Mission to Mars

Mission to Mars is een film uit 2000 van regisseur Brian de Palma over de reddingsactie van een marsmissie.
In 2020 wordt de eerst bemande vlucht naar de planeet Mars ingezet. Op Mars gebeurt vervolgens een ramp tijdens onderzoek van minerale gesteenten en een reddingsactie wordt op touw gezet. Zij moeten de oorzaak van de ramp achterhalen en het overgebleven teamlid redden. Het ruimteschip komt echter in meteorietenwolk terecht en er ontstaat veel schade, waardoor hun reddingsactie in groot gevaar komt. De ontmoeting later in de film, met een marsmannetje (ja, echt) luidt de ontknoping in...

Ennio Morricone componeerde de muziek voor deze science fictionfilm en maakte er een score van met weinig opgewekte muzikale momenten. Veel tracks drijven op de spanning en onheilspellendheid die Morricone in de muziek gestopt heeft, naast de wat saaie zweverige tracks. Dat maakt de score niet zo heel geweldig beluisterbaar. Er zitten zeker wel erg mooie momenten in de score, maar die duren vaak kort en zijn vaak onderdeel van een langere suspencetrack.
De score opent fraai met het geluid van hartslagen, waarna violen mooi golvend het thema neerzetten. Een lichte elektrische gitaar tokkelt er nog wat mooie klanken bij in. Samen maakt dit een mooie lichte en luchtige openingstrack, vooral als de lichte koorklanken inzetten. De track geeft een licht en zwevend gevoel en lijkt goed te passen bij de ruimtereis van de film.
De tweede track is nog redelijk licht, maar kent wel de nodige semi-dissonante klanken, die het fraaie er toch wat vanaf halen. De orkestrale klanken hebben toch iets dreigends over zich, al gaat de muziek naar het einde van de track toe wel naar een soort climax, die daarna rustig uitwaaiert. De derde track is hiermee redelijk vergelijkbaar, al begint deze wel heel stil, bijna zonder muziek. Daarmee zijn de eerste drie tracks nog heel goed beluisterbaar.
Vanaf de track And Afterwards begint de typische Morricone-spanning. Dat bestaat dan uit vooral geluiden en klanken, waardoorheen vaak houtblazers klinken in grillige melodieën, maar ook piccolo's en trombones weet Morricone hier effectief voor in te zetten. Dat doet Morricone ook in de lange track Sacrifice Of A Hero.
A Wife Lost is nog een rustig zwevend intermezzo, die wat saai overkomt vanwege gebrek aan mooie melodie. Dat is ook gedeeltelijk zo in Ecstasy Of Mars, met ook daarin veel elektronisch klinkende underscore, die nogal ijzig overkomt door afstandelijkheid en galm. Het is nogal kille muziek. Gedeeltelijk geldt dit ook voor de track Where. Het laatste deel hiervan is echter weer vol orkestraal en klinkt prachtig met cornet op mooie underscore en grootse koorklanken.
De afsluitende track All The Friends is mooi gedragen op hoge underscore van violen en de leadmelodie op fluit. Daarmee sluit de score rustig en bijna zwevend af.

Kortom, Ennio Morricone zet met Mission to Mars een redelijk beluisterbare score neer. Helaas zit er veel suspencemuziek met geluiden en klanken in en ook vrij veel kabbelende, wat saaie zweverige muziek. Een paar tracks zijn wel mooi, met name de eerste en de laatste. Tussendoor komen nog wel een paar mooie vol orkestrale momenten voorbij als onderdeel van andere tracks. De waardering houdt op bij 59 uit 100.