Dit is de vierde recensie in de John Ottman serie.
Vorige:
CellularVolgende:
X2: X-Men UnitedDe Amerikaanse thriller
Trapped is geregisseerd door de Mexicaan Luis Mandoki (Gaby: A True Story, Message in a Bottle, Angel Eyes, Voces Innocentes). De film is gebaseerd op het boek 24 Hours van Greg Iles, die ook het scenario voor de film schreef. De film is door de meeste critici echter slecht ontvangen en was ook in de bioscopen een grote flop.
Het verhaal draait om Will en Karen Jennings (Stuart Townsend en Charlize Theron). Als Will op een conferentie is wordt hij door een zekere Cheryl (Courtney Love) in z'n hotel gegijzeld, waarbij ze om losgeld vraagt voor zijn dochter Abby (Dakota Fanning), die op dat moment door haar man Joe (Kevin Bacon) uit zijn huis ontvoerd wordt. Karen, die thuis is, wordt daarbij onder schot gehouden. Abby wordt naar een afgelegen hut gebracht, maar blijkt te lijden aan astma, waarop Karen gehaald wordt...
De muziek bij deze thriller is van John Ottman, die er een echte thrillerscore voor componeerde. Hij had al een flink aantal andere scores voor thrillers op z'n naam staan en heeft voor deze film dan ook een spannende score geschreven. Niet dat dit tot een prettig beluisterbaar album leidt overigens, eerder integendeel. Meer voor de fans van creepy scores.
Het begint op het album, waarop overigens vrijwel alle muziek uit de film is opgenomen, met mooie symfonische klanken. Ottman heeft zijn muziek orkestraal gecomponeerd en laten uitvoeren, wat zeker positief werkt. De openingstracks zijn fraai en prettig melodieus, met mooie orkestraties. De spanning lijkt hier nog ver weg, maar vanaf de derde track neemt de score een andere wending en worden we getrakteerd op spanningsmuziek pur sang. De fraaie klanken van de openingstracks komen dan ook niet meer terug.
Ottman trekt zo ongeveer alle orkestrale registers van de spanningsmuziek open, maar houdt het wel allemaal redelijk beluisterbaar. De film is geen horrorfilm en typische horroreffecten ontbreken gelukkig in deze score, evenals al te chaotische muziek of tergende dissonanten.
Wat we wel te horen krijgen zijn veel lage pulserende strijkers of ijle klanken, maar ook vol orkestrale ritmische slagen, waarmee de spanning soms flink opgevoerd wordt. Vaak ook weet Ottman met grimmige of juist jankende strijkers de adrenaline op te pompen, maar evenzovaak doet hij dat met tamelijk minimalistische klanken, van een enkele harp of fluit. Ook relatieve stiltes horen bij Ottmans palet om de spanning voelbaar te maken. Tegelijk heeft Ottman ook melodieuze elementen ingevoegd, die even adempauze geven. Omdat ze in mineur staan blijft de muziek dan echter toch in de dreigende modus staan.
Percussie is een element dat Ottman regelmatig inzet als pulserend ritme om de spanning te verhogen, maar ook in minimalistische gedeelten voegt dat toe aan de dreiging. Daarnaast werkt Ottman af en toe met aparte klanken, die een vervreemdend effect geven, of laat hij juist reguliere strijkers ineens hun klanken verlopen naar omhoog of juist naar omlaag. Zo past hij in deze score allerlei muzikale elementen toe om de spanning in de film te begeleiden en te vergroten, en dat lijkt hem goed gelukt te zijn. Desondanks is de film geflopt.
Kortom, met zijn muziek voor de thriller
Trapped heeft John Ottman een vooral spannende score gecomponeerd. Het album opent weliswaar met een paar fraaie en melodieuze orkestrale tracks, maar daarna is het uitsluitend spanning en dreiging wat de klok slaat. Daarvoor heeft Ottman alle mogelijke spanningseffecten uit de kast getrokken om die spanning maximaal op te pompen, zonder teveel in het horrorgenre te belanden. Soms is de muziek ook tussendoor nog wel melodieus en fraai, maar dat zijn vaak vrij korte gedeelten, die al snel weer overstappen naar de spanningsmodus. Voor de beluisterbaarheid valt het allemaal mee, al is de spanning soms te snijden. Maar prettig beluisterbaar zijn eigenlijk alleen de beide eerste tracks. Daarom komt de waardering ook niet hoger dan 53 uit 100 punten, wat overigens niets zegt over de muziekkwaliteit in de film.