Ladder 49

Ladder 49 is een spannende film over een team brandweermannen. Bij zo'n film hoort een min of meer heroïsche score. En William Ross heeft die score goed gemaakt.
Jammer alleen dat op de soundtrack die van de film is uitgekomen er alleen een suite op staat als laatste track. De suite geeft een goede indruk van de score.

De soundtrack opent met een mooie melodieuze rockballad van Robbie Robertson. De tweede song is van David Gray met z'n wat ruige stem en hij zingt een mooie song op een rustige begeleiding van vooral akoestische gitaar en lichte percussie. De song doet af en toe aan Bob Seger denken.
De song Fire is een funky soulsong in de trant van Johnny Guitar Watson. Sam Phillips zingt een wat zeurende song op gitaarbegeleiding. Cannonball is een rocky song met soms hardrockachtige stukjes en wordt gezongen met een wat lijzige stem. De akoestische gitaar speelt ook een grote rol in de rustige song Orange Sky, maar het is als geheel een wat saaie song, door steeds dezelfde twee akkoorden op die gitaar.
De song You and Me is een vlotte en vrolijke song van Tom Petty & The Heartbreakers, weer met vooral de akoestische gitaar in de hoofdrol. In track 8 speelt Robbie Robertson in een instrumentale track, die zo door zou kunnen gaan voor filmmuziek. De muziek is licht orkestraal en melancholiek-dramatisch getint. Naar het einde komt duidelijk de synthesizer in beeld, die de klank wat kunstmatiger maakt en ook voller doet klinken. Het arrangement draagt zeker de handtekening van Robertson.
The Pogues zingen in track 9 een vrolijke melodieuze song met een flinke humoristische inslag. De snelle percussie en de mandoline doen hier hun best en de muziek is prima te beluisteren. Een heel andere track is de tiende, met Bonnie Raitt. Dit is een rocky song met een lichte funktoon. Daarna komen de Black Crowes in aktie met een stevige rocksong met rauwe gitaren in een wat mindere melodie. Dat laatste geldt ook voor de song Big Sweet Life, die echter qua instrumentatie een stuk rustiger is, al blijft ook dit een stevige song.

Na al deze songs (en de instrumentale track van Robertson) sluit de soundtrack af met de mooiste van alle tracks, namelijk een suite van de score van William Ross. En in die suite worden dan ook gelijk een aantal van de mooiste stukken van de score aan elkaar gelijmd. Alles bij elkaar kom ik tot een waardering van 64 uit 100.
Die score van Ladder 49 zelf is overigens prachtig. Mocht je in het bezit kunnen komen van die originele (promo) score, laat hem dan niet liggen.