god. Leuk dat Hedwig's theme terug is. Het thema van Dobby vind ik oo nog gaan. Vrolijk en vlug. Het overtreft zeker de muziek van HP 1.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 07/10 - Recensie van Gudo Tienhooven, ingevoerd op (Nederlands)
John Williams heeft het zichzelf makkelijk gemaakt zonder daarbij de liefhebber teleur te stellen. The Chamber of Secrets is een uitbreiding van de eerste Potter-cd met enkele nieuwe thema's, waarvan Fawkes the Phoenix de mooiste is. Geen hoog cijfer voor originaliteit dus, maar er valt genoeg plezier aan deze soundtrack te beleven.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Lars Hekking, ingevoerd op (Nederlands)
Net zoals de soundtrack van deel 1, is ook deel 2 weer fantastisch goed geslaagd. De soundtrack is ten opzichte van deel 1 wat duister, maar desalnietemin geweldig om naar te luisteren. Gelukkig heeft Williams het hoofdthema uit deel 1 ook hier weer ten gehore gebracht. DE MAGIE! Kan niet wachten op deel 3!!!
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Uranus , ingevoerd op (Nederlands)
Magie en actie zijn 2 sleutelwoorden voor deze score. Uitmuntend! Ik heb ergens gelezen dat de bemoeienis van Ross kwam doordat de maestro geen tijd genoeg had, omdat hij tegelijkertijd aan Catch Me If You Can werkte. Gelukkig hoor ik die bemoeienis van Ross niet terug in de muziek. Een pluim voor Ross!
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Matys Mith, ingevoerd op (Frans)
Ce nouveau Harry Potter contient de nombreux motifs que l'on eu la chance d'entendre dans le premier score. Les nouveaux thèmes cela dit sont géniaux 'Fawkes the Phoenix', 'The Flying Car', 'The Chamber of Secrets', 'Dobby the House-Elf' et les autres...
On ne s'en lassera jamais!
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 09/10 - Recensie van chris lanssens, ingevoerd op (Nederlands)
Harry Potter and the Chamber of Secrets is een prachtige film mysterieus, spanned enz. De thema's zoals dobby en de moorden zijn goede muziek en de thema's werden behouden en er werden nieuwe bijgedaan.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Sunny Summer, ingevoerd op (Nederlands)
Het was een geweldige film, die van het begin tot het einde boeiend bleef. Er kwamen grappige en erg spannende senes in. Hij overtreft zeker de eerste film.
Een aanrader voor jong en oud.
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 10/10 - Recensie van Evelien Cockx, ingevoerd op (Nederlands)
IK VIND HET PRACHTIGE MUZIEK!!!!:):):):
Ik heb het nog niet helemaal gehoord maar John Williams is heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel goed in muziek maken!
Harry Potter and the Chamber of Secrets - 08/10 - Recensie van Christopher Blair, ingevoerd op (Nederlands)
Mooie thema's, een algemeen goede soundtrack maar mist toch dat iets meer om tot de top van de soundtracks te geraken...
Trailer:



De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Harry Potter and the Philosopher's Stone (2001) (Track 3. The Arrival of Baby Harry) (Film)
Harry Potter and the Philosopher's Stone (2001) (Track 15. In the Devil's Snare and The flying Keys) (Film)
Harry Potter and the Philosopher's Stone (2001) (Track 16. The Chess Game) (Film)
Harry Potter and the Philosopher's Stone (2001) (Track 19. Hedwig's Theme) (Film)


Soundtracks uit de collectie: Harry Potter

Music from the Harry Potter Films (2006)
Harry Potter and the Half-Blood Prince (2009)
Harry Potter and the Order of the Phoenix (2007)
Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2 (2011)
Harry Potter and the Philosopher's Stone (2001)
Harry Potter and the Sorcerer's Stone (2001)
Harry Potter (2002)
Harry Potter Collection, The (2002)
Harry Potter and the Chamber of Secrets (2002)
Harry Potter and the Sorcerer's Stone (2001)

Soundtracks uit de collectie: Kids

魔女の宅急便 (2004)
Secret of NIMH 2: Timmy to the Rescue, The (1998)
Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe, The (2005)
Bee Movie (2007)
Pocahontas (1995)
Richie Rich (1995)
Spy Kids 2: Espions en Herbe (2002)
Flipper (1996)
How to Train Your Dragon (2010)
Return to Never Land (2002)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer