The Special Relationship
(Cd) Limited Edition

Micheal Sheen speelde tot driemaal toe de rol van Tony Blair, op wie hij inderdaad heel veel lijkt. Met verve speelde hij de ex-premier van Groot Brittannië in The Deal en The Queen en diens vervolg The Special Relationship. Hierin wordt verhaald over zijn relatie met de Amerikaanse President Bill Clinton (Dennis Quaid) en ook ditmaal is hij weer genomineerd voor een Emmy-Award. Hoewel The Special Relationship niet bijster positief werd ontvangen, gingen veel van de credits niet naar Sheen of regisseur Ricard Longraine, maar naar de man die de muziek voor de film maakte: Alexandre Desplat.

Ten eerste valt het op dat het een redelijk speelse, zorgeloze score lijkt in het begin. In de eerste drie tracks horen we Desplat's gewoonlijke combinaties. Zacht slagspel, houtblazers en begeleidende strijkers. Het viel te verwachten natuurlijk, maar Desplat flikt het iedere keer weer om het interessant te houden. In Northern Ireland zwenkt Desplat geleidelijk de andere richting op en voegt wat mysterie aan de mix toe. De strijkers worden wat grimmiger, en het wordt allemaal wat langzamer. De Franse componist komt goed op dreef in Hilary C(linton). Zijn ietwat alternatieve wijze van componeren, tevens zijn sterkste kracht, komt ook hier weer goed van pas. Met een bas en een gitaar weet hij precies de goede snaar (haha) te raken. De score wordt steeds weer wat dramatischer. Out of the blue zet Desplat het orkest in de versnelling en horen we een prachtig staaltje suspensemuziek. De track eindigt weer wat kalmer maar in Trouble for Bill en Tony Saves Bill horen we weer diezelfde, effectieve spanningsopbouw. Met hier en daar een duidelijke hint naar de wat klassiekere Franse muziek weet Desplat de underscore die erop volgt interessant te houden.

Kosovo is de sterkste track op de score. Desplat krijgt wat meer ruimte en laat zich dan ook goed gaan. Hij bouwt op met langzaam en zacht strijkspel en laat de drama met percussie en snelheid toenemen. Het doet enigszins wat denken aan zijn eigen score voor de Franse tragikomedie Un héros très discret. Desplat laat het orkest de spanning steeds meer opvoeren, en weet zo een paniekerige en chaotische sfeer te creëren die altijd aangenaam blijft om te horen.
In Monica L(ewinsky) horen we wederom goede filmmuziek. Enkele stukken uit de eerste track worden herhaald en hier en daar steekt Desplat er een sterk stuk tussenin, bestaande uit zwoel klarinetspel of een cellosolo. The Chicago Speech laat weer vlagen horen van Kosovo. De sfeer is grimmig en opnieuw horen we in de strijkers weer referenties naar Un héros très discret.
Number One leader is een bijzondere track. Want hoewel alles wat we horen overduidelijk Desplat is, horen we sterke, zwevende strijkers die van Philip Glass' Rovin Mars hadden kunnen komen, en de piano heeft wel wat weg van Zimme's Frost/Nixon. Op een gegeven moment horen we zelfs een drumkit en hier en daar verdwaalde enke verwaalde aanslagen op de piano. Het is een uitzonderlijk vreemd maar goed nummer, dat richting het einde steeds grootser wordt. Terwijl we grote uithalen van het hele orkest horen blijft de klarinet steeds er door heen spelen. Apart en erg mooi. Farewell is alweer de laatste track van een verrassend goede score, en weet ook nog te boeien met mooi spel op de piano en cello's.

Iedere keer weet Alexandre Desplat goed werk af te leveren. In slechts vijf jaar tijd is hij van een van grootste componisten in Frankrijk gegroeid naar 's wereld meest gevraagde componist. Hij wordt gevraagd voor thrillers van formaat zoals The Ghost Writer, romantische komedies zoals Julie en Julia en vergeet niet de fantasyfilm New Moon. Hij heeft drie oscarnominaties op zijn naam staan en het zal niemand verbazen als hij ook dit jaar weer over de rode loper loopt. Met The Special Relationship weet Desplat iedere minuut te boeien en zet hij een score neer die het beste van al zijn kwaliteiten als componist samenvoegt. The Special Relationship heeft de grilligheid van The Ghost Writer, het flamboyante van The Queen en het dramatische van Un héros très discret. Een krachtige score van een steeds beter wordende componist. Zijn grootste uitdaging tot nu toe komt over een paar weken uit: Harry Potter and the Deatlhy Hallows: Part I.